Kabanata 1

Lahat ng bagay ay may hangganan. Lahat ng tao ay may katapusan.

Kasabihan na kanina pa nanunumbalik sa utak ni Morley na hindi niya lubos maisip na magkakaroon rin pala siya nang pagkakataong maniwala sa ganoong klase ng talasilata.

She hates everything regarding to her parents planned.

She hates as to how they controlled her decisions and her likes.

Papaano siya maaatim ng mga itong ipakasal sa lalaki na kahit isang beses ay hindi man lang siya nagkaroon ng pagkakataong kilalanin ito.

Are they some sort of selling her for the sake of money in return?

"Lady Morley. May balak ba kayong pagkain na i-take out bago tayo tumuloy sa mansyon? Maaari akong lumabas upang bilhin ang gusto niyo."

Binalingan siya ng personal driver niya sa araw na iyon at walang ganang itinaas niya ang sunburned shades bago sumagot.

"I want lasagna. Iyong mainit pa sana at tumuloy ka na rin sa Mc'coffee. Orderan mo ako ng miktea in flavored of red velvet."

"Yes lady."

Matagumpay na lumabas ang driver samantalang nanatili pa muna siyang steady sa kinauupuan bago niya ginawa ang hakbang na pagtakas magmula kanina pa.

Kung ito ang natatanging paraan upang hindi matuloy iyong kasal. Then Morley Aurora Lopez can't bare the time. Kung maaari ay aalis siya sa poder ng mga magulang niya na walang ibang ginawa kundi ang kontrolin siya.

Dahan-dahan niyang binuksan ang kotse gamit ang karayom na pa-sikreto niya pa talagang kinupit sa dresser ng wedding planner niya kanina.

Her father is a wicked man. Mahigpit nitong pinagsasabihan ang mga driver niya na i-lock ang pintuan sa tuwing may bibilhin ito at hindi siya kasama, but today, mukhang sa kanya umaayon ang tadhana.

Hawak ang salawal at bitbit ang hindi niya kabigatang bag ay maingat ang dalaga sa ginawa niyang paghakbang.

Alerto siya sapagkat alam niyang nakapaligid lamang sa isang tabi ang mga tauhan ng ama niya. Plus the rumored prowess of her soon to be husband ay ganoon rin ang galawan nito at malapad ang connection saan mang panig ng mundo.

"Boss, emergency! Lady Morley has gone. Pagbalik ko kanina sa kotse ay nakabukas na ang likurang bahagi ng sasakyan."

Shit!

She automatically distance herself on the driver who is now calling some help for those bodyguards that her father hired.

Hayop talaga! Hindi talaga siya matatahimik kung hindi siya makakatakas ngayong gabi.

Itinaas ni Morley ang suot na leggings hanggang tuhod at kaagad kumaripas ng takbo palayo sa mga tauhan ng kanyang ama. Ngunit sa kamalas-malasang pangyayari ng buhay niya'y may isa pa talaga ang napansin siya.

Habol niya ang hininga nang matanawan niya sa dulo ang makasalanang clubhouse at napa-sign of the cross pa kasabay ng pagbaling niya sa mga men in black na talagang hinahabol pa siya.

"Oh God! Please let me escape."

She has no choice, but to get inside on the said clubhouse at balak pa sana siyang harangan ng mga bouncer ngunit dahil may hawak siyang malaking halaga na nakapaloob sa bitbit na bag ay itinapon na lamang niya iyon sa kung saan bago na nga siya nakapasok sa iba't-ibang kulay ng disco lights na agad sumalubong sa kanya.

Everyone didn't mind as to how the way she entered the said clubhouse. Panay lamang ang pag-indayog ng balakang ng mga ito kasabay nang napakaingay na tugtog.

Nilingon niya ang pinanggalingan, at napangiti si Morley ng makitang walang kahit na anino ng mga men in black ang nakasunod sa kanya.

Then all of a sudden. The disco lights gotten off. Kinabahan kaagad siya sapagkat ayaw niya ng eksenang ito sa kadahilanang namamawis kaagad ang buo niyang katawan.

