Share
Chapter Sixty Eight: Behind the Sadness
Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas.
"Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya.
Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically.
Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa
Related chapters
Our Ceaseless Love Chapter Sixty Nine: New York
Cold breeze greeted my face as I came out of the plane. I roamed my eyes and saw a new environment for me to move on and start a new beginning. This will be a perfect place to heal and forget all the awful memories. "Miss Chanel Ganza?" Rinig kong pagtawag sa pangalan ko dahilan upang lingunin ko siya. I saw a man wearing a suit with shades above his head. He's smiling but I just look at him."It's Heather Ganza," I said at ginantihan din siya ng ngiti. "Oh, sorry, Miss Heather. By the way I'm your new bodyguard. Ipinadala ako rito ni Mr. Ganza to keep an eye on you since hindi ka pa sanay dito sa New York," he said, as my forehead furrowed. "Don't worry. Once na masanay ka na rito, tapos na ang kontrata ko. You'll live on your own and have your privacy." Tumango na lang ako.Iginaya niya ako papunta sa kotseng naghihintay sa amin sa labas ng airport. Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay roon.Habang nasa byahe, I tried to familiarize my eyes with this place para naman hindi a
Our Ceaseless Love Chapter Seventy: New Beginning
Parang huminto ang mundo ko nang marinig ang sinabi ng doctor. Wala akong ibang nakikita kundi madilim at tahimik na paligid."I-Im pregnant?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango ang doctor dahilan upang mapatakip ako sa bibig ko. Nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin ni Dior. Ang huling gabi namin sa Alemanya Leona na itinuring kong pinakamagandang araw sa buhay ko ay nagbunga. Ang mas malala pa nito, ang tatay ng dinadala ko ay ang taong sobra kong minahal ngunit nasilaw sa yaman at iniwan ako.Paano ko maipagpapatuloy ang buhay at pag-aaral ko kung buntis ako? Dapat ko bang tanggapin at buhayin ang batang ito gayong bunga lamang siya ng hindi namin pag-iingat? Dapat ko bang dalhin 'to sa sinapupunan ko gayong mag-isa na lang ako?Lumong-lumo akong umuwi sa bahay. Wala akong mapagsabihan ng dinadala kong problema dahil for sure, oras na malaman nila ito ay isususmbong nila 'to sa parents ko. Wala akong ginawa kundi umiyak nang umiyak hanggang makatulog ako."Miss Heathe
Our Ceaseless Love Chapter Seventy One: His Success
4 years later..."Congratulations for your success, Ms. Co," ani Hans, my best friend and also my business parter."No, thank you for giving me the opportunity to sign here in your company and work with these two young and successful entrepreneurs," nakangiting papuri niya, and we humbly giggle."Make us... our company proud, Ms. Co," nakangiting ganti ko at umalis na rin siya pagtapos."So, how did you convince her to work with us?" natatawang tanong ni Hans at lumagok ng wine na hawak niya."It just happened, Hans. Wala ka yatang bilib sa karisma ko," tumatawang sagot ko.Napapailing na lang siyang umalis at in-entertain ang mga bisita ng kumpanya.Nang mawala siya sa paningin ko, I just roam my eyes habang tinitingnan ang mga naipundar namin ni Hans this past few years. After all these things that happened to me... to us, we're still fighting for our dreams. And now, nagbunga na lahat ng pinaghirapan namin.After all the sacrifices and pain, my wounds were healed. Pain motivated me
Our Ceaseless Love Chapter Seventy Two: Home Town
"So, kelan ang flight n'yo ni Dean pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Geo habang tumutulong sa pag-iimpake ng mga gamit namin ng anak ko."Day after tomorrow," simpleng sagot ko, at nilagay ang huling damit sa bag."How will you explain to your parents about Dean? Baka atakihin sa puso si Tito Harley kapag nalaman nilang nag New York ka lang, pag-uwi mo meron ka ng Dean.""Don't worry, hindi ko naman sila bibiglain pagdating namin doon. Hindi muna ako magpapakita sa kanila hangga't hindi pa malapit ang birthday ko," sagot ko, at napatango-tango na lang siya bago ako iniwan mag-isa sa kwarto ko.Nang matapos ako sa pag-aayos, pinuntahan ko si Dean sa kwarto niya. Mahimbing na siyang natutulog habang yakap ang paburito niyang unan.Nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng kama niya. Marahan kong hinaplos ang buhok niya upang hindi siya magising."I know it's hard na hindi mo makilala ang tunay mong ama, but I'm only doing this for you. Ayokong dumating ang panahon na makita mo siya pero hin
Our Ceaseless Love Chapter Seventy Three: GutZales Company
