CLINGY JUNIOR ::: EP.56

ไม่กี่นาทีต่อมา...

ตึงงงง!

“นายหญิงครับ! Castle ฝั่งนู้นกำลังตามตัว Nightshade’s Lady กันวุ่นวาย แต่เหมือนคนของอีกฝ่ายจะรู้ทางหนีทีไล่ดีมาก ตอนนี้ยังหาพิกัดไม่พบกันเลยครับ”

หลังจากเลย์เดินพ้นไปไม่นาน เคนชินที่คอยติดตามสถานการณ์ก็เข้ามารายงานความเคลื่อนไหวของฝั่งติณณ์ทันที

“เคนชิน! ส่งคนของเราไปหาพิกัด Lady กับกำลังคน...ของคิน”

ทั้งที่ไม่อยากเชื่อว่าคินมันจะทำจริง แต่อย่างที่บอก การส่งลิซมาอยู่ในความคุ้มครองของฉันและ DS Castle ก็ยืนยันอะไรได้หลายสิ่ง 

“แต่นายครับ ผมว่าครั้งนี้ก็อาจไม่ใช่คนของคุณคิระ บางทีสภาอาจจะปั่นหัวเราอยู่ก็ดะ...”

“ไม่หรอก นี่คนของคินจริงๆ”

เพราะคอยติดตามความเคลื่อนไหวของคิระมาตลอดเหมือนกัน เคนชินเลยพยายามแก้ต่าง

“ทำไมมั่นใจจังล่ะครับ ทั้งที่นายหญิงเชื่อมั่นในตัวคุณคิระเสมอมะ...”

“เพราะถ้าเป็นหมอนั่นที่เข้าใจว่าติณณ์จะเล่นงานลิซพร้อมกับฉันตั้งแต่วันนั้นน่ะ การเอาคืนติณณ์ผ่าน Nightshade’s Lady มันแสดงถึงความกระหายสงครามได้มากกว่า”

“เล่นงานพร้อมกัน? หมายถึง?”

ฉันเผลอหลุดปากพูดถึงเหตุการณ์วันนั้นออกไป เคนชินก็ทำหน้างง และมองมาด้วยความสงสัย

“ไปทำตามที่สั่งซะ”

พรึ่บ!

พอพูดจบฉันก็ก้าวขาเดินเลี่ยงมาอีกทาง แต่เคนชินที่ลึกๆก็ดูภักดีกับคิระเหมือนกัน ก็ตรงเข้ามาขวาง

“ขอโทษครับ แต่...นี่แปลว่านายหญิงกำลังจะเลือกข้าง?”

 “เปล่า! หูหนวกรึไง?! บอกให้ไปหาพิกัด Lady มา แล้วฉายภาพทุกอย่าง! ข้อมูลทุกจอ! คำพูดทุกคำจาก Castle ฝั่งติณณ์มาให้หมด!”

เพราเริ่มหงุดหงิดกับท่าทางเซ้าซี้ที่อาจจะทำให้ทำอะไรไม่ทันการ ฉันเลยโพล่งออกไปสั่ง DS Member รอบข้างที่กรูกันเข้ามาเตรียมการ

“แต่ถ้าทำแบบนั้นระบบ Castle อีกฝั่งจะแจ้งเตือน คุณเตโชจะรู้....”

“แล้วไง?! ในเมื่อการกระทำของเราอยู่ภายใต้การคุ้มครองที่แน่นหนาที่สุด!”

ฉันตะคอกกลับไปพร้อมกับหันไปจ้องภาพที่ฉายจาก CCTV บนจอๆหนึ่ง ซึ่งปรากฏภาพ DS Member นับร้อยคนกระจายกำลังเคลื่อนตัวมาประจำการที่ประตูทางและประตูลับของ Castle ฝั่งฉัน

ยิ่งไปกว่านั้น...ทางเชื่อมตรงกลางระหว่าง Castle ของฉันกับติณณ์ และ ประตูหน้าต่างทุกบาน เส้นทางที่จะสามารถเข้ามายังห้องโถงก็ถูกปิดกั้น

เอาง่ายๆว่า ก่อนจะใช้เวลาตอนนี้ไปจิบชายามบ่าย ท่านพ่อก็สั่งปิดตาย Castle ของฉัน ให้พร้อมรับมือกับสงครามของไอ้สองเด็กน้อยงี่เง่านั่น

และที่ท่านเอาตัวลิซไป เพราะรู้ว่าถ้ามาเจอลิซแล้วติณณ์มันเกิดบ้า ใช้ลิซเป็นเครื่องมือแบบที่คินมันทำขึ้นมา ก็จะยิ่งวุ่นวายกันเข้าไปใหญ่ 

“นี่นายหญิง...”