Kasabay ng paghinto ng mga mananayaw roon ay siya ring pag-usal ng dalaga ng mga panalangin na sana ay maging matagumpay ang pagtakas niya ngayong gabi.

"Morley Aurora Lopez!" Nanlaki ang mga mata ng dalaga ng marinig ang boses na iyon gamit ang mega phone kasabay na rin ng muling pagbukas ng ilaw ay napaawang na lamang ang labi ni Morley habang nakatingin sa unahan na ngayon ay wala ng bahid na kaguluhang mga mananayaw na naroon.

Nahahawi na sa gitna ang daan at lahat ng atensyon ay nasa isang tao lamang natuon.

A guy in a dim reaction who is staring daggers at her made her knees tremble in fear.

Who is this guy?

"Is that Liam? Oh God! Bakit napakagwapo niya?"

"He is. Nakabalik na pala siya galing Canada? Geez! Hindi na rin pala kulang ang miyembro ng club ngayon."

That was one of the girls statements, but Morley can't even take her eyes away from the guy who is now looking intently at her at mukhang wala pang balak na lisanin ang tingin sa kanya.

Kapagkuwan ay inangat nito ang hawak na radio phone at kaagad itinapat sa bibig.

"I found her. She's inside the club with me. Get back to your post now. There's nothing to worry about!"

No!

Doon lang nakarehistro sa utak niya kung sino itong kaharap.

Liam Easton Adler. The man who is her soon to be husband that is known for being a manipulative man in every aspects.

He has this authoritative aura and the least thing she can describe him is that...he would pass as terror and feared by many. Dahan-dahan siyang napaatras at tatalikod na sana nang sumalubong ang itsura ng mga men in black na nakapwesto na pala kanina pa mula sa kanyang likuran.

"You can't escape, Ms. Lopez. You will become my wife and you can't even say no to me, because I, Liam Easton Adler will definitely find the loopholes and can immediately passed even small holes just to reach you out.!"

Diyos ko!

Papaano na ang hinahangad niyang kalayaan gayong mas malala pa pala ang lalaking ito kaysa sa ama niya?

Ramdam ni Morley ang paninitig ng iilan at nakarehistro sa mukha ng mga ito ang pagtataka.

Then a warm hand embraced her from behind. Kasabay ng kanyang malalim na pagsinghap ay ang pagdiin pa ng talipandas sa kanyang katawan palapit sa malapad nitong harapan.

Mahabaging langit!

"You can't escape from me. I am a billionaire and has a tight of connections in local to abroad. Kahit saang lupalop pa man ng mundo iyan. Mahahanap at mahahanap kita kung saan ka man papatungo para magtago."

Ang paghalik nito sa kanyang pisngi ang siyang naging dahilan kung bakit nanayo na lamang ang kanyang mga balahibo.

Kulang ng isang kapasidad si Morley upang palisin ang katawan ng lalaki na ngayon ay hilang-hila na siya palabas sa naturang makasalanang establisyemento at doon ay kitang-kita ng dalaga ang mga kasamahan nito sa club na kakagaling pa lang sa pag-d-drag race base sa mga suot nito.

"We just got the news. Mabuti at nahanap mo kaagad siya." Came from a curly hair guy na hawak pa rin ang helmet sa tagiliran.

Kanina pa siya nagpupumiglas ngunit gamit ang isang kamay lang ay matigas nitong idinikit pa ang katawan niya sa lalaki na ngayon ay madilim na ang mukhang binalingan siya.

"We're sorry for you, Lady Morley. But our friend right here was gone crazy. Pasensya na! Hindi ka namin matutulungan palayo sa mga kamay ni Liam."

Grabe na ang pagtahip ng kaba sa kanyang dibdib ng makita ang lagpas sampong itim na mga kotse sa kanilang harapan at isa-isang nagsilabasan roon ang mga men in black.

Kapagkuwan ay naglakad palapit sa kanya iyong driver na nilaglag siya. Gamit ang malayang kamay ay umigkas ang kanyang kamao sa lalaking tumabingi man ang ulo ay wala naman itong naging reklamo.

"Hayop ka! You ruined my plan, asshole. Damn you!"

