บททั้งหมดของ NightZ [IV] UNFAITHFUL: บทที่ 1 - บทที่ 10

“ให้เกียรติครุยที่ใส่หน่อยดีป้ะ?! ไม่งั้นก็ถอดแล้วเอากันใต้บันไดไปเลยไป!!!”พอจับสองคนนั้นแยกออกจากกัน ฉันก็เดินผ่ากลางออกมาอย่างหัวเสีย แล้วผู้หญิงที่โดนฉันขัดโมเม้นต์ฟินๆ นั่นก็คว้าแขนฉันกระชากถอยกลับไป ก่อนจะเดินมาเผชิญหน้ากับฉันและจ้องมาเหมือนจะเอาเรื่องหมับ!“นี่แก!”“ทำไม?!” ฉันถามออกไปอย่างอารมณ์เสียไม่ต่างกัน แล้วหันไปจ้องหน้าเฮียโยแบบโคตรหงุดหงิด เฮียเลยเดินเข้ามาจับแขนผู้หญิงคนนี้ออกและส่งเสียงเข้มออกมา“ลิลลี่!”“ก็มัน...”“ไปรอข้างนอก!”ยังไม่ทันที่ผู้หญิงคนนี้จะพูดอะไร เฮียโยก็พูดออกมาเสียงเรียบ จากที่ผู้หญิงคนนี้ทำท่าจะหัวร้อนใส่ฉันเลยกลายเป็นหงอยใส่เฮียไปซะงั้น หึ! นี่แหละนะมารยาหญิง“ก็ได้ค่ะ”พูดจบยัยนี่ก็เดินหนีไป แต่ก็ไม่วายจะมองตาขวางใส่ฉันจนสุดสายตา นี่แค่จูบนะ ถ้าเกิดได้กันใต้บันไดแล้วฉันไปขัดขึ้นมา ไม่โดนกระชากหัวไปโขกราวบันไดแบบนับตามจำนวนขั้นเลยรึไง หน้าไม่อาย!ฉันมองยัยลิลลี่อะไรนั่นเดินพ้นไปจนสุดทางเดิน แล้วพอหันกลับมาก็เจอกับเฮียโยที่กำลังมองมาที่ฉันอย่างใช้ความคิด“มองไม?!”เห็นเฮียมองมาแบบนั้นฉันเลยตะคอกออกไป กล้าทำได้ไงวะ เห็นหน้าเฮียแล้วอยากจับทุ่มลงพื

กลับมาที่ปัจจุบัน..@ AIRPORT“Thailandddd~!”ลิซพูดออกมาอย่างดีใจพอเราเหยียบพื้นที่ประเทศไทย แถมยังหันมายิ้มกว้างให้ฉันแบบตื่นเต้นมากเพราะเราไม่ได้กลับมาที่นี่กันนานพอสมควรตั้งแต่ไปเรียน High School ที่นู่น“ไหนบอกจะมีราชรถมาเกย?”ฉันถามออกไปเพราะเห็นลิซบอกไว้ก่อนหน้านี้ว่าบรรดาเฮียๆ จะมารอรับเรา ซึ่งก็ไม่ได้เจาะจงไงว่าจะเป็นใคร เฮียพาย เฮียบีท หรือ..เฮียโยเอาจริงตลอดเวลาบนเครื่อง สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือการต้องเจอเฮียโยนี่แหละ เพราะตั้งแต่วันนั้นฉันเป็นฝ่ายเลือกที่จะเลี่ยงเขาเอง ขนาดวันที่เฮียโยกลับไทย..ทั้งที่ตกลงกันไว้แล้ว ฉันยังเลือกไม่ไปส่งเขาที่สนามบินด้วยซ้ำ ก็มันไม่รู้จะพูดยังไง อารมณ์ตอนนั้นมัน..ไปไหนไม่เป็น ทำไรไม่ถูก ส่วนตอนนี้..ก็แค่ดีขึ้น ไม่ได้ตัดใจง่ายขนาดนั้นไง“แป๊บนะ ลิซตามก่อน”ลิซพูดแล้วก้มหน้ากดมือถือยิกๆ อยู่สักพัก แต่ดูท่าทางจะไม่ได้เรื่องแฮะ เพราะยัยนี่ดูหน้ามุ่ยขึ้นมาทันตา สงสัยจะโดนเบี้ยวจริงๆ ละมั้ง เห็นแบบนั้นฉันเลยตัดบทไปดื้อๆ เพราะพอจะรู้แหละว่าบรรดาเฮียๆ ตอนนี้ฮ็อตกันขนาดไหน ไม่น่าจะว่างมารับเราได้หรอก“กลับเองเหอะขี้เกียจรอ”พูดจบฉันก็ลากกระเป๋าตัวเองเ

