Ang mainit na labi ng lalaki, ay dumampi sa kanyang leeg. Humahagod din ang malalaki nitong mga kamay sa kanyang katawan. Nasa kontrata, na bawal siya nitong halikan sa labi.
Ang bawat halik, dila na tumatama sa kanyang balat, ay tila ba nagbibigay ng init sa kanya. Napahawak siya sa gilid ng unan, at pilit nilalabanan ang kiliting nararamdaman.
Sa pagbaba ng labing iyon sa kanyang tindig na mga svso, nakaramdam siya ng matinding kilabot, lalo na, ng masahehin nito iyon ng dahan dahan..
Ang pagdampi ng palad ni Asher sa dibdib nito ay nakapagpatindi ng kanyang pagnanasa. Matigas tigas iyon, halatang siya pa lang ang unang nakamasahe.
Inumpisahan na niyang laruin ng bibig at dila ang kabuuan ng mga umbok na iyon. Naririnig pa niya ang mahihinang halinghing ng babae, na parang nag aanyayang, "sige pa, magsawa ka sa katawan ko".
Unti unti, nawalan siya ng kontrol sa kanyang sarili. Naging marahas ang kanyang mga hagod at pagmamasa sa mga maseselang parte ng katawan ng babae.
Nasasabik siya ng husto, sa isang sariwang putahe na nakahain sa kanya. Siya lang ang makakakin nito, wala siyang kaagaw, tanging kanya lang!
Napahinga ng malalim si Roselynn, ng maramdaman ang mainit na labi at dila ng lalaki sa kanyang katawan. Hindi niya mapigilan ang kanyang sarili sa nararamdamang kakaibang excitement.
'Roselynn, ano, nagienjoy ka na?' tinig iyon ng kanyang konsensiya.
Isinantabi niya iyon, ayaw niyang masira ang moment na iyon dahil lang sa mga alalahanin niya.
"Oh shoot!" napaangat ang kanyang balakang, matapos maramdaman ang dilang humagod sa kanyang pagkababae. Marahan iyon, na parang nagsusunsong paa sa isang makitid na daanan.
Hindi na niya mapigilan ang pag ungol at pagpapakawala ng isang nakakalib*g na halinghing.
Habang pinagmamasdan ni Asher ang pag agos ng sariwang katas na iyon mula sa makipot na butas, naiisip niyang handa na ito.
Agad siyang pumuwesto sa pagitan. Unti unti, ikiniskis niya ang kanyang armas, sa madulas na butas na iyon, saka dahan dahang umulos.
Ayaw pumasok doon. Hanggang sa tuluyan iyong dumugo.
"Ah!!!" daing ni Roselyn, "Hindi ko kaya! napakasakit!"
Ang usapan nila ay magsasabi siya kung nasasaktan siya. Ngunit bandang huli, hindi naman tumigil ang lalaki. Ipinilit nitong ipasok ang kabuuang iyon sa kanya, na parang isang lata ng sardinas!
Hindi siya makapaniwalang nakuhang ipasok ng lalaki iyon, sa kanyang makipot na lagusan.
Malakas ang sigaw na pinakawalan niya, matapos niyang maramdaman ang tuluyang pagkapunit ng kanyang pagkababae.
Pakiramdam niya, hindi lang iyon basta napunit, para iyong nawasak.
Itutulak niya sana ang lalaki, subalit agad nitong nahawakan ang kanyang mga kamay, tinuunan nito iyon sa itaas ng kanyang ulo.
Sa pagitan ng kanyang mga pagdaing, biglang binilisan ng lalaki ang pag urong sulong nito sa kanya. Mbilis iyon, na halos wala ng patid.
Napakasakit ng kanyang nararamdaman. Wala siyang naramdaman na kiliti, na tulad ng sinasabi ng ibang babae. Puro hapdi ang kanyang naramdaman.
Walang ibang ginawa ang lalaki, kundi bayuhin siya, patagilid, patihaya at patalikod.
Pakiramdam niaman niya, may lumalabas sa kanyang katas, subalit mas nananaig ang sakit na dulot ng pagkapunit ng kanyang hymen.
