Library
Search
Home / Romance / My Wildest Era With Ninong Theo / Chapter 10

Share

Chapter 10

Author: Sky_1431
last update Last Updated: 2025-11-06 02:58:32

Ang init ng hapon, pero nanlamig ang balat ko nang marinig kong bumukas ang malaking pinto ng resort hall. Mula sa kabila ng hallway, isang boses ang agad nagpaikot ng ulo ng lahat — matinis, matatag, sanay utusan ang mundo.

“Matheo Montenegro, is this your idea of a wedding?”

Huminto ang oras. Lahat ng staff ay natigilan. Pati si Mila, na kanina’y abala sa mga bulaklak, ay halos mabilaukan sa tubig na iniinom niya.

Nang tumingin ako, nandoon siya — isang babaeng may edad pero litaw pa rin ang karangyaan. Suot ang beige Chanel suit, perlas sa leeg, at tingin na parang kahit dagat ay lulubog kung ayaw niya sa kulay ng alon.

Si Doña Beatrice Montenegro.

Ang ina ni Theo.

At sa tabi niya — si Samantha.

Maganda, maayos, at nakangiting may bahid ng tagumpay.

“Mama,” mahinahong bati ni Theo, bahagyang napailing. “I didn’t know you were coming this early.”

“I had to,” sagot ni Doña Beatrice, habang tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. “Hindi naman araw-araw na magpapakasal ang anak kong pin
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 18

    Tahimik ang buong suite nang magising ako kinagabihan. Akala ko maaga pa, pero pagtingin ko sa wall clock, 6:47 PM na pala. The emotional hurricane from earlier made me feel tired. I reached for the other side of the bed — malamig na. Wala si Theo.Napasinghap ako.Kahapon lang, he confessed everything — not the whole truth, pero malalaking piraso. Daniel’s involvement. The danger around me. The years Theo spent quietly protecting me. The feelings he tried so hard to bury. It was overwhelming. Terrifying. Comforting. Confusing.At ngayon, wala siya sa tabi ko. Of course. Business meeting—urgent, daw. Pero bakit parang may mas mabigat pang gumigising sa dibdib ko?I sat up, huminga nang malalim, then walked toward the balcony. Paris evenings were supposed to be beautiful. Romantic. Peaceful. But as I looked out at the city lights, parang may nakaaligid na multo sa hangin.Pagbalik ko sa kama, tumunog bigla ang phone ko.A small vibration.A single notification.Unknown number.Hindi ko

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 17

    Tahimik ang buong suite nang bumalik si Theo. Walang nagbago sa paligid — pero sa loob ko, may nawasak na hindi ko maibalik. Narinig ko ang marahan niyang pagbukas ng pinto, ang paglagapak ng katawan niya sa pader, ang mabigat na buntonghininga na parang ilang taon niyang tinatago.Hindi ako lumingon. Nakatayo pa rin ako sa harap ng bintana, nakatingin sa kumikislap na Paris sa ibaba, pero ang mata ko nagbabadya ng luha, hindi dahil sa lamig ng salamin — kundi dahil sa bigat na bumagsak sa dibdib ko.“Alianna,” mahina niyang tawag.Hindi ko siya sinagot.Narinig ko ang langitngit ng sahig habang papalapit siya. Huminto siya ilang hakbang sa likod ko. Hindi niya ako hinawakan — parang natatakot siyang masisira ako kung gagalawin niya ako.“Please look at me,” dagdag niya, halos pabulong.Unti-unti akong humarap. I saw him — hindi ang Theo na kalmado, kontrolado, laging may sagot sa lahat. Hindi. Ang nakita ko ay isang lalaking pagod, takot, at kailangan nang magsabi ng hindi niya plano

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 16

    Pagkatapos ng breakfast namin ni Theo ay napansin kong paulit-ulit siyang tumitingin sa phone niya. Kanina pa. Kahit habang nag-aayos siya ng coat ay parang may inaabangan siyang hindi niya sinasabi.“May kailangan ka bang gawin?” tanong ko habang hinihigpitan niya ang wristwatch niya.Tumigil siya sandali, saka tumingin sa akin. “Just a short meeting. Fifteen minutes. Promise.”“A meeting? Here?”Tumango siya. “May kausap lang akong partner na may urgent update. Hindi ito business sa Pilipinas. Nothing for you to worry about.”Pero alam kong hindi totoo ang huling sentence na iyon. Kapag sinasabi ni Theo ang “don’t worry,” iyon mismo ang moment na dapat akong kabahan.Inabot niya ang pisngi ko, marahan at may bahagyang lambing. “I’ll be quick. Just stay here, okay? Don’t go anywhere. I locked the suite. Kung may kumatok man, don’t open. Call me first.”“Ganon ka ba talaga ka-worried?” biro ko, pero may halong kaba.“No,” sagot niya. “Mas worried ako kapag wala ka sa paningin ko.”At

