0002

Nakabalik na sa bahay si Ember ay hindi pa rin mawala-wala sa isip niya ang tagumpay na ngiti sa mga labi ni Lauren. 

Angel? Boss Angel? 

Napahikbi siya. Tama siya una pa lang sa hinala na si Lauren nga ang nagpadala ng mga larawan. Ito lang naman ang binansagang Angel ng mga kaibigan ni Cassian dahil mukha raw itong anghel sa ganda. At ang picture na naka-uniform ito? Iyon ang uniform ni Lauren noong college sila. Paalala lang pala iyon. Paalala at pang-inis sa kaniya.

Magkaedad lang sila ni Lauren. At mula nang magpakasal ang mama niya sa papa ni Lauren ay  mas naging parang anak na ng mama niya ang isa kaysa sa kaniya. Fifteen years old sila ni Lauren noong una silang magkakilala, sa kasal na ng parents nila. Iyon din ang unang beses niyang nakilala si Cassian dahil anak ito ng kaibigan ng ama ni Lauren at kasama sa mga guest sa kasal.

Simpleng crush lang naman ni Ember noon si Cassian unang kita niya pa lang dito. Simpleng paghanga na nauwi sa puppy love. Iisa ang school kung saan sila nag-aral tatlo at syempre laging bida si Lauren Villareal bilang anak ng mayamang ama nito at may-ari ng unibersidad. 

At si Ember? Dahil anak lang siya ng pangalawang asawa ni Dominic Villareal ay wala siyang karapatan maging katulad ni Lauren na laging espesyal sa lahat. Ang Universidad Villareal ang nagparanas kay Ember una pa lang kung paano siya dapat maging sunod-sunuran kay Lauren—ang queen bee ng campus. 

Si Lauren ang kasintahan ni Cassian. Second year college na sila noon ni Lauren at fifth year na ni Cassian sa engineering course nito. Nang umalis papuntang America si Cassian pagka-graduate nito sa college, para sa bansa ng Amerikang ina simulan ang negosyong real estate, ay wala namang ginawa si Lauren kung hindi makipag-date kung kani-kanino. 

Si Ember nang makapagtapos ay minabuting umuwi sa probinsya ng ama at doon na nag-apply ng trabaho. Twenty-two na siya at nagtuturo na sa publikong paaralan nang tawagan siya ng mama niya at sabihin bumalik ng Manila sa lalong madaling panahon. 

Nasa Manila na siya nang malaman na kaya pala siya kailangan ng ina ay dahil tumakas si Lauren sa kasal nito dapat kay Cassian dahil comatose ang lalaki. Alam niyang napagkasunduan na ang kasal ng dalawa at isa rin iyon sa inuwi niya sa probinsya ng ama, ayaw na niyang masaktan makita sina Lauren at Cassian na laging magkasama. 

Ang utos nina Michelle at Dominic ang nagbigay pag-asa sa puso ni Ember. Kailangan niyang pakasalan si Cassian para hindi mapahiya ang mga ito sa ginawa ni Lauren. At dahil mahal niya si Cassian noon pa ay hindi siya tumanggi. Ginawa niya rin ang lahat para tulungan ito sa tatlong taon comatose ito. 

Sa bahay ng mama ni Cassian sila tumira dahil sa America naganap ang kasal niya sa groom niyang walang malay. Kasundo niya ang byenang babae dahil nakita nito ang sakripisyo niya para kay Cassian, pero ang lahat ng sakripisyo niya ay balewala mismo kay Cassian… 

Nang magising si Cassian at malaman na siya ang asawa nito ay nadismaya ito. Sinabi nito agad sa ina na hindi siya si Lauren na kasintahan nito. Hindi pa gaanong magaling si Cassian at hindi pa nakakalakad pero pinilit na sa apartment lang nito sila tumirang dalawa. Alam naman ni Ember kung bakit, ayaw ng asawa niyang bigyan siya ng pagkakataon mapalapit sa kahit sino sa mga magulang nito. 

Malungkot na inikot ni Ember ng tingin sa buong unit ni Cassian. Bumuntong hininga siya bago itinuloy ang pagligpit sa mga bulaklak at kandila na ginamit niyang pandekorasyon sa buong sala para sana sa birthday ni Cassian. 

