Kabanata 1 : Break Up

PIXIE

"I'm sorry, Pixie. Let's end this," pahayag ni Janus. Bumagsak ang kamay kong may hawak na lunchbox na para dapat sa kanya.

"E-End what?" nanginginig ang labi kong tanong kay Janus.

"This relationship. Hindi na ako masaya," sagot niya na agad nagpakunot ng noo ko.

"Hindi ka lang masaya, bibitaw ka na? That’s not an acceptable reason! Pwede bang diretsuhin mo na lang ako? May iba na ba?!" I burst out, my voice breaking as the tears I had been holding back finally spilled. I had tried so hard to contain them, but with the storm of emotions crashing inside my chest, I could no longer keep them in.

"I-I'm sorry."

"P*tangina naman! Ba’t ka ba sorry nang sorry?! Sabihin mo sa akin ang totoong dahilan!" sigaw ko sa kanya.

"I had s*x with your sister."

Natigil ang pagpatak ng luha ko nang marinig ang rebelasyon niya. Tumalim ang tingin ko sa kanya kaya mabilis siyang umiwas ng tingin. Sa dinami-dami ng puwede niyang ipalit sa akin, sa kapatid ko pa talaga?

Bobo ba siya?!

He knew every single thing I felt about Pennie—my frustrations, my anger, all the pain she caused me—and yet he still chose to stab me in the back. After a whole year of being together, I honestly believed I’d finally found someone I could lean on, someone who’d stand with me no matter what. But I was wrong. Dead wrong. In the end, he turned out to be just like the rest… another betrayal I never saw coming.

"Janus," sambit ko sa pangalan niya.

Mula sa balikat ay dumausdos sa kamay ko ang strap ng backpack ko. Nang ibaba niya ang tingin niya, doon ko na inihampas sa kanya ang bag ko.

"Walanghiya kang h*yop ka!" Paulit-ulit ko siyang pinaghahampas ng backpack dahil sa sobrang galit. Hindi lang ako nagagalit na pinatulan niya ang kapatid ko, nanggagalaiti rin ako dahil iniyakan ko pa ang pakikipag-break niya sa akin kanina. Nagsayang ako ng luha at emosyon sa siraulong ’to!

Pucha! May pa—"Hindi na ako masaya" pa siyang nalalaman!

"Aray! What the hell!"

Mabilis siyang tumakbo palayo sa akin. Huh — dapat lang, dahil hindi ako magdadalawang-isip na tapusin ang buhay niya gamit ang bag ko na unang magiging murder weapon dahil sa kanya.

“Witch!” he shouted after me. I shot him my middle finger before storming off toward the gym.

I ended up skipping my last class. Instead, I rushed straight home, my mind boiling with rage, determined to confront my shameless sister—the one who never seems to get enough of scratching her itch with men who are already taken. She’s nothing but a relationship wrecker.

I always thought her mess wouldn’t touch me, that her nonsense would stay out of my life. But I was wrong. I never imagined she’d go as far as messing with my own love life.

Sa sobrang bigat ng nararamdaman ko, hindi ko mapigilang mapaluha habang nasa byahe. Ang sakit: ang sarili kong kapatid ang gumawa ng pagtataksil. Alam kong hindi kami super close katulad ng ibang magkakapatid — never kaming nagkasundo sa maraming bagay, at siya ang itinuturing kong bully at discourager — pero hindi ibig sabihin nun may karapatan siyang makipag-chukchukan sa boyfriend ko.

“Pennie!” sigaw ko nang makapasok sa bahay.

Umalingawngaw ang boses ko dahil sa lakas ng pagtawag ko. I know she’s here. Tamad siyang pumasok tuwing Friday, kaya alam kong nandito lang siya kasama ang lalaking weekly niyang pinapalitan, o di kaya’y kasama ang mga tropa niyang malalandi rin.

Mabigat ang mga paa ko habang nagm-martsa paakyat sa kwarto niya. Nang ma-unlock ang doorknob, malakas kong sinipa ang pinto papasok.

“P*****a naman, doll! Anong—” sigaw ni Wayde na halatang nagulat — siya ang naabutan ko sa kwarto ng kapatid ko.

He wasn’t one of the guys Pennie had scheduled for her bed tonight. Wayde was different—he was gay. He’d been my sister’s best friend since 10th grade, and even now, as juniors in college, their friendship remained just as strong. No matter how much time passed, the two of them always seemed to move through life side by side.

Pareho silang bitchesa at demonyita.

Alam niya kaya na pinagnanasaan siya ng kaibigan niya? Narinig ko noon si Pennie sa phone na may kausap, at guess what ang topic nila? Walang iba kundi si Wayde — si Wayde na walang malay.

May malalaswang salita si Pennie na ginamit noon na ayoko nang alalahanin pa.

“Where’s Pennie?” I asked, my eyes wandering around the room as I searched every corner.

“She went outside. Bakit, para kang dinosaur na humahangos sa galit?” sagot ni Wayde.

“Lulumpuhin ko ang babaing ’yon! Malandi siya! Tatanggapin ko ang mga pambubully at pagpapahiya niya sa akin pero…” Hindi ko na natapos ang sasabihin nang mapahagulgol ako. Ibinaon ko ang mukha ko sa palad at doon umiyak.