เคนชินหันมองหน้าฉันด้วยแววตาไม่เข้าใจ ก็นะ ปกติฉันจะหาวิธีเลี่ยงใช่มั้ยล่ะ ไม่ให้สองคนนั้นปะทะกันน่ะ แต่ครั้งนี้...

“ถ้าสองคนนั้นมันอยากชนก็ให้มันชน! เราจะทำตัวเป็นประโยชน์ Protect ผู้เกี่ยวข้องทั้งสองฝ่ายให้ครบทุกคน!”

 “นายหญิงครับ! คุณคิระติดต่อหาคุณเตโชครับ!”

“ต่อสายเข้ามา”

พอฉันบอกเจตนาของตัวเองจบ Member คนนึงก็รายงานผลบนหน้าจอจากฝั่งติณณ์ที่เราเพิ่งดึงข้อมูลมา

‘แตะเมียกูแม้แต่ปลายเล็บ มึงตาย!!!’

ประโยคสนทนาถูกเปิดด้วยพายุ Nightshade ที่ฟังจากเสียงก็พร้อมจะฆ่าคิระให้ตาย

[หึ..โมโหร้ายสมชื่อ แล้วว่าที่ผู้นำกู...ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน?!]

‘บอกแล้วใช่มั้ย อย่ายุ่งกับครอบครัวกู!!!’

แล้วไม่รอให้เสียเวลา ฉันก็ได้ฟังเสียงติณณ์ตะคอกคิระที่สอดคล้องกับภาพฉายบนจอในห้องที่ติณณ์ใช้มันเป็นศูนย์บัญชาการอย่างเกรี้ยวกราดออกมา

เริ่มแล้วสินะ...ครั้งสุดท้ายที่ติณณ์มันตะคอกคินแบบจริงจังเท่านี้น่ะ ก็ตอนแย่ง Quill กัน กับตอนที่คินมันโมเมว่าตัวเองเป็นพี่เท่านั้น

[จุ๊ๆๆ อย่าโมโหสิครับ ไม่ยุ่งได้ไง ของแถมถล่มทลายแบบนี้ จับแค่สองแต่ได้มาตั้งหะ...]

‘หุบปาก! จะเอาไงก็ว่ามา!’

Shit! นี่แหละที่ฉันกลัว ดูก็รู้ว่าคินมันคิดจะปั่นหัว Nightshade เรื่องเด็กในท้องของโรส ซึ่งตามที่เลย์บอก วาโยคงยังไม่รู้สินะ..

แต่ดีที่ไอ้เวย์มันขัดไว้ และบอกเลยไอ้ความคึกคะนองของคิระตอนนี้นี่แหละ ที่น่ากลัวยิ่งกว่าอะไร 

[แลกตัวประกัน! หนึ่งชีวิตของโมเน่ต์ แลกกับห้าชีวิตตรงนี้ ตอนนี้ (พาย.. อุ๊บ! อื้อออ ปล่อยดิวะ)]

แล้วไม่ทันไรคินมันก็เอาจนได้ นอกจะปั่นประสาทติณณ์เรื่องโมเน่ต์ ก็ยังราดน้ำมันบนกองไฟให้วาโยสงสัยในคำพูดนั้นเข้าไปใหญ่

‘ห้าชีวิต?’

 [อ้าว..หลุดปากว่ะโทษที นี่เพื่อนๆ ยังไม่บอกหรอเนี่ย (หยุดเฮียคิระ! เฮียแม่งบ้าไปแล้วหรอวะ! อื้อออ) ...ซู่ววว]

ฉันถอนหายใจให้กับเสียงนิลลาที่เรียกหาพายุ และเสียงโรเซ่ที่ต้องการปิดบังความจริงที่คลอมากับเสียงคิระ แต่เดี๋ยวสิ! ไอ้เสียงตอนท้ายนั่นน่ะ…

เหมือนเสียงน้ำ... เสียงคลื่น...กระทบฝั่ง

เสียงแบบนี้มัน.......รู้แล้วล่ะ!

‘นี่มันเรื่องเหี้ยไร?!’

“เคนชิน!”

“ครับ!”

