0001

Natigilan si Ember na nakatingin sa message request na naroon sa messaging app na gamit. Picture ni Cassian—asawa niya—ang nasa profile at ang pangalan ay Boss Angel. Dahil akala niya ay bagong account ng asawa niya iyon ay agad niyang tinugon ang request. 

Pag-open pa lang ni Ember sa message ay mga larawan na agad ang tumambad sa kaniya. Larawan na hindi kay Cassian. Larawan na iba-iba ang kuha pero lahat ay walang mukha kung kanino iyon. 

Babae.

Babae ang nasa mga larawan na ikinakunot-noo ni Ember.

Muli niyang inisa-isang tingnan ang mga larawan. Sa larawan na kamay ang kinuhaan ay halatang ang singsing na suot ang gustong ipakita sa kaniya ng kung sinong nagpadala. Ang isang larawan naman ay nakatutok sa leeg ng babae sa larawan at ang kuwintas na kapares ng suot nitong singsing ang mas pinapakita. 

Set ng alahas ang pinapakita sa kaniya ng kung sinong Boss Angel na iyon. Imposible naman na naging alahero na ang asawa niyang CEO ng isang triple-A construction company at pinadala sa kaniya ang mga larawan para ipakita lang.   

Napalunok si Ember sa kung anong sama ng loob na nagsisimulang magpakabog sa dibdib niya. Hindi siya tanga para balewalain ang mga larawan. Hindi niya kilala kung sino ang babae dahil ayaw magpakita ng mukha at halatang nang-aasar lang. 

Muli niyang tiningnan ang mga larawan isa-isa. Nahinto siya sa pinakahuling larawan dahil kakaiba ang suot nito roon sa mga nauna. Iisa lang ang dress nito sa anim na pictures pero sa ika-pitong larawan nito ay nakasuot ito ng uniform sa isang university. 

University student ang babae kung gano’n. 

Ang kabit ng asawa niya ay isang kolehiyala?

Ibababa na sana ni Ember ang phone sa mesa nang may message na kasunod pumasok.  

BOSS ANGEL: Happy to celebrate Cassian’s birthday in Tranquil later. 🥰 

Tranquil? Hotel iyon ng kaibigan ni Cassian at ang mensahe ay para sa kaniya talaga. Sinasadyang ipinapaalam sa kaniya ng kung sinong babae ng asawa niya na magkikita ito mamaya at si Cassian. 

Mga walanghiya!

At Angel? Parang gusto niyang kabahan sa pangalan pero nilunok na lang niya muna ang lahat ng agam-agam. Hindi siya dapat magpadala agad sa galit at hinala. 

Sa muling pagtunog ng message notification ng phone ay nakuyom na niya ang kamao habang binabasa ang kasunod na message. 

BOSS ANGEL: Room 3635. Cassian truly wanted us to celebrate his birthday so grand and solemn. Lucky me, right? Actually, he promised me that he will divorce you this year. I will invite you to our wedding, don’t worry.

Napahigpit ang hawak ni Ember sa telepono. Pakiramdam niya ay sasabog ang dibdib niya sa sama ng loob. Tiningnan niya ang cake na personal niyang ginawa para kay Cassian. Tiningnan niya rin ang mga nalutong pagkain na inihanda niya dahil mamaya ay gusto niyang sorpresahin ang asawa.

Tranquil Hotel? Pupunta ba siya para hulihin ang asawa niya at babae nito o mas mabuting magkunwa na lang siyang hindi alam ang tungkol sa pagtataksil ni Cassian sa kaniya? 

Kailangan niyang magdesisyon. Binalikan niya ang huling message ng babae. Imbitasyon iyon para mahuli niya ang mga ito sa akto. Patibong na rin para tuluyan siyang hiwalayan ni Cassian. 

Binalikan niya tingnan ang mga alahas na suot ng babae sa mga larawan. Napakagat siya sa ibabang labi sa pagpigil na umiyak. Naalala na niya ang mga iyon, nakita niya nakaraan sa mga gamit ni Cassian. Inisip pa nga niya na baka pang-surprise ng asawa sa kaniya. Next month kasi ang birthday niya.

