Sa araw na 'to maaga akong kinuha rito sa bahay ng mga nagpakilalang make-up artist daw. Wala akong ibang magawa kundi ang sumama, dahil si Anderson naman na ang nag-utos. Ilang Oras na lang gaganapin na ang kasal. Masyadong naging mabilis ngayon. Ngunit, ayos lang dahil nakilala ko na ang side ni Anderson kahapon. Masaya at mabait naman pala makisama ang kapatid niyang babae sa 'kin na si Kate. Ganon rin ang Mommy Len at Daddy Ramon niya. Kahit papaano, nakakaramdam pa rin ako nang excitement ngayon. Dahil, sa wakas matutupad na rin ang pangarap kong ikasal.
"Seniorita, ready ka na ba mamaya?" excited na sambit sa 'kin nang isang nag-ayos sa buhok ko. "Oo nga naman, ang galing pa mamili ng babae ni Seniorito dahil sobrang ganda mo." "Kahit walang make-up ang ganda ganda na nga ehh, mas lalo lang gumanda ngayon." Tumango ako sa kanila at ngumiti. Kinakabahan rin naman ako ngayon, paano kung bigla pala akong madulas habang naglalakad ako sa gitna ng simbahan, ano na lang sasabihin ng iba. Ang laki pa naman ng hills ko, hindi ako sanay. "Ano kaya ginagawa ni Anderson ngayon? Nasa simbahan na kaya siya?" tanong ko sa isipan ko. "Seniorita... Seniorita... mag-uumpisa na, kaya maghanda ka na, dahil ihahatid ka na ng sasakyan." "Hehhe, enjoy lang ahh, Seniorita." "Goodluck and Congrats...." nakangiting sambit nila. Ngumiti ako sa kanila. Dali-dali rin akong pumasok sa sasakyan. Grabe, kinakabahan pa rin ako. Ano kaya mangyayari mamaya, excited na ako magkameron ng napakagwapo at maalagang asawa. Kalaunan, tuluyan na kaming nakarating roon. Inalalayan ako ng personal driver ni Anderson sa paglabas sa sasakyan. Habang nasa loob ako ng sasakyan, may kung anong gumugulo sa loob ko. Pero, siguro dahil lang 'to sa excitement. Sa tapat pa lang ng simbahan, napahinga na ako nang malalim. Maya-maya, bumukas ang pintuan, walang alinlangan na lumakad ang mga paa ko. Kitang-kita ko agad mga mga taong naririto. Masasaya at inaabangan nga nila. Medyo, nanginginig ako dahil sa excitement na nararamdaman ko. Kaya ko 'to. Nang nakarating ako kay Anderson, nakangiti siyang sinalubong ako. Agad rin sinimulan ni father ang lahat hanggang sa. "Ikaw babae, handa ka bang tanggapin sa hirap at ginhawa ang magiging asawa mo?" "Opo, father," sabay ngiti ko. "At ikaw naman-" "I do." Hindi pa nga tapos ang father nagsalita na agad si Anderson. Napatawa tuloy ang iba pati na rin ako. "Ok, now you may kiss the bride." Akmang hahalikan na ako ni Anderson subalit may kung anong boses ang biglang sumingit. "Stop the wedding!" galit na boses nito. Napahinto kami at napatingin sa babaeng 'yon. Elegante siya kung manuot at kung lumakad. Subalit, sino ba siya para sirain ang kasal namin ni Anderson. "Hey, you bitch! Who are you, para kunin ang position ko??? I'm hi's fiance. Kaya saan ka naman niya nakuha at nagpapakasal ka agad sa fiancee ko!" sigaw niya sabay turo sa 'kin. Hindi ako nagsalita, bagkus napalingon ako sa lahat. Nag-umpisang nagbulong-bulongan ang iba. Kaya, pakiramdam ko na walan ako nang lakas. Mahigpit rin akong napahawak sa bulaklak na hawak-hawak ko. "Stop Menda, huwag kang gumawa rito nang hindi maganda. Stop making scandals, baka mamaya masira pa ang image mo as a celebrity." "Love, totoo ba ang sinabi niya? May fiance ka?" nanginginig kong boses. "Honey, please