#ผับ AT
ฟึ่บ! ทันไดที่ชายร่างโปร่งหย่อนก้นนั่งลงยันโซฟาขนาดคิงไซส์โซน VIP ในไนท์คลับหรูซึ่งเป็นที่ประจำ เสียงทักทายจากเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาแต่เนิ่นนานผู้ซึ่งมาถึงก่อนได้เอ่ยดังขึ้น “ไงครับคุณชาย ได้ข่าวว่าตามจีบสาวอยู่” โอทิส หรือเพื่อนสนิทของเซบาสเตียนถามขึ้นนํ้าเสียงยียวน ในขณะที่อีกคนยกขวดเหล้าขึ้นรินใส่แก้วอย่างชํ่าชอง พร้อมยักไหล่ขึ้นเบาๆแทนคำตอบให้กับคนที่รอฟัง “อย่างมึงต้องจีบด้วยหรอวะ ไม่รอให้เค้าวิ่งตามเอาเหมือนทุกที ” โอทิวยักคิ้วถามด้วยความสงสัย เมื่ออยู่ๆไอ้เสือมันก็เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยแม้แต่จะมีความคิดจะไล่ตามผู้หญิงหน้าไหน แม้จะชอบจนห้ามใจไม่ไหวมันก็ยังหาทางทำให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นฝ่ายวิ่งไล่ตามเองได้ ทว่าวันนี้กลับได้ยินข่าวว่ามันกำลังตามจีบผู้หญิงคนหนึ่ง ทำเอาเพื่อนอย่างเขานึกสงสัยว่าเธอจะพิเศษขนาดไหนกันเชียว “หึ… ของมีค่าที่ไหนจะได้มาง่ายๆวะ” มุมปากหยักได้รูปยกยิ้มขึ้นอย่างซุกซน อยากครอบครองของมีราคาก็ต้องมีการลงทุน แก้วเหล้าที่เพิ่งชงเสร็จถูกยกขึ้นกระดกเข้าปากดั่งนํ้าเปล่า ไม่ได้มาในที่แห่งนี้ไม่ถึงอาทิตย์ แต่รู้สึกเหมือนร่างกายกระหายนํ้าสีอำพันมากพอสมควร “เจอเพรชเม็ดงามเข้ารึไงวะ มึงถึงได้ดูเหมือนทำท่าอย่างกับจะจริงจังกับเค้าขนาดนั้น” “เพรชชั้นดีเลยล่ะ” “มึงจะเลิกเหี้ยว่างั้น” โอทิสเลิกคิ้วถามพรางจ้องหน้าเพื่อนสนิทที่ จับตาอยู่บนแก้วนํ้าสีอำพันด้วยสายตามีเลศนัย เพียงมองเข้าไปนัยน์ตามันก็รู้เลยว่าคำตอบคืออะไร โอทิสถึงกับสะถบคำหยาบด่าเพื่อนอย่างสิ้นสุดคำจะพูด” ไอ้เวร กูว่าละ แค่มองหน้ามึงก็รู้ละ “บอกตรงๆว่าให้มันเอาทองมาวางต่อหน้าแล้วจ้างให้เชื่อว่าจะจริงจังกับใครซักคน เขาก็ไม่เชื่อ เมื่อรู้จักกันมาเนิ่นนานแต่เซบาสเตียนไม่เคยจริงจังกับใคร! และกับผู้หญิงคนนี้ก็จะเป็นแบบนั้นแน่นอน จะให้เขาเดิมพันยังได้ “ทำไงได้ กูต้องการปลดปล่อย ” แล้วมันก็เป็นแบบที่โอทิสคิดจริงๆ เมื่อเจ้าตัวยอมรับอย่างไม่โลเล “ กูล่ะสงสารผู้หญิงคนนั้น ไม่น่ามาเจอสารเลวอย่างมึงเลยว่ะ” “ พูดให้มันดีๆ นะเว้ย ” “เหอะ แล้วเอาไงคืนนี้ เรียกเด็กมั้ย” “ระดับกูจำเป็นต้องเรียกด้วยหรอ” เซบาสเตียนสวนอย่างมั่นใจ ไม่เห็นจำเป็นต้องทำเรื่องง่ายให้มันยาก แค่ส่งสายตามองรอบๆ ก็มีผู้หญิงร้อยทั้งร้อยพร้อมกระโจนเข้าหาเขา แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพียงกวาดตามองหาเหยื่อรอบๆ ไม่ทันไรจนสบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่รีบตั้งท่าเดินแจ้นเข้ามาหาเขาพร้อมแก้วไวน์แดงในมือ “ไอ้ห่านี่แม่ง เหี้ยไม่เลยเลิกเลยจริงๆ” โอทิสถึงกับจนปัญญา ทั้งเพื่อนทั้งผู้หญิงที่พรีกายมาให้มันเอา ไม่รู้จะมีเคียวกันอะไรขนาดนั้น ส่วนคนโดนเพื่อนด่าก็ยังชิว ทำตัวเหมือนหูมีปัญหา หันกลับมายกแก้วนํ้าอำพันดื่มรอสาวสวยที่เดินเข้ามาหาอย่างใจเย็น ก่อนเสียงเล็กที่รอคอยจะดังขึ้นแว่วๆ ท่ามกลางเสียงดนตรีดังสนั่น “ไม่ทราบว่า… ข้างๆ สุดหล่อมีคนนั่งรึยังคะ” หญิงสาวในชุดรัดรูปโชว์สัดส่วนแทบจะเห็นทะลุถึงทุกส่วนที่มีทรงผมหยิกลอนเหมือนเส้นมาม่า ปากแดงจ้าท่ามกลางแสงสี รอยยิ้มเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยฤกษ์ความร้ายกาจแสดงอยู่บนใบหน้า เดินเข้ามาก็ยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างใบหูชายที่เป็นเป้าหมายเสียงอ่อย ส่วนอีกคนก็ไม่รีรอที่จะเล่นตามนํ้า มุมปากหยักยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมเงยหน้าขึ้นมองสาวสวยที่ยืนรอคำตอบ “สำหรับคุณคนสวย แน่นอนว่างทุกมุมเลยครับ อยากนั่งตรงไหนก็เลือกได้เลยครับ” ได้ยินคำตอบจากชายที่หมายปองก็เรียกรอยยิ้มชอบใจจากหญิงสาวทันที ก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงบนตักแกร่งอย่างรู้งาน พร้อมสอดแขนสองข้างคล้องลำคอหนา “ขอบคุณนะคะ” “หึ… ถือว่ารสนิยมการเลือกของคุณไม่เลว” เซบาสเตียนเอ่ยชมแววตาร้ายกาจ ในขณะที่มือหนาข้างหนึ่งสอดเข้ามาโอบเอวบางบนตัก” “ฉันว่ารสนิยมฉันดีตั้งแต่เลือกเดินมาหาคุณแล้วล่ะค่ะ” อีกคนก็ใช่ย่อย แต่ละคำที่ตอบ ดูก็รู้ว่ามากประสบการณ์อย่างแน่นอน แต่ไอ้เสือมันจะสนอะไรล่ะ ในเมื่อมันมาเพื่อจะเอา “ดื่มแค่ไวน์มันจะไปได้รสชาติอะไรล่ะครับ คุณควรลองดื่มอย่างเช่นเหล้าพวกนี้ดีกว่านะครับ สนใจมั้ยล่ะครับ” เซบาสเตียนกล่าวซุกซน พร้อมยกแก้วเหล้าตัวเองเสนอหญิงบนตักอย่างมีเลศนัย “ปกติจินนี่ไม่ค่อยชอบดื่มอะไรแบบนี้เลยค่ะ มันขมไป