Kabanata 7

Naalimpungatan ako nang maramdaman ang sakit ng kaselanan ko. Marahan kong iminulat ang aking mga mata at halos malaglag sa couch nang maalala ang nangyari. Agad kong tinaas ang kumot na nakatakip sa katawan ko't halos mapatili nang makompirmang totoo nga ang lahat nang nangyari kagabi.

The way he kissed me, touch...thr*st. Oh God! Naaalala ko ring ipinut*k niya ang kaniyang tam*d sa dibdib ko. Damn! Akala ko ba kapag lasing ay may posibilidad na hindi naaalala 'yong mga nangyari? Bakit sobrang linaw sa alaala ko ang mga iyon?! Sabi na, dapat hindi ako naniniwala sa mga libro o telenovela.

Pero imbes na umiyak dahil isinuko ko na ang bataan ay iginala ko na lamang ang aking mga paningin sa silid. Ako na lamang mag-isa dito.

Ano 'yon, hit and run? Grabeh! Matapos akong pagurin ay iiwan lang ako dito? Jusko dai!

Kahit masakit pa ang ari ko ay pinilit ko na lamang tumayo at magsuot ng damit. Napatingin ako sa wall clock at halos mapamura nang makitang alas-dose na ng tanghali. Sa sob