stay with me." "Bakit mo pa ako gustong pakasalan, kung may fiancee ka naman." "Tsk! Stop doing some drama bitch! Hindi naman magagawang magkagusto nang isang napakamayang tao sa katulad mong cheap!" "Mayaman? Kaya ba na gastos ni Anderson ang ganitong engrande na kasal dahil isa siyang mayaman?" Tanong ko sa isipan ko. "Anderson, babe, huwag mo ngang sabihin na gusto mo ang babaeng 'yan. Ilang months lang ako nawala, tapos ngayon pagbalik ko ikakasal ka na??? Ginagawa mo nanaman ba 'to para pagselosin ako at makauwi nang maaga. Madami naman iba pang paraan diba? Bakit ito pa." "Menda, please stop. Ginulo mo lang ang wedding ko." "What? this fake wedding? Come on Anderson, alam nating pareho na hindi mo magagawang magpakasal sa iba." "Then, you! Babaeng cheap huwag kang mangarap nang gising." Dahil sa sakit na pakiramdam na 'to, nagawa kong mapatakbo. Nakakahiya, hindi rin dapat nila makitang lumuluha ako. "Nelia!" Hindi ko na pinansin pa ang pagtawag niya sa 'kin. Wala na ba siyang ibang magawa, pinagtritripan niya lang ba ako. Gusto ko ngang ikasal pero, hindi ako pwedeng magpakasal sa taong ikakasal na rin sa iba. Hindi ko mapigilan ang katawan ko na takbo nang takbo, kahit alam kong hinahabol ako ni Anderson. Pakiramdam ko ngayon, isa akong nakakahiyang babae dahil nagpakasal ako sa taong may fiance na pala. "Nelia, stop! Please listen to me." Imbis na huminto ako, mas lalong bumilis ang takbo ko. Hanggang sa nawalan nang balanse ang katawan ko, dahil biglang naputol ang takong ng sandal ko. Akala ko ma-susobsob ako sa lupa kaya napapikit ako. Ngunit, naramdaman kong may humila sa 'kin at niyakap ako. "Please, stay with me, Nelia." Boses ni Anderson. Hindi ako nakapagsalita. Mahigpit ko siyang niyakap sabay luha. Alam ko naman na naging mabilis ang lahat, pero kahit paano napamahal na ako kay Anderson. Habang nakayakap ako sa kanya, biglang may humila sa likuran ko. "Stay away from my fiance!" sabay sabunot sa 'kin, dahilan na natilapon ako. Nagawa naman na pigilan ni Anderson ang fiance niya. Mabilis na kumabog ang dibdib ko dahil sa ginawa ng babaeng 'to. "I'm your fiance, Anderson. 2 months na lang gaganapin na natin ang kasal natin, right? Katulad nang napag-usapan natin, bago ako umalis diba? Don't do this to me!" "Stop Menda! sumama ka sa kaibigan kong celebrity kagaya mo! Iniwan mo ako nang walang paalam, so please stop this!" "Gusto mong malaman kung bakit???" "Then tell me," madiin na boses ni Anderson. "It's because of an accident. Yes, na aksidente ako, hindi ko pinaalam sayo dahil ayaw kong mag-alala ka sa 'kin." Hindi nakapagsalita si Anderson. Nagbago rin ang kanyang emosyon. Ngayon, ako pala ang dahilan na nasira ko ang kanilang pag-iibigan. Ano na lang ang gagawin ko ngayon, dito na ba magtatapos ang lahat nang napagsamahan namin ni Anderson? Ibig sabihin ba nito mawawalan na rin nang saysay ang pinangako ni Anderson sa 'kin."Nelia anyare? Ano ba naman 'yon. Sayang ikakasal ka na ehh, may humadlang pa.""Oo nga, tama si bakla, sino ba ang babaeng 'yon, Nelia? Rinig ko sa mga sabi sabi fiancee daw ng Anderson na 'yon.""Tama ka diyan girl, napakawalang hiya naman pala ni, Anderson. Kasi may fiancee na pala siya, tapos gusto ka niyang pakasalan, eww naman siya.""ANO BA BALAK NIYA! GAWIN KANG KABET! Naku, huwag kang basta-basta na