แต่ถ้าคุณป้อนเป็นกรณีพิเศษ… จินนี่คิดว่ามันน่าจะหวานขึ้นเป็นเท่าตัวรึเปล่าคะ” จินนี่ หรือสาวสวยบนตักเซบาสเตียนกล่าวอ้อนๆ ถึงจุดประสงค์ตัวเองอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้ถือว่าปลุกอารมณ์เสือที่อยู่ในตัวเขาออกมาได้ไม่เลว “สำหรับคุณ ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ” เสียงทุ้มตํ่าสวนตอบอย่างรู้ทัน ก่อนจะยกแก้วเหล้าตัวเองขึ้นจ่อปากหญิงบนตักตามที่เธอต้องการ “อ่าาส์… รสชาติมันหวานขึ้นจริงด้วยค่ะ ขนาดเหล้าที่คุณป้อนยังหวานขนาดนี้… เจ้าของจะหวานขนาดไหนกันคะ” จินนี่กล่าวตามความต้องการอย่างไม่อาย หากคืนนี้ไม่ได้ไปต่อกับผู้ชายคนนี้คงนอนไม่หลับ อยู่ๆ ความต้องการมันก็แล่นพรุ่งพล่านขึ้นมาในตัว แค่สายตาเขาที่มองมายังเร่าร้อนถึงใจได้ขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดว่าบนเตียงเขาจะเด็ดขนาดไหนกันเชียว “ถ้าคุณต้องการ แล้วจะรออะไรล่ะครับ” เซบาสเตียนเองไม่เล่นตัว เหยื่อมาให้อาหารถึงที่ขนาดนี้ เขามีหน้าที่ก็แค่ปลดปล่อย สองคนโอบกันลุกออกไปสนองความต้องการ ปล่อยเพื่อนสนิทที่นั่งเป็นยานอากาศอยู่โซฟาตรงข้ามไว้เหมือนคนไม่เคยมีตัวตน “ไอ้เวรนี่ ไม่คิดจะบอกกูสักคำ อยากมาก็มาอยากไปก็ไป เดี๋ยวเจอกูฟ้องคุณคนสวยคนนั้นแน่” โอทิสผู้ซึ่งโดนเพื่อนเทก็บ่นยับ ยกแก้วนํ้าอำพันขึ้นกระดกอย่างหัวเสีย มีเพื่อนสนิทอยู่คนเดียว แต่มันดันเคียวได้ไม่สนอะไรเลยจริงๆ ไม่สนแม้แต่เพื่อนอย่างเขาที่นั่งหัวโด่อยู่ฝั่งตรงข้าม“อุ้ย… เลอะหมดเลยทูลหัว :)” มือเล็กเตรียมจะเช็ดไวน์ที่หกออกแต่ก็โดนคนโตกว่ารีบจับไว้ทัน เขาชันเข่าขึ้นบนเตียงหนึ่งข้างพร้อมชูคางมนขึ้นแล้วโน้มหน้าเลียปากนุ่มจากส่วนที่เลอะลงมาจากทุกสัดส่วนด้านบนจนถึงสองเต้าตูม “ฮึกกกก….” ลมหายใจของคนที่โดนเล้าโลมเริ่มติดขัดไม่เป็นจังหวะ นิ้วเท้าเบียดเสียดกันด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้สัมผัสถึงขั้นนี้มาก่อน ช่วงท้องรู้สึกวูบวาบขึ้นมาดั่งว่ามีผีเสื้อนับพันโบยบินแข่งกัน เกาะอกชิ้นบางถูกเขาปลดออกอย่างง่ายดายตามมาด้วยชิ้นส่วนที่เป็นสิ่งขวางกั้นช่วงล่างโดยเธอไม่อาจห้ามได้ เมื่อร่างกายมันอ่อนระทวยตอบสนองเขาทุกสัมผัส จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ร่างบางค่อยๆเอนลงนอนราบบนเตียงตามแรงดันจากจูบที่เขามอบให้เธอทั่วทั้งตัว