"Lord.. akala ko ba, sasarap din ito? bakit ganito ang nararamdaman ko?" usal niya sa isipan, sabay ang pag agos ng mga luhang hindi naman matuyo ng suot niyang blind fold.
Ang pang pinale ng lalaki, hinawakan ang kanyang mga balikat, at binirada na siya ng patalikod..
Ang gabing ito, ay naging isang bangungot sa kanya. Sobrang hirap at sakit ng kanyang naranasan. Hindi pala lahat ng nakakafirst time ay nagienjoy.. iba ang nangyari kay Roselynn.
***************
Iinot-inot siyang nagising bandang alas tres ng umaga. Nag-iisa na lang siya sa kama, medyo nanlalamig at nangangatog.
Biglang may anino na lumapit sa kanya. Nang makita niya, si Mrs. Ali pala — ang mayordoma ng bahay, na may mukha talagang seryoso pero may konting ngiti sa labi at mukhang bumbay.
“Miss Palomar, hayaan niyo po akong tulungan kayong magtungo sa banyo,” alok ni Mrs. Ali na parang inaasikaso ang isang prinsesa.
Napikit siya saglit, saka magalang na tumanggi, “Wag na po, kaya ko na ho sarili ko…”
Nag-inat siya nang dahan-dahan, ramdam na ramdam ang kirot sa katawan.
“Hindi pa ho ba kayo natutulog?” tanong niya.
“Ibinilin ni Master na alagaan kayo, kaya dito lang po ako,” sagot ni Mrs. Ali na para bang may secret mission kaya siya ay minamanmanan.
“Sige ho, maliligo lang ako,” mahina niyang sagot.
Lalabas na sana si Mrs. Ali ng may maalalang sabihin, “Nasa closet po ang mga damit ninyo, Miss Palomar.” Dahan-dahang isinara ang pinto.
Huminga siya ng malalim, hawak-hawak ang kumot.
Nadapa siya ng konti sa pagtayo, nanginginig ang tuhod at masakit ang gitna niya. Napatingin siya sa kama at napansin ang mga patak ng dugo at katas. Napangiti siya nang konti, “Kulay pula pala ang bagong trend…”
Inayos niya ang sarili, dahan-dahang pumasok sa banyo. Ang linis at ganda ng lugar, parang spa sa loob ng bahay.
Tumingin siya sa salamin. “Mukha akong nagpunas ng super glue ah,” sabi niya sa sarili habang pinapahid ang tuyong luha sa mukha.
“Kaya mo ‘to, Roselynn. Hindi pa tapos ang laban,” dasal niya sa harap ng salamin. "Konting palabas- masok na lang naman, at okay na ang lahat!"
Napansin niya ang pamumula sa balat niya, “Parang galit na galit siya sa katawan ko ah. Siya na nga nakauna, gigil na gigil pa."
Iika-ika siyang naglakad papunta sa banyo, pilit na tinatanggal ang bigat ng gabi.
"Ang sakit ng kepyas ko ha, masyado atang napunit!" daing niya.
Muli siyang nakatulog matapos maligo.
At gaya ng laging nangyayari sa mga drama queen sa pelikula, nanaginip siya. Hindi basta panaginip ha — flashback sa kanyang awkward high school life.
**********
Sa school nila noon..
Basketball game. Inter-school. Maingay ang buong gymnasium. Sigawan dito, tilian doon. At ang dahilan?
Si Andy.
Bagong lipat. Basketball heartthrob. Mukhang may sariling soundtrack tuwing magla-layup. Tipong kahit magkamali siya ng pasa, palakpakan pa rin. Kahit pawisan, pabango pa rin.
Lahat ng babae, parang may telephoto lens. Kahit na nasa dulo si Andy, zoom-in ang tingin.
Kasama siya sa mga tahimik na fangirls. Hindi siya sumisigaw. Hindi rin nagpapapansin.
Ang role niya? Yung "Best Supporting Wallflower."
Kinabukasan...