lang papayag sa ganon, dahil ang ganda ganda mo. Para kang modela at ang talino mo pa. Tapos gagawin ka lang KABET ng walang hiyang lalaking 'yon. Naku naman! Baka gusto niya ng digmaan.""Nelia, nakikinig ka ba sa sinasabi namin ni Pengpeng, sayo? Diba bakla?""Oo nga naman, Nelia. Kanina ka pa diyan nakatanaw sa ibaba. Bakit ano ba meron diyan? May mga malilit ba na taong nandiyan, na hindi namin nakikita?""Hahah, may duwende ba diyan??" sabay halakhak nilang dalawa. Ano ba ang sasabihin ko. Hindi ko na alam, sa ilang araw lang napamahal na rin sa akin si Anderson. Ano na lan
"And where did you think are you going?" Malamig na boses, napalingon ako kung saan banda 'yon. Nakita ko si Anderson na na nakaupo sa isang upuan habang kaharap ang loptop niya. Hindi ako nagsalita, bagkus niramdam ko lamang ang katahimikan ng paligid at masyadong madilim. "Tell me. SAAN KA NANGGALING???" Buong boses nito, dahilan na nanginig ako. Biglang tumayo ang balahibo ko nang tumayo siya sa kaniyang kinauupuan sabay tingin sa akin ng malalim. Dahil sa nanlilisik niyang mga mata napahawak ako nang mahigpit sa damit ko."Ano tatayo ka na lang ba diyan? Saan ka nang galing? At sino sino ang mga taong kasama mo?" Seryosong tugon niya."Ahmm, ehh, a-ano, ano ka-kasi..." Nanginginig ako kaya hindi ako mapakapagsalita nang maayos."What!?""Mga kaibigan ko." Mabilis kong sabi."Tsk! And who the hell is that guy, na naging kayakap mo???" Nanlaki ang aking paningin sabay lunok ng laway ko. Parang biglang nagblanko ang aking isipan. "I said who the hell is he???""Ahm, ka-kaibigan ko
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Hindi pa tuluyan na bumubukas ang mga mata ko, ramdam ko ang sakit sa ulo at ng buong katawan ko. Kinapa ko ang aking katabi, ngunit wala si Anderson. Saan na naman kaya siya pumunta. Hmmm, may pasok na naman siguro. Dahan-dahan akong bumangon, subalit hindi makaya ng katawan ko. Napahawak ako sa pagitan ng hita ko dahil sa hapding naramdaman nito. "Aray, ano ba naman 'to. Ang sakit sakit, bakit masakit pa rin? Ilang beses naman nang may nangyari sa amin ni, Anderson," mahinang tugon ko.Bumalik ako sa kama at maayos na umupo. Pakiramdam ko lumilindol, nahihilo lang pala ako. Hmmm, bakit ba naman kasi ang laki ng espada niya ang sakit sakit tuloy. Kunot noo kong inabot ang cellphone ko sa mesa. Nais kong tawagan ngayon ang mga kaibigan ko."Hello." Dahil sa sakit ng ulo ko, mahinang boses ang lumabas sa bibig ko."Ohh, Nelia, anong nangyari? Ehemm! Bakit parang ang hina mo ngayon? Ayos ka lnag ba girl?""Oum, ayos lang ako Pengpeng, kayo naman kum
"If you don't want to say to me. I'm not allowing you to go outside. You'll need to stay on my side." seryosong tugon niya. "Eat this, ubusin mo. This is healthy food for you," dagdag pa niya. Tumango ako at kinuha ang pagkain. Dahan-dahan niya itong inilapat sa akin. Hindi ko alam pero, parang nahihiya pa ako sa kanya. Kalaunan, bigla niya akong sinunggaban ng halik. Ano ba naman, pabigla bigla na lang. Napakagat ako sa labi ko habang tumalikod sa kanya. Hindi pwedeng basta-basta na lang 'to. "After you eat. Dadalhin kita sa company ko. That's why, tapusin mo 'yan agad." "Ahm, ano gagawin ko?" "Later, you will know." "Ahm, okay." Humakbang siya, kaya naisip kong lalabas na naman siya. Ayos lang naman sa 'kin, basta bumalik din siya sa 'kin. Ay, hindi, hindi, ano ka ba naman self, ano na naman ang iniisip mo diyan. Tumigil ka na lang kaya, kailangan rin siya ni Myrna. May kung anong kirot ang bumalot sa dibdib ko. Ewan, parang pakiramdam ko, nagseselos ako sa Myrna na 'yon. Pa
