LOGIN
Huminga ng malalim si Kate bago siya pumasok sa malaking bahay kung saan siya nakatira. This place was her home for the past seven years of her life buhat nung ikasal siya kay Aiden Buenavista.
Kakagaling lang niya sa probinsya dahil dinalaw niya ang kanyang Lola Bien na may sakit at nanatili siya doon ng dalawang buwan dahil gusto niyang makasama ang kanyang lola.
Hindi na niya isinama si Pauleen dahil maiinip lang ito doon at hindi naman ito sanay sa buhay probinsya. Oo nga at hacienda ang lugar kung saan nandoon ang kabuhayan ng mga Hidalgo pero natitiyak niyang hindi ito magugustuhan ng kanyang anak kaya naman inihabilin niya muna ito kay Manang Siony
“Nandyan ka na pala!” sabi ni Manang Siony saka nito kinuha ang mga gamit niya
“Kamusta po kayo dito Manang?” tanong ni Kate at ngumiti naman ito
“Ayos lang kami dito, iha! Kung may problema naman, itatawag ko agad sa iyo!” sabi pa niya kay Kate
“Si Aiden po, umuuwi naman ba?”
Tumango naman si Manang kaya napanatag naman si Kate na may nakakasama si Pauleen habang wala siya dito ng dalawang buwan
“Nasaan po si Pauleen?” tanong niyang muli dahil miss na niya ang kanyang anak
“Nasa kwarto niya, iha!”
Mabait si Manang Siony at hindi naman lingid sa kaalaman niya ang kalagayan ng mag-asawa. Bagong kasal pa lang sila noon ay siya na ang kasama nila dito kaya naman nakikita niya kung ano ang pinagdadaanan ni Kate sa araw-araw.
Palagi na lang siyang pinapayuhan nito na balang araw, makikita din ni Aiden ang halaga niya. And she will just smile kahit pa wala na siyang nakakapang pag-asa sa puso niya na maayos pa silang mag-asawa.
Siguro, pagod na din siyang umasa.
“Pupuntahan ko lang po si Pauleen.” sa wakas ay sabi ni Kate saka siya pumihit para umakyat sa hagdan at puntahan ang kanyang anak
Kumatok siya sa pinto at nung nagsalita ang anak niya ay pinihit niya ang seradura at pumasok na siya sa pinto.
“Pauleen, Mommy’s here!” aniya pero nilingon lang siya ng kanyang anak at bumalik muli sa kanyang ginagawa
Halos mapaiyak na si Kate sa nakikita niya sa kanyang anak! Maaring matiis niya ang hindi magandang pagtrato sa kanya ni Aiden pero ang makita ang anak niya na lumalaking katulad ng kanyang ama, is way too much for her.
Pero anak niya si Pauleen at hindi niya ito pwedeng sukuan kaya naman nilapitan niya ito at niyakap mula sa kanya likuran.
“Ano ba ang pinagkakaabalahan mo?” tanong niya dito
Nakita niya na gumagawa si Pauleen ng bracelet na yari sa shells kaya naman napangiti siya dahil nakikita niya ang artistic side ng bata. Bagay na nakuha nito sa kanya.
“I am making a bracelet! Regalo po namin ito ni Daddy kay Tita Charlene!” masayang sabi ni Pauleen at halos hindi nakahinga si Kate sa sinabi ng kanyang anak
“Binili po ni Daddy ang materials nito abroad, Mommy! Pero may ibang gift din po yata si Daddy kay Tita para sa birthday niya. Excited na po akong ibigay kito sa kanya.”
Huminga ng malalim si Kate at pinigilan niya ang luhang nagbabadyang pumatak sa kanyang mga mata.
Sa edad ni Pauleen na anim, hindi man lang ito gumawa ng anything special for her kahit pa alam nito na birthday niya. There was no celebration kaya naman twing birthday niya, umuuwi na lang sila ni Pauleen sa bahay ng parents niya.
