Share

002

Author: Miss A.
last update Last Updated: 2025-05-05 19:39:20

"Mag-iinom ako hanggang sa maubos ang lahat ng alak sa mundo, wala akong ititirs" sigaw ko habang linalagok ang malamig na alak mula sa bote, pakiramdam ko'y sinusunog nito ang lahat ng natitirang konsensya sa katawan ko. Mainit sa dibdib, mapait sa lalamunan — pero hindi niya nalalampasan ang sakit na pinipilit kong lunurin.

"Tangina, baks!" tawa ni Valerie habang tinatangka niyang agawin ang hawak kong bote. "Baka naman magwala ka na naman d'yan. Ayusin mo sarili mo baka hindi ka patulan ng mga lalaki rito dahil sa ginagawa mo. Eksena ka, te!"

Ngunit mabilis kong inilayo ang bote. Napakapit ako sa katawan nito, para bang iyon na lang ang kasama kong totoo ngayong gabi.

"Hindi mo ako pipigilan, Val. Hindi ngayon." Hindi ko siya tiningnan. Tuloy lang ako sa paghigop. Umuugong ang paligid, nagsasalubong ang ilaw sa kisame, at bumibilis ang tibok ng puso ko habang mas lalo akong bumababa sa kailaliman.

Pero hindi iyon ang dahilan ng nararamdaman ko, ang dahilan ay ang huling sinabi saakin ni Raven. Hindi na niya ako mahal? Pero paano ako? Ni hindi pa nga ako nakaka move on sa kaniya

Tumawa ako, pero hindi masaya.

"Sira ka talaga. Lasing ka na," aniya habang binabantayan ako.

"Hindi pa ako lasheng" Tinaas ko ang bote, parang tagay para sa sarili kong kasiraan, susubukan ko sanang mag order pa ng alak sa counter pero hinila na ako palayo ni Valerie kaya napunta ako sa mga nagsasayawan

Bumalik ako sa dance floor. Ang katawan ko gumagalaw sa beat na hindi ko naman naririnig ng buo. Sumasabay lang ako sa kabog ng puso kong hindi ko na maintindihan kung dahil ba sa alak, sa sakit, o sa pangungulila.

Hanggang sa may lalaking lumapit.

Hindi ko siya kilala. Pero sa gabing 'to, hindi ko na rin kilala ang sarili ko.

Hinawakan niya ang baywang ko. Kinindatan ako. Nagpakipot ako saglit, pero pagkatapos, sumandal ako sa dibdib niya.

Tutal ay guwapo naman ang lalaki kaya hahayaan ko nalang ang sarili, bahala na ngayon. Gusto ko lang kalimutan muna ang sakit na nadarama ko 

"Damn you look sexy baby" bulong ng lalaki sa aking tenga at hinaplos ang bewang ko, hinayaan ko lang ito hanggang sa mapunta ang aking paningin sa isang table 

Nagulat ako ng makita roon si Raven na nakaupo sa VIP seat, may kasamang dalawang babae sa tabi nito at masama ang tingin sa akin. May iniinom siyang alak at mukhang handa na siyang pumatay dahil sa pag igting ng panga nito. Hinigpitan niya ang hawak sa baso, at sa tantya ko, konti na lang at mababasag ‘yon sa galit niya.

Nakita ko kung paano niya hayaang haplusin ng mga babaeng katabi niya ang kaniyang damit at balat, nag init ang selos sa aking dibdib 

"Wanna go at my place?" muling bulong ng lalaki kaya nabalik ang atensiyon ko sa kaniya 

Tama, dapat ay ituon ko ang atensiyon sa paghahanap ng puwede kong pakasalan at hindi sa nakaraan

Humarap ako sa lalaki at nilingkis ang kamay sa leeg niya, ngumisi ito at akmang hahalikan ako kaya pumikit ako pero bago pa man iyon mangyari

"What the fv----" 