Inayos ni Ember ang sarili. Suot ang pantalong maong at puting blusa ay lumabas na siya ng apartment unit kung saan sila nakatira ni Cassian. Sa limang taon nilang kasal ay mas gusto ni Cassian na doon lang sila sa apartment nito sa 3rd Avenue sa New York City nakatira. Mula pa noon ay hindi siya inuuwi sa bahay nito sa Pilipinas, pinaparamdam sa kaniya lagi na hanggang papel lang ang kasal nila at hindi siya ang gusto nito maging asawa.

Pinahid ni Ember ang luhang pumatak sa pisngi dahil sa limang taon na sinayang niya para kay Cassian. Tatlong taon niya itong inalagaan dahil na-comatose ito at dalawang taon niyang tiniis ang pambabalewala nito mula nang magkamalay. 

Nasa Tranquil Hotel na si Ember at dire-diretso na siya sa 36th floor. Nasa harap na siya ng Room 3635 nang maningkit ang mga mata niya sa galit. Nag-doorbell si Ember. Palakas nang palakas ang tibok ng puso niya habang hinihintay may magbukas ng pinto. Magdo-doorbell pa sana siya ng pangalawa nang bumukas na iyon at nanlaki ang mga mata niya sa nakita. 

“Lauren?!” gulat niyang tanong sa stepsister na nakangisi sa harap niya. Tiningnan niya ang suot nitong kuwintas at singsing. “Ikaw?!”

“Yes, Ember dear. Ako nga,” proud nitong tugon sa tanong niya. 

“Pumasok kayo,” utos mula sa loob ang ikinalaki lalo ng mga mata ni Ember dahil kilala niya ang boses na ‘yon. 

“Mama?” gulat na sambit ni Ember. “Nandito kayo?” aniya habang pinaglilipat-lipat ang tingin sa ina, asawa nito, at kay Lauren.

“Pag-usapan na natin agad kung bakit ka namin pinapunta rito,” wika ng Michelle Villareal—ang mama ni Ember habang nakatitig sa anak na nanlalaki pa rin ang mga mata sa litong nararamdaman. “Obviously, Lauren is back. Divorce Cassian.”

“No,” masama ang loob na usal ni Ember. “Kung gusto namin ni Cassian mag-divorce ay kami ang mag-uusap.”

“Cassian never touched you,” paismid na wika ni Michelle sa anak. “Your marriage has never been consummated so what’s the fuzz?”

Masama ang loob na napailing si Ember. “Ma…” pabulong niyang simula sa sasabihin. “Anak mo ako, ‘di ba? Bakit parang si Lauren lang ang importante sa ‘yo? Ano ‘yon? Palibhasa bumalik si Lauren ay dapat lahat papabor na lang sa gusto niya? Na naman? Siya na naman?” 

Tumayo si Michelle at nilapitan ang anak. “Divorce Cassian, Ember,” hindi mababaling utos niya. “Huwag mong pahirapan ang sarili mo sa taong hindi sa ‘yo una pa lang. You know well that you are just your sister’s replacement from the start. At ngayon na narito na si Lauren, gawin mo ang nararapat.”

“Nararapat?” masama ang loob ni Ember na humakbang palayo. “Mula pa noon ay puro nararapat para kay Lauren. Bakit gan’yan ka, Ma? Napaka-unfair mo naman sa—”

Sampal ang tumapos sa sasabihin pa sana ni Ember. At tawa ni Lauren ang nagbalik sa kaniya sa realidad na pagdating sa ina ay puro ang stepsister niya lang ang mahalaga. 

“Divorce Cassian at huwag na huwag mo akong kokontrahin, Ember,” banta ni Michelle sa kaniya nang muli niyang inangat ang mukha para salubungin ang tingin nito. 

Tumango si Ember. Bakit pa ba siya dapat magmatigas? 

Tama naman ang ina. Isa lang siyang replacement. Isang substitute. Isang stand-in ni Lauren. Huminga ng malalim si Ember at tumalikod na para lumabas ng kuwarto nang habulin siya ni Lauren para bulungan. 

“Don’t wait for Cassian, Ember dear. We will spend the whole night together as we plan. Alam mo naman…” Malanding ngiti ang pinakawalan ni Lauren, “laging sabik sa akin ang isang ‘yon tuwing magkikita kami.”