And in those seven years, never na nagpunta si Aiden sa birthday celebration niya. He must really hate her birthday!
“Ganun ba? I am sure, magugustuhan ni Tita Charlene ang regalo mo.” napatingin sa kanya si Pauleen at pumikit-pikit siya para hindi malaglag ang mga luha sa harap ng anak niya
“Okay ka lang, Mommy? Bakit parang sad ka?” tanong nito sa kanya
“Hindi baby! Masaya nga ako kasi nakauwi na ako dahil na-miss kita! Ikaw, na-miss mo ba si Mommy?” tanong niya sa anak niya
“Mmm….sige na Mommy, I have to finish this! Iwan niyo na po ako!” napangiti si Kate ng mapait dahil sa nakikita niya, ni hindi man lang hinanap ng anak niya ang kanyang presensya
“Okay anak! Maliligo lang si Mommy!” paalam niya pero hindi na siya sinagot ng bata dahil nagpatuloy na siya sa paggawa ng bracelet
Ano kaya ang regalo ni Aiden kay Charlene? Hindi niya mapigilang maghinanakit dahil sa tagal nilang mag-asawa, hindi siya nakatanggap ng kahit ano mula dito. Aiden supports the needs of the house pero ang personal na gastos niya ay galing sa sariling kita niya bilang sekretarya ng kanyang father in law sa kumpanya ng mga Buenavista.
Ayaw ni Aiden na magtrabaho siya pero dahil kagustuhan iyon ng kanyang biyenan, at bilang presidente pa rin siya ng kumpanya, walang nagawa si Aiden kaya naman sinabihan siya nito na hindi siya bibigyan ng pera for her personal needs dahil may pera naman siyang kinikita.
At isa yun sa maraming bagay na sinabi at ginawa ni Aiden sa kanya na nagpababa ng kumpyansa niya bilang tao at bilang babae.
Kilala siya bilang asawa ni Aiden sa kumpanya ng mga Buenavista pero wala siyang nakukuhang paggalang mula sa mga tao dito. Siguro kasi, naniniwala sila sa isang bagay na ibinibintang sa kanya ni Aiden kahit na hindi naman iyon totoo.
Taliwas kay Aiden at sa kapatid niyang si Gianna na palagi siyang pinagsasalitaan, mabait sa kanya ang mga magulang ni Aiden. Lalo na si Madam Armida, ang lola ni Aiden.
Nathan, her brother in law, ay normal lang naman. They are of the same age at hindi siya pinakitaan nito ng kagaspangan ng ugali.
Bata pa lang siya, magiliw na sa kanya ang Lola ni Aiden. Madalas siyang isama ng kanyang Daddy sa tahanan ng mga Buenavista at naging kalaro pa nga niya doon si Gianna at si Nathan. Nakakalungkot nga lang na wala na ang Daddy niya dahil kung buhay pa ito, hindi nito hahayaang masaktan siya.
Ang Mommy naman niya, iniwan ang kanyang Daddy noon tatlong gulang palang siya kaya naman ang Lola niya ang nagpalaki sa kanya.
Pagpasok niya sa kwarto ay agad siyang naligo dahil gusto na din niyang magpahinga. Pagod na din siya sa biyahe lalo at nag-commute lang naman siya paluwas ng siyudad.
After her bath ay tinuyo na niya ang kanyang buhok para makatulog na din siya hanggang sa maalala niyang tawagan si Aiden para ipaalam na nakabalik na siya.
Kahit pa alam niyang wala naman itong pakialam, she still made that call at matagal bago ito sagutin ng kanyang asawa.
“What!?” hindi na nagulat si Kate dahil sanay na siya na ganito ang pakikitungo sa kanya ng lalaking minahal niya eversince she was a teenager
Simpleng crush, puppy love hanggang sa nauwi sa one great love. Kaya nga masaya siya noong ipakasal sila ng kanilang mga magulang at kahit pa alam niyang abot-langit ang galit ni Aiden sa kanya, she still took the chance dahil umasa siya na mapapalambot din niya ang puso ng kanyang asawa.