Pagdilat ng mata niya, parang binugbog siya ng tadhana.
"Aray. Bakit parang may dumaan na marching band sa katawan ko?"
Dahan-dahan siyang bumangon, parang senior citizen na may rayuma. Pumunta ng banyo, nagsipilyo habang nakapikit, tapos… nakita niya ang sarili sa salamin.
“Roselynn, mukhang hindi ka na pang-Kdrama. Pang-horror film na lang…”
Pero habang kumukuskos ang toothbrush sa bibig niya, bigla niyang naalala si Andy. Napangiti siya. Yung ngiti na parang… hindi mo alam kung kinikilig ka o natatae.
Binalikan niya sa isip kung paano siya noon — patpatin, tahimik, may braces, at allergic sa pansin. Ang dream niya noon? Hindi boyfriend.
Kuya lang. Yung tipong "Protektado ako sa asaran."
Pero si Andy… siya yung "what if" ng kabataan niya. Isang taon lang sa school, tapos nawala na parang crush mo sa F* na biglang nag-deactivate.
“Hay naku,” buntong-hininga niya. “Hindi na ako bagay sa kahit sinong lalaki.”
At sa sobrang drama ng linyang iyon, napuno ang lababo. Umagos ang tubig paibaba.
"Sakto. Pati lababo, umiiyak na at nakikisama!"
KINAGABIHAN..
Tahimik ang buong mansion. Tahimik din siya sa kwarto. Ni hindi na siya lumabas. Pero siyempre, hindi siya puwedeng matahimik ng matagal. May plot twist na darating.
Nag-vibrate ang cellphone niya. Isang message mula kay Mrs. Ali.
"Miss Palomar, dumating si Master."
“HA?!”
Napaupo siya bigla.
"Narito na naman siya? E hindi pa nga ako nakakarecover sa… eh… sa 'Zumba session' kagabi!"
"Ano to? bebembangin niya ko araw araw?"
********
Sa ibaba, nagkakagulo ang lahat.
Si Mrs. Ali ang namumuno sa mga ito.
"Mukhang full tank ang pantog ni Master.." naiiling niyang sabi.
**********
SAMANTALA..
Si Roselynn, ay nasa panic mode na naman.
"Lord, kung may magic teleportation device diyan, now na po."
Narinig niya ang mga hakbang. Papalapit. Parang countdown.
3... 2... 1...
Bumukas ang pinto.
Pumasok si Asher. Parang fashion model na galing Milan. Guwapo. Mabangong-mabango. May dramatic background music kahit wala naman.
Tahimik sa silid. Tahimik si Roselynn. Pati hininga, tinipid na rin. Sa sobrang tahimik, kahit karayom lang ng mangkukulam ang malaglag, nakakabingi na.
Nilapitan ito ni Asher.
"Okay ka lang?" tanong ng lalaki.
"Define 'okay,'" sagot niya, sabay iling. “Okay physically? Mentally? Spiritually? Kasi mukhang wala ako sa top three.”
Umiling lang si Asher at ngumiti.
Hinubad ni Asher ang kanyang coat, saka inihagis iyon sa sofa. Ang nakapiring na dilag ay nananatiling nakatayo sa gilid. Hinawakan niya ang leeg nito at hinila iyon papalapit sa kanya.
Nanigas ang buong katawan ni Roselynn, matapos sumalpok sa matigas na dibdib ng lalaki.
Hinaplos ni Asher ang mukha ni Roselyn, na kasing laki ng kanyang kamay, pababa sa leeg. Pinapasadahan ng kanyang palad ang kabuuang iyon ng babae.
Bigla siyang napatingin sa maninipis at mapupulang labi nito.
"Pvtang ina! bakit kasi naisama ko pa sa kontrata ang no kissing on lips policy!" sabi niya sa sarili. Labis niyang pinagsisihan ang isang disisyong iyon. Wala tuloy siyang karapatang matikman ang matatamis na labi nito.
"Magsimula na tayong muli.." sabi niya sa babae.
Bigla na lang itinulak si Roselynn ng lalaki sa kama, saka winasak ang suot niyang damit.