“What happened? Anong ginawa ni Pennie?” sunod-sunod na tanong ni Wayde. Naramdaman ko ang pagdampi ng kamay niya sa kaliwang braso ko kaya iniangat ko ang tingin. I glared at him — he sounded so concerned. Muntik na akong maniwala sa acting skills niya.

Katulad ng kapatid ko, isa rin siya sa katuwang nito sa pambubully at pagda-down sa akin. I’m the complete opposite of my sister — nerd at boring ako para sa kanila, kaya nagagawa nila akong pagtulungan.

Marahas kong inalis ang kamay niya sa braso ko at umatras palayo.

“Don’t you dare play dumb with me! I know you’re fully aware of what your best friend’s been doing!”

“I don’t know what you’re talking about, doll. Hindi ako magtatanong kung may alam ako para umiyak ka ng gan’yan,” depensa niya.

“Wag kang magmalinis, Wayde! Partners in crime kayo ng kapatid ko kaya sigurado akong alam mo ang tinutukoy ko!”

Nang marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto sa ibaba, agad akong naglakad palabas ng kwarto at tinungo ang hagdan. Naningkit ang mga mata ko nang makita ko si Janus at si Pennie na naghahalikan sa baba—kulang na lang ay kainin nila ang labi ng isa’t isa.

Mga hayop!

Susugurin ko na sana sila nang biglang may malakas na braso na pumaikot sa bewang ko. Akmang sisigaw na sana ako nang bigla na lang hulihin ni Wayde ang labi ko.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginagawa niya. Gusto ko siyang itulak palayo, pero para bang hinigop niya ang lakas ko dahil sa galaw ng labi niya sa akin. Napaakap ako sa batok niya. Namalayan ko na lang ang sarili kong sinasagot ang mga halik niyang iginagawad sa akin.

Damn these lips!

I think I’m under his spell. Hindi ko magawang itulak siya dahil—aminin ko man o hindi—sarap na sarap ako sa labi niya.

What kind of lip balm is he using? Seriously, why do his lips taste so sweet—sweet enough that the flavor just lingers, refusing to leave me?

A soft moan escaped me in the middle of our kissing session when his hand squeezed my side beneath my uniform. It felt as if we were both starved for each other. For a brief moment, Wayde’s lips pulled away from mine. Tinanggal niya ang suot kong eyeglasses saka muling ibinalik ang labi niya—na agad ko namang tinanggap.

Wtf?!

He’s gay. Bakit hinahayaan niyang mangyari ‘to? Bakit hinayaan kong gawin niya ‘to?

Nang muling maghiwalay ang mga labi namin, doon ko lang napansin na nasa loob na kami ng kwarto ko. Nakaupo siya sa kama habang ako naman ay nasa kandungan niya. Naramdaman ko ang mabilis na pag-init ng mukha ko—pero mukhang hindi lang ako ang na-shock at nahihiya dahil sa pinaggagawa namin.

“What the ewww!” tili niya.

Wayde’s eyes widened the moment he realized the position we were in. It was as if it had only just registered in his gay little brain what he’d done to me. Oh, please! He better not act like the victim here—he was the one who initiated the kiss in the first place.

Why on earth did I let this happen? I mentally clawed at my own hair, torn between frustration and disbelief. Just a while ago, I was screaming at him at the top of my lungs—and now, here we were, in my room, tangled up together, lips locked in a heated make-out session as if the fight had never even happened.

Napatili ako nang itulak niya ako palayo. Napapikit ako at hinintay ang paglagapak ko sa sahig, pero kabaligtaran ang nangyari. Pareho kaming bumagsak ni Wayde, pero sinigurado niyang hindi tatama ang ulo ko sa sahig dahil sa kamay niya sa uluhan ko at isang braso niya sa bewang ko. Mas lalo pang lumala ang posisyon namin dahil nakapatong na siya sa akin ngayon.

“Pixie, what did you do to me?” tanong niya na parang kasalanan ko pa na napunta kami sa ganito.

“I should be the one asking you that!” inis kong saad, saka ko siya itinulak palayo.

“Nakita mo ba?” tanong ni Wayde.

“Nakipag-break na sa akin si Janus dahil may nangyari na sa kanila ni Pennie. Alam ko na lahat, pero mas masakit pala na ma-witness ko ang pagiging ahas ng kapatid ko.”

“I didn't know. I promise.”

“Pero hinalikan mo ako para itago sa akin ang ginagawa ng dalawang lintik na ‘yon. You failed, Wayde.” Mangiyak-ngiyak kong pahayag.

Umiwas ako ng tingin para hindi niya makita ang pagtulo ng luha ko. Ayokong umiyak ulit sa harap ng baklang ‘to—baka mamaya, patalikod pa niya akong i-chismis sa kapatid ko.

Tama na muna para sa araw na ‘to ang lahat ng nalaman ko. Sobra na.

“Kakalimutan ko ang nangyari sa atin ngayong araw na ‘to. Lumabas ka na, Wayde.”Kaagad niya naman akong sinunod—walang salita, walang pagtutol.