Good afternoon. I'm not feeling well po. Try kong bumalik sa pag-update ng sabay-sabay kapag hindi na ako busy. Maraming salamat.
Maya's POV Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang sunod-sunod na pag-vibrate ng cellphone ko sa bedside table. Napangiwi ako nang makita ang pangalan ni Kimberly—assistant ko sa management—na may kasamang limang missed calls.“Shit,” bulong ko habang sinasagot ang tawag.“Miss Maya! Nasaang planeta ka ba? May taping ka ngayon for CosmoGlow! Yung endorsement mo, remember? 9 AM call time!”Napatingin ako sa orasan. 9:27 AM.“Putangina,” bulong ko sa sarili habang napahawak sa sentido.Bumaling ako sa kaliwa ko—doon sa lalaking dahilan kung bakit ako na-late ng gising. Nakatagilid si Uncle Luigi, hubo’t hubad, ang isang braso ay nakadantay pa sa baywang ko, at ang mukha niya ay tahimik na nakalubog sa unan. Ang hitsura niya habang natutulog ay parang inosente, pero ang katawan niyang parang inukit ng isang diyos ay nagpapaalala ng lahat ng kasalanang naganap kagabi—at madaling araw, at ilang oras pa bago ako natauhan.Pagod na pagod pa ang katawan ko, masakit ang balakang, at tila
Maya’s POV Madilim na nang makarating ako sa condo. Tahimik ang hallway. Tanging tunog ng heels ko ang naririnig sa bawat hakbang papunta sa unit ni Uncle Luigi. Hawak-hawak ko ang phone ko, ilang beses ko nang chine-check kung binasa na niya ang video ko. Wala pa ring reply. No "Seen." No voice message. Wala kahit simpleng emoji. Pero alam kong nakita niya iyon. Alam kong hinihintay lang niya akong makauwi. Pagkapasok ko sa unit, napansin kong walang bukas na ilaw sa sala. Maliban sa dim light na nagmumula sa hallway papuntang bedroom. Naaaninag ko pa lang ang outline ng katawan niya mula sa pinto—nakaupo siya sa kama, suot ang itim niyang slacks, pero nakabukas ang sinturon at zipper. Wala siyang suot na pang-itaas. Kita ang defined niyang dibdib, ang abs na basa pa ng pawis. Tumayo siya. Mabigat ang bawat hakbang niya habang papalapit sa akin. “Maya.” Isa lang ang tawag niya sa pangalan ko pero buong katawan ko ay parang kuryente ang dumaloy. Hindi ako agad nakapagsalita. N
Maya’s POV “Pangit ng pout mo,” asar na bulong ni Uncle Luigi habang nakasandal ako sa dibdib niya, pareho kaming nakahiga sa sofa, nakabalot pa sa isang manipis na kumot. Barely covered, but we didn’t care. “Eh sa cute naman ako kahit nakasimangot,” sagot ko, pilit na pinipigil ang tawa habang sinasampal siya ng unan sa mukha. “Cute?” kunot-noo niyang biro. “Mas bagay sa 'yo… delikado.” “Delikado?” Napataas ang kilay ko, sabay tingin sa mata niya na puno ng mapanuksong init. “’Wag mo akong sinisindihan, baka masunog ka.” Tumawa siya, ‘yung tipong kalmadong tawa na para bang kahit kailan, kahit anong mangyari, siya ang may kontrol sa lahat. “Sunugin mo ‘ko. Basta ikaw ang apoy, handa akong matupok.” “Tss. Ang corny mo.” Pero kahit sinabi kong corny siya, hindi ko maitago ang kilig sa dibdib ko. Lalo na't alam kong kahit bawal kami, kahit mali, napakahirap bitawan ng ganitong klaseng pagnanasa. Bago pa ako muling makasagot, biglang may sunod-sunod na malalakas na katok sa pinto.
