LOGINShare
UNFAITHFUL ::: EP.46
Last Updated:
2025-08-14 17:38:07@ VAYO’ S CONDO
แกร๊ก แอ๊ดดด “เมื่อไหร่จะพากลับห้อง” ฉันบ่นๆ ออกไปพอเฮียโยพาฉันวนกลับมาที่คอนโดเขาอีกครั้งหลังออกจากบ้านเขา ใจคอจะไม่ให้ฉันกลับห้องตัวเองเลยมั้ง น่าเบื่อจะแย่ -.- “ห้องไหนอ่ะ? ห้องลิซหรือห้องนิล” ฟุ้บ! พูดจบเฮียโยทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาแบบชิลๆ แล้วเลิกคิ้วถามฉันที่ทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามเขาออกมา ...หืม? นี่เขารู้ด้วยหรอว่าฉันย้ายไปอยู่ห้องเจ๊นิลแล้วอ่ะ “งง.. เมียทั้งคนถูกมั้ย เราทำไรเฮียรู้หมดแหละ” เฮียโยพูดออกมาอย่างรู้ทัน พร้อมกับมองมาที่ฉันด้วยท่าทางกวนประสาทแบบนั้นไม่หยุด ก่อนที่ฉันจะตอบกลับไป “อะไร ใครเมีย คิดไปเอง!” “หึ..ก็ไม่รู้สิฮะ ถามเด็กในท้องมั้ยล่ะ โหลๆ พ่อชื่อไรอ่ะ? พ่อหล่อแบบนี้รึป่ะ? ฮ่ะๆ” เฮียโยพูดไปชี้นิ้วเข้าหาตัวเองไป แล้วเขาก็หลุดขำออกมาอย่างผู้ชนะ แถมยังยักคิ้วท้าทายฉันที่พอได้ฟังแล้วอยากจะคว้าแจกันเขวี้ยงใส่ให้รู้แล้วรู้รอด “รำคาญ! คืนนี้นอนข้างนอกไปเลยไป” พูดจบฉันก็เดินหนี แต่เฮียโยก็ยังส่งเสียงตามหลังมาแบบยียวนมากกก ให้ตาย! “ครับ เชิญตามสบาย ให้เฮียเซ็นยกมรดกให้ลูกเลยมั้ย ปากกาอยู่ไหนน้า~ หาแป๊บ” ชิ.. ประสาท!ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
ครืดดด! “เข้ามาทำไม” ฉันเอ่ยปากถามไปทันทีที่เดินออกจากห้องน้ำหลังอาบน้ำเสร็จ เพราะตอนนี้ร่างสูงของเฮียโยในเสื้อผ้าชุดใหม่ที่ดูแล้วเขาน่าจะอาบน้ำเรียบร้อยเหมือนกันกำลังนั่งพิงหัวเตียงเล่นมือถืออยู่อย่างอารมณ์ดี แล้วเฮียก็หันหน้ามาเอียงคอส่งยิ้มให้ฉัน ไม่รู้คึกอะไรเบอร์นั้น “ถามไรหน่อย ตอบก่อนแล้วเฮียจะไป” พูดจบเฮียก็ขยับตัวมาอีกฟากหนึ่งของเตียงฝั่งที่ฉันยืนอยู่แล้วทำตาปริบๆ ส่งมาแบบน่าขนลุก -.- “กี่เดือนแล้วครับ? บอกเฮียหน่อยนะ ^_^” ได้ฟังแบบนั้นฉันก็เบะปากใส่ แล้วลอยหน้าลอยตาตอบกลับไป “ไม่! ก็ไหนว่ารู้ทุกอย่างไง” “ถ้างั้น..