One week after we arrived in my home country, Philippines. Marami kaming ginawang pagbabago tulad na lang ng pag-aayos ng bahay, pag-transfer sa anak ko at paghahanao ng informations about the GutZales company.And according to my research, their company was freshly established pero sila na agad ang nangunguna sa lahat ng book companies. Mukhang mataas ang pinag-aralan ng CEO nito at marami ring connections kaya gano'n na lang ang paglago ng company nila.Tomorrow will be my best day. Pupunta na ako sa company nila to accept their offer. At kapag maganda ang performance ko sa kanila, sa tingin ko pwede na kaming mag for good dito sa Pilipinas. After all, matagal na rin naman kaming nanirahan sa New York."I'm home, Mom."Napatingin ako sa direksyon na pinaggalingan ng boses at nakita ko ang aking anak na pagod na pagod na humiga sa sofa ng sala. Nang lapitan ko siya, nakita kong pikit na ang kanyang mga mata at hindi na nagawang alisin ang pagkakasabit ng bag sa balikat at pagkakasuot
Our Ceaseless Love Prologue: Ceaseless Love
Isang batang babae ang walang humpay sa pagtakbo habang hinahabol ng tatlong batang lalaki. Panay ang tingin niya sa likuran upang masiguro na hindi siya maabutan nito, ngunit laking panlulumo niya nang makitang medyo malapit na ang mga humahabol sa kanya kaya mas binilisan pa niya ang pagtakbo. “Habulin ninyo ako!” pang-aasar ng batang babae at dinilaan pa ang mga kalaro. Kahit tumatakbo, hindi nakatakas sa pandinig niya ang tawanan ng mga lalaki. “’Wag kang masyadong tumakbo, Nelle, baka atakihin ka ng asthma mo!” sigaw ng kapatid niya pero hindi niya ’yon pinansin, sa halip ay tinawanan lang niya ito at nagpatuloy sa pagtakbo. Takbo lang siya nang takbo hanggang sa tuluyan na siyang nakalayo. Nang makakita siya ng malaking basurahan ay agad niyang nilapitan ’yon at nagtago sa likod habang patawa-tawang sumisilip para tingnan kung nasundan ba siya, pero wala siyang nakita kaya nakahinga na siya nang maluwag. “They’re such a weakling, hindi nila ako mahanap at maabutan,” humahagik
Our Ceaseless Love Chapter One
“Guys, double time!” sigaw ng make-up artist at pumalakpak para makuha ang atensyon ng mga empleyado. “Importanteng tao ang aayusan natin, ’wag kayong magkilos pagong. Nakakahiya!” Kinuha niya ang isang bungkos ng brush sa ibabaw ng vanity table. Nang makumpleto niya ang mga kakailanganin ay ipinaubaya na niya ’yon sa katrabaho. Kinuha niya ang bag sa ibabaw ng upuan at pumunta sa dressing room ng kanilang aayusan. “Chanel...” Nakangiting pagbati niya. Dahil sa ginawa niya, lumingon sa kanya ang babaeng nag ngangalang Chanel. Nilapitan siya nito at nakipag-beso. “How are you, Zari?” nakangiting tanong ni Chanel. “Look at you, napaka-successful mo na! Parang dati lang ay wala kang ibang ginawa kundi mag-boy hunting.” Malanding napahagikhik si Zari. “Ano ka ba... Ikaw nga ’tong sobrang successful na at ang ganda-ganda mo pa!” Hinawakan niya ang nalaglag na buhok ng dalaga at pinisan ulit ’yon sa tainga ng kaibigan. Napayuko naman si Chanel dahil sa sinabi nito at nahihiyang ngumit
Our Ceaseless Love Chapter Two
“Chanel, this is your time to escape from your parents. Come on, let’s celebrate! After all, you’re our batch valedictorian and you deserve this!” pangungulit ni Zari habang pilit akong hinihila papasok sa club kung saan gaganapin ang farewell party namin. “Are you sure about this? Baka magalit sina Mom kapag nalaman nilang pumunta ako sa ganitong klase ng lugar.” “Ano ka ba. Makakapag-party ba naman tayo kung hindi ito in-approved ng board?” napapairap na sabi ni Zari, at sa huli ay tuluyan na niya akong nahila papasok sa loob ng club. Maingay, dim and disco lights at amoy ng pinaghalo-halong alak, pawis at pabango ang bumungad sa amin pagpasok. May mga nagsasayawan din sa dance floor at ang iba naman ay nakaupo habang umiinom ng alak. So, this is how teenagers live their life, huh? It’s miles away from how I live these past few years. I think Zari was right. This will be my perfect escape after all the sacrifices that I’ve done for my studies. Almost all of them was wearing shor
Latest chapter
- Our Ceaseless Love Chapter Seventy Three: GutZales Company
- Our Ceaseless Love Chapter Seventy Two: Home Town
- Our Ceaseless Love Chapter Seventy One: His Success
- Our Ceaseless Love Chapter Seventy: New Beginning
- Our Ceaseless Love Chapter Sixty Nine: New York
- Our Ceaseless Love Chapter Sixty Eight: Behind the Sadness
- Our Ceaseless Love Chapter Sixty Seven: Trade
- Our Ceaseless Love Chapter Sixty Six: Lost Childhood Memories
- Our Ceaseless Love Chapter Sixty Five: Accident