‘...เฮียโย’มีเพียงเสียงเรียกในใจของฉันเท่านั้นที่ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบในห้องน้ำตอนนี้ ฉันค่อยๆ เลื่อนมือที่ถือสร้อยลงช้าๆ และจ้องหน้าเขาสลับกับผู้หญิงคนข้างๆ นิ่งๆ อย่างพูดอะไรไม่ออก...เป็นเขางั้นหรอ?เป็นเขาที่ฉันนั่งรอ...ให้ทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ เพื่อรอเก็บไอ้สร้อยข้อมือบ้านี่....สร้อยข้อมือ..ที่ก็เป็นเขาอีกทีที่ให้มันมาสร้อยที่เขากำชับกับฉัน...ว่าห้ามทำมันหาย หึ..แล้วความรู้สึกหน่วงๆ ตอนเห็นภาพหลอนที่เฮียบีทกลายเป็นเฮียโย กับความรู้สึกหงุดหงิดจนถึงกับไล่ลิซออกไป ก็โถมกลับเข้ามาอย่างรวดเร็วจนสัญชาตญาณของฉันแปรเปลี่ยนไปเป็นความนิ่งเฉย ฉันเลยเดินถือสร้อยข้อมือที่เพิ่งเก็บมาจากพื้นตรงหน้าไปล้างเงียบๆ ท่ามกลางสายตาคู่นั้นที่กำลังมองมา แต่จะด้วยความรู้สึกแบบไหน ฉันไม่ได้สนใจ...“ออกไปก่อน”เฮียโยหันไปสั่งผู้หญิงข้างเขาเสียงเรียบ ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็รับฟังอย่างว่าง่าย แม้ภาพสะท้อนในกระจกจะแอบเห็นว่าเธอหันมองฉันด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเท่าไหร่“…..”พอผู้หญิงคนนั้นเดินพ้นไป ความเงียบก็เข้าปกคลุมห้องน้ำอีกตามเคย ฉันที่ล้างสร้อยข้อมือเสร็จพอดีก็ดึงกระดาษทิชชู่มาซับมันแล้วหมุนตัวหันหล

วันลงทะเบียนเรียน“โรส ดูดิ Love point ได้จากการเข้าห้องสมุดด้วยอ่ะ ถ้าลิซมีเยอะเดี๋ยวเอามาแบ่งให้เอาป้ะ ^.^” “มันแบ่งกันได้ที่ไหนเล่า”เสียงเจื้อยแจ้วของลิซดังขึ้น ฉันเลยตอบกลับไปทั้งที่ตายังมองมือถือ แล้วลิซก็รีบตอบกลับมา“แบ่งได้ เรามีเฮียพายทั้งคน ฮ่ะๆๆ”พูดจบลิซมันก็ขำออกมาอย่างอารมณ์ดี ฉันเลยเงยหน้าไปมองสีหน้าร่าเริงของลิซหลังจากยื่นเอกสารสมัครเรียน และลองใช้แอพพลิเคชั่น Know more ที่เป็น Community เล็กๆ ภายในมหาลัยแล้วก็พยักหน้าเออออไปตามเรื่องไม่แปลกหรอกที่ลิซจะแฮปปี้กับรายละเอียดเล็กน้อยแบบนี้เพราะยัยนี่ก็คาดหวังกับที่นี่ไว้มากจริงๆ นั่นแหละ ส่วนฉันเฉยๆ จะเรียนที่ไหน สาขาไรก็ได้ทั้งนั้น แต่ถ้าเอาตามความชอบจริงๆ ก็คง..วิศวะโลจิสฯ ล่ะนะดูจะถูกจริตที่สุดละ“โอ้โห.. สองเฮียของเรานี่ฮ็อตเอาเรื่อง แค่กดเข้าแอพหน้าพวกเฮียก็ลอยมาเลย ดูดิ~”ลิซพูดพร้อมกับหันมือถือมาให้ฉันดู ซึ่งจริงๆ ฉันเห็นมันก่อนหน้านั้นแล้วล่ะว่า Nightshade เป็นรายชื่อที่ถูกแนะนำและมีคนติดตามเยอะที่สุดในมหาลัยแล้ว แต่ฉันก็ทำเป็นมองข้ามมันไป เพราะอย่างที่รู้ว่าสมาชิกหนึ่งในนั้น...“เสร็จยัง หิว”ฉันตัดบทและถามลิซอ

หลังกินข้าวเสร็จพี่ริวก็เดินแยกออกไป ฉันที่ยังว่างอยู่อีกคาบเลยเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยเพราะไม่รู้จะไปไหน แล้วสุดท้ายฉันก็เลือกเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนม้านั่งเก่าๆ ในสวนหย่อมของมหาลัยที่ถูกจัดเอาไว้แบบร่มรื่นและเงียบสงบ ก่อนจะหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาแล้วกดเข้าไปดูอะไรใน Community เล็กๆ ของมหาลัยอย่างแอพพลิเคชั่น Know more ที่ถูกดีไซน์เอาไว้ให้ใช้สำหรับพูดคุยเรื่องต่างๆ ภายใน ม. แล้วก็ไปสะดุดกับข่าวฉาวของคนดังที่ใครๆ ต่างก็พูดถึงพวกเขากันมากมาย...แก๊งค์เทพเจ้าประจำมหาลัยอย่าง Nightshade!ฉันนั่งดูภาพหลุดส่วนใหญ่ที่ถูกถ่ายได้จาก Ztudio และข่าวลือมากมายเกี่ยวกับตัวตนของสมาชิกแต่ละคน แต่ที่ดูเยอะกว่าคนอื่นๆ ก็คงไม่พ้นของเฮียโย ที่ไม่ว่าจะกี่ทีก็อดใจไม่ไหวต้องกดอ่านมันอย่างตั้งใจทุกที เพราะตอนยังไม่ใช่นักศึกษาที่นี่ข่าวสารเกี่ยวกับเขามันก็ไม่ได้รู้ลึกรู้จริงมากเท่านี้ แต่ตอนนี้เห็นชัดตำตาว่าเขามีภาพหลุดกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ฉันก็ยังบ้ามานั่งดูมันอยู่ได้...นี่โรสจะตัดใจจากเฮียไม่ได้เลยจริงๆ สินะ...ประโยคหนึ่งดังก้องในหัวจนฉันต้องถอนหายใจออกมาซ้ำๆ เอาอีกละ -_- ถ้าดราม่าก็ดราม่าให้สุดแล้วหยุดสัก