เฮียถอนคำพูดทันมั้ย ^_^” เฮียโยยังพยายามใจเย็น ก่อนจะลุกขึ้นเอามือมายีหัวฉันเบาๆ แล้วส่งยิ้มมารบเร้าให้ฉันยอมบอก แต่... “ไม่! รีบออกไปเลยไป!” ฉันไม่พูดเปล่า เพราะหมั่นเขี้ยวในท่าทางนั้นทำให้พลั้งมือทุบแขนขวาของเขาไปเต็มแรงอย่างลืมตัว ตุ้บ! “โอ๊ย!” แล้วพอได้ยินเฮียร้องออกมานั่นแหละ ถึงรู้ว่าพลาดไปโดนแผลที่แขนเขาเข้าอย่างจังจนฉันหน้าเหวอไปเลยเหมือนกัน O[]O! “เป็นไรมั้ย? ขอโทษ โรสไม่ได้ตั้งใจ” จิ๊! แล้วเฮียโยก็ส่งเสียงในลำคอออกมาก่อนจะทำหน้าเหยเก ขมวดคิ้วมองมาอย่างไม่พอใจ “เป็นดิ ตีเข้ามาได้ เนี่ยปวดแผลเหมือนจะตาย เลือดต้องไหลแน่ๆ เฮียรู้สึกได้ โอ๊ย! สงสัยต้องนอนในนี้แล้วล่ะ” ฟุ้บ! ฮะ?! พูดจบเฮียโยก็ทิ้งตัวลงบนเตียงอีกครั้ง เชื่อเขาเลย ฉันยืนฟังเฮียพูดยาวๆ อยู่ได้ตั้งนาน สาระสักคำยังไม่มี! “ลุกขึ้นเลยอย่ามาเนียน!” “โห่ จะงอนเฮียไปถึงไหน ไม่สงสารพ่อของลูกตาดำๆ เลยรึไงเนี่ย” เฮียโยบ่นอุบอิบ แล้วทำหน้าบูดออกมาอยู่อย่างนั้น ไหนอ่ะปวดแผลเหมือนจะตาย ไม่เห็นสะทกสะท้านอะไรเลย =_=! “ออกไป ง่วงแล้วจะนอน” ฉันเอ่ยปากไล่เขาไปอีกครั้ง แต่เฮียก็ไม่วายทำเสียงโอดโอยซ้ำๆ “โรสไม่สนใจเฮียเลยอ่ะ เฮียกำลังง้ออย่างตั้งใจอยู่นะ” ...หืม! กล้าพูด! “ก็ไล่เองป้ะ?! ไหนบอกจะไปจากชีวิตไง ไม่ไปอ่ะ?” “.....” พอโดนฉันสวนเข้าหน่อยเฮียโยก็ถึงกับนิ่งไป แล้วเขาก็ลุกพรวดขึ้นมาอย่างไว ก่อนจะมองมาทำตาใสๆ และเอ่ยปากพูดเสียงอ่อน “โรส เรื่องนั้นเฮีย...” “ไม่ต้องอธิบาย สมุดบันทึกอยู่ไหน?” ฉันตัดบทไปเพราะรู้ว่าเขาจะพูดอะไร มาคิดๆ ดูต่างคนต่างก็ใช้อารมณ์ ก็อย่างที่เขากับรุ่นพี่เฟรย่าเพิ่งอธิบายไปว่าสถานการณ์ตอนนั้นมันซับซ้อนใช้ได้ เพราะงั้นก็ข้ามไป “อยากได้หรอ? หอมแก้มเฮียก่อนแล้วจะคืนให้” ฉันหยุดคิดแค่แป๊บเดียว เฮียโยก็เปลี่ยนโหมดแบบโคตรจะไว -_- แล้วยังมีหน้าขยับตัวยื่นแก้มเข้ามารอให้ฉันหอมซะด้วยนะ เกินเรื่องไปเยอะอ่ะเอาง่ายๆ! “งั้นฝากทิ้งเลยละกัน มันไม่ค่อยสำคัญไรละ” เฮ่อ! ฉันยกแขนขึ้นกอดอก แล้วถอนหายใจกับท่าทางที่น่าหมั่นไส้มากมายของเฮีย แล้วเขาก็โวยวายออกมา “ได้ไงอ่ะ กว่าจะไปเอามาได้ไม่ใช่ง่ายๆ” ...