Matapos ang kasarapan at mabilis na pagbayi ng asawa ko. Pareho kaming naghabol nang hininga. Pati ang aming mga pawis ay tulong tulo na. Ramdam na ramadam ng buong katawan ko ang pagod. Napayakap sa akin si Anderson hanggang sa ako ay nakatulog. ANDERSON POV. "I want everything ready at the company, especially my office. I'll be arriving with the woman I love the most. So, make sure everything is in order." I coldy said. "My wife is still sleeping. I exhausted her with what I did to her earlier. I'll gently touch her lips while admiring her beautiful face. I think fate brought us together, and now we're meant to be. She stirred, so I paused. Still, I kissed her forehead. I waited for hours for her to wake up. It was almost 2 pm. With nothing to do, I organized her new belongings. I tidied up the room, so when she wakes up, she won't see any mess." Ilang minuto, I saw her, na napabangon at napapunas sa mata niya. I'm still watching her cute face. "Are you able to get up?"
NELIA POV. Maayos naman ang lahat dito sa company. Ang pinagkaiba nga lang, masyadong protected si Anderson sa 'kin. Parang loko, secretary nga lang niya kanina ang lumapit sa 'kin pinagselosan pa agad. Kawawa tuloy ang secretary, kasi pinagalitan niya nang wala sa oras. Tapos ngayon, naririto naman kami sa loob ng kwarto ng opisina niya."Nelia, honey, mag-ready ka na, may importanteng lalakarin tayo.""HUH? Saan naman tayo pupunta? Hindi pa ba tayo uuwi? Parang gabi na kasi, isa pa diba delekado ngayon sa labas?" "Honey, ang bilis mo naman makalimot? I told you lately, we have a dinner with my relatives. I'm not going if you're not with me." "AHM, Oo nga pala, sorry nakalimutan ko agad." Napasapo ako sa aking noo sabay sabi sa isipan na kung bakit masyado ka ngayon makakalimutin, self. Mag-focus ka nga. "Honey. what are you doing? DON'T HURT YOURSELF." Lumapit siya sa 'kin at hinimas ang noo ko sabay halik niya dito."Sorry," mahina kong tugon, ngunit malambing naman ito. "Don
Wala akong ibang magawa kundi ang manahimik. Hindi din naman ako pwedeng gumawa nang gulo. Lalo na isang malaki at napakahalaga ng dinner na ito. "Lola, you're here. I'm sorry lola, nagutom na po kasi ako ehh, kaya pumilit po ako sa kanila na mauna na kami kakain." Sa kanyang boses naririnig ang paglalambing. Lumapit siya sa lola niya at yumakap."Mabuti ka pa, marunong gumalang, kaysa sa isa mong pinsan diyan. Walang mudo, namili pa nang walang kwenta babae. Hindi naman makakatulong sa business." "Lola naman, hayaan na lang natin sila, okay? Ang ganda-ganda mo pa naman, nag papa-stress ka pa," natatawang tugon nito."Lola, I think, sa iba na lang po tayo kumain. Mukhang umalingawngaw ang baho rito. Siguro, dala ng babaeng Nelia, na 'yan. Of course lola, hindi naman natin gusto ang makipagsalo sa ganitong kabaho, right?" Maarte na sambit ni Myrna. Nakatingin siya sa akin nang deretso at tumataray. Pansin ko ang kamay ni Anderson, na nanyuyumo. Kaya, agad ko itong hinawakan, upang m
