Chapter 8

Andrea could feel her heart beats so fast as she stares at his handsome face. She could feel something she hasn't felt before to other men. Maybe it's her first time to feel it with him.

"Naghahanap ka po ba ng mauupuan para kainin 'yan na pagkain mo po?" magalang na sagot ni Andrea sa guwapong lalaki na hindi niya alam ang pangalan. Mabilis na ibinuka ng guwapong lalaki ang bibig nito para magsalita sa kanya.

"Oo. Naghahanap nga ako, eh, kaso nga lang ay wala na akong mahanap na bakanteng mesa. Balak ko nga sana na i-take out na lang 'to na in-order ko na pagkain dahil wala naman akong maupuan," sagot ng guwapong lalaki sa kanya.

"Ganoon ba? 'Wag mo na pong i-take out 'yan na in-order mo na pagkain. Dito mo na lang po 'yan kainin sa loob. Mag-isa lang naman po ako na kumakain, eh, kaya ay puwede ka naman po na kumain sa mesa na kinakainan ko. Share na lang po tayo. Mukhang wala naman sa 'yo gusto na makipag-share ng kanilang mesa. Dito ka na lang po umupo sa harap ko," sabi ni Andrea sa guwapong lalaki na umaliwalas kaagad ang mukha pagkasabi niya. "'Wag ka na pong mahiya. Wala naman po akong kasama na kumain. Mag-isa lang po talaga ako, promise." Bumuntong-hininga ang guwapong lalaki at tinapunan siya ng isang matamis na ngiti na kulang na lang ay himatayin siya sa kanyang nasisilayan sa harap niya. Makalaglag panty ang ngiti ng guwapong lalaki.

"O, sige. D'yan na lang ako kakain sa mesa na kinakainan mo. Pa-share na lang ako nitong mesa. Maraming salamat sa 'yo," pagpayag ng guwapong lalaki kay Andrea na pinasalamatan kaagad siya.

Kaagad na lumapit ang guwapong lalaki sa mesa kung saan kumakain si Andrea at umupo sa harap nito. Bumuntong-hininga muli ang guwapong lalaki bago nagsalita sa kanya.

"What's your name?' tanong ng guwapong lalaki kay Andrea.

"My name po ba?" nahihiyang pangungumpirma ni Andrea sa guwapong lalaki na tumango kaagad sa kanya.

"Yes, your name. What's your name?" tanong multi ng guwapong lalaki kay Andrea.

"Andrea. Andrea Perez po ang pangalan ko. I'm thirty two years old po. E, ikaw po? Ano po'ng pangalan mo?" nakangising sagot ni Andrea. Nginitian muli siya ng guwapong lalaki bago nagsalita ito sa kanya.

"It's a pleasure to meet you, Andrea. My name is Martin Cortez. I'm twenty seven years old," sabi naman ng guwapong lalaki na ang pangalan ay Martin. Parehas na nilang alam ang pangalan ng isa't isa.

"Same with me, Martin. Matanda pala ako sa 'yo. Tinawag pa kita na kuya kanina. Sorry for calling you that, Martin," nahihiya sagot ni Andrea kay Martin na may kasamang paumahin dahil sa pagtawag niya ng kuya, eh, mas matanda pa pala siya. Tumawa lang si Martin at pagkatapos ay nagsalita, "Wala namang problema 'yon kung natawag mo ako na kuya. I accepted that since it's your way of calling someone you probably don't know for the first time, right? Pagalang na rin 'yon, 'di ba? Okay lang naman 'yon sa 'kin, eh. Hindi mo na kailangan na humingi ng paumahin. I understand you naman, Andrea."

"Sigurado ka ba d'yan sa sinabi mo?" pangungumpirma pa na tanong ni Andrea kay Martin.

"Yeah, sigurado ako sa sinasabi ko. Hindi mo na kailangan na gawin 'yon. Wala namang problema 'yon, eh. Forget it. The most important thing is may mesa na akong makakainan at dahil 'yon sa 'yo, Andrea. Thank you so much for your kindness." Napangiti si Andrea pagkasabi ni Martin. Mabilis pa rin na tumitibok ang puso niya na para bang hinahabol siya ng mga kabayo. "You're always welcome, Martin."

Habang kumakain silang dalawa ay biglang nagsalita si Martin. Nakakailang subo na rin siya ngunit hindi niya matiis na makipag-usap kay Andrea na nagpresenta sa kanya na umupo sa harap nito.

"Bakit mag-isa ka na kumakain? Wala ka bang kasama o kaya ay kaibigan?" tanong ni Martin sa kanya. Uminom muna ng malamig na tubig si Andrea bago sumagot sa guwapong lalaki na si Martin.

"May kaibigan naman ako kaso nga lang ay masama ang pakiramdam niya kaya mag-isa lang akong kumakain ngayon dahil wala siya, eh. E, ikaw naman? Bakit ka rin mag-isa na pumunta sa fast-food chain na 'to, ha?" sagot ni Andrea at tinanong na rin niya kung bakit wala itong kasama kagaya niya.

