UNFAITHFUL ::: EP.48

“อื้อ~”

ฉันตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเฮียโยที่รัดแน่นแต่กลับอบอุ่นมากจนหลุดยิ้มบางๆ ออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ แขนข้างหนึ่งของเขายื่นมาให้ฉันหนุนแล้วยังใช้มันกอดร่างฉันเอาไว้ ส่วนอีกข้างวางพาดผ่านหน้าท้องของฉันเหมือนกำลังกอดลูกของเรายังไงอย่างงั้น

ใช่..ลูกของเรา :)

ตลอดค่ำคืนที่ยาวนานเฮียโยเอาแต่พูดคำนั้นจนฉันเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสที่เขาเติมเต็มมาให้อย่างอ่อนโยนและไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เป็นอีกมุมหนึ่งที่ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีตั้งแต่รู้จักกันมา

ถัดออกไปอีกหน่อยมีสมุดบันทึกที่เขาจะให้ฉันตั้งแต่เมื่อคืนวางอยู่ ฉันเลยเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดู แล้วก็โดนดึงความสนใจเอาไว้ด้วยข้อความสีชมพูมากมาย ตัดสีกับข้อความสีน้ำเงินที่ฉันเคยเขียนเอาไว้อย่างชัดเจน

Jan 11,2017

You have no idea how hard it is to pretend all the time.

(คุณไม่รู้หรอกว่ามันยากขนาดไหนที่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกตลอดเวลา)

♥ Don’t underestimate me, I notice more than you realize.

(อย่าประเมินผมต่ำไป ผมสังเกตเห็นมันมากกว่าที่คุณเข้าใจ)

Feb 28, 2017

I need love from you but I know that it’ s hard.

(ฉันต้องการความรักจากคุณ แต่ฉันรู้ว่ามันยาก)

♥ It’s easier than you think. Don’t you know? that You’ve stolen my heart a long time ago.

(มันง่ายกว่าที่คุณคิด ไม่รู้เลยหรอ? ว่าคุณขโมยหัวใจผมไปตั้งนานแล้ว)

Mar 6, 2017

I will still love you even if you never loved me.

(ฉันจะยังคงรักคุณ แม้ว่าคุณจะไม่เคยรักฉันเลย)

♥ I've never said I didn't love you.

(ผมไม่เคยพูดว่าผมไม่รักคุณ)

Apr 24, 2017

Sometimes you ignore of my feeling.

Do you care about my feeling?

(บางครั้งเธอก็ละเลยความรู้สึกของฉัน

เธอสนใจความรู้สึกของฉันบ้างหรือเปล่า?)

♥ Not a day goes by that I don’ t care you.

(ไม่มีวันไหนที่ผมไม่แคร์คุณ)

May 9, 2017 

I’d rather have you as a friend than not have you in my life at all.

(ฉันขอมีเธอเป็นเพื่อน ดีกว่าไม่มีเธออยู่ในชีวิตของฉันเลย)

♥ Sorry girl, I don’t wanna be your friend.

(โทษทีครับ ผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับคุณ)

Jun 19, 2017

The truth is I gave my heart away a long time ago my whole heart and I never really got it back.

(ความจริงคือ ฉันได้มอบหัวใจให้ใครคนหนึ่งไปทั้งดวง และฉันไม่สามารถเรียกมันกลับคืนมาได้อีก)

♥ Even if you want it back, I never let you go.

(ต่อให้คุณอยากได้มันคืน ผมก็ไม่ให้คุณไป)

Jul 27, 2017

I could always make you smile. I just couldn’ t make you stay.

(ฉันทำให้เธอยิ้มได้ แต่ทำให้เธออยู่ตรงนี้กับฉันไม่ได้)

♥ Mark my word, I’ m always here.

(จำคำพูดผมเอาไว้...ผมอยู่ตรงนี้เสมอ)

Aug 3, 2017

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

(มันจะเป็นเรื่องดีได้อย่างไร ในเมื่อฉันมีบางอย่างที่ทำให้การพูดคำว่าลาก่อนเป็นเรื่องที่ยากลำบาก)

♥ Never say goodbye because goodbye means going away but actually I'm still beside you.

