Hindi pa handa si Emerald, pisikal at emosyonal. Hindi ganito ang mga napapanood niya sa drama na puno ng pagsuyo ang unang karanasan. Ngunit si Lucian Monteverde ang lalaking nasa ibabaw niya. Handa siyang gawin ang lahat para sa binata.“Wait, masyadong malaki ‘yan. Parang braso ko na.” Hindi siya makagalaw dahil nasa ilalim siya ng boss. Amoy niya ang pabango, alak, at sigarilyo na nakakaadik. She’s under his spell. Pangarap niya ang ganitong eksena at heto na at nagkakatotoo na. Napalitan ng excitement ang kanyang kaba.“Ssshhhhhh. Kasya ‘to. Akong bahala.”Ipinilit nitong idiin ang kalakhan. Ngunit pikit na pikit pa ang kanyang pussy kaya’t bigo itong maipasok.Nanlaki ang mata niya ng basain ni Lucian ng laway ang ulo ng pagkalalaki nito at ikiskis sa kanyang biyak.Bumaon ang ulo. Pakiramdam niya ay bumuka ang kalamnan niya. Nakagat niya ang labi. Nakita niya ang ekspresyon ng mukha ni Lucian na nananabik at nasasarapan. Bahagyang nakaawang ang labi nito. Handa siyang tiiisin a
Inilapit ni Lucian ang tenga sa pinto upang madinig ang sagot ni Emerald.“Matagal na kaming wala. Hindi ako mahal ni Lucian. Dalawang taon niya akong naging sekretarya at limang taong naging asawa. Kilalang kilala ko siya. Alam mo, may makapal na notebook ako na puro impormasyon niya ang nakasulat. Lahat ng gusto at ayaw niya. Hahanapin ko lang kung naitabi pa at ibibigay ko sa’yo, just in case kailanganin mo.”Pinigil niya ang ngiting sumilay sa labi.“Bakit ipinapamigay mo na si Lucian, ang pinakamayamang negosyante sa bansa. Parang imposible namang ayawan siya ng kahit sinong babae.”“Hindi kailanman naging akin si Lucian. Hindi mo ako kailangang kausapin pa. Huwag kang mag-alala. Tatapusin ko lang ang napirmahang kontrata. Pupunta ako sa canteen, baka gusto mo ng coffee?”“Hindi na, kakatapos ko lang. Can I get your contact number?”“Sure. Kapag may kailangan ka, magsabi ka lang.”Nadinig niya ang palayong hakbang ni Emerald. Pumasok sa loob si Nathalie.“Lucian, kilala kita sa s
Parang may sumuntok sa sikmura ni Lucian. Selos ba ang tawag doon? Yung tipong gusto niyang sugurin at gulpihin ang lalaki at sakalin hanggang malagutan ng hininga. Hindi. Never. Galit ang nararamdaman niya para kay Emerald sa hantarang pagtataksil nito. Kitang kita niya ang ngiti nitong hindi ibinibigay sa kanya.Makakatikim ang magaling niyang asawa. Papasok pa lamang siya ng harangin siya ng staff.“Sir, sorry po at maaga po ang closing namin ngayon. Birthday po kasi ni Ma’am Emerald. Balik po kayo bukas.”Napaatras ng ilang hakbang ang kanyang paa. Muli siyang tumingin sa loob na ang walls ay yari sa salamin.Nakapalibot na ang mga empleyado ng coffee shop kay Emerald. Katabi nito ang lalaki na may dalang cake. Kumakanta ang mga ito ng birthday song. Emerald closed her eyes to make a wish. Ano kaya ang wish nito? Ipinilig niya ang ulo. Hindi niya ito gustong makitang masaya.Pumasok siya sa loob ng kotse at nag-park sa hindi kalayuan. Dinampot niya ang cellphone at tinawagan ang s