"Ano ba naman 'yan sis, late ka na naman. Bakit na late ka, Nelia? Hmm?" Taas ng isang kilay ni, Pengpeng."Wala, na traffic lang naman ako.""Traffic? So, you mean? hindi ka din nohh, inihahatid ni, Anderson? Hindi ka hinatid dito? Why? Busy ba? Sa trabaho o sa babae?""Tumigil ka nga diyan, Mylene, niratrat mo na ehh, tirahan mo ako, kasi isang salita lang.""Hay naku bakla ka, kung magsalita ka nga diyan. Mas raratrat pa, Sige na, sabihin mo na kung ano ang nais mong sabihin sa kaibigan natin. Ratratin mo na habang may pagkakataon pa.""Ohh siya, oo na. Well, well, well, Nelia. Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin na isa pa lang CEO si, Anderson, huh?""Hindi naman kayo nagtanong, ehh," sabay ngisi ko."Ay wow, kailangan pa ba 'yon?""Oo naman, para masagutan ko ang katanungan niyo ni, Mylene. Magtanong kasi kayo sa umpisa pa lang." "Ay aba ang batang 'to.""Anong bata? Matanda na ako ahh.""Ayy oo nga pala, senior citizen ka na." Nagtawanan silang dalawa ni Mylene, samantalang
Dahan-dahan na nais kumawala ng luha ko. Ngunit, pilit ko 'tong pinigilan. Saksi ako sa magulong iniisip ni Anderson. Sino ang pakikinggan ko ngayon ang puso ko ang puso niya. Marahan kong inayos ang sarili ko sabay hinga ng malalim. Napahawak ako sa kamay niya ramdam ko ang panlalamig niya. Maya-maya pa, pansin ko ang pagtulo ng luha niya. Lubos akong nasasaktan, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko o ang gagawin ko. Pangarap ni Anderson ang magka-anak, pero hindi ko pa naibigay. Ngayon naman buntis si Menda sa kaniya. Paano na ako nito, natatakot akong mawala siya sa akin. Maya-maya pa, humarap siya sa akin. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko. Bigla siyang napayakap sa akin. Ngunit, ang kaninang pagluha niya ay napalitan ng galit. Ramdam na ramdam ko 'to kahit hindi niya sa akin sabihin."No, hindi ko matatanggap 'to. Honey, promise me please. You won't leave me. Just stay at my side. I'll promise I will do everything para malaman kung ano ko ba talaga ang pinagbu
"Ohh, anyari do'n? Narinig lang naman niya na bulong bulongan ka ng iba, tapos magtataray siya?" Inis na wika ni Mylene. "Ahm, hayaan niyo na lang. Isa pa, ayaw ko din ng gulo. Iwasan natin ang gulo rito, nakakahiya inimbita niya tayo rito. Kaya, umayos na lang tayo sa galaw natin." Kalmadong aniya ko naman. "Ohh, siya sige. Hayaan na lang natin, total lumabas na rin siya baka mag-announce na siya sa gusto niyang sabihin." Dagdag pa ni Peng. "Oum, baka nga," sabay ngiti ko. "Huwag kang mag-alala, kahit ano pa ang sabihin niya o gawin niya. Kami ang bahala sayo Nelia," pag-aalala ni Mylene. "Oum," sabay tango ko. "Okay everyone, good evening. Now, mag-uumpisa na tayo. Narito na ang ating birthday girl, na parang isang anghel na bumaba sa lupa. Nakikita naman sa kaniyang itsura na minana pa sa kaniyang Ina." Mahabang sanaysay ng isang lalaki sa harapan at nakangiti pa. "Sus, anong anghel ang sinasabi niya? Baka nga may sungay pa, tsk!" Pabulong na inis ni Peng. Agad ko naman s