(ไม่ต้องบอกลาเพราะลาหมายถึงการจากไป แต่จริงๆ แล้วผมยังอยู่ข้างคุณ)

ฉันเปิดอ่านข้อความทุกหน้าที่เฮียโยเขียนตอบกลับไว้และหลุดยิ้มให้กับคำตอบพวกนั้นหลายต่อหลายครั้ง จนมาถึงหน้าสุดท้ายที่เขาเคยพูดถึงมัน...

It kills me to imagine you with anybody else.

(มันฆ่าฉันเวลาที่คิดว่าคุณอยู่กับคนอื่น)

“......”

แต่พอเปิดมาฉันกลับต้องผิดหวังเพราะในหน้านี้ไม่มีข้อความสีชมพูที่เป็นคำตอบจากเขาเหมือนกับหน้าอื่นๆ ฉันเลยปิดสมุดบันทึกในมืออย่างเซ็งๆ และโยนมันลงตรงพื้นที่ว่างบนเตียงแบบไม่เสียดายมันเลยสักนิด ก่อนจะพลิกตัวหันมาทำหน้ามุ่ยใส่เฮียโยที่นอนหลับตาพริ้มและกอดฉันแน่นอยู่อย่างพาลๆ

ไอ้บ้า! ตอบได้ทุกหน้า แต่ไม่ยอมตอบหน้าสำคัญเนี่ยนะ เฮียนี่มัน...!

“อื้มมม หึ...”

คงเพราะหงุดหงิดมากไปมั้ง รู้ตัวอีกทีฉันก็พลั้งมือไปบีบจมูกเขาเต็มแรงจนเฮียงัวเงียขยับตัวและส่งเสียงหัวเราะในลำคอออกมา

เดี๋ยว..นั่นเขาขำหรอ ถ้าขำก็แปลว่า...

ตุ้บ! ตุ้บ!

“ตื่นแล้วใช่มะ รู้หรอกนะ!”

พรึ่บบบ!

พอฉันโวยวายออกไปเฮียโยก็ยิ่งกระชับอ้อมกอดของเขาให้รัดตัวฉันแน่นขึ้นอีก ก่อนจะซุกหน้าลงมาที่ซอกคอฉันแล้วส่งเสียงหัวเราะออกมาซ้ำๆ

“ฮ่ะๆ โรสใจร้ายจัง จะฆ่าเฮียมั้ง” เฮียโยพูดไปขำไป ส่วนฉันก็ตีมึนทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไร

“ตื่นแล้วก็ปล่อยมั้ย กอดอยู่ได้เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกตายพอดี -////-”

พอฉันทำเสียงเข้มกลบเกลื่อนความอยากรู้จากสมุดบันทึกไป เฮียโยก็ไม่รอช้าส่งเสียงอู้อี้ตอบกลับมา แถมยังดัดเสียงประกอบคำพูดนั้นแบบน่าหมั่นไส้

“ไม่ เมื่อคืนลูกบอกอยากได้ไออุ่นจากปะป๊า กอดหนูแน่นๆ หน่อยได้ป่ะคะ ^_^”

“หรอ ลูกอาจจะเป็นผู้ชายก็ได้ป่ะ” ฉันออกตัวเถียงกลับไปใหม่ แต่เขาที่มุดหน้าอยู่ก็ไม่ยอมแพ้ส่งเสียงอู้อี้โต้ตอบกลับมาอีก

“งั้นก็ทำวนไปจนกว่าจะได้ผู้หญิงไง แต่เดี๋ยวดิ..ที่เปลี่ยนเรื่องเนี่ย จะเนียนสินะฮะ”

พูดจบเฮียโยก็เงยหน้าขึ้นมาทำตาปิ๊งๆ มองฉันที่ทำท่าทางกลบเกลื่อนเหมือนไม่สนใจในแบบนั้น แล้วเขาก็หลุดขำแถมยังเอามือมายีหัวฉันซ้ำๆ จนตอนนี้มันน่าจะยุ่งไปหมดแล้วล่ะมั้ง

“เนียนบ้าไร แค่หมั่นไส้เลยแกล้ง”

“หรอออ”

พรึ่บ!