Maya’s POV Pasado alas tres na ng madaling araw, pero kahit pilitin ko man ang sarili kong matulog, gising na gising pa rin ang diwa ko. Tahimik ang buong condo. Tanging marahang pag-ikot ng aircon at banayad na hinga ng lalaking nakayakap sa akin ang maririnig. Si Uncle Luigi. Nakapatong ang braso niya sa bewang ko habang ang isa ay nakasalukob sa ilalim ng leeg ko. Marahan ang ritmo ng kanyang paghinga, tanda na mahimbing na ang kanyang tulog. Hindi tulad ko na kahit idikit ko na ang mata ko, binabagabag pa rin ng init sa katawan at ng dami ng iniisip. Ayaw kong gambalain ang mahimbing niyang tulog. Dahan-dahan kong inangat ang braso niya sa akin, marahan, maingat, at saka ako tumayo mula sa kama. Nilingon ko siya. Nakaharap siya sa pwesto kung saan ako kanina, ang buhok niya ay bahagyang nakatabon sa noo at ang kutis niya ay tila ginintuan sa liwanag mula sa lampshade. Napangiti ako. Ang ganda niyang pagmasdan. Pero kailangan kong maligo. Naiinitan ako. At gusto ko ring mapres
Maya’s POV Hindi ko na kayang tiisin pa ang kaba na baka biglang bumangon si Mama at mahuli kami. Kaya kahit pa mabigat ang puso ko, pilit kong pinatigas ang loob ko. Bumangon ako mula sa kama at huminga ng malalim. "Uncle..." tawag ko sa kaniya, mababa ang boses. Nakahiga siya sa kama, nakasandal ang ulo sa headboard, at nakatitig sa akin na para bang binabasa ang bawat iniisip ko. "Ako na lang ang matutulog sa guest room." Kumunot ang noo niya, halatang ayaw niya. "Bakit? Dito ka na lang. Safe naman tayo." Umiling ako, lumapit sa kaniya at marahang hinawakan ang kamay niya. "Mas mabuti na 'yung sigurado, Uncle. Ayokong malagay sa alanganin si Mama kung sakaling magising siya." Napabuntong-hininga siya, pero hindi na nakipagtalo pa. Tumayo siya mula sa kama at dinampot ang shorts na nakakalat sa sahig. "Sige," aniya, malamig ang boses, pero alam kong hindi iyon dahil galit siya. "Sasamahan kita." Nagulat ako. "Ha? Hindi na, Uncle. Baka—" Pero mabilis siyang lumapit sa akin, h
Maya’s POV Ang bigat sa dibdib habang binubuksan ko ang pinto ng suite ko dito sa Florence, Italy. Napakaganda ng kwarto — high ceilings, elegant na chandeliers, marble floors, at malalaking bintanang may tanawin ng lumang siyudad. Lahat ay perpekto, pero sa kabila ng lahat ng ito, pakiramdam ko ay kulang... dahil wala siya. Pagkabagsak ng mga maleta ko sa sahig, dumiretso ako sa kama. Isinubsob ko ang mukha sa malambot na mga unan at pilit pinigil ang mga luhang kanina pa gustong bumagsak. Miss na miss ko na si Luigi. Pumikit ako ng mariin, ninanamnam ang katahimikan ng gabi. Kahit anong baling ko, kahit anong ipikit ko ng mata, mukha niya pa rin ang nakikita ko. Lalo na noong iniwan niya ako sa airport na may lungkot sa mga mata niya. Napabuntong-hininga ako. Naalala ko ang maliit na black box sa loob ng handbag ko. Dahan-dahan ko iyong inilabas, pinagmasdan nang ilang segundo, bago marahan itong binuksan. Naroon pa rin ang sleek vibrator na bigay niya — simple, elegant, halo
Maya's POV Habang nagte-taping kami ni Leo, hindi ko maiwasang mapansin ang mga pabirong tingin at galak na may halong malisya na palagi niyang ipinapakita. Hindi ko alam kung sinasadya ba niya o talagang ganoon lang siya, pero alam kong may kakaibang epekto siya sa akin. Sa mga pauses ng filming, laging may banat siya na may kasamang nakakalokong ngiti. Kung tutuusin, hindi ko naman siya kilala ng husto, pero sa bawat galaw ng katawan niya at bawat salitang binibitawan niya, nakakaramdam ako ng discomfort na hindi ko kayang itago. "You're really beautiful, Maya," sabi niya minsan habang nagpapahinga kami, ang mga mata niyang hindi matanggal sa pagtingin sa akin. "I think I’m getting distracted by your charm." Napaka-persistent. I couldn't help but feel uneasy, kahit na pilit kong tinatago ang aking nararamdaman. Hindi ko alam kung paano siya pigilan, hindi ko kayang mawalan ng focus sa trabaho ko, lalo na't si Luigi ang iniisip ko. Naglakad ako palayo sa mga tao, naghanap ng lugar
