Kabanata 5

Sinabi ni Noelle, “Nawalan ng passport ang kaibigan ko at nagtatanong siya kung paano makakakuha ng bago.”

Nagmadali si Shawn palapit at hinawakan siya ng mahigpit. “Natakot ako bigla. Akala ko lilisanin mo ang bansa ng wala ako.”

Umiwas si Noelle mula sa kanya at sumuka na naman. Naaamoy niya ang pagiging sweet niya ng husto, pati ang pabango ng babae.

Minsahe ni Shawn and likod ni Noelle habang nasasaktan ang ekspresyon. “Anong ipinakain nila sa iyo? Sinabi ko na sa kanila na ingat sila sa mga pagkain dahil sa sikmura mo… Tatanggalin ko na sila ngayon din!”

Itinulak siya palayo ni Noelle ng buong lakas. “Puwede mo tanggalin ang kahit na sinong gusto mo tanggalin, pero huwag mo akong gamitin na palusot para sa mga ginagawa mo!”

Naguluhan siya sa biglaang niyang galit. “Galit ka ba sa akin, Elle? Dahil ba masyado akong abala para makasama ka? Hindi muna ako papasok bukas para makasama kita. Okay ba iyon sa iyo?”

Gusto niya halos matawa sa kalokohan ng sitwasyon. “Ako lang ang sasamahan mo?”

“Oo, ikaw lang.”

Huminga si Noelle ng malalim. “Sana tuparin mo ang pangako mo.”

Sa gabing iyon, umulan ng malakas. Patuloy sa pagsuka si Noelle simula ng makauwi. Gusto ni Shawn na manatili sa tabi niya, pero ang sabi ni Noelle ay lumayo siya. “Huwag ka lumapit sa akin. Lalo lang ako nasusuka sa amoy mo.”

Inamoy niya ang kanyang damit. “Baka hindi mo gusto ang amoy ng cologne ko. Iba ang gagamitin ko sa susunod.”

“Alam mo dapat na hindi iyon dahil sa cologne, Shawn!” galit niyang sinabi.

“Sige na, sige na. Huwag ka na magalit. Hindi na ako maglalagay ng cologne, okay?”

Naghilamos si Noelle at tinitigan ang repleksyon niya sa salamin. Nakita rin niya si Shawn na aligagang naghihintay sa kanya sa labas ng banyo, may dala siyang baso ng mainit na tubig.

Hindi pa din niya maintindihan. Paano niya nagagawang umarte na mahal siya ni Shawn kung itong umaalingasaw siya sa tamis ng amoy ng pabango ni Jessica? Paano niya nasira ang relasyon nila ng ganoon na lang kung ganito ang ipinapakita niya pinahahalagahan siya?

Sinusubukan ba niyang patunayan na tama ang mga senior executives? Na okay lang sa mga lalake na magloko basta hindi alam ng asawa nila?

Well, mali ang tingin niya sa kanya. Hindi siya ang walang muwang at madaling lokohin na babae, at hindi rin niya isusuko ang mga prinsipyo niya. Dahil hindi na buo at puro ang pag-ibig niya, ayaw niya na kahit maliit na parte nito.

Sa sumunod na umaga, isinama ni Shawn si Noelle sa ospital. Matapos ang mga test, may konklusyon na ang mga doktor. “Mukhang mayroon siyang emotional gastroenteritis.”

“Anong ibig sabihin nito?” tanong ni Shawn.

“May matinding emotional stress na pinagdadaanan ang pasyente na matindi ang epekto sa kanya, ang resulta ay gastrointestinal dysfunction at pagsusuka.”

Tinanong ni Shawn si Noelle, “May problema ka ba na kinakaharap, Elle? Sabihin mo kung anong bumabagabag sa iyo. Baka matulungan kita na ayusin ito.”

Umiwas siya ng tingin mula sa kanya, iniwasan niya ng lambing niya. “Hindi mo kaya.”