คิดได้แบบนั้นฉันก็หันไปเรียกเคนชินที่กำลังวุ่นวายกับการประสานงานตามตัว Lady ในขณะที่เสียงบทสนทนาที่โคตรยียวนของคิระยังดังไปทั่วทั้งห้องโถงอย่างตอนนี้

[หึ.. ครอบครัวสุขสันต์ แต่ลับหลังปิดบังกันแบบนี้..เป็นกูคงเสียใจแย่ เน่อะ..หม่าม้าโรเซ่]

จิ๊! ไอ้คิน!

“เกาะ! นอกเหนือจาก Zirconia คินมันขึ้นทะเบียนธุรกิจของ Dark Shadow เป็นหมู่เกาะ!”

ฉันโพล่งออกไป แล้วเดินไล่ดูชั้นหนังสือ ก่อนจะคว้าหนังสือเล่มใหญ่บนชั้นวางในห้องโถง ซึ่งมีข้อมูลธุรกิจของ DS Member ทุกคนมาเปิดออก

ตึง!

“ภาคใต้! พิกัดตามนี้ ประสานงานคนของเราที่ใกล้ที่สุดเข้าไปตรวจสอบที ถ้าคินมันอยู่ที่นั่น First priority คือให้รายงานสภาพ Nightshade’s Lady!”

“รับทราบ!!!”

‘ทำไมมึงไม่บอกกู!’

สิ้นสุดคำพูดของฉัน วาโยก็ตวาดออกมาเสียงดัง และพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อพายุตามที่ฉันเห็นจากภาพใน CCTV ส่วนคิระ รู้สึกว่าก่อนหน้านี้ก็ยังอยากได้ตัวโมเน่ต์ ไปแลกกับนิลลาและโรเซ่อยู่ดี

[โอ๊ะโอ.. สถานการณ์ตึงเครียดเชียว จะตกลงกันก่อนก็ได้ กูให้เวลาหนึ่งชั่วโม...]

‘Next generation Leader…’

แต่ก่อนที่สายของคิระจะตัดไป โมเน่ต์ที่นั่งเงียบอยู่นานก็พูดขึ้นมาด้วยบุคลิกนิ่งเรียบ สวนทางกับติณณ์ที่เริ่มเป็นฟืนเป็นไฟในตอนนี้

[.......]

‘Commandment ข้อ 4 Dark Shadow ต้องมีสัจจะ ..ใช่มั้ย?’

[ใช่] / ‘ใช่’ / “ใช่”

แล้วทั้งคิน ติณณ์ และฉัน ที่แม้จะอยู่นอกกฎได้ แต่ในฐานะรักษาการ ที่ปรึกษาหนึ่งเดียวของท่านผู้นำที่ต้องถือกฎเป็นเรื่องสำคัญ ก็พูดออกมาพร้อมกัน

‘รับปากว่าจะไม่แตะต้องใคร ..คิระ’

คำพูดและท่าทางใช้ความคิดของโมเน่ต์ เรียกให้ฉันจับจ้องไปที่เธอ แบบยอมรับในความช่างเจรจา และมีสติกว่าใครถึงพูดออกมาแบบนั้น

[หึ..ตามนั้น]

แล้วคนที่ยกกฎไว้เหนือหัวอย่างคิระ ก็ตกปากรับคำในขณะที่สถานการณ์ในห้องนั้นกำลังวุ่นวายเพราะวาโยที่มีท่าทีจะอาละวาดให้ได้ โดยมีโมเน่ต์ ที่กำลังพยายามจะคุ้มสถานการณ์ภายในเอาไว้

“อืม อีกหนึ่งชั่วโมงเราจะติดต่อกลับไป”

แล้วพอพวก Nightshade วางสายจากคิน เคนชินที่เพิ่งรับเรื่องจากคนของเราก็รีบมารายงานฉันในทันที

“นายหญิง! คุณคิระพา Nightshade’s Lady ไปที่นั่นจริงครับ แล้วบริเวณรอบเกาะก็มีคุณมาโครกับคนของสภาอยู่ด้วย จะให้คนของเราชิงตัว....”

“ไปบอกพิกัดนี้กับติณณ์”

ฉันพูดขัดเคนชินออกไป ทำให้เคนชินออกอาการงงๆ และตั้งคำถามกลับมาด้วยสีหน้าสงสัย

“ทำไมล่ะครับ? หน้าที่เราไม่ใช่เข้าไปช่วยคุณเตโชชิงตัว Nightshade’s Lady กลับมาที่นี่เพื่อจบเรื่อง?”

