“Pangit ng pout mo,” asar na bulong ni Uncle Luigi habang nakasandal ako sa dibdib niya, pareho kaming nakahiga sa sofa, nakabalot pa sa isang manipis na kumot. Barely covered, but we didn’t care. “Eh sa cute naman ako kahit nakasimangot,” sagot ko, pilit na pinipigil ang tawa habang sinasampal siya ng unan sa mukha. “Cute?” kunot-noo niyang biro. “Mas bagay sa 'yo… delikado.” “Delikado?” Napataas ang kilay ko, sabay tingin sa mata niya na puno ng mapanuksong init. “’Wag mo akong sinisindihan, baka masunog ka.” Tumawa siya, ‘yung tipong kalmadong tawa na para bang kahit kailan, kahit anong mangyari, siya ang may kontrol sa lahat. “Sunugin mo ‘ko. Basta ikaw ang apoy, handa akong matupok.” “Tss. Ang corny mo.” Pero kahit sinabi kong corny siya, hindi ko maitago ang kilig sa dibdib ko. Lalo na't alam kong kahit bawal kami, kahit mali, napakahirap bitawan ng ganitong klaseng pagnanasa. Bago pa ako muling makasagot, biglang may sunod-sunod na malalakas na katok sa pinto. TOK. TOK.
Last Updated : 2025-04-23 Read more