Home / โรแมนติก / Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู / Oops! 6 จนกว่าจะหนำใจ (NC)

Share

Oops! 6 จนกว่าจะหนำใจ (NC)

Author: Chorchorwa
last update Last Updated: 2025-11-06 12:31:14

“อ๊า…พะ พอได้แล้ว”

ข้าวหอมพยายามเค้นเสียงห้ามให้เขาหยุดถาโถมแรงกายเข้าออกภายในตัวเธอ เพราะตั้งแต่ที่เธอรู้สึกสมองขาวโพลนและเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรออกไปในครั้งแรก ชายหนุ่มก็เอาแต่กระหน่ำกายเข้าหาช่วงล่างของเธอไม่หยุดหย่อน จนตอนนี้กึ่งกลางตัวกำลังแสบร้อนไปหมด

“อื้ม ทนหน่อย”

เสียงทุ้มเข้มกระเส่าพอสมควรพลางเม้มริมฝีปากหนาห่อเข้าหากันกับความเสียวและความมันที่เขาได้รับจากร่างกายของสาวเจ้าของร้านหนังสือ ร่างหนาไม่มีวี่แววหรือแม้แต่ความคิดภายในหัวว่าจะหยุดการร่วมรักกับคนใต้ร่างเมื่อไหร่ เพราะเขาจะทำมันจนกว่าเขาจะรู้สึกอิ่ม ซึ่งคิดว่าก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย

ฝ่ามือหนาเอื้อมไปด้านหน้าแล้วคว้าเข้าที่เต้าหยุ่นพร้อมกับบีบเคล้นมันสุดแรงโดยไม่สนว่าเจ้าของของมันจะรู้สึกยังไง เขานอนตะแคงซ้อนอยู่ที่ด้านหลังของเธอแล้วก็เอาแต่ก่นกระแทกแท่งร้อนเข้าหาโพรงรักคับแคบอยู่แบบนั้นจนน้ำเสียงหวาน ๆ เริ่มแหบพร่าลงไปตาม ๆ กันเพราะคนตัวเล็กก็แหกปากร้องครางมาหลายชั่วโมงแล้ว

“อ๊ะ อืมมม”

แม้ภายในใจเธอจะแอบก่นด่าเขาแต่ร่างกายกลับตอบสนองคนด้านหลังอยู่ตลอด กึ่งกลางตัวของเธอแสบร้อนก็จริงแต่มันก็ยังลื่นและแฉะเพื่อหล่อเลี้ยงท
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 7 โกดัง H.

    07:00น.ตาสวยปรือขึ้นช้า ๆ เมื่อรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวบนที่นอนข้างตัว เธอเปิดเปลือกตาด้วยความอ่อนล้าพลางมองตามร่างแกร่งกำยำที่เพิ่งลุกขึ้นจากข้างตัวเธอ เพื่อไปใส่เสื้อผ้าที่เขาเป็นคนถอดและโยนมันกระจัดกระจายทิ้งไว้ตรงปลายเตียง“กินยาด้วย อย่าให้ท้องล่ะ”ชายหนุ่มสวมเสื้อไม่ทันเสร็จดีก็เอ่ยบอกกับสาวร่างเล็กที่ยังนอนฝังตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม แล้วเปิดประตูเตรียมเดินออกไปจากห้อง“…นายชื่ออะไร”ข้าวหอมยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวนอนแล้วมองไปที่ผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไปทั้ง ๆ ที่เธอยังไม่รู้จักชื่อเขาด้วยซ้ำ ใบหน้าหล่อสไตล์ลูกครึ่งหันกลับมามองสาวใบหน้าสวยแล้วนิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่“…ราล์ฟ”เขาเอ่ยเพียงเท่านั้นแล้วก็หมุนตัวเดินออกไปจากห้องของเธอ หญิงสาวหันใบหน้ากลับมามองสภาพยับเยินของผ้าปูที่นอนกับความรู้สึกตรงกลางกายที่ยังคงปวดระบมไม่เลือนหาย แล้วก็ได้แต่นั่งปลงกับตัวเองถึงเรื่องบ้าบอที่เพิ่งเกิดขึ้น…สองชั่วโมงหลังจากนั้นสาวเจ้าของร้านหนังสือวินเทจกลับมานั่งประจำยังโต๊ะทำงานของเธอ หลังจากที่เปิดร้านเรียบร้อยและกำลังเข้าเช็กเว็บไซต์ของร้านอย่างที่ทำเป็นประจำในทุ

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 6 จนกว่าจะหนำใจ (NC)