Ramdam niya ang lamig na dulot ng aircon sa kwarto.
Ayaw niyang lumikha ng kahit anong ingay.
Muli na namang sinimulan ng lalaki ang ritwal sa kanyang katawan.
Siguradong sa paraan na naman ng paghawak at paghimas nito sa kanya, hindi na naman siya makakalakad ng maayos pagkagising.
"Sige lang, bayo ka lang ng bayo para matapos na ang lahat," sabi ni Roselynn sa kanyang sarili. "Ang bangu bango at mukhang masarap. bakit kasi no kissing eh.."
"Malandi ka!" bulong ng kanyang konsensiya, "nasarapan ka naman agad na g*ga ka.."
Maaga pa lang ay abala na si Becky. Nakasuot siya ng corporate attire: puting blouse at itim na palda, may bitbit na laptop bag at ilang folders. Habang nagmamaneho patungo sa opisina, iniisip na niya ang meeting nila mamayang umaga. Pero sa hindi inaasahang pagkakataon, bigla na lang siyang nakarinig ng malakas na tunog.“Argh! Ano na naman ‘to?!” reklamo ni Becky habang kinabig ang manibela at itinabi ang kotse. Paglabas niya, doon niya nakita—flat ang gulong ng kanyang sasakyan.“Naku, malas naman,” bulong niya sa sarili. “First day ng linggo tapos ganito agad? Ano ba naman yan!”Kinuha niya ang cellphone para tumawag ng towing o kahit sinong pwedeng tumulong. Pero sa kasamaang-palad, walang signal ang phone niya sa kalyeng iyon. Napabuntong-hininga siya at halos mapaupo sa gilid ng kotse.“Bakit ba hindi ako nag-aral magpalit ng gulong?”Habang iniisip niya kung anong gagawin, isang kotse ang huminto sa likuran niya. Bumaba ang driver, at sa hindi inaasahang pagkakataon—kilala ni
Pag-uwi mula sa kahihiyan sa coffee shop, halos kumulo ang dugo ni Becky. Hindi siya makapaniwala—ginawa siyang “espesyal na fan” ni Simon, sa harap ng napakaraming tao! Kahit sinong may matinong pag-iisip, siguradong magagalit.'Hindi pwedeng palaging siya ang may huling tawa,' galit na isip niya. Kaya kinabukasan, habang naglalakad pauwi, nakaisip siya ng plano.Magbabalik si Simon sa coffee shop sa Sabado para sa isa pang mini-event. At doon, sisiguraduhin niyang ipapakita sa lahat kung gaano ito kayabang at walang respeto.**************Sabado, dumating si Becky nang maaga. Nakaupo siya malapit sa entablado, kunwari’y abala sa pagbabasa ng libro. Pero ang totoo, may dala siyang marker na permanent—oo, permanent—at balak niyang ipapirma sa notebook niya ulit, pagkatapos ay sisigaw siya sa harap ng lahat na binabastos siya ni Simon.“Titigil ka rin sa pang-aabala mo, Simon Andrade,” bulong niya sa sarili habang nilalagay ang marker sa bulsa ng bag.Nagsimula ang event. Naroon ulit
Pagkatapos ng nakakahiyang insidenteng iniwan ni Simon sa kanya—ang malaswang autograph—nagpasya si Becky na kalimutan na lang iyon at magpatuloy sa kanyang araw. Pero tila hindi mapigilan ng tadhana ang paglalaro.Ilang araw matapos ang paghahanap ng ebidensiya, tinawagan siya ng isang kaibigan upang makipagkita sa isang bagong bukas na coffee shop sa bayan. Pagod siya at kailangan ng pahinga, kaya pumayag siyang pumunta.Pagpasok niya sa café, naamoy agad niya ang halimuyak ng bagong giling na kape. Cozy ang lugar, may mga nakaupo at nagtatrabaho sa kani-kanilang laptops, at may ilang estudyanteng nagre-review. Umorder siya ng cappuccino, saka humanap ng tahimik na pwesto sa gilid.Ngunit bago pa siya makaupo, may tumikhim sa kanyang likuran.“Well, well, well… look who we have here.”Halos malaglag ang tray na hawak ni Becky. 'Si Simon na naman?!' Nakaupo ito sa sulok, naka-shades kahit nasa loob ng café, at abala sa pag-sign ng ilang photocard na halatang dala ng fans.“Bakit para
