ตอนที่46 ผีหลอกของแท้!!! (1)

ค่ำคืนนั้นทุกคนในบ้านต่างหลับใหลไปด้วยความคิดของแต่ละคนจวบจนกระทั่งถึงเช้าวันต่อมาซึ่งวันนี้เป็นวันเสาร์      เป็นวันที่เด็ก ๆ ส่วนใหญ่รอคอยเพราะไม่ต้องไปโรงเรียน

ใช้เองก็เช่นกัน วันนี้เด็กหนุ่มดูกระชุ่มกระชวยเป็นพิเศษตั้งแต่ตื่นนอน เขาเดินผิวปากลงมาจากชั้นบนด้วยท่าทางอารมณ์ดีช่วยม๊าและเกสรยกของจัดร้านเตรียมเปิดขายข้าวแกงรอบเช้าอย่างแข็งขันผิดกับวันปกติที่มักจะมีอิดออดบ้างเล็กน้อยตามประสา

หลินที่นั่งมองดูปฏิกิริยาของป๊าตัวเองในวัยเด็กอยู่เงียบ ๆ ก็อดที่จะหมั่นไส้ขึ้นมาไม่ได้

"ป๊าดูสดชื่นมากเลยนะคะวันนี้" เจ้าตัวเล็กเอ่ยแซวยกมือกอดอกทำท่าทางราวกับผู้ใหญ่ตัวน้อยที่กำลังจับสังเกต

"ใครป๊าลื้อ! เปี๊ยก!" ใช้ หันมาแยกเขี้ยวใส่ทันควันแต่ก็ไม่ได้จริงจังนัก "อั๊วบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าให้เรียกอั๊วว่าเฮีย              ไม่ใช่ป๊า!"

"ก็ได้ค่ะ... เฮีย" หลินรับคำเสียงเบาแต่ก็แอบอมลมจนแก้มป่องอย่างน่ารัก

"ดีมาก!" ใช้ยืดอกอย่างพอใจ "เป็นเด็กดีเชื่อฟังผู้ใหญ่แบบนี้แหละจะได้โตเร็ว ๆ" เขาพูดพลางยกมือของตัวเองขึ้น