เออใช่ “แล้วไปเอามาไงอ่ะ?” ฉันตั้งคำถามลอยๆ ออกไปเพราะแอบสงสัยอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นเฮียพายบอกว่าลิซหยิบติด Text เขาไป แต่สมุดบันทึกก็เล่มออกจะใหญ่ เป็นไปไม่ได้ที่ลิซมันจะไม่เห็น “บอกแล้วให้นอนนี่มั้ย ^_^” เฮียโยยังคงต่อปากต่อคำต่อไปจนฉันเลือกจะถอนหายใจตอบกลับไปอีก แต่เขาก็ยังไม่สนใจ “ไม่ให้ก็ไม่บอก” แล้วเฮียก็ทำท่าลุกขึ้นจะเดินออกไป ฉันเลยเอ่ยปากเรียกเอาไว้ “ได้ แต่นอนพื้น” ก่อนที่เจ้าของแผ่นหลังกว้างๆนั่นจะชะงักฝีเท้า และหันกลับมายิ้มให้ฉันจนตาหยี “ก็ได้... เฮียขโมยมาวันที่เราทำมักกะโรนีแล้วครัวพังอ่ะ พอก๊อปเสร็จก็โยนไว้แถว Text ไอ้พาย แล้วก็โป๊ะเช๊ะ! มันใช่มั้ยที่เอามาคืน ^_^” ฟุ้บ! พูดจบเฮียโยก็ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงอีกครั้ง นี่เขาจะลุกๆ นั่งๆ เด้งไปเด้งมาบนเตียงนี้อีกนานแค่ไหนฮะ น่าปวดหัวซะจริง แล้วเขาก็พูดออกมาอีก “แต่พื้นมันเย็นนะ ขอเฮียนอนด้วยได้ป่ะ เฮียหนาววว” ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ พอบอกว่าหนาว ร่างเขาก็สั่นขึ้นมาเลยแหละ อื้มมม... หนาวจ้ะ หนาวมากกก! “ไม่! ลงไป เลิกเล่น!” ฉันกัาวขาเข้าไปดึงแขนเฮียโยให้ลุกออกจากเตียงเต็มแรงแต่เขาก็ยังอิดออด และส่งเสียงอ้อนซ้ำไปซ้ำมา “นะโรสสส~ เฮียขอดีๆแล้ว ให้เฮียนอนด้วยเหอะนะ” “หึ! วุ่นวาย” ฉันพูดไปออกแรงดึงเขาไป แล้วเฮียก็ถอนหายใจออกมา “เฮ่อ ว่าจะไม่ใช้กำลังแล้วนะ” พรึ่บบบบ! “ว๊ายยย O[]O!!!” แล้วพริบตาเดียวเท่านั้น ร่างของฉันก็ปลิวตามแรงกระชาก ก่อนจะล้มลงบนตัวเฮียโยโดยมีแขนของเขาประคองไว้ เล่นเอาใจหายเพราะไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด “โอ๋~ ขวัญเอ๊ยขวัญมา” คงเพราะเห็นหน้าฉันที่น่าจะกำลังเหวอได้ที่ เฮียโยเลยส่งเสียงล้อเลียนออกมาพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม แต่นี่ไม่ใช่เวลามาตลกป้ะ?! ตุ้บ! “จิ๊! อย่าเล่นแบบนี้! โรสท้องลูกเฮียอยู่นะเว้ย!” ฉันทุบอกเฮียและตะคอกออกไปแบบรู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดแค่ไหน แล้วถามว่าเฮียสำนึกมั้ย?! “ห๊ะ? ลูกใครนะ? โรสท้องลูกใครเฮียฟังไม่ชัดเลยอ่ะ” “ไอ้...! ว๊ายยย” พรึ่บบบ! “งื้อ เฮียโย!” ไม่ทิ้งช่วงให้ฉันว่าอะไรด้วยซ้ำ เฮียโยก็พลิกตัวฉันลงบนที่นอน แล้วเอาร่างตัวเองมาคร่อมฉันไว้ ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ “ครับ ว่าไง? วาจาสิทธิ์จังนะตัวแค่เนี๊ยะ” เฮียโยพูดแล้วเลื่อนมือหนาของเขาลูบหัวฉัน ก่อนจะเลื่อนมือนั้นไปตามกรอบหน้า แล้วอมยิ้มอยู่อย่างนั้น “พูดบ้าไร ปล่อย!” ฉันจะขยับหน้าหนีแต่ถูกเขาล็อคหน้าเอาไว้ด้วยการบีบแก้มสองข้างเบาๆ “ก็ก่อนเฮียกลับมา เรา Congrats ว่าไงล่ะเจ้าเด็กหน้ามุ่ย” …Congrats ว่าไงงั้นหรอ? โห..นานละนะคิดแป๊บ ‘ยินดีด้วย ประสบความสำเร็จอีกขั้นหนึ่งแล้ว…อย่าดื้อให้มันมากนัก แล้วก็อย่าพลาดทำใครท้องก่อนเรียนจบล่ะ ยิ่งแรดๆ อยู่!’ อ๋อ..พอคิดได้ฉันก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้มากจน...ความรู้สึกมันแปลกไป “ละ..แล้วไง -////-” ฉันพูดแล้วทำเฉไฉในขณะที่เฮียเอาแต่อมยิ้มอยู่ได้ แล้วเขาก็ปล่อยมือจากแก้มฉันมาพูดไปลูบหัวฉันไป “ก็ไม่แล้วไง แค่จะบอกว่าคนนี้ไม่ได้พลาดนะ ...เฮียตั้งใจ” “แล้วมาบอกทำไม -/////-” ฉันหันหน้าหนีทำเป็นไม่สนใจ แต่ที่จริงยิ่งเขาเข้ามาใกล้ ใจมันก็ยิ่งเต้นแรง คงเพราะช่วงหลังไม่ได้รู้สึกแบบนี้เท่าไหร่ ก็เลยไม่รู้จะทำไง “โห่ ไอ้แสบ มาเริ่มต้นกันใหม่นะ เฮียขอโทษนะครับสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา…” เฮียโยขยับตัวยื่นหน้ามาหาฉันที่หันหน้าหนีอีกที แล้วเขาก็ทำหน้าตาสงสารส่งมา “พูดเหมือนดี แล้วเดี๋ยวก็ทำเหมือนเดิม” ฉันประชดประชันกลบเกลื่อนไปงั้น เลิกทำหน้าตาแบบนี้เหอะเฮีย มัน... “ไม่ทำแล้วฮะ งั้นเอางี้..เฮียคืนนี่ให้ วัดใจกันไปเลย” ครืดดด! พูดจบเฮียโยก็เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักหัวเตียง ก่อนจะล้วงมือเข้าไปหยิบสมุดบันทึกจากลิ้นชักที่ฉันเองก็เคยเปิด แต่ไม่ยักจะเห็นมัน พรึ่บ! หวืดดด! พอเขาหยิบมา ฉันก็เลื่อนมือไปจะคว้ามัน แต่เฮียไวกว่าเขาก็เลื่อนมือที่ถือสมุดบันทึกเล่มนั้นหลบไปได้ทัน “เอาคืนมา -.-” “ได้...แต่จุ๊บทีแลกกับไอ้นี่” เหอะ! ไม่ใช่แค่คำพูดนะ แต่หน้าตาเขาน่ะดูก็รู้ละว่าคิดไม่ซื่อ “ไม่มีทา...