"Hmm, hello po Tita." Mahinhin na wika ko. Ito ang Ina ni Menda. Katulad pa rin nang una, iba pa rin ang pakiramdam ko sakaniya. Sa Oras na ito, tila'y gusto ko siyang yakapin. Ang Gaan nang pakiramdam ko. Tama na nga self, mukhang may mali na sayo! "Nelia, mabuti na lang at naka-dalo ka. Akala ko bibiguin ako ni Anderson. But now, I'm very happy dahil nandito ka." Nakangiti na wika niya. Pakiramdam ko na dadala ako sa mga sinasabi niya. "Ahm, opo. Nag-usap po kami ni Anderson tungkol rito. Maraming salamat din po sa pag-imbita." Nakangiting wika ko rin sa kaniya. Ikinagulat ko ang biglang ginawa niya. Muli niyang ginawa ang paghawak niya sa mukha ko. Ginawa na niya ito sa hospital. Eiii KALMA lang self, wala naman ibang meaning ang pakiramdam na 'to! Please, lang tama na ginugulo mo lang ang pakiramdam ko. Agad akong umiwas sa paghimas niya sa mukha ko. "Pasensya na po Tita. Ahmm, baka hinahanap na rin po kayo ni Menda. Sige na po, ayos lang po kami rito. Mag-iing
Na una si Anderson sa birthday ni Menda. Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako ngayong araw. Hindi ko naiintindihan ang tibok ng puso ko. Sobrang gulo, nag-aalangan tumuloy. Kaso nga lang naka-bihis na ako ngayon at nasa loob ng sasakyan. Naka-sandal lang ang ulo ko ngayon bandasa bintana, habang iniisip ang lahat. Hindi ko na nga alam kung ano ang uunahin ko. "Sana maging maayos lang talaga ang gbing ito." Mahinang sambit ko sa sarili ko. "Ma'am ayos lang po ba kayo?" Hindi ko alam kung sino ang nagsalita. Wala akong gana ngayon na makipag-usap sa iba. Hayts, kami lang din naman ng driver ni Anderson ang nandito ehh. Sino pa ba ang iniisip ko. Hays, mukha na talaga akong tanga sa mga ginagawa ko ngayon. "Bakit kasi ganun..." sabay buntong hininga ko. "Ang alin po ba ma'am? May problema po ba ma'am?" Umaatras ang dila ko kasi hindi ko rin naman alam kung ano ag isasagot ko. Hindi naman sa snober, sadyang ewan. Nanatili na lang akong tahimik habang nasa malayo pa rin ang tingi
Maya-maya lang lumabas si Anderson. Bagong ligo siya pero hindi ko 'to pinansin pa. Syempre umarte pa rin akong hindi nasasaktan. Nakaka-pagod din ang magpanggap pero wala akong ibang pagpipilian. Lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko. Pinagmamasdan ko lang siya at hinihintay na may sasabihin siya. Nang kinapa niya ang kama, agad kong napansin ang invitation card. Hindi ko pala 'yon na-itago. Akmang kukunin ko na 'to, subalit inunahan niya ako kaya hindi na lang ako umimik pa. Unang tingin pa lang niya alam na alam na niya. "Invitation card? Sino nagbigay? Si Menda? Nagkita kayo?" Sunod-sunod na tanong niya. "Ahmm, oum, pumunta siya rito kanina. Tapos sabi niya, may malaking importanteng bagay daw siyang i-announce sa birthday niya. Kailangan ko raw pumunta para malaman ko." Mahinahon na sagot ko. Nasa kumot lang ang tingin ng mga mata ko. "Okay...." Pansin ko ang malalim niyang paghinga. "May problema ba love?" "Ahmm, nag-aalala lang ako. Baka kung ano ang gawin niya b
BACK TO NELIA POV.Napa-kapa ako sa kama dahil sa pag-vibrate ng phone ko. Kahit inaantok pa ako, agad ko pa rin itong binuksan dahil iniisip kong si Anderson ang nag massage. Napangiti naman ako. Ngunit, nang tuluyan ko itong buksan. Laking gulat ko na lang ang nakita ko. Tila'y dinurog ang puso ko. Mga malamig na patalim ang tumarak sa dibdib ko. "Love, bakit ganun...." Mahinang sambit ko sa sarili ko. Dahan-dahan na tumulo ang mga luha ko. Akala ko hindi na siya uulit, pero bakit sa litratong 'to makikita ko kung paano sila naghahalikan ni Menda. Hindi ko napigilan ang aking puso. Dahil sa sobrang sakit napa-iyak nang napa-iyak. Sana umuwi ka na lang, kailangan pa bang makipaghalikan sa iba bago ka umuwi. Masyado akong emosyonal ngayon. Sobrang sakit, sobra pa sa sobra.Mahigpit akong napayakap sa unan ko. Damang dama ang lamig na 'to. "Bakit ba ganun, bakit ganun. Anderson, siguro naman hindi totoo ang litratong 'to. Nilalandi ka lang ni Menda diba?" Kahit anong deny ko sa nak