ตอนนี้เธออยู่ภายไต้การควบคุมของเขาโดยสิ้นเชิง อ้าปากงับดูดดูลยอดทับทิมสีนํ้าตาลอ่อนอมชมพูระรื่นอย่างเมาส์มัน ในขณะที่ส่วนล่างก็ถูกเขาควบคุมด้วยนิ้วมือเรียว แม้จะแค่วนเล่นตามกริบกุหลาบแต่กลับสร้างความเสียวสวาทให้กับคนไต้ร่างจนต้องสูดปากครางเสียงหวานอย่างห้ามไม่อยู่ “ซี๊ดดดด อื้มมมมม” ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤกษ์แอลกอฮอล์เมื่อครู่หรือความร
ภายในเวลาสั้นๆ ในที่สุดงานวิวาห์ก็ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โต ประหนึ่งว่าเจ้าของงานต้องการประกาศให้คนทั้งโลกได้รับรู้ ภายในงานถูกตกแต่งเต็มไปด้วยดอกไม้ธรรมชาติโทนสีชมพูบาร์บี้ตามที่เจ้าสาวปลื้ม นักข่าวจากสำนักงานดังทั้งหมดมารวมตัวกันในงานวันนี้จนหมด วิเวียนยืนเกรงอยู่หน้าประตูบานใหญ่ที่กำลังจะเปิดออกและนำเธอเข้าสู่โลกใบใหม่ ชุดเจ้าสาวอลังการยิบยับไปด้วยเพชรพลอยตามชายกระโปรงและรอบอก เธอเหมือนพญาหงส์ที่มีเวตมนต์สะกดให้สายตาทุกคู่ที่มองมาพลอยหลงไหลในความสง่า “ลูกสะใภ้ป๊าสวยจริงๆ“ ”ป๊า“ เสียงจากชายวัยกลางที่ดังขึ้นมาจากแผ่นหลังร่างระหงทำให้เธอลดละความเกรงลงบ้าง เบรย์เดนเดินเข้ามายืนเคียงข้างว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยรอยยิ้มชอบใจที่แสดงอยู่บนใบหน้า ”พร้อมมั้ยลูก วันนี้ป๊าจะทำหน้าที่พ่อให้หนูเอง“ วิเวียนเผยยิ้มอ่อนพยักหน้าตอบเบาๆอย่างอ่อนน้อม ตั้งแต่ที่เซบาสเตียนพาไปรู้จักกับพ่อเขา เธอก็ถูกเบรย์เดนเอ็นดูเหมือนลูกสาวในไส้มาตลอด ไม่นานประตูบานใหญ่ก็ค่อยๆเปิดขึ้นจนภาพในตาเต็มไปด้วยงานหรูหราที่ถูกจัดอยู่ภายหน้า ผู้คนมากหน้าหลายตารวมถึงคนที่เธอไม่เคยแม้แต่จะพบเจอยืนยิ้มต้อนรับอยู่เบื้องหน้า โ
“คะ…” แววตาวูบไหวหันกลับมามองหน้าเขาแต่ครั้งนี้มันต่างออกไปเมื่อเธอเห็นใบหน้าหล่อของเขาได้ไม่ชัดเหมือนเมื่อครู่ นํ้าสีใสคลอเอ่อออกมาเต็มม่านตาอย่างห้ามไม่อยู่ แต่แล้วเขาก็นำพาความสับสนเพิ่มเข้ามาให้ เมื่ออยู่ๆเซบาสเตียนก็คุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมทั้งนำกล่องแหวนออกมา นี่มันอะไรกัน… “ผมเคยบอกคุณแล้วไงครับ ขาดคุณไปมันจะสมบูรณ์แบบได้ยังไงวิเวียน…” เซบาสเตียนยิ้มอ่อนทั้งมองเธอด้วยแววตาเต็มไปด้วยความหมาย