อื้อออ” แล้วก็เป็นอย่างที่คิด! ฉันยังพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำ เฮียโยก็กดจูบลงมาแบบไม่ทันให้ตั้งตัว คือจะเผลอไม่ได้เลยมั้ง -////-! “อื้อ อ่อย! (ปล่อย!) ” พลั่ก! พรึ่บ! หมับ! ฉันส่งเสียงประท้วงออกไปพร้อมกับผลักอกเขาและกำลังจะออกแรงทุบมัน แต่มือหนาของเฮียก็เลือกจะโยนสมุดบันทึกลงบนที่ว่างข้างๆ และคว้ามือฉันไว้ ก่อนจะหลุดขำในลำคอออกมาอย่างชอบใจ “หึ...” “อื้อออ~” แล้วเขาก็บดขยี้ริมฝีปากลงมาอย่างหนักหน่วงและร้อนแรงเข้าไปใหญ่ พร้อมกับแทรกลิ้นเรียวเข้ามาลุกล้ำในโพรงปากของฉันอย่างฉวยโอกาส ก่อนจะส่งมันไล่ต้อนลิ้นฉันซ้ำๆ อย่างนึกสนุกอยู่เนิ่นนาน เล่นเอาฉันหายใจแทบทัน พรึ่บ! “แฮ่กๆ -/////-” สักพักเฮียโยก็ยอมผละออก ก่อนจะมองมาแบบอมยิ้มและไม่พูดอะไรทั้งที่ฉันหน้าดำหน้าแดงหายใจแทบไม่ทัน จนฉันโมโหส่งกำปั้นทุบเขาออกไปอีกครั้ง แต่เขาก็ดันคว้ามันไว้ได้อีก พรึ่บ! หมับ! “ใจเย็นฮะที่รัก ถ้าจะโกรธก็โกรธทีเดียวเลยได้ป่ะ เมื่อกี๊ของแม่นะ ส่วนอันนี้อ่ะ..ของลูก” แคว่กกกกกก!
Latest chapter
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.50(END)
หลายวันต่อมา...“อ้าววว ซาหวัดดีฮับคุณแม่ ฮ่ะๆ ~”เฮียบีทเดินควงไม้กลองเข้ามาในห้องซ้อมดนตรีที่มีฉันกับเฮียโยนั่งอยู่ แล้วเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะทิ้งตัวนั่งด้วยท่าทางสบายๆฟุ้บ!“ไรเฮียอย่ามาแซว อยากตายด้วยไม้กลองรึไง -////-”พรึ่บบบ!ฉันเอื้อมมือไปคว้าไม้กลองจากมือเขาแล้วทำท่าจะฟาดเข้าให้ นี่ยังน้อยนะ ตอนฉันโทรไปบอกเฮียขำหนักกว่านี้หลายเท่าเลยเหอะ“เป็นไง เห็นไอ้นั่นแล้วเขินเลยป้ะ น่าอิจฉาจังเว้ย >////”พูดจบเฮียบีทก็แกล้งเอามือปิดหน้าปิดตาทำท่าทางกวนๆ ออกมาแถมยังทำตาปริบๆ มองไปหาเฮียโยที่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา ว่าแต่..ไอ้นั่นที่ว่านี่อะไร? เห็นแล้วทำไมต้องเขินด้วย?ครืดดด!“เชี่ยยย คณะคหกรรมค้นพบดาวดวงใหม่ งานดีสัส! เด็กในชมรมบอกมา”ยังไม่ทันที่ฉันจะถามอะไรเฮียบีท อยู่ๆ เฮียเลย์ก็พรวดพราดเปิดประตูห้องซ้อมดนตรีเข้ามา แถมยังคว้ามือถือตัวเองมาวางบนโต๊ะลงตรงหน้าพวกฉัน ในหน้าจอนั้นมีรูปผู้หญิงคนหนึ่งที่ขนาดแค่มองผ่านๆ ก็ยังถือว่าละสายตาได้ยากเหมือนกัน แล้วเฮียโยก็เอ่ยปากพูดอะไรงึมงำที่ฟังแล้วฉันถึงกับหันไปทำตาขวางใส่เขาทันที“จุ๊ๆๆ เห็นแบบนี้แล้วอยากจะฆ่าเมียเหลือเกิน”“เฮ้ย!”“อุ่ย..