"Nelia, alam mo naman na ex fiance ko si Anderson. Dapat alam mo na rin kung bakit ako nandito. Isa pa, you know na may nangyari na sa aming dalawa. So, may karapatan ako sa kaniya. Not only you Nelia." Mataray niyang wika at may kaartehan pa. Napakuyom ang aking kamao. Hindi ko gusto ang tinig ng pagkakasabi niya."Ano naman ngayon? Wala akong pake-alam kung ano ang meron ka kay, Anderson. Isa pa, ex ka lang diba? Asawa na niya ako ngayon. Kung isisiksik mo pa ang sarili mo sa aming dalawa. Isa ka lang kabet Menda." Nang gigigil na ako sa tulad niya. Kung pwede ko lang siya saktan nagawa ko na."Well, I don't care. As long as he's back in my life. Alam naman natin pareho na mang aagaw ka lang. Inagaw mo lang siya sa akin at marami ang nakakaalam sa bagay na 'yon." Tila'y bwenebwesit niya talaga ako ngayon. Hindi na nga maganda ang pakiramdam ko dagdag pa ang babaeng 'to."Sabihin mo na lang kung bakit ka nandito. Wala rito ang asawa ko, kaya hindi mo siya malalandi. Tsk! Menda, alam
"Ano ka ba, hindi ahh. Hindi ako buntis, sadyang gusto ko lang kumain ng mangga." Natatawang tugon ko rito. "Hayts, ano ba 'yan akala ko buntis ka na. Excited pa naman ako maging ninang." Sabay tikhab niya. "Ninang? Hahha ninang ka diyan, ang sabihin mo ninong." Bulalas ko rito. "Just support me sis, basta 'yan na ang usapan dapat lang na maging ninang ako ng magiging baby mo. Okay? Dahil kung hindi hmppp...." "Kung hindi? Ano naman? Tinatakot mo pa ako ahhh..." "Guys, were here." Biglaang singit ni Vince. Napatingin naman ako sa labas ng bintana. Nandito na nga kami. Isang palengke na maraming prutas. Hmmm, ang sarap naman atat na atat na talaga ako. Agad naman akong lumabas sasasakyan at sumunod naman sila sa akin. Dahil sa sobrang takam na takam na ako sa mangga. Mabilis kong inisa isa ang mga tindahan. "Nelia, magdahand dahan ka lang baka mamaya mapano ka pa!" sigaw sa akin ni Peng, ngunit hindi ko ito pinansin. "Ano ba 'tong bata namin ang likot likot naman ngay
Siguro nga mapaglaro ang tadhana. Pero, masaya naman na kaming lahat. Alam ko rin na masaya rin si David para sa akin."Ahmm, huwag mo na lang isipin 'yon Vince. Isa pa, hahah masaya naman kami ehh. Ayos lang din naman ang lahat para kay David. Isa pa, mas deserve niya ang ibang babae." Mahinahon kong tugon. "Well, that's true. And also I'm very happy with you Nelia. Malaki na rin ang pinagbago nang lahat. Like you. Then, I hope you'll not change. I mean, whatever that happened just stay of being you. Because your positive and still have a kind heart. Your genuine woman, and you deserve to love." Nakakataba nang puso. Malaki laki na rin ang pinagbago ni Vince."Thank you Vince. Ikaw din may mabuti ka rin' puso. And by the way kailan mo ba ulit popormahan si Mylene?" Biro ko pa sa kaniya."Shhh, napunta na naman sa amin ang usapan. She's happy about her life now. Baka kapag pumasok pa ako sa buhay niya magulo ko pa.""Aysus, papalusot ka pa diyan ehh...." "Ehem, Anong topic niyo diya