Yumukod ito.

"I can't literally drop Mr. Adler's order. Lady Morley! Trabaho lang."

Shit! Pati sa loob ng bahay ay may espiya pala.

Puot at galit. Iyon ang nararamdaman ngayon ni Morley. Katabi ang tinaguriang manipulative billionaire sa loob ng sasakyan ay gusto na lamang niyang umiyak.

Wala na talaga siyang takas at bilang nalang ang mga araw ng pagiging dalaga niya sapagkat palapit na ng palapit ang nakatakdang araw ng kanilang kasal.

"You're tired. You can sleep in your designated bed." Inayos nito ang puting kubrekama at malayang tinapik iyon bilang tanda na gusto nitong mahiga na siya roon.

Hindi niya alam kung ano ang binabalak ng parents niya at hinahayaan lamang siyang sumama sa kabahayan ng isang ito kahit na hindi niya pa man ito lubusang kilala.

"C-can you...can you please let me go home? I—I am not comfortable being with—"

"I know. I won't do anything unless you say so. If you want, I can leave you all alone here. Just don't try to escape dahil hinding-hindi ka talaga makakatakas sa akin."

Isa iyong babala na may kaakibat pa na pagbabanta.

"Feel free. Nakausap ko na rin ang mga magulang mo na nandito ka sa poder ko ngayon. Don't worry with your father. Ako na ang bahalang kumausap sa kanya ngayon."

ALAM ni Liam kung ano ang nararamdaman ngayon ng dalaga habang nakatingin sa kanya na puno ng galit kasabay ng pagbagsak ng mga balikat nito.

"Kung nagugutom ka ay bumaba ka nalang sa kusina at magpahain ng pagkain roon sa may kumedor."

She didn't response, but tilted her head on one side.

Maya-maya pa ay napabuntong hininga ito at sa malayo ang tingin.

"I wish this is just a nightmare."

Bulong nito and Liam Easton Adler can't even imagine as to how difficult for her the situation is.

He for some reason can't drop the bean. Hindi pa ito ang tamang oras upang ihayag sa dalaga kung ano ang kinalaman niya sa mga pangyayaring ito.

Maybe he has gone crazy, but he can't tell her the whole truth either.

Pansamantalang iniwanan muna niya ang dalaga sa loob ng silid upang matawagan niya sa study room ang ama ni Morley na ngayon ay halos mapigtas na ang ugat sa leeg habang pilit na kinukuha ang kanyang atensyon sa kung bakit napunta sa kanya ang dalaga sa puntong ito.

"M-maawa ka sana sa anak ko Mr. Adler, but she doesn't have an idea kung bakit nangyayari itong lahat na may kinalaman sa kanya. She only knows the fact that she was bound to marry by someone—"

"You didn't tell her kaya umasa siya." Isinandal ni Liam ang likuran at inikot-ikot ang recliner pakaliwa at kanan.

"I-I was afraid even my wife. Morley is our only child at hindi pa kami nagkaroon ng pagkakataong makausap siya ng masinsinan sapagkat palaging nasa utak niya na lang ay ang makatakas sa poder namin ng sa ganoon ay hindi matutuloy ang kasal ninyong dalawa."

Natampal ni Liam ang noo at panaka-nakang napabuntong hininga. The series of events made his entirety turmoil and subsided.

"Allow her to atleast have the freedom. Magbabayad ako kahit na anong halaga huwag lamang ang anak ko Mr. Adler maawa ka."

"Kapalit ng dalawang milyon na utang mo sa kompanya Mr. Lopez, I think I have the rights to withdraw your daughter bilang kabayaran. Tama ba ako? Besides, you agreed. Your wife agreed. Lagpas tatlong buwan na ang binigay ko sa inyong palugit subalit hanggang ngayon ay hindi niyo pa rin naibalik ang pera sa kompanya ko."

Rinig ni Liam ang mahihinang paghikbi ng asawa ni Mr. Lopez ngunit sarado na ang utak niya at dibdib upang kaawaan pa ito.