    “อ๊า…พะ พอได้แล้ว”ข้าวหอมพยายามเค้นเสียงห้ามให้เขาหยุดถาโถมแรงกายเข้าออกภายในตัวเธอ เพราะตั้งแต่ที่เธอรู้สึกสมองขาวโพลนและเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรออกไปในครั้งแรก ชายหนุ่มก็เอาแต่กระหน่ำกายเข้าหาช่วงล่างของเธอไม่หยุดหย่อน จนตอนนี้กึ่งกลางตัวกำลังแสบร้อนไปหมด“อื้ม ทนหน่อย”เสียงทุ้มเข้มกระเส่าพอสมควรพลางเม้มริมฝีปากหนาห่อเข้าหากันกับความเสียวและความมันที่เขาได้รับจากร่างกายของสาวเจ้าของร้านหนังสือ ร่างหนาไม่มีวี่แววหรือแม้แต่ความคิดภายในหัวว่าจะหยุดการร่วมรักกับคนใต้ร่างเมื่อไหร่ เพราะเขาจะทำมันจนกว่าเขาจะรู้สึกอิ่ม ซึ่งคิดว่าก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยฝ่ามือหนาเอื้อมไปด้านหน้าแล้วคว้าเข้าที่เต้าหยุ่นพร้อมกับบีบเคล้นมันสุดแรงโดยไม่สนว่าเจ้าของของมันจะรู้สึกยังไง เขานอนตะแคงซ้อนอยู่ที่ด้านหลังของเธอแล้วก็เอาแต่ก่นกระแทกแท่งร้อนเข้าหาโพรงรักคับแคบอยู่แบบนั้นจนน้ำเสียงหวาน ๆ เริ่มแหบพร่าลงไปตาม ๆ กันเพราะคนตัวเล็กก็แหกปากร้องครางมาหลายชั่วโมงแล้ว“อ๊ะ อืมมม”แม้ภายในใจเธอจะแอบก่นด่าเขาแต่ร่างกายกลับตอบสนองคนด้านหลังอยู่ตลอด กึ่งกลางตัวของเธอแสบร้อนก็จริงแต่มันก็ยังลื่นและแฉะเพื่อหล่อเลี้ยงท

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 5 หอมสมชื่อ (NC)

    23:00น.ร่างแบบบางนั่งอยู่ที่มุมโปรดของห้องพร้อมกับหนังสือเล่มหนาในมือเช่นเคย แม้จะดึกมากแล้วแต่วันนี้เธอกลับยังไม่รู้สึกง่วงนอนเลยสักนิดเดียว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความกังวลภายในใจลึก ๆ กับเรื่องเมื่อช่วงเช้าที่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาทำประตูทางเชื่อมผ่านร้านของเธออย่างถือวิสาสะหรือเปล่าจมูกโด่งรั้นพ่นลมหายใจอุ่น ๆ ออกมาเพราะยังแอบรู้สึกเซ็ง ๆ อยู่ภายในใจ จนเริ่มไม่มีสมาธิที่จะอ่านหนังสือในมือ ข้าวหอมก้มใบหน้าลงมองหนังสือเล่มหนาอีกครั้งแล้วพับประกบปิดมันเข้าหากันเอาไปวางไว้ข้างหัวเตียงตามเดิม เธอเปิดประตูเดินออกไปจากห้องแล้วตรงไปที่ครัวเพื่อหานมสดอุ่น ๆ กินสักแก้วก่อนจะเข้านอน ใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่นาทีร่างเล็กก็หมุนตัวเดินกลับออกมาจากห้องครัวมุ่งหน้าไปที่ประตูห้องนอนของตัวเอง…ตึก ตึก“…นะ นาย”“…”ทันทีที่หูของเธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นตรงบันไดของบ้านใบหน้าสวยก็หันไปมองตามเสียง พร้อมกับการปรากฏตัวของชายร่างสูงคนเดียวกันกับเมื่อช่วงเช้าที่เป็นคนเข้ามาพังประตูห้องลับ เขาสอดมืออยู่ในกระเป๋ากางเกงแล้วก้าวเดินขึ้นมาตามขั้นบันไดช้า ๆ โดยไม่ได้มีท่าทางตื่นตกใจอะไรที่เห็นเธอ“…เข้ามาในบ้านฉันทำไม”

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 4 เขาเป็นใคร

    นัยน์ตาสวยมองชั้นหนังสือที่กำลังเคลื่อนตัวสไลด์ไปข้าง ๆ ด้วยความเร็วคงที่อย่างใจจดใจจ่อ เพราะหูของเธอยังคงได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องด้านในอยู่เรื่อย ๆ มิหนำซ้ำมันยังส่งเสียงดังยิ่งกว่าเดิมจนใจของสาวเจ้าของร้านเริ่มหวั่น ๆ ว่าภายในนั้นเกิดอะไรขึ้น“…ใส่เป็นประตูกระจกแบบโกดังของเราใช่ไหมครับ”เสียงของผู้ชายดังเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินพร้อมกับเสียงเท้าหลายคู่ที่กำลังลงน้ำหนักก้าวเดินอยู่ภายในห้องลับที่ปัจจุบันเป็นห้องเก็บของของเธอ ทำให้ข้าวหอมชะเง้อใบหน้ามองแล้วรีบแทรกตัวเข้าไปด้านในทันทีที่ชั้นวางหนังสือเปิดออกจนสุด“อืม เอาระบบเดียวกันกับที่โกดังเลย”ร่างแบบบางในชุดกระโปรงยาวมองผู้ชายใส่สูทที่กำลังยืนหันหลังให้เธออยู่ด้วยความงุนงง ก่อนจะเลื่อนสายตามองผู้ชายอีกสองคนที่ยืนประกบข้างผู้ชายตัวสูงคนนั้น และกำลังพูดคุยอะไรบางอย่างที่เธอฟังแล้วไม่ค่อยเข้าใจ“พวกคุณทำอะไร แล้วเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง”เสียงหวานเอ่ยถามออกไปอย่างไม่รีรอ ทำให้ผู้ชายสามคนนั้นหันใบหน้ากลับมามองเธอพร้อมกันในทีเดียว“คุณ…”คิ้วเรียวย่นเข้าหากันเมื่อเห็นว่าชายรูปร่างกำยำที่ยืนอยู่ตรงกลางคือคนเดียวกันกับเมื่อวานที่วิ่งพรวดพร