“Nakabalik na ako.” maiksing saad ni Kate pero tahimik lang naman ang kabilang linya hanggang sa marinig niya ang isang tinig
“Aiden darling, c’mon! The water in the tub is ready!”
And then, naputol na ang linya.
Pumasok sa Polaris kinabukasan at nagpapasalamat naman si Andrea na hindi na uwi sa pagtatalo ang pag-uusap nila ni Emir kagabi.She was worried na magalit sa kanya si Emir dahil hindi niya nasagot agad ang mga tawag at messages nito.At hanggang maari, ayaw niyang magkaroon sila ng pagtatalo.“Uy, ang aga mo ah!” bati ni Chester kay Andrea na noon ay nakaupo na sa mesa niya at nagsisimula ng magtrabaho“Para iwas traffic, Sir!” magalang na sagot ni Andrea“Sir ka diyan! Chester na lang! Sinabi ko na sa iyo yan eh! Saka hindi naman tayo nagkakalayo ng edad!” tinaasan pa siya nito ng kilay kaya natawa na lang ng mahina si AndreaAlam naman kasi niyang hindi totoo yun dahil natitiyak niyang mas bata lang ito ng konti kay Emir.“Nakakahiya naman po, sir! Siyempre po, mas nauna kayo sa akin at kayo po ang superior ko!” sabi pa ni Andrea “Sus, wala namang seniority dito, Andrea! Isa pa, hindi naman ako ang nagpapasweldo sa iyo!” nakangiting sabi ni Chester“Oy Chester, binobola mo ba si
“Mas okay na ba sa iyo yung ganito? I mean, mayaman ka naman pala pero bakit mas gusto mong nangungupahan at nagbabanda?” tanong ni Andrea kay MarioHindi nga nila namalayan na naubos na nila ang cake na nasa harap nila at mukhang tama si Mario, paborito nga niya ito.“Gaya ng sinabi ko, mas gusto ko yung ganitong buhay! Isa pa, nandyan naman ang kapatid ni Daddy, si Uncle Stephen. Siya ang namamahala sa negosyong naiwan ni Daddy. May share naman ako doon dahil ako ang tagapagmana ni Daddy at para sa akin, okay na yun!” sabi pa ni Mario“Wala naman akong hilig sa negosyo eh! Kahit noon pa, nasa music ang passion ko.” dagdag pa ni Mario“Ilang taon ka na pala nung mangyari ang aksidente?” tanong ni Andrea sa kapitbahay niya“Fourteen lang ako noon. Tapos yung kapatid ko na si Moira, six years old! Medyo malayo ang age gap namin kaya naman siya ang baby ang pamilya!” Habang nagkekwento si Mario tungkol sa kapatid niya ay kitang-kita sa mga mata nito ang fondness sa namayaoang kapatid n
Pagdating ni Andrea sa apartment niya ay natanaw niya si Mario na nakaupo sa labas naman ng sariling apartment nito.Agad itong tumayo nung makita siya kaya naman binati ito ni Andrea.“Hi Mario!”“Kanina pa kita hinihintay!” sabi nito sa kanya kaya napakunot naman ang noo ni Andrea“Bakit? May problema ba?” tanong ng dalaga“Wala naman!” sabi ni Mario saka niya itinaas ang isang supot pero hindi naman makita ni Andrea ang laman noon“Ano yan?” tanong ni Andrea at agad na lumipat si Mario sa side ng apartment niya“Gripo! Naisip ko kasi na baka busy ka na dahil pumapasok ka na kaya, ako na ang bumili!” sabi ni Mario Nagulat naman si Andrea dahil hindi naman niya inaasahan ang ganito mula kay Mario.“Naku Mario, nag-abala ka pa! Nakakahiya naman!” nahihiyang payahag ni Andrea“Okay lang yun! Isa pa, may binili din kasi ako doon kaya sinabay ko na!” paliwanag ni Mario“Ganun ba? Sige salamat kung ganun Mario! Ang dami ko ng abala sa iyo!” sagot naman ni Andrea“Patayin ko lang yung ma