Isang suntok ang narinig ko kasunod ng pagbagsak ng lalaking kasayawan ko lang kanina sa sahig, nanlaki ang mata ko at sinulyapan si Raven na ngayon ay nasa gilid ko na. Duguan ang kaniyang kamao dahil sa malakas na suntok na binigay niya sa lalaki kanina 

Sinulyapan niya ako ng pagkakalamig na tingin kaya napa atras ako, wala sa sariling napa atras ako pero bago pa man ako makalayo sa kaniya ay hinila niya ang aking papulsuhan at naglakad habang hila ako 

"R-Raven ano ba--- nasasaktan ako" saway ko at pilit inalis ang kamay niya sa pulsuhan ko pero masyado itong mahigpit, ramdam ko ang pag iinit ng balat ko dahil sa higpit. Naiiyak na ako ng dalhin niya ako sa isang madilim na halllway 

"R-Raven uuwi na ako" 

"Shut up Jazeah" singhal niya kaya napayuko ako 

Ano bang problema niya? Nakapag usap naman na kami kanina at ang linaw ng sinabi niyang hindi na niya ako mahal, kaya nga ako naghahanap ng ibang lalaki para rin makalimutan siya pero eto siya ngayon ay linalapitan ako

Wala akong nagawa nang hilahin niya ako palayo. Wala akong nasabi. Lahat ng galit ko sa kanya, lahat ng sakit, parang nalunod sa init ng balat niyang nakadikit sa braso ko habang patuloy niya akong dinadala — tuloy-tuloy, hindi lumilingon.

Mainit ang hangin. Maingay pa rin sa labas ng club, pero sa hallway ng VIP section, ang tanging naririnig ko ay ang sariling hininga at tibok ng puso ko.

Hanggang sa huminto kami sa harap ng isang pinto. Sinipa niya ito para buksan, hinila niya ako sa loob at napasinghap ako sa bilis ng pangyayari 

Naabutan ko nalang na nakasandal na ako sa likod ng saradong pinto habang malapit ang mukha niya saakin, naamoy ko ang mainit at mabango niyang hininga. Idagdag pa ang kamay niyang nakakulong sa aking gilid na malapit lang sa aking bewang 

"Raven, anong problema mo—"

"’Don't fvcking test my patience" aniya, mariin, mababa ang tono. Halos pabulong, pero puno ng bagyo. Nasa harapan ko siya, halos magdikit ang aming mga katawan. Ramdam ko ang init ng hininga niya sa labi ko.

"A-ano?"nilakasan ko ang loob ko. Tinulak ko ang dibdib niya kahit lasing ako at nanghihina pero hindi siya natinag "I-Ikaw kaya ang lumalapit saakin, O-oo alam ko na hindi mo na ako mahal kaya wala ka dapat pakialam sa mga ginagawa ko, Hindi mo ako pag mamay-ari"

Nagdilim ang mata niya sa aking sinabi at mukhang hindi niya nagustuhan ang lumabas sa aking bibig, napa atras ako at kinabahan ng ilapit niya pa ang kaniyang mukha. Kaunti nalang at magdidikit na ang aming mga labi 

"Sinong nagsabi?" he chuckled and stared at my lips "You are mine, Jazeah" 

Hindi ko alam kung lasing ba siya o ako ang lasing 

"W-wala kang karapatan angkinin ako Raven, m-maghahanap ako ng lalaking papakasalan ko at sa kaniya ko ibibigay ang pagkababae ko" malakas ang loob kong ani at tumaas ang noo para ipakitang hindi ako natatakot 

Pero sa totoo lang kinakabahan na ako, nakikita ko kasing mas nadidilim ng sobra ang kaniyang mga mata. Para bang kaunti na lang at sasabog siya, idagdag pang sobra sobra ang pagsasalubong ng kaniyang kilay 

"Kaya pakawalan mo na ak---"