Maya's POV Pagkatapos ng buong araw ng taping, ramdam ko na talagang napagod na ako. Ang mga eksena na may kasamang romantic tension at ang hindi matitinag na pang-aakit ni Leo ay nagsimulang magbigay sa akin ng kakaibang init sa katawan. Hindi ko na kayang dagdagan pa ang lahat ng iyon, kaya’t nagdesisyon akong dumiretso na lang sa hotel kung saan ako naka-tuloy. Pagtuntong ko sa aking silid, agad kong ini-lock ang pinto at umupo sa kama. Bago pa man ako mag-unwind o mag-relax, ang una kong inisip ay si Luigi. May kung anong kakulangan sa puso ko sa buong araw ng taping, at alam kong siya lang ang makakakumpleto sa aking pagod na katawan at isip. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan siya. Habang umaabot sa ilang segundo ang pag-ring, parang nakaramdam ako ng kaba. Gusto ko sanang magpahinga, pero ang tanging makakapagbigay lunas sa akin ngayon ay ang makausap si Uncle Luigi. Pagkakita ko ng pangalan niyang naka-display sa screen, ngumiti ako ng kaunti. Tinutok ko ang pho
Maya’s POV Pagpasok pa lang niya sa banyo ay agad na niyang binuksan ang shower. Hindi ko inaasahan ang sunod na pangyayari—ang biglaang buhos ng malamig na tubig sa balat ko, kasabay ng marahas ngunit mapusok niyang mga halik. Mabilis na nabasa ang aming katawan, ngunit hindi iyon naging hadlang sa init na binubuhay sa pagitan naming dalawa. Niyakap niya ako nang mahigpit, waring ayaw akong pakawalan kahit saglit. Ang isang kamay niya ay humaplos sa batok ko, ang isa naman ay dumapo sa dibdib ko at marahan iyong pinisil. Napasinghap ako, bahagyang napapikit habang nararamdaman ang lalim ng bawat haplos niya. “Luigi...” mahina kong usal, ngunit tila naging gatilyo iyon para sa susunod niyang hakbang. Bumaba ang kaniyang labi sa leeg ko, at doon niya ipinadama ang kaniyang pagnanasa—dila, s****p, kagat. Halos hindi ako makahinga sa bawat dampi ng init niya sa balat ko. Parang sinisid niya ang buong pagkatao ko gamit lang ang mga labi niya. Hinubad ko ang suot niyang polo habang aba
Maya's POV Pagkatapos ng buong araw ng taping, ramdam ko na talagang napagod na ako. Ang mga eksena na may kasamang romantic tension at ang hindi matitinag na pang-aakit ni Leo ay nagsimulang magbigay sa akin ng kakaibang init sa katawan. Hindi ko na kayang dagdagan pa ang lahat ng iyon, kaya’t nagdesisyon akong dumiretso na lang sa hotel kung saan ako naka-tuloy. Pagtuntong ko sa aking silid, agad kong ini-lock ang pinto at umupo sa kama. Bago pa man ako mag-unwind o mag-relax, ang una kong inisip ay si Luigi. May kung anong kakulangan sa puso ko sa buong araw ng taping, at alam kong siya lang ang makakakumpleto sa aking pagod na katawan at isip. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan siya. Habang umaabot sa ilang segundo ang pag-ring, parang nakaramdam ako ng kaba. Gusto ko sanang magpahinga, pero ang tanging makakapagbigay lunas sa akin ngayon ay ang makausap si Uncle Luigi. Pagkakita ko ng pangalan niyang naka-display sa screen, ngumiti ako ng kaunti. Tinutok ko ang pho
