ตอนที่ 13 : 1/3

หนึ่งนางกระพริบตาปริบ ๆ อ้าปากค้างเหมือนเห็นงูยักษ์เลื้อยไปมาอยู่ในห้อง อีกฝ่ายก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกรู้สา ปราชญาเองก็ตกใจไม่ต่างกัน แต่ที่เหนือกว่านั้นคือแปลกใจด้วยว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

ม่านตาสีดำขยายตื่นตะลึง ผ้าขนหนูสีขาวผืนสั้นปิดได้เพียงส่วนสะโพกแค่เล็กน้อย ช่วงไหล่เรียวลาดสวยเปลือยเปล่า ผมยาวรวบรัดเป็นมวนด้านหลังเผยลำคอระหงเรียวสวย

“คุณ” วินาทีนั้นหนึ่งนางทำอะไรไม่ถูก ปรี่จะวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าขนหนูอีกผืนมาคลุมตัว คนที่โซฟาไวกว่า ถลาเข้าไปดึงเธอไว้ทั้งตัว “ปล่อย!” เธอร้องแล้วตีแขนเขาให้ปล่อย

ปราชญารัดแน่นรอบเอว มือข้างนึงปิดปากเธอไว้

“จะร้องทำไม”

“อุนอ่อยฉัน” หนึ่งนางตาเหลือกมองเขา นึกถึงวันนั้นแล้วไม่อยากให้เหตุการณ์ซ้ำรอยเดิม เดินไปหาซื้อยาคุมฉุกเฉินเหนื่อยจะตาย

เขารั้งเธอมานั่งบนตัก หนึ่งนางพยายามจะกัดมือเขา ปราชญ