"S-she, she even don't know that you are the one who keeps an eye on her through your men around. Ang alam ni Morley ay mga tauhan ko iyong mga kasama niya, pero ang totoo—"

"I know. Everything regarding to where she stands now was related to me of course. Sasabihan ko na ba siya sa katotohanang kabayaran siya sa utang ng ama niya?"

He remained stoic, he is expressionless, he doesn't has an assurance that he can make her happy, pero gagawin niya ang lahat. She knows Morley more than a decade now, at ngayon niya lang nakita ng personal ang dalaga dahil kakagaling palang niya from Canada.

He owns several firms, enterprises and the most intriguing part is, he is the CEO and the sole owner of Adler's group of companies at kilala ang kanyang pag-aari saan mang panig ng mundo maging sa Asya man o kahit na saang pulo.

Liam Easton Adler claimed the surrogate "monster", "beast" and "manipulative" in dealing with his amenities alongside with the companies doing such illegalities mapabagsak lamang ang kompanya niya, but he is wise. Mas nauna pang bumagsak ang mga kalaban niyang kompanya kaysa sa mismong pag-aari niya.

"Did you check on her?"

"P-pasensya na po sir pero kasi kanina pa ako kumakatok sa kanyang silid ngunit hindi niya ako pinagbuksan para makapag-agahan na sana siya."

Inangat ng binata ang tingin sa serbedura na hindi siya magawang tapunan ng tingin at ang bitbit na food tray ay bahagyang nanginginig.

Tumayo siya at pagkatapos ay minamnaman ang reaskyon ng serbedura at maya-maya pa ay inabot ang radio phone sa nakatukang monitor sa dulo pa ng kanyang kabahayan.

"Any circumstances last night?"

"Wala po sir. Wala naman kaming namataan kahit na ano. All cleared."

Binalingan niya nang tingin ulit ang serbedura pagkatapos niya nang maibaba ang hawak na radio phone at kapagkuwan ay napabuntong hininga siya.

"Gave me the key. That woman is really a headache."

Dahil walang sapat na pahinga si Liam kaka-monitor niya sa kompanya kagabi pa ay kulang ang isang araw upang matawag na buhay siya. He looks liked a mess recently at wala man lamang siyang magagawa upang matabunan ang eyebags niya dahil sa dagdag sakit sa ulo na naman ang babaeng dinala niya sa kabahayan kagabi pa.

Pinakiramdam ng binata ang paligid. Tahimik ang silid ni Morley at dahil roon ay bahagyang umahon ang kaba niya sa dibdib.

Nang sa wakas ay matagumpay niya nang nabuksan ang pintuan. Horrible events welcomed him kasabay ng pagbagsak ng food tray na bitbit ng serbedura ay umalingawngaw rin ang napakatinis nitong pagtili.

Morley was lying on the bed, blood was fresh as hell and the evident of the tempered glass na sadyang binasag ay siyang ginamit nito upang maglaslas.

"Oh God! Call doctor Romano. Faster!"

Mabilis na nagsikilusan ang mga service crew maging ang iilang bodyguard ay nagtawag pa ng iilang medical personnel abroad na konektado pa rin sa kanya upang matingnan kaagad ang lagay ng dalaga.

His eyes were shut at napahilamos na lamang sa mukha. Kanina pa rin nangangatal ang mga kamay niya upang alamin kung ano na nga ba ang resulta.

"Please refrain yourself to stay with her for a long time Mr. Adler. She was profusely depressed and commiting suicide was her friend back then. Did you put pressure on her? I had found out later that she also fighting with anxieties."

Anxieties and depression. The mere factual events made Morley to end up her life made Liam to had enough his time for the assurance of her security.

Ni hindi niya pinaalam sa mga magulang nito ang nangyari at pinanatili pa munang sikreto dahil baka maghihisterya ang mga iyon kapag nalaman ang totoo.

"Allow me to go h-home please. A-ayaw ko dito. A-ayaw ko ng sinasakal ako."

"No, you can't. You'll be staying with me with all your life lady. I owned you. Even your parents can't do even a single thing to get you back. I will enclosed the deal, for a reason that you're mine. Given the fact for the unknown reason for you, I won't be having a low class method in accordance with your act. I owned you, that was mere enough."