Iniwas ni Emerald ang mukha sa tangkang paghalik ni Lucian.“Lasing ka ba? Nakalimutan mo bang hindi mo ako hinahalikan? Never. Not even once,” malamig niyang sabi. Ungas na ito may balak pa siyang halikan. Ibinaon niya ang mukha sa unan.Napapikit siya ng maalala ang kapangahasang ginawa noon. Lucian was her first kissed. Tapos na silang magsiping ng nakatulog ito. Bago siya umalis sa kwarto nito ay dinukwang niya ang labi nito at dinampian ng halik. Marahan lamang dahil takot siyang magising ito. Ngunit sa tamis ng labi ng asawa ay natangay siya at lumalim ang halik. Hanggang sa magising ito. Itinulak siya ng nagulat na si Lucian. Sa lakas ng tulak nito ay tumama ang ulo niya sa dulo ng mesa at dumugo. Muntik siyang himatayin ng makita ang dugo sa ulo ng kanyang hawakan. Putok ng ulo ang kapalit ng halik niya.“Hindi ba sabi ko sa’yo, no kissing! You’re disgusting!” bulyaw nito.Natulala na lamang siya. May dumating na duktor upang gamutin siya. Magmula noon ay hindi na niya inulit a
“At kung titignan ang credibility ni Emerald Diaz na kaklase ko noong high school. Cheater ‘yan, ilang beses nahuli ng teacher namin. Anyway, hindi din kaila na wala itong credibility dahil sa mga isyung kinasangkutan habang nasa LM Corporation. Nakakapagtakang nakabalik ito sa kumpanya at kasali pa sa prestigious competition,” banat pa nito na namukhaan niya ng lumapit siya. Ito si Rachel Sanchez, halos hindi niya nakilala dahil tumangos ang ilong nito at naging hugis bigas ang dating bilugang mukha.Hinintay niyang matapos ito sa pagsasalita. Ibinigay ng judge ang mic sa kanya.“Rachel Sanchez, ikaw pala iyan, hindi kita nakilala kung hindi ko nakita ang name plate mo. Ang layo ng itsura mo noong high school. Iba na talaga ang nagagawa ng technology ngayon. Anyway, pwede namang ipaulit ang design at kung sino ang may pinaka-accurate na design at sukat, siya ang original. Bigyan ninyo kami ng papel at lapis ngayon din.Nagsimula silang dalawa ni Rachel na magdrawing. Fifteen minutes
“Vincent, sino nagsabi sa’yong magpaputok ka ng baril? Paano kung may natamaan? Ang dami ninyo ding dalang armas parang susugod kayo sa gyera!” bulyaw ni Lucian sa kabilang linya sa inutusang goons.“Boss, sound effects ang putok ng baril at walang bala ang armas namin. Alam naming kabilin bilinan mo na walang masasaktan lalo ang pinakamamahal ninyong asawa.”“Okay, matagumpay ang plano kaya may bonus ka sa akin! Magbakasyon at magpalamig ka muna.”“Sir Lucian, bakit ninyo ginipit ang tatay ni Ms. Emerald?” tanong ni Kiel habang nagmamaneho.“Well, iniligtas ko siya dahil binayaran ko ang utang niya sa casino. Hindi iyon pangigipit. Ako lang ang nanakot.”“Ano po ang balak ninyo?”“Simple lang, kapalit ng dalawampung milyon ang pagpayag ni Em tulungan ako sa treatment.”“Pumayag na po siya?”“Hindi pa, mag-uusap palang kami.”“Sir Lucian, hindi po ba mas mainam na pakawalan na lamang ninyo si Ms. Emerald? Matagal na din po siyang nagtiis sa inyo at sa tingin ko wala na siyang feelings
Hawak ni Cayden ang kanang kamay ni Emerald at hinabol naman ni Lucian ang kaliwa. Dalawang napakagwapong lalaki ang naghihilahan sa kanya! Kung iba ang makakakita ay tiyak na mapapasana-all. Ngunit sa balasik ng mukha ni Lucian, ayaw niyang mapahamak si Cayden. Kilala niya ang asawa.“Lucian, gutom na ako, kumain tayo,” ani Nathalie sabay hila dito na ipinagpasalamat niya.“Bakit hindi kayo sumama sa amin?” kaso ay bumalik ito.“Sure,” sagot ni Cayden. Mayaman ang binata ngunit hindi nito kayang pantayan ang kapangyarihang hawak ni Lucian.Nasa table silang pang-apatan habang nasa kabilang table si Kiel at ang dalawang bodyguards ni Lucian. Umiwas siyang makatabi ito ng upuan ngunit talagang pumagitna ito sa kanila ni Nathalie. Tila siya naging palaman ng dalawang lalaki. Kakaupo pa lamang ay sumasakit na ang ulo niya.Sabay na inabot ng mga ito ang menu sa kanya. “Bahala na kayong umorder.”Gusto niyang magpunta ng CR kaso baka magsuntukan ang dalawa. Dumating ang mga pagkaing pang
