Chapter 3

“Are you sure about this?” tanong ni Theo habang inaayos ng stylist ang buhok ko. Ang mga ilaw ng hotel ballroom ay nakakasilaw at sa labas ng glass doors ay naririnig ko na ang mga reporter— naghihintay sa ‘breaking news’ na magpapaingay sa buong business world.

“Yes,” sagot ko kahit hindi sigurado. “Wala nang atrasan, ‘di ba? We already signed the papers.”

Ngumiti siya. “That’s right. Wala nang atrasan.” Lumapit siya, inayos ang kwelyo ng white polo dress ko, simple pero elegante, bagay sa isang 'Montenegro'.

“Breathe, Alianna,” bulong niya. “After tonight, you’ll be reborn.”

“Reborn or condemned,” sabi ko at pilit na ngumiti.

Ngumiti rin siya, pero may lalim sa mga mata. “Depende kung paano mo lalaruin ang laban.”

---

“Ladies and gentlemen,” anunsyo ng host, “we welcome you to the official press conference of Mr. Theo Montenegro, CEO of Montenegro Holdings and his new fiancée, Miss Alianna Villareal.”

Parang sumabog ang bulungan ng mga tao.

Flash after flash. Hindi lang nakakasilaw, nakakabingi pa ang ingay.

The whispers were vicious and judging.

“Isn’t she bankrupt?”

“She’s using him to climb back up.”

“She’s ten years younger, classic gold digger move.”

Pinilit kong maging matatag at pinilit kong ngumiti. Ninong Theo, on the other hand, looked like a king— calm, powerful, untouchable. Nakatayo siya sa tabi ko at ang kamay niya ay marahang nakahawak sa bewang ko, parang sinasabi sa lahat 'she's mine'.

“Thank you for joining us tonight,” sabi niya sa mikropono, malalim at buo ang boses. “We wanted to share this with everyone personally. After everything that’s happened, I believe in second chances— for my company, and for the people I care about.”

Tumikhim ako at kinuha ang mikropono. “After the loss of my parents, I thought I’d lost everything,” sabi ko at pilit na kinalma ang buo kong sistema. “But T-Theo, helped me see that it’s not the end. I’m grateful that he chose to stand by me.”

Tahimik ang audience pero ramdam ko ang panghuhusga. At bago pa ako makapagpatuloy ay biglang bumukas ang pinto ng ballroom.

“Stand by you?”

Isang boses ng babae, matinis pero malakas.

At nang lumingon ako, naroon siya.

Maganda siya, sobra. Matangkad, may suot na sleek red dress, at confident ang bawat hakbang. Her name rolled in whispers across the room.

“Samantha Reyes.”

Ang ex ni Theo.

At isa sa mga directors ng Montenegro Holdings.

“Oh my God…” bulong ng isang reporter. “That’s his former fiancée!”

Napako ako sa kinatatayuan ko. Samantha’s eyes found mine, and her smile was sharp enough to cut glass.

“So this is her?” tanong niya at tinitigan ako mula ulo hanggang paa. “The woman you’re marrying? Theo, really?”

Ninong Theo’s jaw tightened. “Samantha, not now.”

“Not now?” Tumawa siya pero halatang mapait iyon. “You announce your engagement to the entire media without even informing the board and you expect me to stay quiet?”

Lahat ng camera ay nakatutok sa amin. Ramdam ko ang tensyon at ang galit ni Samantha. Lumapit siya at halos ilang pulgada na lang ang layo sa akin.

“Tell me, Alianna,” sabi niya at pilit ang ngiti. “Do you even love him? Or is this just part of your little comeback story?”

Nanginig ang mga daliri ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin. Pero bago pa ako makasagot, si Ninong Theo ang sumagot para sa akin.

“She doesn’t need to explain herself to you,” madiin niyang sabi. “We’re getting married. That’s all that matters.”

Nagulat ako sa tono niya, malamig at mapanganib.

Pero si Samantha ay hindi pa rin nagpatinag. “Married?” she repeated at saka tumawa. “You mean a merger, right? Because that’s all she’s good for. A scandal, a name, a broken company you can use.”

Napigil ko ang paghinga. Hindi ko alam kung nasaktan ako dahil totoo iyon o dahil sa harap ni Ninong Theo, ganoon ako tingnan ng mundo.

“Enough,” sabi ni Ninong Theo at lumapit kay Samantha. “Leave.”

“Or what?” tanong niya at lantarang hinahamon siya. “You’ll destroy me like you destroyed everyone else who crossed you?”

That made me blink.

What does she mean?

But Ninong Theo didn’t answer. Instead, he turned to the reporters.

“Press conference is over,” sabi niya nang matatag. “No more questions.”

Tinanggal niya ang coat niya at marahang isinampay sa balikat ko, parang sinasabi sa lahat na protektado niya ako. At kahit hindi niya sinabi, ramdam kong mensahe niya iyon para kay Samantha.

Pagbalik namin sa kotse ay tahimik kaming dalawa. The city lights passed by like ghosts, and my thoughts were a storm.

“Who was she to you?” tanong ko sa wakas.

“Someone from the past,” sagot niya nang maiksi. “Walang halaga.”

“Doesn’t look like it,” sabi ko. “She looked like she's ready to kill me.”

Napabuntonghininga siya. “Samantha doesn’t like losing. And she just lost.”

“Lost what?”

“Me,” sabi niya na diretso ang tingin sa kalsada.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Selos? Galit? Hindi ko dapat maramdaman iyon. Hindi pa nga kami totoong mag-asawa.

Pero nang maalala ko ang paraan ng pagtitig ni Samantha sa kanya, parang may kurot sa dibdib ko.

“You didn’t have to defend me like that,” sabi ko. “You made it worse.”

“No,” sagot niya. “I made it clear.”

Napalingon ako sa kanya. “Clear?”

“That you’re mine,” sabi niya nang walang pag-aalinlangan. At sa isang iglap, parang biglang huminto ang oras.

“Don’t say things you don’t mean, Ninong Theo,” bulong ko.

“Who said I don’t mean it?” balik niyang tanong sa akin. "And don't call me ninong. I'm you're fiance now."

Ilang minutong katahimikan.

Walang ibang maririnig kung hindi ang tibok ng puso ko at ang mahina niyang buntonghininga.

Pag-uwi namin sa bahay niya ay dumiretso siya sa study room niya na parang library na rin.

Iniwan niya akong mag-isa sa sala, pero ramdam kong may bagyong nabubuo sa loob ng mansyon.

At bago ako pumasok sa kwarto ko, narinig ko siyang may kausap sa telepono— mahina, pero malinaw.

“Keep an eye on Daniel Reyes. He’ll make a move soon.”

“No, she doesn’t know. And she must never find out.”

Napahinto ako.

Daniel Reyes?

Samantha Reyes?

Ngayon ko lang napagtanto parehas ng apelyido ang ex-boyfriend ko at ang ex-fiance ni Theo.

Nanginig ang kamay ko.

What if Samantha and Daniel were connected? What if Theo already knew more than he was telling me?

At doon ko naramdaman...

Hindi lang pala ako ang naglalaro sa laban na ‘to. Kasama ako sa isang mas malaking giyera at baka si Theo mismo, hindi ko rin ganap na kakampi.