Chapter 53

It was a rainy Sunday when Mateo came into our house.

Si Manang ang nagbukas ng gate para makapasok siya, subalit sa hamba pa lang ng aming pintuan ay hinarangan na siya ni tatay.

"Ano'ng ginagawa mo dito?" Sa tinig ni tatay ay alam kong galit ito.

Pumagitna ako sa kanila.

"Nandito po ako para sunduin si Sandra," magalang na pagkakasabi ni Mateo.

"Bakit?" Bago pa man makasagot si Mateo ay bumaling na sa akin si tatay nang hawakan ko ang braso niya.

"Nakipagbalikan ka ba dito? Sasaktan ka lang nito ulit." Kung makapagsalita ang aking ama ay parang wala sa aming harapan si Mateo.

Hindi ko rin naman siya masisisi dahil totoong nasaktan ako.

Itinago ko iyon sa mga tao maging kay tatay. Hindi niya ako tinanong o kinumusta man lang tungkol sa nangyari kaya buong akala ko ay hindi siya nag-alala sa akin. But seeing him get mad at the man who hurt her daughter gives me so much comfort. Pakiramdam ko'y wala nang sinuman ang makakapanaki