แล้วเฮียโยก็ส่งเสียงล้อเลียนออกมาพร้อมกับเอื้อมมือไปคว้าสมุดบันทึกเล่มนั้นขึ้นมา ก่อนจะเปิดไปหน้าสุดท้ายแล้วหันมันกลับมาให้

“อยากรู้คำตอบมั้ย?”

“ไม่! มะ..หมายถึง ไม่ก็ได้” เพราะปากดันไวไปหน่อย ฉันเลยออกตัวแรงและรีบแก้ต่างจนคำพูดขัดแย้งกันมั่วไปหมด

“อื้ม ไม่ก็ไม่”

ฟิ้ววว~

พูดจบเฮียโยก็ปิดสมุดแล้วโยนมันทิ้งไปแบบลอยลิ่วไกลจากเตียงไปเลย เฮ้ย เดี๋ยวดิ..

“โรสบอกว่าไม่..ก็ได้” ฉันขมวดคิ้วพูดออกไป แต่เขาก็ลอยหน้าลอยตาแป๊บหนึ่ง แล้วหลุดยิ้มออกมา

“ก็ต้องบอกว่าอยากรู้ก่อนไงถึงจะบอก” แล้วเฮียก็ยักคิ้วกวนประสาทส่งมา เหอะ! ให้ตาย! รู้นะว่าคิดไรอ่ะ

“.....”

“ว่าไงฮะ อยากรู้มั้ย? เสียฟอร์มนิดหน่อยคงไม่เป็นไร..เฮียว่า” เขายังส่งเสียงกวนประออกมาทำลายสมาธิฉันที่ลังเลว่าจะตอบยังไง

“เป็น ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก ไม่ได้อยากรู้สักหน่อ...”

พรึ่บบบ!

“...อื้อออ”

ฉันร่ายยาวออกไปแต่อยู่ๆ เฮียโยที่นอนอมยิ้มก็พลิกตัวมาคร่อมร่างฉันแล้วกดจูบลงมาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวทั้งที่เขาก็ยังยิ้มอยู่แบบนั้น

เฮียโยค่อยๆ แทรกลิ้นของเขาเข้ามาและไล่ต้อนลิ้นฉันอยากนึกสนุก ฉันเองก็ปล่อยให้เขากดจูบลงมาได้ตามใจ ก่อนที่เฮียจะค่อยๆ ผละออกและมองลึกเข้ามาในตาฉัน พร้อมกับเลื่อนมือหนาของเขามาลูบหัวฉันอ่อนโยนเช่นเดียวกับแววตาคู่นั้น

“if loving me is killing you, I can't let it be like that”

(ถ้าการรักผมมันฆ่าคุณ ผมปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ)

เขาพูดมันออกมาแล้วเลื่อนมือไปตามกรอบหน้าของฉันอย่างแผ่วเบา แววตาคู่นั้นเผยให้เห็นถึงความเป็นห่วงเป็นใย มันอธิบายความหมายคำพูดของเขาได้ดี แต่...

“…Why?”

ฉันถามออกไปเพราะอยากมั่นใจว่าเข้าใจความหมายนั้นไม่ผิด แล้วเฮียโยก็เลื่อนหน้าผากของเขาเข้ามาแนบชิดกับหน้าผากของฉันช้าๆ จนฉันเผลอจ้องมองแววตาคู่นั้นของเฮียที่มองมา ยิ่งเขาใกล้เข้ามา แววตาคู่นั้นยิ่งแสดงเห็นว่ามันแฝงไว้ด้วยความหมายมากมาย ก่อนที่เฮียจะกระตุกยิ้มมุมปากเล็กๆ แล้วพูดออกมาใหม่..

“...because all I care about is how you feel, My lady.”

ได้ยินแบบนั้นฉันก็เป็นฝ่ายหลุดยิ้มออกมาแถมยังแอบน้ำตาคลอด้วยความตื้นตัน และเป็นฝ่ายโน้มคอเขาลงมากดจูบเองเลยด้วยซ้ำ

เข้าใจแล้วล่ะ...ฉันเข้าใจมันแล้ว ทั้งหมดที่เฮียทำก็เพื่อปกป้องความรู้สึกของฉันทั้งนั้นเลยสินะ...