KATHERINE
Dahil ang katabi ko ngayon ay si Lauren..
“Bakit ka nandito?” tanong ko sa kanya.
“Bakit, bawal ba akong manood ng sine?” tanong niya sa akin at lumingon siya kaya sobrang lapit ng mukha naming dalawa.
Hindi ko alam pero bigla na lang akong napalunok ng wala sa oras. Paano ba naman kasi ang bango ng lalaking ito. Tapos ang gwapo pa niya. Pero kailangan kong ayusin ang sarili ko dahil nakakahiya itong ginagawa ko.
Umiwas na ako ng tingin sa kanya at muli na lang akong tumingin sa screen. Ayaw ko naman na isipin niya na pinagbabawalan ko siya dito ngayon. Dahil hindi naman ako ang may-ari ng sinehan. Nakikinood lang rin naman ako. Baka nga ganito rin ang mga trip niya.
“Maganda ba?” tanong niya pero hindi ko alam kung sino ba ang kinakausap niya.
“Snob naman,” sabi niya kaya lumingon ulit ako sa kanya.
“Ako ba ang kausap mo?” tanong ko sa kanya.
“May iba pa ba akong kilala dito maliban sa ‘yo?” tanong niya.
“Ano ba ang maganda–”
“Ikaw,” sagot niya kaya biglang kumuno ang noo ko.
“Ako?”
“Ikaw, ano sa tingin mo ang palabas, maganda ba?” tanong niya sa akin.
“Maganda naman–”
“Maganda nga,” sabi niya pero sa akin naman siya nakatingin.
“Hindi ko alam na gusto mo pala ang mga ganito,” sabi ko sa kanya.
“Medyo,” sagot niya.
“Iniwan mo ang mag-ina mo sa restaurant? Sino ang kasama nila doon? Sana sinama mo na lang sila para nanood rin sila,” sabi ko sa kanya at muling nanood ng palabas.
“Mukha ba akong may asawa na?”
“Alam mo, hindi maganda na itinatanggi mo ang mag-ina mo. Kapag may anak at asawa ka na ay ‘wag ka ng kumilos na para bang binata ka pa,” sabi ko sa kanya pero bigla na lang siyang tumawa kaya nagulat ako.
“May nakakatawa ba?” tanong ko sa kanya dahil siya lang ang bukod tangi na tumawa.
“Natatawa lang ako dahil pinipilit mo na may asawa na ako. Mukha ba talaga akong may asawa na? Hindi pa nga ako makaporma sa babaeng gusto ko eh,” sabi niya sa akin.
“Bakit naman? Bakit hindi mo pormahan kung gusto mo pala?” tanong ko rin sa kanya.
“Baka kasi mabasted ako,” sagot niya sa akin kaya naman kumunot ang noo ko.
“Ikaw mababasted? Parang malabo naman yata ang sinasabi mong ‘yan,” sabi ko sa kanya dahil hindi ako naniniwala.
“Hindi ka ba naniniwala na mababasted ako?”
“Alam mo, malabo ang mata ng babaeng babasterin ka lang.”
“So, ibig sabihin ay malabo ang mata niya. Kung sabagay matanda na siya kaya nga siguro malabo na mga mata niya,” sabi niya kaya hindi na lang ako nagbigay ng comment ko.
Mukha kasing hindi naman totoo ang sinasabi niya. Nanood na lang ako dahil naisip ko na sayang naman ang bayad ko dito. Mukhang maganda naman ang palabas. May binili akong popcorn kaya naman ito na ang kinakain ko.
“Gusto mo?” tanong ko sa kanya.
Hindi naman siya tumanggi at kumuha naman siya. Kaya share kaming dalawa habang kumakain ng popcorn. Hindi na ako tumingin sa kanya dahil naiinis lang ako sa sarili ko dahil pinupuri ko siya na gwapo. Kasi gwapo naman kasi talaga.
Bigla na lang akong natigilan dahil bigla na lang nagkadikit ang mga kamay namin dahil sabay kaming dalawa na kumuha ng popcorn. Mabilis ko naman na binawi ang kamay ko dahil nga ako itong nahihiya sa kanya.
“Sige, mauna ka na.” sabi ko sa kanya.
“No, ikaw na.”
“Okay na ako, hindi na ako kakain.” sabi ko at binigay ko ito sa kanya.
Halatang nagulat siya pero bigla na lang siyang ngumiti kaya naman parang tumigil bigla ang mundo ko. Alam kong medyo madilim pero kasi ang gwapo ng lalaking ito. Kahit na madilim ay talagang makikita pa rin kung gaano ba siya kagwapo.
“Bakit ang gwapo mo?” wala sa sarili na tanong ko sa kanya.
“Gwapo ako?” nakangiti na tanong niya sa akin.
“May sinabi ba ako na gwapo ka? Anong sinasabi mo?” tanong ko sa kanya at umiwas ako ng tingin.
“Oo, narinig ko. Malinaw na malinaw,” sabi niya sa akin.
“Wala naman akong sinabi eh. Baka nabibingi ka lang,” sabi ko sa kanya.
