ช่วงปิดเทอมของมหาลัย ‘พลอย’ นักศึกษาสาวสวยลุคเนิร์ดดูใส ๆ เมื่อความเหงาและความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเข้ารุมล้อม ความรู้สึกที่มีกับแฟนหนุ่มเริ่มห่างเหิน กับพี่ชายแท้ ๆ ก็ไม่ค่อยจะได้ใช้เวลาร่วมด้วย สุดท้ายก็หันมาพึ่งพาพี่ชายข้างบ้านอย่าง ‘เคน’ ซึ่งยังเป็นเพื่อนคนสนิทของพี่ชายเธออีกด้วยในการบรรเทาความเหงาที่ซ่อนอยู่...
Lihat lebih banyakChapter : 1
ในช่วงบ่ายของวันหยุด พลอยนัดเคนมาที่บ้านเพื่อเล่นเกมกันเช่นเคย บ้านทั้งสองอยู่ใกล้กันมากในหมู่บ้านจัดสรรที่แสนสงบในเมือง และด้วยความที่เป็นบ้านแถวติดกัน การเดินไปหากันก็ไม่ใช่เรื่องยาก พลอยมักใช้โอกาสนี้เพื่อใกล้ชิดกับเคน บ่อยครั้งที่พี่ชายของเธอ ภพ ซึ่งยังเป็นเพื่อนสนิทของเคนมักจะคอยระวังไม่ให้เธออยู่ใกล้ใคร แต่วันนี้โชคดีที่ภพไม่อยู่บ้าน และพลอยก็ได้โอกาสเชิญเคนมาโดยที่ไม่มีใครรบกวน นี่เป็นหนึ่งในกิจวัตรลับ ๆ ที่ทั้งคู่ทำร่วมกันลับหลังภพ... เวลา 16:00 น. “พี่มาแล้ว...” เคน ชายหนุ่มใบหน้าคมดูหล่อเหลากับผมทรงทูบล็อคที่เรียบง่ายแต่ดูดี เขามาถึงหน้าประตูบ้านของพลอยแล้ว เคนในวันนี้สวมชุดใส่สบายที่แนบกับร่างกายทำให้เห็นกล้ามเนื้อที่ผ่านการออกกำลังกายอย่างหนักได้เลือนลางซึ่งค่อนข้างจะกระตุ้นความรู้สึกของหญิงสาววัยรุ่นตรงหน้าได้เป็นอย่างดี พลอยที่เห็นเช่นนั้นแอบร้อนรุ่มเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะคุ้นชินแล้ว “ค่ะพี่...มาเล่นเกมกัน” เธอกล่าวอย่างดี๊ด๊าพลางพาเคนเข้าไปในบ้านและปิดประตู “หนูกินไรยัง?” “ยังเลยค่ะ พอดีว่าพึ่งตื่น...พี่ล่ะคะ?” ทั้งคู่ยังคงพูดคุยกันอย่างผ่อนคลายเช่นเดิมท่ามกลางบรรยากาศอันอบอุ่นระหว่างน้องสาวเพื่อนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย... “พี่เองก็ยัง ถ้าเล่นเกมกันเสร็จแล้ว เราสั่งอะไรมากินกันไหม? เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” “เอาสิ...แต่หนูไม่เกรงใจพี่หรอกนะ...ที่สำคัญเลยหนูอยากกินพิซซ่ามากวันนี้” “เต็มที่เลย...พอดีช่วงนี้เงินเหลือ...” ณ ห้องนอนของพลอย ที่นี่ถูกจัดและตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่ดูดี ทั้งคู่พลอยและเคนนั่งอยู่บนเตียงโดยมีจอยเกมในมือ กดเล่นเกมแนว FPS ด้วยความตั้งใจเหมือนทุกครั้งที่พบกัน ทั้งสองต่างจดจ่อกับภารกิจในโลกเสมือนอยู่หลายชั่วโมง ในช่วงเวลาที่เกมดำเนินไป เสียงหัวเราะและการพูดแซวกันเบา ๆ เป็นระยะทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน “หนูขี้โกงนี่...” “หนูป่าวขี้โกงสักหน่อย...