Chapter 2 - Pregnant

Tatlong buwan ang lumipas mula nang magdesisyon si Psalm na umalis at iwanan ang asawa. Kinailangan niyang humanap ng tiyempo dahil alam niyang may mga nakabantay sa kaniya sa mansion.

Mabigat ang loob na hinimay niya lahat ng alaala ng nakaraan nila ni Darvis. Libo-libong mga larawan, daan-daang libong mga salita na nakaukit sa love letters at patong-patong na mga regalo. Itinago niya ang mga iyon sa isang ligtas na silid para ihanda bilang sorpresa kay Darvis sa araw ng kaniyang pag-alis.

Isang umagang abala ang lahat sa paghahanda  para sa wedding anniversary nila ni Darvis nagkaroon ng pagkakataon si Psalm na pumuslit. Kinuha niya sa pinagtataguan ang naka-impakeng mga gamit. Tahimik at mahinahon siyang lumisan sakay ng taxi na nag-deliver doon ng in-order niyang ice cream.

"Saan tayo, Ma'am?" tanong ng may edad na driver.

"Holiday Capital Hotel," matamlay niyang sagot.

Ramdam niya ang mabining haplos ng pintig sa kaniyang sinapupunan. Tila ba pinalalakas ang loob niya. Oo. May buhay roon. Isang buhay na kailangan niyang ingatan at protektahan.

Sabik siya na nag-aalala.

Paano kung malaman ni Darvis? Matatapos ba ang pagkalulong nito ngayon sa kapatid niyang si Pearl?

Baka hindi rin. Malamang ay tuluyan nang nalason ng pagnanasa ang utak at puso ng asawa niya. Dati nasabi niya na minsan na siyang ipinahamak ni Pearl kaya nagkaroon siya ng trauma. Pero duda siya kung naniwala noon si Darvis. Anghel na walang pakpak ang tingin nito sa kaniyang kapatid. Likas kasing malambing si Pearl. Pala-kaibigan bukod sa maganda at matingkad ang pagiging mestiza. Kahinaan ng mga lalaki ang alindog ng kaniyang kapatid. Pero hindi niya inasahan na pati ang asawa niya ay mabibihag. Akala niya sapat ang pagmamahalan nila para maging baluti nito laban sa tukso. 

"Ma'am, nandito na po tayo," pukaw sa kaniya ng driver.

"Thank you," inabot niya rito ang pamasahe at bumaba.

Naka-book na siya sa Holiday Hotel. Doon muna siya mananatili. Four-star ang hotel na iyon at sinadya niyang doon magtago pansamantala. Hindi siya agad matutunton ni Darvis. Hindi nito maiisip na mag-i-stay siya sa hotel na iyon.

"Salamat, Manong!" Muli niyang pasalamat sa driver matapos nitong i-diskarga ang mga bagahe niya.

Tinulungan naman siya ng gwardiya papasok sa gusali at inalalayan din ng hotel staff patungo sa elevator. Pagdating sa kaniyang suite, inayos niya sa cabinet ang mga gamit at nagpaakyat na rin ng early lunch mula sa fine dining sa ibaba. Gutom na siya. Gatas lang ang ininom niya kanina.

Nahinto siya sa pagkuha ng hanger  nang biglang umasim ang kaniyang sikmura kasabay ang pag-ikot ng buong paligid.

Tutop ang bibig, nagmamadali siyang pumasok ng banyo at dinakma ang toilet bowl. Narinig pa niya mula roon ang cellphone niyang nagri-ring. Nahahati ang atensiyon niya sa sikmurang nag-alburuto at sa kumakantang cellphone.

Halos maluha siya habang sumusuka at nangangatal na ang mga tuhod niya. Inabot niya ang face towel at nagpunas sa bibig. Nagtungo siya sa may lavatory at nagmumog saka lumabas ng banyo.

Binalikan niya ang cellphone na nasa kama, tiningnan kung sino ang tumawag. Lalong umasim ang sikmura niya nang makitang si Darvis ang caller.

"Psalm, ayos ka lang ba? May nangyari ba sa iyo?" Bakas sa tono ng lalaki ang panic at pag-aalala.  

"Okay lang ako," malamig niyang tugon. Kumuha siya ng tissue mula sa box ng Kleenex at suminga roon. Ang hungkag ng sikmura niya. Pati ang natirang sugar yata na nagpapanatili ng lakas niya ay naubos nang sumuka siya. 

"Umiiyak ka ba? May nanakit sa iyo, sabihin mo sa akin, Psalm!"

Napaismid na lang siya.

Mula nang maging patriarch ng angkan ng mga Florencio si Darvis, malakas at gentleman ang imaheng nakikita ng ibang tao rito. Tuwing may nanakit kay Psalm tinitiyak nitong magbabayad ang mga iyon at malaman ng mga taong iyon kung gaano ito kabangis.

Sumimangot si Psalm habang iniisip kung tunay ba o pagpapanggap lamang lahat ng pag-aalaga ng asawa sa kaniya. Biglang sumakit ang ulo niya sa pag-iisip. Gusto muna niyang ipahinga ang utak.

"Nasaan ka? Hindi kita makita rito sa bahay. Umalis ka ba?"

Tumirik ang mga mata niya. "May inasikaso lang ako."

"Okay ka lang ba?"

"Well, masama ang loob ko sa isang tao." 

Kung malaman nitong nag-chat sa kaniya si Pearl at sinabi ang tungkol sa pregnancy, paano kaya magre-react ang asawa niya? Sabagay, hindi na siya interesado pang malaman iyon.

"Kanino? Sino'ng may lakas ng loob na sirain ang mood mo?"

'Ikaw!' 

Gusto niyang ibulyaw dito. 

Bumalong ang likido sa mga mata ni Psalm kasabay ang pagsilip ng sarkastikong ngiti. Magsasalita sana siya ulit nang mag-notify ang cellphone na ginagamit niya para sa contact ng nga charity institutions na binibigyan niya ng support. May pumasok na bagong chat mula kay Pearl. Binasa niya iyon.

Pearl: Ate, sinabi ko na kay Darvis ang tungkol sa pagbubuntis ko. Tingin mo, pipiliin ba niyang samahan ka sa wedding anniversary n'yo ngayon or sa akin siya pupunta...sa anak namin, ang nakatakdang tagapagmana ng angkan ng mga Florencio.

Mas masaganang luha ang bumukal sa mga mata ni Psalm. Luha ng galit. Talagang sinasagad ng kapatid niya ang natitirang pasensya sa kaniyang katawan. Kung nasa harapan niya lang ito baka kanina pa ito nakalbo.

"Darvis," muli niyang binalingan ang asawa. "Ikaw ang sumira sa araw ko...happy wedding anniversary sa iyo."