“Kung nahihiya kang aminin ay okay lang. Ang mahalaga ay narinig ko na sinabi mo na gwapo ako,” nakangiti na sabi niya.
“Alam mo mali nama talaga n–”
Nagulat ako dahil bigla na lang bumukas ang ilaw dahil tapos na pala ang palabas. Hindi ko man lang namalayan na tapos na pala. Paano ba naman kasi nalipat ang atensyon ko sa lalaking ito. Inayos ko na ang bag ko dahil aalis na ako. Pero hindi ko alam bakit hindi pa itong isang ito umalis.
“May pupuntahan ka pa ba after dito?” tanong niya sa akin.
“Sa grocery lang. Bakit?”
“Samahan na kita, may bibilhin rin ako.”
“Ikaw ang bahala,” sabi ko na lang at nauna na akong naglakad palabas.
Siya naman ay nasa tabi ko lang at sabay kaming naglalakad na dalawa. Nagpaalam muna ako sa kanya na pupunta lang ako sa banyo pero talagang sumunod pa siya at naghihintay sa akin sa labas.
“Ang gwapo ng lalaki sa labas noh,” narinig ko na sabi ng isang babae.
“Totoo, super gwapo. Para siyang artista na parang model. Gusto ko nga magpapicture kaya lang nahihiya ako.”
“Kasama niya yata ang girlfriend niya,” sabi ng isa pang babae.
Kahit hindi ko itanong ay alam ko na kilala ko ang tinutukoy nila. Sure ako na si Lauren ang tinutukoy nila. Mukha ba niya akong girlfriend para ganun ang sabihin nila. Ang tanda ko na para maging girlfriend niya.
Nang lumabas ako ay umayos siya ng tayo niya at sumunod na sa akin. Ako naman ay tahimik lang na kumuha ng cart. Kaunti lang naman ang bibilhin ko, ako lang naman kasi mag-isa sa bahay kaya matagal ko pa bago maubos ang mga binibili ko.
“Ito lang lahat ng bibilhin mo?” tanong niya sa akin.
“Sapat na ito para sa akin. Ako lang naman ang mag-isa sa bahay,” sagot ko sa kanya.
“Wala ka na bang balak na mag-asawa ulit?” tanong niya sa akin na hindi ko inaasahan.
Hindi ko lang inaasahan na itatanong niya sa akin ang tungkol sa ganito. Hindi naman kasi kami close para magtanong siya.
“Matanda na ako para mag-asawa pa ulit. Saka walang lalaki ang gustong—”
KATHERINEDahil ang katabi ko ngayon ay si Lauren..“Bakit ka nandito?” tanong ko sa kanya.“Bakit, bawal ba akong manood ng sine?” tanong niya sa akin at lumingon siya kaya sobrang lapit ng mukha naming dalawa.Hindi ko alam pero bigla na lang akong napalunok ng wala sa oras. Paano ba naman kasi ang bango ng lalaking ito. Tapos ang gwapo pa niya. Pero kailangan kong ayusin ang sarili ko dahil nakakahiya itong ginagawa ko. Umiwas na ako ng tingin sa kanya at muli na lang akong tumingin sa screen. Ayaw ko naman na isipin niya na pinagbabawalan ko siya dito ngayon. Dahil hindi naman ako ang may-ari ng sinehan. Nakikinood lang rin naman ako. Baka nga ganito rin ang mga trip niya. “Maganda ba?” tanong niya pero hindi ko alam kung sino ba ang kinakausap niya. “Snob naman,” sabi niya kaya lumingon ulit ako sa kanya.“Ako ba ang kausap mo?” tanong ko sa kanya.“May iba pa ba akong kilala dito maliban sa ‘yo?” tanong niya.“Ano ba ang maganda–”“Ikaw,” sagot niya kaya biglang kumuno ang no
KATHERINEMabuti na lang talaga at hindi na bumalik ang lalaking ‘yon. Tatlong araw na rin simula ng umalis siya. Pero bakit ko ba siya iniisip? Ano ba ang pakialam ko sa bata na ‘yon? Mabuti nga na hindi ko na siya nakita dahil masungit lang naman siya.“Ate, okay ka lang po ba?”“May sinasabi ka ba, Nica?” tanong ko sa kanya.“Sabi ko po kung okay ka lang po?”“Okay lang naman ako, bakit mo naitanong?” tanong ko sa kanya.“Kasi kanina ka pa po tulala d’yan eh. Tapos kalbo na po ang halaman,” sabi niya sa akin kaya nagulat ako dahil hindi ko inaasahan na nakalbo ko na nga ang inaayos kong halaman.“Naku, hindi ko namalayan.”“Mukhang may iniisip ka po, ate. May problema ka po ba?” halatang nag-aalala na tanong sa akin ni Nica.Ngumiti ako sa kanya dahil ang bait talaga ng batang ito.“Okay lang ako, Nica. Hindi ko alam kung bakit lumilipad ang isip ko. Bigla ko lang kasi naalala ang mga halaman na binili ni Mr. Laczamana. Lagi kasing namamatay binibili niya para sa mommy niya. Kaya n
KATHERINE“Ano po ba ang gusto mo, Sir? Ikaw na lang po ang pumi–”“Ikaw, ikaw na lang. Wala naman akong alam d’yan eh.” sagot niya sa akin na nagbigay ng kakaibang kaba sa puso ko.Feeling ko ang bilis ng t*bok ng puso ko. Tapos nakatingin pa siya sa akin na hindi man lang kumukurap. Hanggang sa pareho kaming nagulat sa sunod na nangyari.Bigla na lang bumuhos ang ulan kaya naman tumakbo kaming dalawa papasok sa loob ng bahay ko. “Okay ka lang ba?” tanong ko sa kanya.“Mukha ba akong okay?” tanong niya sa akin habang hinuhubad ang coat niya.Masungit talaga ang lalaking ito. “Kukuha lang ako ng towel,” sabi ko na lang sa kanya at pumasok ako sa loob ng silid ko. Nabasa rin ang damit ko kaya naman balak ko na munang maligo. Pero naisip ko naman siya kaya lumabas na lang ako para ibigay sa kanya ang towel. Dahil kung maliligo ako ay matatagalan pa ako bago matapos. “Towel,” sabi ko sa kanya at inabot ko ito. Kinuha naman niya ito.Tumalikod na ako pero bigla naman siyang nagsalita.