Maya's POV Habang nagte-taping kami ni Leo, hindi ko maiwasang mapansin ang mga pabirong tingin at galak na may halong malisya na palagi niyang ipinapakita. Hindi ko alam kung sinasadya ba niya o talagang ganoon lang siya, pero alam kong may kakaibang epekto siya sa akin. Sa mga pauses ng filming, laging may banat siya na may kasamang nakakalokong ngiti. Kung tutuusin, hindi ko naman siya kilala ng husto, pero sa bawat galaw ng katawan niya at bawat salitang binibitawan niya, nakakaramdam ako ng discomfort na hindi ko kayang itago. "You're really beautiful, Maya," sabi niya minsan habang nagpapahinga kami, ang mga mata niyang hindi matanggal sa pagtingin sa akin. "I think I’m getting distracted by your charm." Napaka-persistent. I couldn't help but feel uneasy, kahit na pilit kong tinatago ang aking nararamdaman. Hindi ko alam kung paano siya pigilan, hindi ko kayang mawalan ng focus sa trabaho ko, lalo na't si Luigi ang iniisip ko. Naglakad ako palayo sa mga tao, naghanap ng lugar
Maya’s POV Ang bigat sa dibdib habang binubuksan ko ang pinto ng suite ko dito sa Florence, Italy. Napakaganda ng kwarto — high ceilings, elegant na chandeliers, marble floors, at malalaking bintanang may tanawin ng lumang siyudad. Lahat ay perpekto, pero sa kabila ng lahat ng ito, pakiramdam ko ay kulang... dahil wala siya. Pagkabagsak ng mga maleta ko sa sahig, dumiretso ako sa kama. Isinubsob ko ang mukha sa malambot na mga unan at pilit pinigil ang mga luhang kanina pa gustong bumagsak. Miss na miss ko na si Luigi. Pumikit ako ng mariin, ninanamnam ang katahimikan ng gabi. Kahit anong baling ko, kahit anong ipikit ko ng mata, mukha niya pa rin ang nakikita ko. Lalo na noong iniwan niya ako sa airport na may lungkot sa mga mata niya. Napabuntong-hininga ako. Naalala ko ang maliit na black box sa loob ng handbag ko. Dahan-dahan ko iyong inilabas, pinagmasdan nang ilang segundo, bago marahan itong binuksan. Naroon pa rin ang sleek vibrator na bigay niya — simple, elegant, halo
Maya’s POV Hindi ko na kayang tiisin pa ang kaba na baka biglang bumangon si Mama at mahuli kami. Kaya kahit pa mabigat ang puso ko, pilit kong pinatigas ang loob ko. Bumangon ako mula sa kama at huminga ng malalim. "Uncle..." tawag ko sa kaniya, mababa ang boses. Nakahiga siya sa kama, nakasandal ang ulo sa headboard, at nakatitig sa akin na para bang binabasa ang bawat iniisip ko. "Ako na lang ang matutulog sa guest room." Kumunot ang noo niya, halatang ayaw niya. "Bakit? Dito ka na lang. Safe naman tayo." Umiling ako, lumapit sa kaniya at marahang hinawakan ang kamay niya. "Mas mabuti na 'yung sigurado, Uncle. Ayokong malagay sa alanganin si Mama kung sakaling magising siya." Napabuntong-hininga siya, pero hindi na nakipagtalo pa. Tumayo siya mula sa kama at dinampot ang shorts na nakakalat sa sahig. "Sige," aniya, malamig ang boses, pero alam kong hindi iyon dahil galit siya. "Sasamahan kita." Nagulat ako. "Ha? Hindi na, Uncle. Baka—" Pero mabilis siyang lumapit sa akin, h