พี่ต่างหาก...หึหึ...” “จะเอางี้ใช่ไหม?” “ถ้าไม่ให้เอางี้แล้วจะให้เอาไงอีกล่ะคะ? ฮ่าฮ่าฮ่า” พลอยนั่งไขว่ห้างอยู่ข้าง ๆ เคนในท่วงท่าที่ดูสบาย ๆ ร่างกายบอบบางของเธอที่อยู่ในเสื้อสีขาวโชว์ไหล่และกางเกงขาสั้นสีดำรัดรูปเผยผิวขาวเนียนให้เคนได้มองทุกครั้งที่หันไป เมื่อสายตาของเขาเผลอมองเข้าไปสัมผัสกับผิวอ่อนนุ่มที่เผยออกมา ความรู้สึกบางอย่างในใจก็พลุ่งพล่านขึ้น แต่เคนพยายามควบคุมอารมณ์ไว้ไม่ให้แสดงออก สำหรับเคน พลอยไม่ใช่แค่น้องสาวของเพื่อนสนิท แต่เธอเป็นดั่งดอกไม้ที่เขาเฝ้ามองด้วยความเอ็นดูและยินดีเมื่อได้อยู่ใกล้ เหมือนดอกไม้บานแรกในยามเช้าที่สวยงามเกินกว่าจะเด็ด แต่ก็ยั่วยวนเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปเฉย ๆ ความรู้สึกของเขาที่เริ่มจะก่อตัวเหมือนไฟที่แอบซ่อนอยู่ในเถ้าถ่าน ก่อตัวร้อนแรงขึ้นทุกครั้งที่เขาได้เห็นเธอในสภาพที่ไร้การป้องกันเช่นนี้ เคนและพลอยมีอายุที่ห่างกันถึง 7 ปี และเขาก็เฝ้ามองดูเธอเติมโตมาตั้งแต่เด็ก ๆ ได้เห็นถึงความน่ารักน่าเอ็นดูจนมาถึงความยั่วยวนชวนใคร่ในวันนี้ ‘ไอ้เหี้ยภพ...กูว่าวันนี้น่าจะเป็นวันที่มึงกับกูได้ตัดเพื่อนกันแล้วล่ะ...ถ้ามึงรู้ว่ากูกำลังคิดที่จะทำอะไรกับน้องสาวสุดน่ารักของมึง...’ เคนคิดงั้นขณะที่จินตนาการต่าง ๆ กำลังนำพาเขาไปในจุดที่ล้ำเส้น เคนรู้ดีว่าภพหวงน้องสาวของตัวเองมากแค่ไหนและนั่นก็ทำให้เคนรู้สึกยิ่งตื่นเต้นและท้าทายขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อความคิดของตัวเองตะเลิดไปไกล ‘...แต่ทำไงได้ล่ะ...น้องสาวมึงแม่งโคตรจะน่าเย็บเลย...ทั้งขาวทั้งหุ่นดีแถมยังยั่วอีกต่างหาก...’ ทางด้านพลอยเองก็ไม่ได้เป็นแค่เด็กสาวใสซื่อที่ไม่รู้อะไร เธอแอบมีความรู้สึกพิเศษให้เคนมาตั้งแต่สมัยที่เขามักมาหาเธอและพี่ชายอยู่บ่อย ๆ ใจเธอสั่นทุกครั้งที่เขามองมาด้วยสายตาที่ลึกซึ้งและเป็นการมองที่ต่างไปจากผู้ชายคนอื่น ๆ ถึงแม้เธอจะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม แต่เมื่อได้อยู่ใกล้กับเคนแบบนี้ ความรู้สึกนั้นก็ยากที่จะห้ามได้ ‘นี่เรากำลังคิดอะไรอยู่...เรามีแฟนอยู่แล้วนะ...’ ภายในหัวของพลอยเองก็เดินทางไปไกลไม่ต่างอะไรกับเคน เธอครุ่นคิดกับเขามากกว่าแค่เพื่อนสนิทของพี่ชาย และในวันนี้ความรู้สึกนั้นที่สะสมมาตลอดก็รุนแรงขึ้นมากที่สุดในรอบปี แต่การที่จะข้ามเส้นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ‘...