“นั่นมันเป็นความรับผิดชอบของติณณ์”

“บอกตามตรง ผมเดาใจนายหญิงไม่ออก”

พอฉันพูดจบ เคนชินก็พูดต่อประโยคมาทันที แล้วคนของเราก็รีบวิ่งข้าม Castle ไปบอกติณณ์ ซึ่งก็แสดงให้เห็นผ่านหน้าจอตรงหน้าฉันตอนนี้

‘เจอแล้วครับนาย คนของเราเจอพิกัด Nightshade’s Lady กับคุณคิระอยู่ที่หมู่เกาะหนึ่งแถวภาคใต้ ตอนนี้ทั้งคุณนิลลาและคุณโรเซ่ปลอดภัยครับ!’

“เดาไม่ออกก็ไม่ต้องเดาเคนชิน แต่จำไว้ให้ดีว่าไม่มีทางที่หน้าที่รับผิดชอบของรักษาการมันจะง่ายขนาดนี้”

พูดไปฉันก็จ้องหน้าติณณ์แบบเชื่อมั่นในเซ้นส์ตัวเอง แล้วมันก็ใช่อย่างที่คิดจริงๆ

‘เตรียมคน เตรียมฮอให้พร้อม ต่อสายท่านปู่กูขอเปิดใช้ Emergency Privilege!!!’

หึ!

“ขอภาพจากห้องทำงานท่านพ่อที!”

ได้ยินแบบนั้น ฉันไม่แปลกใจเลยสักนิดที่ติณณ์มันตัดสินใจแบบนี้ เพราะกะไว้แล้วไม่มีผิด ติณณ์มันจดทะเบียนสมรสกับโมเน่ต์ เพราะมันคิดเผื่อไว้แล้วว่าถ้าสถานการณ์จวนตัวจะรับมือกับสภาหรือแม้แต่คิระที่มีกำลังคนมากกว่าด้วยวิธีนี้

“เข้าถึงไม่ได้เลยครับนาย เราถูกปิดกั้นภาพจากห้องทำงานของท่านผู้นำแค่ห้องเดียว จากทุกห้องใน Castle นี้”

“ถ้าต่อตรงๆไม่ได้ก็ลอง Hack เข้าไปที แล้วเคนชิน! ติดตามผลด้วย ถ้าท่านพ่ออนุมัติ นอกจากติณณ์มันจะสั่งฆ่าคิระได้ สภาก็จะกำจัดติณณ์ได้ง่ายๆ หน้าที่ของเราคือจะไม่ยอมให้เป็นแบบนี้!”

“ครับ!”

แล้วทิ้งระยะไปไม่นานหลังจากที่ฉันพูดจบ...เสียงรายงานจากคนของติณณ์ก็ดังออกมาจอ ในขณะที่คนของฉันยังไม่รายงานผลการตัดสินใจของท่านพ่อที่มีต่อคำขอนี้

‘ทุกอย่างพร้อมแล้วครับนาย Emergency Privilege ได้รับการอนุมัติแล้วครับ จะให้ตัวแทนสภากฎกับ Member ทั้งหมดมาที่นี่หรือว่า...’

‘เราไปก่อน ทางนั้นให้ตามไปสมทบ’

“Shit!”

แล้วเคนชินที่วิ่งวุ่นตามเรื่องจากคนของท่านพ่อโดยตรงก็วิ่งเข้ามา แต่ช้าไปแล้วน่ะสิ

“นายหญิงครับ ท่านผู้นำ...”

“อนุมัติคำขอนี้… ไปเปลี่ยนชุดเคนชิน! แล้วฝากหยิบปืนกับเสื้อเกราะที!”

พอสถานการณ์มันมี Emergency Privilege เข้ามา ฉันก็ไม่สามารถอยู่เฉย ทนมองติณณ์กับคินใช้เงื่อนไขบ้าๆนี่ฆ่าฟันกันเองแบบนี้

“แต่เมื่อกี๊นายหญิงรับปากคุณเลโ....”

‘อยู่ที่นี่’

กึก!

แล้วจังหวะที่ฉันกำลังจะก้าวขาไปเปลี่ยนชุด เสียงเข้มของติณณ์ที่อยู่ในชุดและอาวุธครบมือที่พร้อมกว่าก็ดังขึ้นมา เรียกให้ฉันหันไปสนใจหมอนั่นผ่านหน้าจอที่กำลังฉายภาพจาก CCTV ในห้องนี้

 ‘แต่…’

สายตาของติณณ์มองไปที่โมเน่ต์และเจด้า ก่อนที่ไอ้เวย์มันจะพาเจด้าออกไป และแม้ภาพในจอ โมเน่ต์จะอึกอักที่ได้ฟังคำพูดนั้นก็จริง แต่ไม่ใช่หรอก... คำพูดของติณณ์ กับสายตาขอร้องของติณณ์และเลย์ที่มองทะลุกล้องส่งมาน่ะ...