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 15

    Mula sa malalim na tulog, unti-unting bumalik ang ulirat ko. Ang unang sumalubong sa akin ay ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa puting kurtina. Ang amoy ng kape ang kasunod— mainit, matapang, pamilyar. Sandaling nakalimutan ko kung nasaan ako, hanggang sa naramdaman ko ang init ng bisig ni Theo sa bewang ko.Huminga ako nang malalim. Sariwa pa sa alaala ko ang nangyari kagabi. Nag-init bigla ang mukha ko nang maalala kung gaano ako naging agresibi kagabi. Napaka-wild!Tahimik ang paligid, maririnig lang ang banayad na ugong ng aircon at ang mahinang tiktak ng relo sa dingding. Paris. Nasa Paris kami. At… magkasama kami.“Good morning,” mahinang sabi niya, malapit sa tenga ko, baritono at paos pa sa antok.Napapikit ako. Bakit ang lambing ng boses niya kahit simpleng bati lang?“Good morning,” mahina kong sagot, halos pabulong. Dahan-dahan kong iginalaw ang katawan ko, pero mas hinigpitan niya ang yakap, parang ayaw akong bitawan.“Stay,” sabi niya. “Just a few minutes.”N

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 14 (SPG)

    Nakakailang lagok pa lang ako sa wine pero pakiramdam ko ay nalasing na ako.Sa sobrang focus ko sa mga mata niya ay hindi ko namalayang nakalapit na siya sa akin. Sobrang lapit na ramdam ko na ang mainit niyang hininga sa mukha ko.Amoy alak at ang panlalake niyang pabango.Maingat niya akong nilapag sa kama. Our eyes met and I could feel the fire inside me started to arouse. Nakikita ko sa mga mata niya ang pagpipigil.Not me.Kaagad kong sinunggaban ang mga labi niyang alam kong naghihintay lang.Alam kong nadadala lang ako sa kalasingan ko ngayon, pero alam ko pa ang ginagawa ko. I wanted him. I wanted him inside me.He gave in and responded to my kisses. Deeper and intense. Napayakap ako sa leeg niya at mas lalo akong nag-init nang maramdaman ang init ng katawan niya. Nag-aalab na ang damdamin ko. Na para bang ayaw ko nang matigil ang sandaling ito.Kung kanina ay nakasuporta pa ang mga kamay niya habang nasa ibabaw ko, ngayon ay damang-dama ko na ang matigas na bagay sa pagitan

  • My Wildest Era With Ninong Theo   Chapter 13

    Pagbukas ng pinto ng eroplano, sinalubong ako ng malamig na hangin at ng amoy ng ulan. Paris. Ang langit ay kulay abo, parang may bagyong paparating, pero kahit ganon—may kakaibang ganda sa bawat ulap at liwanag na sumisilip sa pagitan.Tahimik kaming bumaba ni Theo, pero agad kaming sinalubong ng mga flash ng kamera mula sa paparazzi. Of course. Hindi pa rin pala kami ligtas kahit sa kabilang panig ng mundo.“Alianna, keep close,” bulong ni Theo, sabay hawak sa kamay ko. Mahigpit. Protektado.Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot—kundi dahil sa init ng palad niya sa balat ko.“Mr. Montenegro! Mrs. Montenegro!” sigaw ng mga reporter. “Is this your honeymoon? Are you really married?”Hindi ako makasagot. Napalunok ako at nagtago sa likod niya habang mabilis kaming sinakay sa isang itim na kotse. Tumakbo kami sa gitna ng ulan, at sa sandaling pumasok kami sa loob, tuluyang nawala ang ingay ng mundo.“Breathe,” sabi niya, tinitingnan ako. “You’re safe now.”Umilin

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status