“Oh, come on, you’re lying! Em, you still love me!” mariin ang boses ni Lucian.“I don’t love you anymore. I was so obsessed to make you love me. I do all the crazy things. Alam mo ‘yan. Pero napagod na ako. Naisip ko kahit anong gawin ko hindi ka naman magiging akin. Your heart belonged to someone else. Poot lang ang kaya mong ibigay sa akin. Ayoko na, Lucian. Ayoko na ng gulo. Ayoko na ng lungkot. Ayoko ng masaktan. Ayoko na sa’yo!”“I hate you, too! Gusto kitang pabalikin dahil hindi pa ako tapos sa pagpapahirap ko sa’yo! You know me! Hindi ka makakawala hanggat hindi ka pa nagbabayad sa kasalanan mo! Kulang ang buong buhay mo kapalit ng buhay ni Abby!”“Okay, sige, tignan natin kung saan tayong dalawa makakarating! Hindi kita uurungan! Nakarating na ako sa impyerno dahil sa’yo! Hindi ako natatakot!”Malaki ang hakbang na binuksan ni Emerald ang pinto at mabilis na lumabas. Kumakabog ang kanyang dibdib. Halos nahulog ang puso niya sa kinalalagyan.Bumalik sila sa table na parang wa
“Makinig ka. Pulis ako. Ipapaliwanag ko sa’yo ang lahat. Sumama ka sa amin.”Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa lalaki. May kasama itong naka-unipormeng pulis. Isinakay siya sa puting van. Labis ang kabog ng kanyang dibdib.“Huwag kang matakot. Hindi ka namin sasaktan. Kanina, nakita ko ang walang pag-aalinlangan mo sa pagtulong sa nangangailangan. Kaya naman may iaalok kami sa’yo.”Hinubad ng lalaki ang suot na jacket, ipinakita ang isang markang hindi karaniwang badge, kulay itim at pilak na may nakaukit na letrang SFU: Secret Force Unit.Nanlaki ang mata niya.“Gobyerno kami,” patuloy ni Justin. “Lihim kaming yunit na tumutugis sa mga malalaking sindikato. Isa sa mga target namin si Don Manuel.”Napalunok siya sa narinig. “Bakit ako? Wala akong kakayahan sa ganyan. Oo matulungin ako sa nangangailangan dahil alam ko ang pakiramdam ng walang malalapitan. Pero hindi ko kayang banggain si Don Manuel,” mahina niyang sabi.“May koneksyon ka sa kanya. Kailangan namin ng mata at tenga
Hiyang hiya si Mayumi kay Mommy Cecil ng nagawa niyang utangan ito ng pera. Ngunit kailangan niyang kapalan ang mukha."Magkano, hija?" medyo nagulat ngunit kalmadong tanong nito."Isang milyon po.”"Isang milyon? Para saan, Mayumi?”"Ipambabayad ko po ng utang ng nanay ko,” aniyang nagpipigil ng luha.Tahimik ulit si Mommy Cecil. Malalim na nag-iisip."Ibigay mo sa akin ang detalye ng bank mo at ipapadala ko ang isang milyon.”“Talaga po? Papahiramin ninyo ako? Maraming salamat po. Pasensya na po kayo. Babayaran ko din po.”Tila anghel ang tingin niya sa Donya at parang nabunutan ng tinik ang kanyang dibdib.“Anak ang turing ko sa’yo, Mayumi. Magsabi ka lang kapag may problema ka at nakahanda akong tumulong.”Napayakap siya sa matandang naging napakabait sa kanya. Gagawin niya ang lahat upang makabawi dito.***Nakaupo si Mommy Cecil sa mahogany desk, may hawak na checkbook at cellphone. Katatapos lang nitong tawagan ang accountant upang ayusin ang transfer ng pera. May kumatok sa pi