‘อยู่กับน้อง’

“...ผมว่าคุณเตโชกำลังพูดกับนายหญิง”

เคนชินย้ำออกมาอย่างเตือนสติฉัน ในขณะที่ฉันจ้องมองติณณ์กับเลย์บรรจุกระสุนปืนในมือด้วยสีหน้าคมเข้มแบบนั้น

...น้องหรอ? หมายถึงโมเน่ต์กับเจด้างั้นสินะ

‘จะกลับมาใช่มั้ย’

ฉันมองภาพเหตุการณ์ที่โมเน่ต์คว้าแขนติณณ์อย่างแรง พอหมอนั่นทำท่าจะเดินออกไป แล้วความเงียบที่ติณณ์มันไม่พูดอะไร ก็ทำเอาโมเน่ต์ใจเสีย จนแสดงความรู้สึกผ่านสีหน้าและเสียงที่ฟังดูสั่นมากออกมาเลยไง

‘.....’

‘ติณณ์’

‘ต้องกลับดิ’ พูดจบติณณ์มันก็ดึงตัวโมเน่ต์เข้าไปกอดไว้

‘นิลลากับโรเซ่..ต้องกลับมาแน่นอน!’

‘ไม่ ติณณ์!!!’

พอเห็นท่าทางที่ติณณ์มันดูทรมานแต่จำเป็นต้องตัดสินใจเดินหนีโมเน่ต์ออกไปแบบนั้น ก็ทำให้ฉันเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา

“แย่แล้วครับนายหญิง หลังคำขอของคุณเตโชได้รับการอนุมัติจากท่านผู้นำ สายข่าวของเราก็รายงานว่าฝั่งสภามีการเรียกประชุมกัน ตอนนี้พวกนั้นกำลังจับตามองทุกความเคลื่อนไหวของคุณเตโชและคุณคิระ สภาจะส่งคนมาช่วยคุณเตโชตามเงื่อนไขจริง แต่ในขณะเดียวกันก็เพิ่มกำลังคน Support คุณคิระให้มากกว่าที่คุณเตโชมี และจุดมุ่งหมายเดียวที่สภาตั้งไว้ตอนนี้คือไม่ใครก็ใคร...”

“ใช่! ไม่ใครก็ใคร...”

ไม่ต้องรอให้เคนชินพูดจบ ฉันก็กัดฟันพูดออกไปด้วยเสียงเย็นเฉียบ และไม่หลงเหลือความอดทนใดๆ

ก็ได้...ในเมื่อเล่นตามกฎ ให้ไอ้สองคนนี้วอร์กันดีๆ แต่สภาว่างมาก อยากมีบทด้วยก็ได้ แล้วเคนชินที่เห็นท่าทางของฉัน ก็ถึงกับเงียบกริบ เพราะน่าจะรู้ดี

“…...”

“รู้อะไรมั้ยเคนชิน การอยู่นอกกฎน่ะมันสนุกตรงที่...”

ครืดดด!

ฉันพูดแล้วเดินไปเปิดลิ้นชักของชั้นหนังสือ ก่อนจะหยิบข้อมูลโปรเจคยานรกของสภากฎ ซึ่งมีที่ตั้งของแหล่งกระจาย Madden Whiz และ Lust Wizard ทั่วโลก เรียงลำดับตั้งแต่แหล่งที่สร้างรายได้มหาศาลไปจนถึงแหล่งที่เพิ่งเปิดใหม่ออกมาโยนบนโต๊ะทันที

ตึงงง!

“นอกกฎไม่ใช่แค่กฎ Dark Shadow! แต่มันนับรวมกฎหมายของแต่ละพื้นที่! และแน่นอนถ้ามีอะไรโหวกเหวกนิดหน่อยก็เคลียร์ได้...เพราะเรามี back ดี”

ฉันพูดและกระตุกยิ้มมุมปากออกไป เคนชินก็ถึงกับตาโต แน่นอนหมอนี่ไม่ได้โง่ ขนาดที่อยู่กันมาตั้งนานแล้วจะไม่เข้าใจเจตนาของฉันตอนนี้

“อย่าบอกนะครับว่านายหญิง…”

“ไล่ระเบิดคลังยานรกนั่นทั้งในและต่างประเทศตอนนี้! แล้วส่งสารไปบอกสภากฎที ว่าเราจะหยุดก็ต่อเมื่อ...ติณณ์คินรอดทั้งคู่! จากสงครามครั้งนี้”