ดูเหมือนว่าพี่เขาจะสนใจเราเหมือนที่เรากำลังสนใจเขาเลย...’ พลอยมีทั้งแฟนหนุ่มที่รักเธอสุดหัวใจอย่าง เร็น ซึ่งมักจะคอลเสียวกับเธออยู่เป็นประจำแต่ช่วงนี้อีกฝ่ายนั้นไม่ว่างเธอจึงจำต้องเก็บกดอย่างหนัก แถมในช่วงนี้พี่ชายของเธอก็ยังไม่ค่อยจะอยู่อีกด้วยนั่นทำให้เธอทั้งเหงาและเศร้าซึมจนเริ่มเกิดความต้องการที่ไม่เหมาะไม่ควรขึ้นมา พลอยเผลอเบียดเสียดขาทั้งสองข้างไปมาด้วยความรู้สึกที่ห้ามไม่อยู่ ‘ชักจะรู้สึกคันขึ้นมามากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วสิ...เราจะทนไหวไหมนะ?’ เมื่อเกมจบลง ความเงียบปกคลุมห้องเล็ก ๆ นี้ พลอยเงยหน้ามองเคนที่นั่งข้าง ๆ ดวงตาสบกันในระยะใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่ไหลเวียนอยู่รอบตัว เสียงหัวใจเธอเต้นแรงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ และเป็นเคนที่เปิดปากพูดคำถามที่ทำให้เธอประหลาดใจ “พลอยเคยมีอะไรกับแฟนตัวเองรึเปล่า?” เสียงของเคนแฝงด้วยความท้าทายและความเย้ายวนในเวลาเดียวกัน มือของเขาเอื้อมมาสัมผัสที่แขนของเธอเบา ๆ จนเธอขนลุก แต่เธอก็ไม่ได้ต่อต้านแต่อย่างไร พลอยหันหน้าหนีเล็กน้อยอย่างเขินอาย ก่อนจะตอบด้วยเสียงบางเบา “ไม่ค่ะพี่ หนูไม่เคย...” คำตอบของเธอทำให้เคนยิ้มมุมปากอย่างพอใจ สายตาของเขามองเธอด้วยความตั้งใจ พลางเอ่ยถามอีกครั้งอย่างเย้ายวน “แล้วหนูอยากลองทำกับพี่ดูไหม?” พลอยรู้สึกถึงความตกใจและความลังเลที่แทรกเข้ามาในอก แต่ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ปะปนกับความลับที่เธอซ่อนมานาน เคนขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม สัมผัสที่นุ่มนวลของเขาค่อย ๆ เลื่อนมาจับที่เอวของเธอทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย จนเธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของมือเขา ความหวาดหวั่นในใจของเธอเริ่มสลายไปทีละนิดเหมือนก้อนหิมะที่ละลายในเปลวไฟ “การที่หนูไม่พูด...พี่จะถือว่าหนูไม่ปฏิเสธนะ...” รอยยิ้มของเคนที่เคยอ่อนโยนและอบอุ่นกลายเป็นชั่วร้าย บรรยากาศภายในห้องนอนเล็ก ๆ ห้องนี้เปลี่ยนไปเป็นร้อนระอุ To be continued...Last Chapterเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ พลอยที่เผลอเผยรอยยิ้มอันเริงร่าออกมาจากความรู้สึกภายใน ใบหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยความสุขที่ลึกซึ้ง รอยยิ้มนั้นเป็นเครื่องหมายของความรู้สึกยินดีที่เธอได้เผยออกมาต่อหน้าเขา เคนที่มองเห็นความรู้สึกนี้จากเธอ ก็ยิ้มตอบออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกตอบสนองต่อคำขอที่แฝงไปด้วยความรู้สึกจริงใจและความอบอุ่น“แน่นอน ไม่มีปัญหา...” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่มั่นคง แสดงการรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอและพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเพื่อมอบช่วงเวลานี้ให้สมบูรณ์แบบพลอยปล่อยเสียงครางออกมาอย่างเผลอไผล ขณะที่หัวใจเต้นแรงและร่างกายสั่นสะท้านไปตามจังหวะที่เขาโอบกอดความรู้สึกนี้ไว้ ทั้งสองดื่มด่ำในอารมณ์ที่ผสานกันแน่นแฟ้น จนกระทั่งถึงจุดที่ร่างกายและจิตใจหลอมรวมกันเป็นหนึ่งในขณะที่ต่างฝ่ายต่างดื่มด่ำในความรู้สึกนั้น เสียงครางที่เล็ดลอดออกมาเผยถึงความสุขที่เอ่อล้น พลอยสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนและมั่นคงจากเคน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและเร่าร้อนไปด้วยพร้อม ๆ กัน ทั้งคู่มองหน้ากันด้วยความเข้าใจและพึงพอใจในช่วงเวลานี้ที่ยากจะลืมเลือน“ต่ออีกได้นะคะ...หนูพร้
Chapter : 17“ทำได้ดีขึ้นกว่าครั้งก่อนอีก...อา...สุดยอด...ให้หนูโม๊กโคยไปด้วยแล้วมารับลมเย็น ๆ แบบนี้...นี่มันดีจริง ๆ ” เคนลูบหัวพลอยเบา ๆ พลางหรี่ตายิ้มมองพลอยที่กำลังลัวเลียและดูดอมแท่งเนื้อสุดสยิวของเขาน้ำลายหยาดเยิ้มถ้วนทั่วแท่งกาม ท่วงท่าในการใช้ปากปรนนิบัติช่างเย้ายวนใจ เป๊าะ!เสียงนั้นดังขึ้นเมื่อพลอยแม้มปากแน่นขณะที่มีหัวสีม่วงอมชมพูคาอยู่ จากนั้นก็ปล่อยออกมาหญิงสาวทรงผมทวินเทลกล่าวพร้อมใช้มือชักขึ้นชักลงให้เคนไปด้วย “พี่คะ...จริงเหรอที่พี่เคยออกล่าแต้มตอนที่อยู่มหาลัย นั่นมันค่อนข้างเหี้ยเลยนะ” แม้จะด่าทอแต่ท่าทีที่ใช้กลับดูนอบน้อมและเชิดชูอีกฝ่าย คล้ายการด่านี้เป็นการชมพลอยกล่าวเช่นนี้ขึ้นมาเนื่องจากก่อนหน้านี้ในวงเหล้า เธอถามพี่ชายของเธอ ภพ และได้รู้เรื่องราวในอดีตมากมายเกี่ยวกับเคนภพเล่าให้เธอฟังด้วยท่าทางเมามายว่า เพื่อนสนิทของเขาคนนี้ ทั้งเคยล่ออาจารย์สาวหน้าใหม่ ทั้งเคยฟาดกับสาวมีงูที่สวยที่สุดในคณะ แถมยังเคยไปมีซัมติงกับสาว ๆ ที่มีแฟนแล้วพร้อมกันถึงสี่คนโดยเป็นการสวิงที่มีแค่เขาคนเดียวที่เป็นผู้ชาย ยิ่งฟังก็ยิ่งน่าตื่นเต้นกับประสบการณ์สุดโชกโชนของพ่อหนุ่มคนนี้ภพ