วงแหวนเพชรเม็ดเงาส่องแสงแวววับระยิบระยับภายไต้แสงอาทิตย์ดั่งว่ามันกำลังประกายแสงต้อนรับเจ้าของมัน “ผมเคยบอกคุณว่าถ้าวันไหนที่ผมต้องการคำตอบจากคุณ คุณห้ามปฏิเสธเด็ดขาด…” ”แต่งงานกับผมนะครับ My Lady” หยาดนํ้าตาที่คลอเต็มเบ้าหยดลงพื้นพร้อมเจ้าของของมันที่ปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ “ฮ..ฮึกก เล่นบ้าอะไรของคุณ” ถ้อยคำดุถูกเปล่งออกมาด้วยนํ้าเสียงสั่นเคลือ เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากเซบาสเตียนผู้สร้างเรื่อง เขาไม่รีรอและไม่ต้องให้เธอตอบ รีบสวมแหวนเข้านิ้วนางหญิงสาวพร้อมทั้งโน้มหน้าลงจูบแผ่นหลังมือเนียน ตอนนี้เขาได้จองเธออย่างเสร็จสมบูรณ์แล้ว และจะไม่มีใครหน้าไหนมาแย่งเธอไปจากเขาได้
ปึ้ง! วิเวียนที่นั่งเหม่ออยู่ในภวังค์ความเศร้าถึงกับสดุ้งโหยงเมื่ออยู่ๆซาร่าก็ทุบโต๊ะด้วยแรงโมโหจนเกิดเสียงดังปั้ง หลังจากที่เธอเล่าทุกอย่างให้ลูกน้องสาวฟัง “อะไรกันคะ! จะเห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว ไอ้คุณชายนั่น!” ไม่ยักรู้ว่าคนที่จะโกรธจนเป็นฟืนเป็นไฟแทนที่จะเป็นตัวเธอเองแต่ตอนนี้กลับเป็นซาร่าสะงั้น “ใจเย็นๆซาร่า” “จะให้ใจเย็นได้ยังไงกันคะ พี่วิรู้มั้ยคะว่าตอนนี้ซาร่าอยากทำอะไรมากที่สุด ซาร่าอยากบุกบ้านไอ้คุณชายนั่นแล้วซัดหมัดนี่เข้าเบ้าหน้าหล่อๆที่มาหลอกคนอื่นเข้าให้จนเละเลยค่ะ!” วิเวียนถึงกับยิ้มแห้งกับอารมณ์โทสะของสาวน้อยที่เธอเอ็นดูเหมือนน้องสาวมาตลอด เพิ่งจะเคยเห็นหญิงสาวตัวเล็กๆอารมณ์พรุ่งพร่านแทนเธอได้ขนาดนี้ “พี่วิไม่ต้องห่วงนะคะ พรุ่งนี้ซาร่าจะจัดการทุกอย่างให้พี่เองค่ะ” “หื้ม?” คิ้วบางขมวดอย่างไม่เข้าใจ ดูจากสีหน้าที่มุ่งมั่นของซาร่าแล้วบ่งบอกว่าเธอไม่ได้พูดเล่นๆ ยัยเด็กคนนี้คิดจะทำอะไรกัน แล้วก็เป็นแบบที่เธอพูด เมื่อซาร่ามากดกริ่งหน้าบ้านเธอแต่เช้าตอนตีสี่ วิเวียนที่เพิ่งจะผลอยหลับไปจากการนั่งคิดมากได้ไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องเดินงัวเงียมาเปิดประตู “มาค่ะพี่วิ