Marahang umalis si Mayumi sa kama. Humiga siya sa sofa. Yumaman lang siya tapos ang problema niya sa buhay. Ayaw na siyang bigyan ni Cayden ng isang milyon. Tila lumobo ang utak niya kakaisip.Maagang gumising si Mayumi para maghanda ng agahan. Naglagay siya ng tatlong tasa ng kape sa mesa. Gunawa niya ang kape gamit ang coffee maker. Nagtrabaho syang barista sa sikat na coffee shop sa lugar nila kaya masarap ang timpla niya.Maya-maya pa'y bumaba si Mommy Cecil na nakangiti sa kanya. Napatingin siya sa matanda. Kung hindi siya bibigyan ng pera ni Cayden baka pwede siyang humiram sa Donya. Ngunit nakaramdam siya ng hiya. May ilang araw pa naman siya para maghagilap ng pera."Aba, Mayumi! Ang sipag mo talaga. Napakapalad naman ng anak ko sa'yo.""Naku, Mommy Cecil, maliit na bagay lang po ito. Si Cayden po kasi, pagod palagi sa trabaho kaya gusto ko po siyang pagsilbihan,” aniyang pilit pinapasigla ang boses.Sakto namang lumabas si Cayden mula sa kwarto. Bagong paligo ito at talaga na
Bumangon si Cayden at pumasok sa banyo upang maligo. Hinintay ni Mayumi ang paglabas nito. May hinanap siya sa bag at nakita niya maliit na bote ng langis at kumuha siya ng isang tuwalya."Cayden, gusto mo bang i-masahe ko ang likod mo? Parang pagod ka kasi."Lumingon si Cayden, at sa halip na ngumiti, napakunot ang noo."Kahit anong gawin mo ay hindi kita papahiramin ng pera.”Napaatras si Mayumi, kita sa mukha ang pagkabigla at medyo nasaktan kahit sanay naman siyang minamaltrato ng nanay at kapatid."Hindi kita pipiliting bigyan ako ng pera. Gusto lang kitang tulungang gumaan ang katawan mo,” aniyang napayuko."Gusto kong magpahinga. Umalis ka diyan.”Maingat ang mga hakbang niya, hawak pa rin ang maliit na bote ng langis."Alam kong pagod ka. Mas marerelax ka at makakatulog kapag minasahe kita,” mahinahong sabi niya.Hindi umimik si Cayden. Bumuntong-hininga lang siya, pero hindi umalis. Dahan-dahan siyang lumapit at naupo sa gilid ng kama. Binuksan niya ang bote ng langis at pina
“Maliwanag ang sinabi ng nanay mo. Sumama ka na sa akin ng wala ng problema,” sabi ni Don Manuel. “Nakikiusap ako na bigyan ninyo pa ako ng konting palugit. Babayaran ko ang isang milyon.”“Isang linggo. Kapag hindi mo ako nabayaran, sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo,” anitong umalis na.Dumating na ang kanyang sundo. Hindi maiwasang mapaluha ni Mayumi habang sakay ng kotse. Kailangan niyang maglabas ng isang milyon sa isang linggo. Si Cayden ang pag-asa niya. Sinabihan niya ang driver na gusto niyang puntahan sa opisina ang binata.Namangha siya sa napakataas na gusali sa kanyang harapan. Parang gusto na niyang umatras kaso ay kailangan na niyang makausap si Cayden.Inihakbang niya ang mga paa papasok. Abalang-abala ang reception area. Simple ang damit niya pero maayos naman. Naka-smile siya at excited. Namangha siya sa disenyo ng loob ng building. Sobrang yaman pala talaga ni Cayden. Napadaan siya sa tila exhibit ng mga mall na pag-aari ng Villamor Realty Corporation.Lumapi
Inawat ni Mayumi ang luhang nagbabadyang pumatak. Hindi siya dapat sensitive dahil trabaho ang pinasok niya at walang namilit sa kanya. Hindi naman permanente ang sitwasyon niya.Nanatiling nakapasok ang malaking ari ni Cayden sa kanyang hiyas. Mukhang hanggang madaling araw na naman ang gusto nito. Hindi siya nagkamali at kumakadyot itong muli. Maya mga pinagawa pa itong posisyon sa kanya na tila sila nag-eexperiment.Kinabukasan ay araw na ng pag-uwi nila. Napuyat siya sa magdamag na pag-angkin nito sa kanya. Plano niyang tulugan lang ito sa byahe para na din makaiwas.Nakauwi na sila sa mansyon. Binaba niya ang bitbit na bag habang si Cayden ay agad na nagtungo sa kusina upang kumuha ng tubig. Sinalubong sila ni Mommy Cecil.“Kumusta? Nag-enjoy ba kayo?” anang Donya na niyakap silang dalawa.Mabilis ang kamay ni Cayden na umakbay sa kanyang balikat.“Yes, mom. Sobrang saya namin.”“Opo, sobrang nag-enjoy po kami lalo po ang anak ninyo. Salamat po.”“Naku, sana naman ay magkaapo na