Chapter : 16เคนเพียงพยักหน้าตอบรับ ปล่อยให้ทุกคำที่พลอยเอ่ยผ่านเข้าไปสะท้อนในใจของเขา มือของเขาค่อย ๆ ประคองเธอให้ยืนมั่นคง ก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ร้อนแรงแฝงไปด้วยความหื่นกระหาย และการตอบรับพลอยหายใจเข้าลึก ๆ ยืนเกาะขอบของฝาชักโครกไว้อย่างมั่นคงในขณะที่หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะ โก้งก้นให้เขาอย่างยินดีในทุกสัมผัสที่เขามอบให้ ราวกับคลื่นลมที่พัดพาฝนในยามค่ำคืน สัมผัสที่เคนนำมาในช่วงเวลานี้เป็นเหมือนพายุคลั่ง พาเธอล่องลอยไปกับบรรยากาศที่ราวกับจะหยุดเวลาไว้ ณ ที่นั้นพลอยกัดฟันกรอด หลับตาแน่นรับรู้ถึงทุกความรู้สึกโดยที่ไม่พยายามข่มเสียงเอาไว้ ‘อา...มันจะรู้สึกดีเกินไปแล้ว เรากำลังเสพติดเซ็กส์ของเขาอย่างรุนแรง อยากให้เขาแตกในเราอีกสักรอบจัง เราอยากที่จะรู้สึกเหมือนกับเมื่อคืนก่อนอีก...อา...เสร็จรอบนี้น้ำพุ่งกระฉูดแน่’‘ได้เย็บอีหนูนี่ในที่สาธารณะมันโคตรจะฟิน...รู้สึกสะใจจริง ๆ ที่พาแม่งออกมาแล้วจัดหนักที่นี่ ถ้าไม่เริ่มเลยเหมือนอย่างตอนนี้ เราคงจะไม่ได้รู้ความรู้สึกเสียว ๆ เหมือนที่กำลังเกิดขึ้นแน่เลย...อา...หมีอีนี่ตอดดีเป็นบ้า...ขออีกสักรอบเถอะ...แตกในหมีร่าน ๆ ของอีเด็กนี่...’
Chapter : 15ในห้องนั่งเล่นเวลา 18:45 น.แสงอ่อน ๆ ของอาทิตย์ยามเย็นค่อย ๆ จางหายไป เคนลุกขึ้นยืนจากที่นั่งแล้วถามขึ้นเสียงเรียบ แต่แฝงด้วยความสนิทสนม “เฮ้...ภพ กูว่าจะออกไปข้างนอกหน่อย เอาอะไรไหม?”ภพเงยหน้าจากโทรศัพท์ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างคนรู้ใจกัน “อเมริกาโน่สักแก้วก็คงดี ไม่ได้ดื่มมาทั้งวันแล้ว...” ภพเอ่ยพร้อมส่งสายตาลึก ๆ อย่างพอใจ เคนเองก็ยิ้มขำ ๆ เข้าใจดีถึงความติดกาแฟของเพื่อนสนิท เพราะเขาเองก็ไม่ต่างกันมากนักขณะนั้นเอง พลอยที่เพิ่งก้าวออกมาจากห้องน้ำในชุดสบาย ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงหวาน “นี่มันเย็นแล้วนะพี่...เพลา ๆ เรื่องกาแฟบ้างก็ได้ เดี๋ยวก็นอนไม่หลับอีกหรอก...” คำพูดของพลอยฟังดูห่วงใย แต่มันกลับซ่อนความนัยลึก ๆ ที่มีเพียงเคนเท่านั้นที่รู้เคนและพลอยสบตากันเพียงชั่วครู่ แต่ทั้งคู่ต่างก็รู้ว่าภายใต้ท่าทีของพลอยที่ดูใสซื่อ แท้จริงแล้วเธอได้แอบทำเรื่องอื่นก่อนจะออกมา แต่เธอทำให้พี่ชายและแฟนหนุ่มเข้าใจว่าเธอเพียงแค่ท้องเสียเท่านั้น“งั้นเอาเบียร์สักสองสามกระป๋องก็ได้” ภพเปลี่ยนใจเพราะเข้าใจถึงความห่วงใยของน้องสาว แต่ไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะดื่มอะไรสักนิดเพื่อผ่อนคลายตัวเองพล