Maya’s POV Pasado alas tres na ng madaling araw, pero kahit pilitin ko man ang sarili kong matulog, gising na gising pa rin ang diwa ko. Tahimik ang buong condo. Tanging marahang pag-ikot ng aircon at banayad na hinga ng lalaking nakayakap sa akin ang maririnig. Si Uncle Luigi. Nakapatong ang braso niya sa bewang ko habang ang isa ay nakasalukob sa ilalim ng leeg ko. Marahan ang ritmo ng kanyang paghinga, tanda na mahimbing na ang kanyang tulog. Hindi tulad ko na kahit idikit ko na ang mata ko, binabagabag pa rin ng init sa katawan at ng dami ng iniisip. Ayaw kong gambalain ang mahimbing niyang tulog. Dahan-dahan kong inangat ang braso niya sa akin, marahan, maingat, at saka ako tumayo mula sa kama. Nilingon ko siya. Nakaharap siya sa pwesto kung saan ako kanina, ang buhok niya ay bahagyang nakatabon sa noo at ang kutis niya ay tila ginintuan sa liwanag mula sa lampshade. Napangiti ako. Ang ganda niyang pagmasdan. Pero kailangan kong maligo. Naiinitan ako. At gusto ko ring mapres
Maya’s POV “Pangit ng pout mo,” asar na bulong ni Uncle Luigi habang nakasandal ako sa dibdib niya, pareho kaming nakahiga sa sofa, nakabalot pa sa isang manipis na kumot. Barely covered, but we didn’t care. “Eh sa cute naman ako kahit nakasimangot,” sagot ko, pilit na pinipigil ang tawa habang sinasampal siya ng unan sa mukha. “Cute?” kunot-noo niyang biro. “Mas bagay sa 'yo… delikado.” “Delikado?” Napataas ang kilay ko, sabay tingin sa mata niya na puno ng mapanuksong init. “’Wag mo akong sinisindihan, baka masunog ka.” Tumawa siya, ‘yung tipong kalmadong tawa na para bang kahit kailan, kahit anong mangyari, siya ang may kontrol sa lahat. “Sunugin mo ‘ko. Basta ikaw ang apoy, handa akong matupok.” “Tss. Ang corny mo.” Pero kahit sinabi kong corny siya, hindi ko maitago ang kilig sa dibdib ko. Lalo na't alam kong kahit bawal kami, kahit mali, napakahirap bitawan ng ganitong klaseng pagnanasa. Bago pa ako muling makasagot, biglang may sunod-sunod na malalakas na katok sa pinto.
Maya’s POV Madilim na nang makarating ako sa condo. Tahimik ang hallway. Tanging tunog ng heels ko ang naririnig sa bawat hakbang papunta sa unit ni Uncle Luigi. Hawak-hawak ko ang phone ko, ilang beses ko nang chine-check kung binasa na niya ang video ko. Wala pa ring reply. No "Seen." No voice message. Wala kahit simpleng emoji. Pero alam kong nakita niya iyon. Alam kong hinihintay lang niya akong makauwi. Pagkapasok ko sa unit, napansin kong walang bukas na ilaw sa sala. Maliban sa dim light na nagmumula sa hallway papuntang bedroom. Naaaninag ko pa lang ang outline ng katawan niya mula sa pinto—nakaupo siya sa kama, suot ang itim niyang slacks, pero nakabukas ang sinturon at zipper. Wala siyang suot na pang-itaas. Kita ang defined niyang dibdib, ang abs na basa pa ng pawis. Tumayo siya. Mabigat ang bawat hakbang niya habang papalapit sa akin. “Maya.” Isa lang ang tawag niya sa pangalan ko pero buong katawan ko ay parang kuryente ang dumaloy. Hindi ako agad nakapagsalita. N
Maya's POV Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang sunod-sunod na pag-vibrate ng cellphone ko sa bedside table. Napangiwi ako nang makita ang pangalan ni Kimberly—assistant ko sa management—na may kasamang limang missed calls.“Shit,” bulong ko habang sinasagot ang tawag.“Miss Maya! Nasaang planeta ka ba? May taping ka ngayon for CosmoGlow! Yung endorsement mo, remember? 9 AM call time!”Napatingin ako sa orasan. 9:27 AM.“Putangina,” bulong ko sa sarili habang napahawak sa sentido.Bumaling ako sa kaliwa ko—doon sa lalaking dahilan kung bakit ako na-late ng gising. Nakatagilid si Uncle Luigi, hubo’t hubad, ang isang braso ay nakadantay pa sa baywang ko, at ang mukha niya ay tahimik na nakalubog sa unan. Ang hitsura niya habang natutulog ay parang inosente, pero ang katawan niyang parang inukit ng isang diyos ay nagpapaalala ng lahat ng kasalanang naganap kagabi—at madaling araw, at ilang oras pa bago ako natauhan.Pagod na pagod pa ang katawan ko, masakit ang balakang, at tila