Mabilis na naglayo at nag-ayos sila Mayumi at Cayden. Hinintay nilang lumagpas ang mga kabataan ngunit tumambay ang mga ito sa mismong harap nila. Hinala siya ng binata pabalik ng villa. Halos kaladkarin siya nito sa pagmamadali.Paglapat ng pinto ay agad nitong nilaplap ang kanyang labi. Para itong teenager na atat na atat. Ipinagdidiinan nito ang ari sa kanyang puson.Sunod-sunod na katok ang nadinig nila.“Sir, Ma’am! Pasensya na po, pero kailangan kayong lumipat ng villa. May problema po sa plumbing system ng inyong banyo. May leak na at baka lumala,” anang staff sa labas.Napalitan ng pagkadismaya ang pagnanasa sa mukha ni Cayden. Napakamot ito sa batok, habang siya ay napabuntong-hininga.Matapos ang abalang paglilipat ng villa, halos isang oras ding nag-ayos sina Cayden at Mayumi sa bagong silid na malayo sa una nilang tinuluyan. Mas maluwag, may jacuzzi sa balkonahe, at tanaw ang paglubog ng araw. Sa wakas, tila nagbabalik na ang kilig at kasabikan sa pagitan nila."Mas magand
Nagulat si Mayumi sa pagdating ni Cayden nahulog pa nga ang cellphone niyang hawak. Tiningnan niya ang binata na mukhang galit pa din.“Kausap mo na naman si Mike. Kanina pa kita pinagmamasdan. Lumayo ka pa talaga para makipag-usap sa hardinerong ‘yon.”“Hindi si Mike ang kausap ko.”“Oh, talaga? Sino pa ba ang tatawagan mo nang palihim?”“Nanay ko ‘yon!”“Naku, hindi mo ako maloloko. Last warning ko na ‘to. Stay away from him or from any man! Bayad na kita!”“Oo na, sa’yong sa’yo ako sa loob ng talong buwan. Actually, dalawang buwan at dalawang linggo na lang pala.”“Well, it’s me who will decide kung hanggang kailan ka sa buhay ko. Pwede ngang any time i-terminate ko ang usapan natin o pwede ko din extend kung gusto ko.”“Cayden, sumunod tayo sa usapan. May mga plano din ako sa buhay ko at wala akong planong magtagal.”Sandaling katahimikan. “Bakit? May usapan na kayo ng hardinero mo?”Nawalan siya ng kibo at iniwan ang lalaki upang maglakad sa dalampasigan.***Tahimik na naglalaka
Wasak hindi lang ang kanyang pagkababae kundi pati ang kanyang puso. Ilang ulit na naglalaro sa pandinig niya ang pagtawag ni Cayden sa pangalan ni Emerald habang inaangkin siya.Nakatulugan niya ang pag-iisip. Maliwanag na ng maalimpungatan siya. Nakita niyang nagbibihis ng damit si Cayden. Napatayo siya at umiwas ng tingin sa binata. Parehas silang napatingin sa mantsang kulay pula sa kobre kama.May kinuha si Cayden sa bag at inabot sa kanya ang tseke na may nakasulat na isang milyon. Ang kirot niya sa dibdib ay tila inasinan.“Here’s the payment. Isang milyon.”Napatitig siya sa isang milyon.“Bakit ganyan ang mukha mo? Hindi ba dapat masaya ka at nakuha mo na ang perang gusto mo.”Ilang ulit siyang lumunok upang pigilin ang luhang papatak. Pilit siyang ngumiti.“Salamat. See? Sabi sa’yo bibigay ka din. Mukhang nag-enjoy ka naman. Sana lang next time huwag ng pangalan ng ibang babae ang babanggitin mo. Masakit kasi sa tenga. Pero of course, pwede sa isip mo na lang kung gusto mo t