May bumukas ng pinto pero hindi lumingon si Ember. Ang sabi ni Lauren ay magkasama sila ni Cassian kaya ibig sabihin ay ang matandang housekeeper ang pumasok at baka may binili sa labas. 

“Yaya Marietta,” kausap niya sa matandang Pilipinang yaya ni Cassian na sinadyang isama ng asawa niya sa apartment nila noong lumipat sila two years ago. Sadyang isinama ito ni Cassian para masigurado na hindi siya ang mag-asikaso ng mga kailangan ng asawa araw-araw. “Yaya…” muling tawag niya sa isa, “nasaan na po ang mga—”

Naputol ang sasabihin ni Ember nang salubungin ang mga tingin ni Cassian. Bakit narito ang asawa niya? Gusto niyang itanong kung bakit ito umuwi ay sinabi nga ni Lauren na magkasama ang mga ito. 

“Nagliligpit ka…” puna ni Cassian sa ginagawa ni Ember na naabutan. “Why? Tapos na ba ang selebrasyon sa birthday ko?” 

Pilit na ngumiti si Ember at sinalubong ang mga tingin ni Cassian. “Naisip ko na hindi naman ako ang gusto mong kasama ngayon kaya hindi na ito kailangan. And about your birthday… may naisip akong mas magandang regalo para sa ‘yo. Sigurado kong magiging ma—”

“Huwag ka na mag-abala,” putol ni Cassian sa sasabihin niya. “Hindi ko kailangan ng regalo mula sa ‘yo.”

Natigilan si Ember. Napakurap. Mapait na nangiti sa sarili. Paano niya bang minahal ang lalaking ito sa harap niya nang gano’n katagal? Hindi lang lima kung hindi lampas dekada na espesyal ito sa kaniya at nag-iisang itinangi. 

“Promise,” muling wika ni Ember. “Promise at magugustuhan mo ang ireregalo ko. I want divorce, Cassian.”

Natigilan si Cassian at napatitig sa kaniya. “Are you pranking me?” tanong nito na kung seryoso ang tono ng boses ay nagyeyelo naman ang mga matang nakatingin sa kaniya. 

Muli ay mapait na ngiti ang pinakawalan ni Ember. Pigil ang luha na muli siyang nagsalita, “Why?” tanong niya at nagpatuloy sa pagliligpit ng mga bulaklak. “Nasorpresa ka ba?” Pinasaya niya ang tono ng boses. “Dapat kasi sinabi mo agad na okay na pala kayo ni Lauren para nakaraan pa tayo nakapag-usap tungkol sa divorce.” Pilit siyang tumawa kahit ang totoo ay ang sama-sama ng loob niya. 

“Nagseselos ka sa kapatid mo?” tanong ni Cassian na ikinalaki ng mga mata ni Ember. “Iyon ba?”

Hindi nakasagot si Ember at tinitigan lang ang asawa. Bakit itatanong pa iyon ni Cassian sa kaniya na parang binigyan siya nito ng karapatan magselos una pa lang? Isa lang siyang stand-in ni Lauren sa kasal na tinakasan nito dahil na-depressed ‘daw’ sa nangyaring aksidente ni Cassian noon. 

Yes, iyon ang rason ni Lauren sa pagtakas nito sa kasal. Ang hindi matanggap na nangyari sa kasintahan kaya lalayo na lang ito at hindi ‘raw’ nito kakayanin kung tuluyang mawawala si Cassian. 

Nilapitan ni Cassian ang asawa na hindi niya maunawaan kung bakit gusto siyang i-diborsyo. Kung gusto nito ng divorce ay pagbibigyan niya pero siya ang dapat gumawa ng agreement at sasang-ayon lang ito. 

“Makinig ka, Ember.” Hinawakan ni Cassian ang braso ni Ember at hinila ang asawa palapit sa kaniya. “Alam ng lahat na si Lauren ang pakakasalan ko dapat five years ago. Siya dapat pero nawala lang siya ay pumayag ka agad na maging kapalit niya. You wanted me from the very beginning and everyone knows that well. You can’t divorce me, I will divorce you. Hintayin mo ang divorce agreement na ipapagawa ko. Huwag mo akong pangunahan!”