Martin clears his throat quickly and said, "Wala lang. Gusto ko lang mag-isa na kumain ngayon dito sa fast-food chain na 'to. I have friends naman pero I prefer na kumain mag-isa tonight. And I think I made the right decision." Tumango-tango si Andrea pagkasabi ni Martin. "E, kung wala ang kaibigan mo ngayon bakit hindi mo niyaya ang boyfriend mo na kumain ngayon para hindi ka mag-isa. Nasaan ba ang boyfriend mo, ha?" tanong pa ni Martin kay Andrea.

Napangiwi si Andrea sa tanong na 'yon ni Martin sa kanya. Bago niya sagutin ang tanong na 'yon ng guwapong si Martin ay nagpakawala muna siya nang malalim na buntong-hininga at pagkatapos ay nagsalita, "Tanging kaibigan lang meron ako, eh. Wala akong boyfriend na puwede na maisama na kumain ngayong gabi na 'to na hindi ko kasama ang kaibigan ko. Mag-isa talaga ako at wala akong ibang choice kundi ang kumain na mag-isa.''

Kumunot ang noo ni Martin pagkasabi ni Andrea sa kanya. Hindi siya naniniwala sa sinasabi nito.

"Seriously? Wala ka talagang boyfriend, ha? Nagsasabi ka ba sa akin ng totoo?" tanong pa ni Martin sa kanya. Kaagad naman na tumango si Andrea sa harap ng guwapong lalaki na si Martin.

"Oo. Nagsasabi ako sa 'yo ng totoo, Martin. One hundred percent akong nagsasabi sa 'yo ngayon ng katotohanan na wala talaga akong boyfriend. Hindi ba halata sa mukha ko na wala akong boyfriend, ha? Halatang-halata 'yon, Martin. Kahit siguro ay nakapikit ang 'yong mga mata ay mahahalata mo 'yon. Hindi naman ako maganda, eh,'' nakangiwing pangungumpirma ni Andrea kay Martin.

He licks his lips and sighed deeply before he speaks to her.

"I don't believe you, Andrea. Who told you that you're not beautiful, huh? Maganda ka naman, 'di ba? Hindi ka pangit, okay? Hindi ibig sabihin na wala kang boyfriend ay pangit ka na. I don't believe in that," sagot ni Martin kay Andrea na nanlaki ang mga mata sa narinig niya na sinabi nito sa kanya. Pakiramdam ni Andrea ay napakasarap pakinggan ng mga binitiwan na katagang 'yon ni Martin na nagsasabi na maganda naman siya. Mas lalo pang bumilis ang tibok ng kanyang puso sa sinabing 'yon ng guwapong lalaki na si Martin.

"I promise you that I have no boyfriend. Wala talaga, Martin. Walang-wala talaga akong boyfriend. Kahit ipag-imbestigahan mo ang buong buhay ko ay wala kang malalaman na nagkaroon ako ng boyfriend. No boyfriend since birth ako, 'no? And I'm proud to say that," taas-noong sagot ni Andrea kay Martin.

Tumango-tango si Martin pagkarinig sa sinabi niya. Mukhang naniniwala na ito sa mga sinasabi niya at hindi talaga siya nagbibiro o nagsisinungaling. Sinasabi lang niya kung ano ang totoo tungkol sa kanya.

"Okay, fine. Maniniwala na ako sa sinasabi mo na wala ka ngang boyfriend. I'm sorry kung hindi ako naniwala sa umpisa nang sabihin mo 'yon. Nagkamali ako, Andrea. Forgive me please," sagot ni Martin na humihingi ng paumahin sa dalaga.

"No! You don't have to say that. Hindi mo kailangan na humingi ng paumahin. Okay lang naman 'yon sa akin. Hindi naman 'yon big deal kahit saan tayo makarating na husgado. Sinasabi ko lang naman sa 'yo kung ano ang totoo. Masama ang nagsisinungaling. Alam mo 'yan, Martin," paliwanag ni Andrea.

"Of course yes. Alam ko naman 'yon, eh. Masama naman talaga ang pagsisinungaling, and I admire you because you told me the truth. Naniniwala na ako sa 'yo na no boyfriend since birth ka nga. Hindi naman kasi halata sa 'yo, eh. Napakaimposible talagang marinig 'yon mula sa kagaya mo. Bakit wala kang boyfriend? Ayaw mo ba magkaroon ng boyfriend, ha? Takot ka ba sa commitment? Takot ka ba na magkamali sa pag-ibig? Well, hindi naman nakakatakot magkamali sa pag-ibig, eh. Ang nakakatakot lang ay ang wala kang nararamdaman na pag-ibig. Iyon ang nakakatakot kaysa magkamali ka," sagot ni Martin kay Andrea.

Natameme si Andrea sa narinig niya na sagot ni Martin sa kanya lalo na ang mga panghuli nitong binitiwan na salita na para sa kanya ay napakalalim na hindi lang isa ang ibig iparating na mensahe. Makalipas ang ilang minuto ay nagsalita siya. Sinabi niya ang rason kung bakit wala siyang boyfriend hanggang ngayon. Tahimik naman na nakikinig sa kanya si Martin at pilit na inuunawa ang mga sinasabi niya na hindi nito akalain sa kanya. Iyon naman ang totoo. No boyfriend since birth siya. Never been kissed. Never been touched. And never been fucked by someone. In short, she's still a virgin.