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.49
วันต่อมา...@ DARK SHADOW CASTLE“ทำไมทำหน้างั้น?”เฮียโยหันมาถามฉันที่นั่งนิ่งๆ อย่างใช้ความคิด เพราะวันนี้เป็นวันพิพากษาเฮียคิระที่สร้างเรื่องไว้เมื่อไม่กี่วันก่อน อีกอย่าง..ฉันเพิ่งจะถามที่มาที่ไปของการทำสงครามขนาดย่อมครั้งนี้จากปากเฮียโยตอนมาที่นี่ ก็ได้ความว่าเฮียคิระกับเฮียเตไม่ค่อยจะถูกกันมาตั้งนานแล้วแค่เพิ่งจะมาฉะกันจริงจังก็คราวนี้“เฮียว่าเฮียคิระ...”“เฮียอีกละ -.- ทำไมต้องไปนับญาติกับมัน”ฉันยังไม่ทันพูดอะไร เฮียโยก็ออกอาการไม่พอใจขึ้นมาซะก่อน ที่จริงก่อนหน้านี้เฮียโยก็ออกอาการหงุดหงิดมากที่ฉันเอาแต่ถามถึงเฮียคิระไม่หยุด“อะไร เฮียต้องขอบคุณเค้ารึเปล่า เฮียคิระเป็นคนพาโรสไปหาหมอถึงรู้ว่าท้อง” ฉันพูดออกไปแล้วเฮียโยก็หันมามองด้วยสีหน้าแปลกใจ“มันรู้ก่อนใคร?”“ใช่ รู้พร้อมโรส แล้วรู้ก่อนพ่อของลูกเลยไง ชัดมั้ย?!”ฉันส่งเสียงประชดประชันและทำหน้าตากวนประสาทแบบที่เขาชอบทำออกไป แล้วเฮียก็ขยับเข้ามาใกล้พรึ่บ! หวืดดด“ถอยไปไกลๆ ไม่ต้องมาง้อ”เฮียโยเอื้อมแขนมาทำท่าจะโอบ แต่ฉันขยับตัวหนีแล้วยักคิ้วท้าทายแต่เขาก็ยิ่งทำหน้าตาได้ใจ“ป่าวง้อสักหน่อย แค่จะบอกว่าอย่างอแง เดี๋ยวจะโดนชุดใหญ
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.48
“อื้อ~”ฉันตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเฮียโยที่รัดแน่นแต่กลับอบอุ่นมากจนหลุดยิ้มบางๆ ออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ แขนข้างหนึ่งของเขายื่นมาให้ฉันหนุนแล้วยังใช้มันกอดร่างฉันเอาไว้ ส่วนอีกข้างวางพาดผ่านหน้าท้องของฉันเหมือนกำลังกอดลูกของเรายังไงอย่างงั้นใช่..ลูกของเรา :)ตลอดค่ำคืนที่ยาวนานเฮียโยเอาแต่พูดคำนั้นจนฉันเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสที่เขาเติมเต็มมาให้อย่างอ่อนโยนและไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เป็นอีกมุมหนึ่งที่ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีตั้งแต่รู้จักกันมาถัดออกไปอีกหน่อยมีสมุดบันทึกที่เขาจะให้ฉันตั้งแต่เมื่อคืนวางอยู่ ฉันเลยเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดู แล้วก็โดนดึงความสนใจเอาไว้ด้วยข้อความสีชมพูมากมาย ตัดสีกับข้อความสีน้ำเงินที่ฉันเคยเขียนเอาไว้อย่างชัดเจนJan 11,2017You have no idea how hard it is to pretend all the time.