Sa opisina ni Declan na-assign si Andrea bilang assitant ng EA niyo na si Chester.Mabait naman sa kanya si Chester at siya na din ang nagbigay ng training sa kanya nung araw na iyon.Binigyan na din siya ng mga work load niya at dahil nagkaroon na siya ng training sa office ni Emir ay naging madali naman ang lahat sa kanya.“Kamusta ka naman?” Declan asked nung dumating na ito bandang alas-nueve“Okay lang po Sir!” sagot ni Andrea Tinawag niyang Sir si Declan dahil siyempre pa, nasa opisina sila.“That is good! By the way, I submit mo kay Chester ang mga papeles mo para maprocess ang mga insurances mo!” bilin pa ni Declan sa kanya bago ito pumasok sa loob ng office niya“Salamat Sir!” magalang na sagot niya dito“Chester, ikaw na ang bahala sa kanya alright?” anito at ngumiti naman ito sa boss nila“Yes Sir! Ako na po ang bahala!” May mga tinuro pa sa kanya si Chester at sa totoo lang, magaan naman ang trabaho para sa kanya. Umalis si Declan at si Chester bansang tanghali dahil m
Masaya ang tatlong araw na bakasyon nila Andrea at Emir sa Palawan at sobrang naenjoy ng una ang mga lugar na pinuntahan nila ni Emir doon.Araw ng Linggo ngayon at hinayaan na siya ni Emir na makapagpahinga sa apartment dahil bukas ay papasok na siya sa Polaris.Alas-onse na ng umaga at kakatapos lang niyang labhan ang mga damit niya. Binuksan niya ang grupo sa lababo at nagulat na lang siya nung biglang nasira ang grupo ng tubig.Nagpanic si Andrea dahil hindi niya alam kung paano papatayin ito kaya naman kinuha niya ang telepono niya para sana tawagan si Emir pero naisip niya na malayo ang unit nito dito.At kung makarating man ay baka bumaha na sa loob dahil sa dami ng tubig na tumatapon.Agad siyang lumabas para humingi ng tulong. Palinga-linga siya pero mukhang wala namang tao sa mga katabing apartment.Hanggang sa biglang bumukas ang pinto kaya napalingon naman agad si Andrea.Si Mario!Mukhang kakagising lang at may dala itong sigarilyo na hindi pa nasisindihan.“Andrea, nak
Nakarating naman sa Palawan sina Emir at Andrea at mula sa airport ay sinundo sila ng service ng hotel kung saan nagpa-book si Emir ng kwarto para sa kanila ni Andrea. Hindi nga mapakali si Andrea nung malaman niya na isang kwarto lang ang kinuha ni Emir para sa kanila.Hindi na lang niya pinahalata sa kanyang nobyo ang pagtutol niya dahil ayaw naman niyang sirain ang magandang mood ni Emir.Malaki ang kwarto na nakuha ni Emir para sa kanila dahil ito ang pinakamalaki sa lahat ng kwarto dito. “Do you like our room, babe?” tanong ni Emir matapos niyang isara ang pinto ng kwartoNasa terasa si Andrea at nakatanaw siya sa dagat at nagulat na lang siya nung yakapin siya ng binata.“Okay lang naman, Babe!” sagot ni Andrea at ramdam ni Emir ang kabang nasa puso ng kanyang nobya“Don’t worry, babe! Hindi naman tayo magkatabi sa kama! Sa lapag na lang ako! Fully-booked na kasi ang hotel kaya no choice na ako!” paliwanag naman ni Emir‘“May tiwala ka naman sa akin, hind ba?” tanon ni Emir ka