Hindi ko nagawang tapusin ang sasabihin dahil agad niya akong hinalikan sa labi, sinubukan ko siyang itulak pero nahawakan niya ang aking pisngi at hinabol pa ang aking labi. Sabik na sabik siya habang ako naman ay nahihirapan sa paghinga, nabigla ako sa pagbungad niya ng halik. Idagdag pang para akong mamamatay gayong naramdaman ko na naman ang kaniyang labi pagkatapos ng ilang taon 

Halos habulin ko ang lahat ng nabawas na hininga saakin ng pakawalan niya ang aking labi, tumitig siya saakin. Ngayon ay hindi na madilim ang kaniyang mata

"Give me your virginity and I'll marry you" 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My husband is a Billion-Dollar   089

    Pagbukas pa lang ng elevator sa pinaka-top floor ng building, ramdam ko na agad ang init ng hangin mula sa mga halu-halong boses sa paligid. Mga empleyado na abala, cellphone na walang tigil ang pag-ring, at ilaw mula sa glass walls na tumatama sa mukha ko—lahat parang nagsasabing handa ka na ba sa araw na ‘to, Jazeah?Pagkapasok ko sa opisina, sinalubong ako ni Katy, ang secretary ko, hawak ang clipboard na punô ng kulay pulang sticky notes. Nakataas na ang kilay niya, parang kaninang pa siya naghihintay."Ma’am, ito po ‘yung schedule niyo for today," mabilis niyang sabi, sabay abot sa akin ng papel. "Tatlong meetings bago mag-lunch. Una po, project briefing with the design team, then lunch meeting with Ms. Dela Torre for the partnership proposal, and after that—board meeting with the investors. May tatlong pending contracts din po for signature. Also, Lola Zoraida called. She’s reminding you about the preparation for the gala next week."Huminga ako nang malalim, sabay turo sa coffe

  • My husband is a Billion-Dollar   088

    Tahimik lang ang buong kwarto, maliban sa mahinang tunog ng aircon at ang mabigat na paghinga ni Raven sa tabi ko. Hindi ko alam kung bakit, pero kahit ayaw kong aminin… mas kumalma ‘yung dibdib ko sa presensya niya.Nakatalikod ako sa kanya kanina, pero nang mapansin kong hindi ako makatulog, dahan-dahan akong umikot paharap. Nakasubsob ang mukha niya sa unan, pero bahagyang nakausli ang buhok sa noo. Napansin ko rin ‘yung kamay niyang nakaabot sa gilid ko—parang kahit tulog, sigurado siyang nandito pa rin ako.Napakagat ako sa labi. Bakit parang… sobrang higpit ng kapit niya? Para bang kapag gumalaw ako ng malayo, magigising siya agad.Dahan-dahan kong inangat ang tingin ko sa mukha niya. Tahimik. Mapayapa. Pero sa bawat galaw ko, parang mas humihigpit ‘yung braso niya sa baywang ko. At doon ko lang napansin—kahit tulog siya, hawak pa rin niya ‘yung phone ko sa kabilang kamay niya.Bumuntong-hininga ako nang mahina. Obvious na ayaw niya akong makalayo, pero hindi niya sinasabi nang

  • My husband is a Billion-Dollar   087

    Pagkapasok ng elevator, bahagyang nakayuko si Raven habang nakatukod ang kamay niya sa dingding sa likod ko, para bang sinasara niya ang mundo sa pagitan naming dalawa. Nasa gilid pa rin ng labi niya ‘yung bahagyang ngiti na kanina pa niya tinatago, pero ‘yung mga mata… diretso lang sa akin, walang balak umiwas.Pagdating sa floor namin, hinayaan niya akong mauna pero hindi niya tinanggal ang kamay niya sa likod ko, parang inaangkin ang bawat hakbang. Pagkapasok sa unit, marahan niyang isinara ang pinto gamit ang paa—hindi pa rin inaalis ‘yung tingin sa akin.“I missed you the whole time,” mababa at seryosong sabi niya habang tinatanggal ang coat niya. Bago ko pa maisip ang isasagot, hinatak na niya ‘yung bag ko mula sa balikat at inilapag sa sofa. Lumapit siya nang dahan-dahan, para bang sinusukat ang bawat pulgada ng pagitan namin.Tinungo ko sana ang kusina pero mabilis niya akong hinila pabalik. “No, don’t run away from me,” bulong niya, sabay lagay ng palad sa bewang ko. Ramdam k