(คุณไม่รู้หรอกว่ามันยากขนาดไหนที่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกตลอดเวลา)♥ Don’t underestimate me, I notice more than you realize.(อย่าประเมินผมต่ำไป ผมสังเกตเห็นมันมากกว่าที่คุณเข้าใจ)Feb 28, 2017I need love from you but I know that it’ s hard.(ฉันต้องการความรักจากคุณ แต่ฉันรู้ว่ามันยาก)♥
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.47
“เมื่อกี๊ของแม่นะ ส่วนอันนี้อ่ะ..ของลูก”แคว่กกกกกก!O_O!พูดจบเฮียโยก็กระชากชุดนอนฉันจนขาดหลุดติดมือเขาไป โชคดีที่ฉันยังมีชั้นในปกคลุมร่างกายบางส่วนเอาไว้ แต่อากาศที่เย็นจัดภายในห้องก็ทำให้ฉันแอบสะท้านจนขนลุก“ไม่ขอนะ...”เฮียโน้มตัวมากระซิบข้างหูฉันด้วยแววตายียวนและตั้งใจกวนประสาท ฉันเลยยกมือขึ้นดันตัวเขาออกแล้วกำลังจะเอ่ยปาก แต่เฮียก็ชิงพูดขัดขึ้นมาซะก่อน“จุ๊ๆ พ่อลูกจะคุยกันฮะ แม่รอฟังเฉยๆ ครับห้ามดื้อ”“...อื้อออ”พูดจบเฮียก็กดจูบลงมาแบบหนักหน่วงกว่าเดิมหลายเท่า และเร่งจังหวะกระตุ้นให้ฉันเคลิบเคลิ้มตามเขา แถมยังเลื่อนมือมาสัมผัสเรือนร่างของฉันอย่างแผ่วเบา ลูบไล้มันไปมาอยู่อย่างนั้นจนฉันดิ้นพล่าน“อื้อออ~”ฉันขยับตัวไปมาตามสัมผัสของเฮียโยอย่างเก็บอาการไม่อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาเขาเลื่อนมือไปโดนตรงไหนมันก็ทนไม่ได้ ร่างกายฉันมันไวต่อความรู้สึกไปหมด“ชู่ววว เฮียแค่จูบลูก จับ..ลูก”เฮียโยถอนจูบและพูดออกมาเบาๆ แบบเน้นคำอยู่ข้างหูฉันจนฉันรู้สึกชาวาบไปทั่วทั้งตัวอีกครั้ง“ปล่อยโร...อื้อออ”ฉันเอ่ยปากพูดออกไปได้ไม่กี่คำเท่านั้น เฮียก็เลื่อนจมูกโด่งๆ ของเขาลงมาซุกไซร้ตรงซอกคอของฉัน
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.46