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 3 Hopkins & Bradley

    “ยังไง…ยังไงก็ไม่ใช่คนแถวนี้” ข้าวหอมพึมพำแล้วส่ายหัวเบา ๆ โดยที่ตาก็ยังมองออกไปนอกร้านหนังสือในหัวของหญิงสาวยังคงมีความฉงนใจอยู่ไม่น้อยกับผู้ชายแปลกหน้าทั้งสองคนที่เข้ามาในร้านของเธอ เพราะดูยังไงก็ไม่ใช่คนทั่วไปที่จะมาอยู่ในตรอกซอกซอยแบบนี้แน่ ๆ โดยเฉพาะผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อร้ายพร้อมรอยสักที่เข้ามาในร้านของเธอพร้อมกับมีดในมือ…ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่นี่ฉันยังปลอดภัยอยู่ไหมนะ?ผู้ชายสองคนนั้นเล่นเดินสำรวจไปจนทั่วร้านแถมอีกคนยังรู้ห้องลับของเธออีกต่างหาก ดูไม่น่าไว้ใจเลยแม้แต่คนเดียว…หญิงสาวรูปร่างเพรียวบางส่ายหัวอีกครั้งไล่ความคิดเป็นกังวลของตัวเองก่อนจะเดินไปกดล็อกประตูทางเข้าของร้าน และปิดไฟทั้งหมดภายในร้านให้ดับลงเหลือไว้เพียงไฟตามชั้นวางหนังสือที่ยังคงส่องเข้าสินค้าภายในร้านของเธอ ทำให้ร้านหนังสือวินเทจแห่งนี้ไม่ได้มืดสนิทจนดูน่ากลัวคนตัวเล็กหันมองทั่วร้านเพื่อเช็กความเรียบร้อยอีกครั้งแล้วถึงได้เดินไปที่ม่านสีขาวนวลสะอาดตาเพื่อจับเลิกมันขึ้นให้เห็นประตูอีกบานที่ซ่อนอยู่ มือบางหยิบกุญแจอีกดอกไขประตูเปิดเข้าไปเพื่อเดินขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเธอ ขาเรียวก้าวเดิ

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   Oops! 2 แผนในใจ

    “…คืออะไร” ข้าวหอมถามกลับเพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่ผู้ชายตรงหน้าพูดออกมา“ทำแผลไปเถอะ”“…”ใบหน้าสวยมองชายหนุุ่มที่เอาแต่มองไปทางนั้นทีทางนี้ทีอย่างกับกำลังสำรวจอะไรอยู่ โดยที่เขาก็ไม่คิดจะตอบคำถามที่เธอถามออกไปแม้สักคำถามเดียว“ถอดเสื้อสูทออกสิ”สาวเจ้าของร้านพูดออกมาอีกครั้งเพราะเธอต้องทำแผลตรงต้นแขนของเขา ทำให้ร่างหนาต้องละสายตาออกมาจากสิ่งที่ตนเองกำลังสนใจอย่างเสียไม่ได้ แต่เขาก็ยอมให้ความร่วมมือในการถอดเสื้อสูทตัวนอกของตัวเองออกเพื่อให้ง่ายต่อการทำแผลเบื้องต้น เธอมองสูทตัวใหญ่ที่ถูกถอดออกไปก่อนจะมองแผลตรงต้นแขนล่ำที่มีรอยถูกกรีดเข้าเนื้อไปไม่ลึกมาก แล้วก้มลงหยิบสำลีแผ่นใหม่มาทำความสะอาดแผลให้เขา“เธออยู่ที่นี่คนเดียวหรอ”เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าหล่อที่หันกลับมามองสาวร่างเล็กที่กำลังทำแผลให้เขา“…ก็”“อยู่คนเดียวสินะ ถึงไม่อยากบอก”นัยน์ตาคมมองสบตากับนัยน์ตาหวานสวยอีกคู่ที่ฉายความอึดอัดผ่านแววตาออกมาอย่างชัดเจน จากการมองเพียงแค่แวบเดียวเขาก็อ่านมันออกได้ง่าย ๆ“…นายถามทำไม” ข้าวหอมเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัยอีกครั้ง“มีแฟนหรือเปล่า”คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันเพราะเธอยังคงไม่ได้คำตอบจา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status