KAILANGAN ng kumilos ni Becky.Hindi niya akalain, na sa tagal ng pagmamahal ng kanyang kuya kay Roselynn, maiisipan nito na sirain ang kanyang kaibigan. Hindi ganoong uri ng tao ang anyang kapatid, kaya malaki ang pagtataka niya kung bakit naging ganoon ito kaagresibo ngayon, na kahit siyang mismong kapatid, parang kinakalaban nito.Mabuting kuya si Drake, sa totoo lang, napaka close nilang dalawa. Ngunit bigla itong magbago ng tumaas ang posisyon at ilipat sa Laguna.Naalala pa niya, noong makiusap ito sa kanya, na hihiramin ang kanyang ID code upang magbukas ng files. Hindi naman niya inakalang gagamitin ito nito sa kalokohan.Alam niya kung saan nag uugat ang galit ng kanyang kuya.. Selos!Sino ba naman ang hindi magseselos kina Roselynn at sa kanilang boss? Lalo na, ng ilipat ito bilang PA.Nakikita niya, simula pa noong una nilang makita si Asher, na talagang may pagtingin ito kay Roselynn. Halata sa mga ikinikilos nito.Ngunit bakit?Ang isang single dad na may guwapong mukha a
DRAKE's SIDE..Tahimik na pinagmamasdan ni Drake si Roselynn habang papalapit ito sa mesa. Napansin niyang maganda pa rin ito kahit simpleng bihis lang, at may kakaibang kislap sa mga mata nito ngayong gabi. Ngunit may naramdaman siyang bahagyang lamig sa kilos ng babae—parang may nakatagong distansya. Sandali siyang napatitig, ngunit agad ding pinawi ang kutob.“Roselynn,” masiglang bati niya, sabay tayo at halik sa pisngi nito. Hinawakan pa niya ang balikat ng babae, ayaw niyang pakawalan agad. “Buti at nakarating ka.”Napansin niyang parang pilit ang ngiti ni Roselynn, pero hindi na niya pinansin. Mas mahalaga sa kanya na nagkita sila ngayong gabi. Marami siyang gustong ayusin, marami siyang gustong ihanda para sa kinabukasan nila.Pag-upo nila, nag-umpisa siyang magsalita.“Alam mo, ilang taon na rin tayong magkasama,” panimula niya, sabay tingin nang diretso sa mga mata ni Roselynn. “Sa tingin ko, oras na para mag-isip tayo ng mas seryosong direksyon. Plano kong magtayo ng negosy
Maingat na inayos ni Roselynn ang buhok niya sa harap ng salamin. Walang bakas sa mukha niya ang kalituhan at bigat ng dibdib na ilang araw nang bumabalot sa kanya. Sa loob-loob niya, parang hindi niya matanggap na ang taong minahal niya nang buong buo—si Drake—ang may kagagawan ng lahat ng sakit na naranasan niya. Lalong masakit isipin na kahit ang kapatid nito, si Becky, ay kaya din nitong ipahamak.Subalit... mahal niya ba talaga si Drake? o napilitan na lang siyang mahalin ito?Ngunit ngayong gabi, kailangan niyang magpanggap. Hindi pa ito ang tamang oras para ipakita kay Drake na alam na niya ang katotohanan. Kailangan niya ng oras, kailangan niya ng plano. Kaya nang magkasundo silang magkita sa isang tahimik na restaurant sa may Cavite, pilit niyang kinuha ang lakas ng loob.Pagpasok niya roon, agad niyang nakita si Drake. Nakaupo ito sa sulok, may hawak na baso ng alak. Nakaayos pa rin ang suot nito—maamo ang ngiti, wari’y walang itinatagong kasamaan. Parang walang nagbago, k