@ VAYO’ S CONDOแกร๊ก แอ๊ดดด“เมื่อไหร่จะพากลับห้อง”ฉันบ่นๆ ออกไปพอเฮียโยพาฉันวนกลับมาที่คอนโดเขาอีกครั้งหลังออกจากบ้านเขา ใจคอจะไม่ให้ฉันกลับห้องตัวเองเลยมั้ง น่าเบื่อจะแย่ -.-“ห้องไหนอ่ะ? ห้องลิซหรือห้องนิล”ฟุ้บ!พูดจบเฮียโยทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาแบบชิลๆ แล้วเลิกคิ้วถามฉันที่ทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามเขาออกมา...หืม? นี่เขารู้ด้วยหรอว่าฉันย้ายไปอยู่ห้องเจ๊นิลแล้วอ่ะ“งง.. เมียทั้งคนถูกมั้ย เราทำไรเฮียรู้หมดแหละ”เฮียโยพูดออกมาอย่างรู้ทัน พร้อมกับมองมาที่ฉันด้วยท่าทางกวนประสาทแบบนั้นไม่หยุด ก่อนที่ฉันจะตอบกลับไป“อะไร ใครเมีย คิดไปเอง!”“หึ..ก็ไม่รู้สิฮะ ถามเด็กในท้องมั้ยล่ะ โหลๆ พ่อชื่อไรอ่ะ? พ่อหล่อแบบนี้รึป่ะ? ฮ่ะๆ”เฮียโยพูดไปชี้นิ้วเข้าหาตัวเองไป แล้วเขาก็หลุดขำออกมาอย่างผู้ชนะ แถมยังยักคิ้วท้าทายฉันที่พอได้ฟังแล้วอยากจะคว้าแจกันเขวี้ยงใส่ให้รู้แล้วรู้รอด“รำคาญ! คืนนี้นอนข้างนอกไปเลยไป” พูดจบฉันก็เดินหนี แต่เฮียโยก็ยังส่งเสียงตามหลังมาแบบยียวนมากกก ให้ตาย!“ครับ เชิญตามสบาย ให้เฮียเซ็นยกมรดกให้ลูกเลยมั้ย ปากกาอยู่ไหนน้า~ หาแป๊บ”ชิ.. ประสาท!ครึ่งชั่วโมงต่อมา...ครืดดด!“เข้ามาทำไ
NightZ [IV] UNFAITHFUL UNFAITHFUL ::: EP.45
“...ว่าไงนะ?”ครืดดด!พูดจบฉันก็ลุกพรวดจากโต๊ะทันทีที่ได้ยินรุ่นพี่เฟรย่าพูดแบบนั้น แต่เฮียโยก็เอื้อมแขนมาคว้าเอวฉันพร้อมกับออกแรงดึงกลับไปนั่งตักเขา แถมยังใช้แขนแกร่งล็อคตัวฉันเอาไว้พรึ่บ!“อย่ามาจับ!” ปากฉันพูดกับเฮียโยแต่ตากลับจ้องไปทางรุ่นพี่เฟรย่าที่กำลังมองมาด้วยสีหน้านิ่งเรียบ“ใจเย็นนะฮะเลดี้ เดี๋ยวเฮีย...”“...อธิบายเอง”รุ่นพี่เลโอพยายามแก้สถานการณ์ แต่รุ่นพี่เฟรย่าก็พูดขัดขึ้นมา ก่อนจะจ้องมาที่ฉันไม่วางตาแล้วพูดต่อ“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด”“ก็รีบอธิบายมาดิ!” ฉันตะคอกสวนกลับไปอย่างหงุดหงิด จนโดนเฮียโยดุออกมาเสียงเข้ม“โรเซ่”“โอ๊ะ เชื่อละว่าโหดจริง” รุ่นพี่เลโอมองมาที่ฉันขำๆ ก่อนที่เขาจะยกแขนข้างหนึ่งขึ้นไปโอบรุ่นพี่เฟรย่าไว้แบบชิลๆ“มีเรื่องนิดหน่อยฮะเลดี้ ไอ้โยมันแค่เข้าไปช่วย”รุ่นพี่เลโอพูดอ้อมๆ ออกมาด้วยท่าทางเป็นมิตร แต่ยิ่งฟังฉันก็ยิ่งไม่เข้าใจ แล้วยังไม่ทันจะถามอะไร รุ่นพี่เฟรย่าก็กวาดสายตามองคนในร้านนิ่งๆ ก่อนจะเหลือบมองรุ่นพี่เลโอแล้วพูดสวนขึ้นมา“โดนข่มขืนน่ะ”ขวับ!“ว่าไงนะ?!”O_O!ยอมรับว่าได้ฟังคำพูดนั้นฉันเองก็ตกใจ แต่ครั้งนี้เสียงที่ดังขึ้นมามันไม่ใช่ของฉันไ