KATHERINEInaasar ako ni Nica. Tuwang-tuwa talaga siya sa akin. Hinayaan ko na lang siya. Pero makulit talaga ang batang ito. Ayaw niya akong tantanan.“Ma’am, bakit po hindi ka na nagboyfriend?” tanong niya sa akin.“Naku, matanda na ako para sa bagay na ‘yan. Saka walang magkakagusto sa akin. Ayaw ko rin dahil nakakahiya ang past ko.” sagot ko sa kanya.“Bata pa naman po kayo. Hindi pa naman po huli ang lahat para sa inyo. Malay niyo po may darating na tao na magmamahal sa ‘yo,” sabi niya sa akin.“Walang magmamahal sa isang katulad ko.”“Lahat naman po ay may kanya-kanyang kwento. Hindi lang naman po ikaw ang may dark past. Alam niyo po kahit gaano pa po kadilim ang nakaraan mo ay naniniwala po ako na may darating na tao. Ang tao na may dalang ilaw ang ilaw na magbibigay ng liwanag sa buhay mo. Kaya po sana, ‘wag niyo pong isara ang pintuan niyo sa pag-ibig. Kasi lahat po tayo ay deserve na mahalin at magmahal,” sabi niya sa akin kaya napaluha ako.“Siguro nga, Nica. Pero wala pa n
KATHERINENagising ako na nandito ako sa garden. Nakatulog pala ako dito ng hindi ko man lang namalayan. Humihikab pa ako dahil kagigising ko lang pero nagulat ako dahil nasa harap ko ang gwapong lalaki na bumili ng mga halaman kahapon. Nakakunot ang noo niya na nakatingin sa akin.“Good morning po, Ma’am. Pinapasok ko na po si Sir Lauren.” sabi sa akin ni Nica.“It’s okay, ikaw na muna ang bahala sa kanya. Papasok lang ako sa loob,” sabi ko sa kanya. “Okay po, Ma’am.”Nagmamadali akong pumasok sa loob ng bahay ko. Paano ba naman kasi magulo ang buhok ko. Walang hilamos at hindi pa ako nakapagsipilyo ng ngipin. Nakakahiya talaga lalo pa ang seryoso ng mukha niya. Habang naghihilamos ako ay naramdaman ko na may tao na pumasok dito sa bahay.“Nica, may kailangan ka ba?” tanong ko sa kanya dahil siya lang naman ang pumapasok dito.Pero nagtataka ako dahil hindi naman siya sumagot sa akin. Kahit pa may bula ang mukha ko ay lumingon ako sa kanya pero nagulat ako na ang lalaking ito ang bu
KATHERINE“Pagmamahal? May magmamahal pa ba sa akin?” ito ang paulit-ulit ko na tinatanong sa sarili ko. Ang tanong na hindi ko rin alam ang sagot. Apat na taon na ang lumipas. At sa apat na taon na ‘yun ay pinagsisihan ko ang lahat ng hindi magandang ginawa ko sa anak at dati kong asawa. Ngayon ko napatunayan na tama nga talaga ang kasabihan. Saka mo lang malalaman ang halaga kapag wala na sa ‘yo.Marami akong pinagsisihan sa buhay ko. Nasa madilim ako ng buhay ko noon at hanggang ngayon ay dala-dala ko pa rin ito. Hindi ko alam kung kaya ko pa bang maging masaya. Hindi ko alam kung magiging okay pa ba ako. Siguro ay kailangan ko ng tanggapin na kahit ano pa ang gawin ko ay tatanda na lang ako na mag-isa.Si Reighn ang anak ko. Nasa US na siya at gusto ko rin na gawin na niya ang mga bagay na nais niya. Dahil ako, ako ang naging dahilan kaya naging malungkot ang childhood ng anak ko. Inalis ko sa kanya ang karapatan. Ang karapatan na maging masaya tulad ng ibang bata.Dahil sa mali