Chapter : 14หญิงสาวสวมแว่นตากลมกับเสื้อแขนสั้นโชว์หน้าท้องแบนราบและกางเกงขาสั้นทรงสปอร์ตสีดำกำลังเหงื่อตก‘นี่พี่เขาจะทำมันตรงนี้เลยงั้นเหรอ?’ พลอยเก็บซ่อนความวิตกเอาไว้ในใจขณะมองมือหนาใหญ่ของเคนที่กำลังขยับเข้าไปในกางเกงขาสั้นของเธอ‘ดูเหมือนว่าจะใส่กางเกงในนะวันนี้...’ ภายนอกดูปกติ ใจเย็นและสบาย ๆ แต่ภายในซุกซ่อนความกระหายเอาไว้ด้วยรอยยิ้มแพรวพราวนั้นเคนเคลื่อนมือใต้เนื้อผ้ารับสัมผัสอันอบอ้าวภายในขณะที่ค่อย ๆ ละเลงนิ้วไปตามกลีบรักนุ่ม ๆ ใต้หว่างขาของพลอย แรกเริ่มเดิมทีมันก็ไม่มีอะไร แต่เมื่อโดนกระตุ้นเข้าให้แล้วไม่กี่วินาทีต่อมาน้ำเหนียว ๆ ก็ค่อย ๆ หลั่งของมาจากร่องรักของเธอ‘อู้ว~แฉะแล้วเหรอ? แปปเดียวเอง...’‘นิ้วเขารู้จุดเสียวเราเป็นอย่างดีเลย...’ทั้งคู่ฟังเร็นกับภพพูดคุยไปด้วยขณะแสดงสีหน้าที่สงบและผ่อนคลาย แต่ภายใต้น้ำนิ่งนั้นคือกระแสอารมณ์ที่เชี่ยวกราด‘เอาไงเอากัน...’ หลังจากที่คิดงั้นด้วยความรู้สึกกังวลของความกลัวการโดนจับได้ เธอก็ยอมจำนนกับใจตัวเองที่เต้นระรัวว่า ‘เราอยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะดีแค่ไหนกับการทำอะไรแบบนี้ลับหลังพวกเขาแต่ก็ซึ่ง ๆ หน้าในเวลาเดียวกัน...’ ว่าแล้ว
Chapter : 13คำพูดนั้นราวกับเสียงกระซิบของปีศาจร้ายที่ทำให้เธออับอาย ผนวกกับความอ่อนเพลียและทุกข์ระทวยไปทั่วร่าง พลอยทำได้แค่หอบแฮ่ก ๆ อยู่บนตัวเขาโดยไม่พูดอะไร‘ผู้ชายคนนี้ทำให้เราอยากจะบ้าตายจริง ๆ ’ เธอทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้นในเวลานี้ที่อยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่าย“แต่ก็นะ...คนเหี้ย ๆ ก็ต้องมาเจอกับคนเหี้ย ๆ มันถึงจะเหมาะสมกัน...” เคนฉีกยิ้มพลางเลื่อนมือจากสะโพกขึ้นมาอยู่ตรงสะเอวของพลอย สัมผัสกับความบางเบาที่สุดจะปลุกเร้าอารมณ์นี้ก่อนจะกลับมาเริ่มต้นกันอีกครั้งในท่วงทำนองสุดหรรษา“พะ...พี่...หนูไม่ไหวแล้ว...ขอพักหน่อยไม่ได้เหรอ?” พลอยรีบกล่าวอย่างชะงักงันขณะที่ยังคงหอบหายใจแรงอยู่ เธอลุกขึ้นนั่งตัวตรงโดยแทบจะลืมไปเลยว่ามีบางสิ่งอยู่ในกาย การเคลื่อนไหวนั้นของตัวหล่อนทำให้เกิดการเสียกสีจากภายในก่อเกิดความเสียวซ่านขึ้นมาอย่างกระทันหัน‘อา...โคยเขา...แค่ขยับตัวนิดเดียวก็รู้สึกเหมือนจะแตกอีกรอบเลย...ถึงเราจะบอกว่าไม่ต้องการ แต่ร่างกายเราก็จะตอบสนองตามมันไปอยู่ดี...’อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นั้นไม่เท่ากับที่เขาจะมอบให้แก่เธอ“เดี๋ยวก็ปล่อยให้ไปพักแล้ว...อย่าดื้อสิ...จะน้ำ
Komen