  • My husband is a Billion-Dollar   086

    Mainit ang hangin sa labas, pero magaan sa dibdib ko ang araw na ’to. Hindi ko alam kung dahil ba sa sinag ng araw na tumatama sa balat ko o dahil sa mga mata ni Raven na ilang beses nang sumulyap sakin habang naglalakad kami papasok sa bahay ni Lola Rachel.“Careful,” bulong niya sa tenga ko habang hawak ang lower back ko, para bang kaunting lakad ko lang at matutumba kaagad ako Napairap ako ng bahagya. “Rav, Nakasuot ako ng flats at hindi takong”“I don’t care,” he murmured “Your ankles still look fragile.”Pinandilatan ko siya pero natatawa na lang sa huli. Classic Raven. Overprotective na parang ako lang ang tao sa mundo niya, akala mo sobrang lampa koMainit pa rin sa labas kahit nakapasok na kami sa loob ng bahay ni Lola Rachel. Pero hindi ko alam kung bakit parang mas mainit ang palad ni Raven na nakapatong pa rin sa likod ko. Mahigpit. Protektado. Paulit-ulit ’yong pagkalabit niya sa baywang ko habang tahimik kaming naglalakad sa loob ng sala.Parang gusto kong magsalita, pe

  • My husband is a Billion-Dollar   085

    Dahil sa lamig ng aircon at bigat ng kumot na nakabalot sa amin, akala ko mananatili kaming ganito buong araw—magkayakap, magkadikit, walang iniintinding oras. Pero si Raven? Hindi talaga marunong makontento.Naramdaman ko ang dampi ng labi niya sa balikat ko, kasunod ng malamig niyang hiningang tumama sa balat ko. Napasinghap ako nang maramdaman ang dila niyang dumausdos sa leeg ko."Hmmm," bulong niya. Raspy ang boses niya, may ngiting nararamdaman ko kahit hindi ko pa siya nililingon. "You’re warm. And you smell good. That’s illegal this early."Napasinghot ako, pilit na pumipigil ng ngiti. Hindi pa rin ako dumilat. "Tumigil ka diyan. May lunch tayo kay Lola Rachel, remember?""I remember," sagot niya agad. "I just don’t care right now."Pumikit pa ako ng mahigpit. Narinig ko ang pagkalas niya sa kumot at pagkilos niya para dumikit lalo sa akin, braso niyang mahigpit na pumulupot sa baywang ko habang hinahalikan ako sa batok. "Ten more minutes. I'm still processing the trauma of be

  • My husband is a Billion-Dollar   084

    Gumalaw ang pilikmata ko nang makaramdam ako ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Mabigat pa ang pakiramdam ng katawan ko, antok na antok pa ako. Hindi ko alam kung anong oras na, pero hindi ako makabalik sa tulog dahil sa nararamdamang galaw—mabagal, mainit... at kakaiba."Hmmm..." mahina akong napaungol at napakibit, sinubukan kong igalaw ang balakang ko para tanggalin ang istorbo... pero imbes na mawala, mas lalo lang lumalim ang kiliting nararamdaman ko.Kumunot ang noo ko.May mainit. May basa. May humihigop sa—Napadilat ako bigla.Madilim pa sa paligid. Patay ang ilaw. Nakasarado ang kurtina kaya ang tanging ilaw ay ang kaunting liwanag na nanggagaling sa ilalim ng pinto. Pero sapat na iyon para makita ko ang eksenang kaharap ko.Si Raven... nakapatong sa akin. Baluktot ang katawan niya sa posisyong iyon habang abalang-abala ang bibig niya sa pagsupsop ng isa kong u***g. Ramdam ko ang init ng dila niyang paikot-ikot sa sensitibo kong balat habang ang isang kamay niya'y walan

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status