“Bakit hindi mo muna sabihin sa akin? Ilang mga bagay lang sa mundo ang hindi ko kayang ayusin.”

Tama siya. Totoong issue ito na siya lang ang may kaya. Panandalian, gusto tanungin ni Noelle kay Shawn kung sino ang una niyang ililigtas kung mahuhulog sila sa tubig ng sabay ni Jessica.

Pero kung iisipin, naisip din niya na dapat walang ipaubaya ang buhay nila sa iba. Ang umasa sa iba ay magiging resulta lang sa matinding kalungkutan kung mabibigo sila.

Marunong siyang lumangoy, kaya ililigtas niya ang kanyang sarili. Hindi na niya kailangan si Shawn.

Nag-apply si Noelle sa art academy sa Neloria sa pangalang Aria Byrd. Isinuko na niya ang kanyang pangarap ng pakasalan si Shawn. Sa hinaharap, mabubuhay na lang siya para sa kanyang sarili.

“Ano kaya kung manood tayo ng movie ngayong tanghali, Elle?” ideya ni Shawn. “May bagong comedy na ipapalabas, at mapapasaya ka nito.”

“Ngayong tanghali? Wala ka bang trabaho?” tanong ni Noelle.

“Nagkasundo tayo na buong araw kitang sasamahan, hindi ba? Tutuparin ko ang sinabi ko. Hindi ko sinisira ang mga pangako ko.”

Sa oras na iyon, tumunog ang phone niya. Gusto niya tanggihan ang tawag pero nag-alinlangan siya matapos makita ang caller ID. Pinanood ni Noelle ang ekspresyon niya na nagbago mula sa inis at naging nahihirapan.

Ngumiti siya. “Sagutin mo. Importante ang trabaho.”

“Babalik din ako, okay? Bigyan mo lang ako ng limang minuto.”

“Okay.”

Aalis na siya dapat dala ang phone niya, pero pinigilan siya ni Noelle. “Sagutin mo dito. Hindi naman sa hindi ako nakakaintindi ng business jargon. Hindi ako magsisiwalat ng mga sikreto.”

Nanigas siya, nakakailang ang dating niya. Makalipas ang ilang sandali, sinagot niya ang tawag, nagkunwari siyang galit. “Hindi ba’t sinabi ko na huwag akong tawagan ngayon? Anong nangyayari?”

Hindi alam ni Noelle kung anong sinabi ni Jessica, pero narinig niya ng kaunti ang pag-iyak niya. Naging maingat ang tono ni Shawn habang nanonood siya. “Sige, naiintindihan ko. Sandali lang.”

Ibinaba niya at humingi siya ng tawad. “Kailangan ko pirmahan ang isang urgent na dokumento, Elle. Dinala ito ng manager sa ospital—nasa baba siya. Babalik din ako agad pagkatapos itong pirmahan, okay? Kalahating oras lang at babalik na ako.”

Tumango siya, at tumakbo siya halos palabas ng kuwarto.

Nataw ang doktro at sinabi, “Mahal na mahal ka talaga ni Mr. Pitt, Mrs. Pitt. Willing siyang isantabi ang trabaho niya para sa iyo.”

“Ganoon ba?” sumimangot si Noelle. “Pasensiya na. Kailangan ko magbanyo.”

“Sige lang.”

Nilisan niya ang kuwarto at nakita si Shawn na tumakbo sa emergency stairs dahil masyadong maikli ang pasensiya niya para hintayin ang elevator. Hindi siya nagsinungaling—bumaba siya talaga.

Pero, ang pinuntahan niya sa ibaba ay ang gynecology department.

Sa oras na iyon, tumunog ang phone niya. Message ito mula kay Jessica. “Pasensiya na tungkol dito, Ms. Anderson, pero baka hindi ka na niya makasama buong araw. Nakita mo naman kung gaano siya nagmamadali matapos ko siyang tawagan, hindi ba?”