ถ้อยเสียงเบาแผ่วเอ่ยขึ้นดั่งน้อยใจ เรียกรอยยิ้มซุกซนจากอีกฝ่ายขึ้นมาอย่างได้ใจ ดูเหมือนว่าแผนชั่วที่เพื่อนเขากล่าวจะได้ผลดีเลยล่ะ “คิดถึงผมหรอครับ” คนโตกว่ายกยิ้มเจ้าเล่ห์โน้มหน้าเข้ามาพูดไกล้อีกคนจนลมหายใจอุ่นรดเข้าสัมผัสผิวเนียน นำพาเสียงหัวใจดวงน้อยลุกขึ้นเต้นแข่งกันตุบตับ “ผมมีงานใหญ่ที่ต้องจัดการน่ะครับ พอรีบเคลียร์เสร็จผมก็รีบมาหาคุณนี่แหละอย่าน้อยใจสิครับ หื้ม” ไม่พูดเปล่า นิ้วเรียวเกี่ยวเส้นผมอีกคนทัดหูไปด้วยอย่างอ่อนโยน ทำหัวใจดวงน้อยวูบไหวรีบหลบสายตาที่มองมา “ว…วิไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อยค่ะ” “งั้นก็โอเคครับ เรามานั่งคุยกันดีกว่า ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยนิดหน่อย” ดวงตาวูบไหวเงยมองเจ้าของคำพูด เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงถ้อยเสียงของเขาที่รู้สึกว่าเปลี่ยนไป หรือว่าจะมีเรื่องใหญ่อะไรรึเปล่า “เรื่องอะไรคะ..” “คือว่า… ผมอยากให้คุณไปจัดสถานที่ให้น่ะครับ สถานที่ขอแต่งงาน…” ดวงตาคนฟังเบิ่กกว้างเหมือนตกอยู่ในภวังค์คำพูดของเซบาสเตียน เขาหมายความยังไงถึงคำว่าสถานที่ขอแต่งงาน คำถามมากมายตีกันในหัวเต็มไปหมด ใครกันที่จะแต่งงานหรือว่าเป็นเขา แล้วถ้าหากเป็นเขาล่ะ ทุกอย่
ผ่านไปสามวัน… “พี่วิ” ซาร่าเมื่อเห็นเจ้านายสาวเอาแต่นั่งเหม่อสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็ทนดูไม่ได้จึงมานั่งข้างๆ “มีอะไรรึเปล่าซาร่า” “พี่วิโอเคมั้ยคะ หลายวันมานี้ซาร่าเห็นพี่เหม่อเหมือนมีอะไรในใจอยู่ตลอดเลย” “ไม่มีอะไรหรอก…” วิเวียนก้มหน้า ปากบอกไม่มีอะไร แต่สีหน้าเธอมันบ่งบอกชัด ความจริงซาร่าไม่ต้องถามก็รู้ เพียงแต่ไม่อยากให้เธอต้องเอาแต่นั่งหมกมุ่น “เฮ้อ… พี่รอคุณชายนั่นอยู่ใช่มั้ยคะ” วิเวียนเงียบไม่มีคำตอบ แสดงว่าเรื่องจริงน่ะสิ ไม่รู้ว่าไอ้คุณชายนั่นคิดอะไร มาตามติดพี่สาวเธอเหมือนจริงจัง แต่อยู่ๆ กลับมาเล่นหายหัวไปปล่อยให้วิเวียนต้องมานั่งกลุ้ม “ไอ้คุณชายบ้านั่น อย่าให้เห็นโผล่มานะ เดี๋ยวซาร่าจะซัดเข้าให้ มาทำให้คนอื่นมีใจแล้วหายหัวไปไหนไม่รู้” ซาร่าบ่นอุบ มันน่าโมโหจริงๆเลยมั้ยล่ะ “เอาน่าซาร่า เค้าคงจะยุ่งกับงาน” “แต่ก็ควรจะบอกกันสักคำสองคำมั้ยล่ะคะ” ทันทีที่ซาร่าสวนไปแบบนั้น แววตาคู่สวยก็สั่นไหวขึ้นมาทันที ลูกน้องสาวพูดมีเหตุผลพอสมควร สีหน้าวิตกของเธอทำเอาซาร่าแทบกลืนนํ้าลายลงคอด้วยความรู้สึกผิด เธอปากมากจนลืมคำนึงถึงความรู้สึกวิเวียนเลย อยากจะตบผีใน