Chapter 4.

Malapit na ang taxi na sinasakyan ni Reinna sa lumang bahay ng mga magulang niya nang matanaw niya ang ilang kalalakihan na nasa labas ng bahay. At hindi lang iyon, dahil nakuha ang atensyon niya sa ilang malalaking carton na nasa labas ng gate.

“Manong, pakitabi lang po riyan,” ani Reinna sa taxi driver. Mabilis siyang kumuha ng pambayad sa pitaka niya at inaabot ito sa driver.

Tinulungan din siya nitong maibaba ang dala niyang dalawang maleta na nasa compartment sa likod ng taxi.

“Salamat po,” aniya.

“Ma’am Reinna! Ma’am Reinna!”

Napalingon si Reinna at nakita niya si Aling Stela na nagkukumahog na lumapit sa kanya. Umiiyak ito kaya nabahala siya.

“Aling Stela, ano po nangyayari rito? Bakit may mga malalaking carton dito sa labas ng gate? Saka bakit po kayo umiiyak?” kunot noong tanong niya sa matanda. Ito ang caretaker ng bahay ng mga magulang niya at pinapasahod niya ito sa mula sa allowance na naipon niya na binibigay sa kanya ng biyenan niyang lalaki noong hindi pa ito na-coma. Binibigyan din naman siya noon ni Jacob kahit masama ang ugali nito.

“Ma’am, may dumating po rito na lalaki na may dalang attache case at nagpakilala na abogado raw ng asawa mo na si Sir Jacob,” wika ng ginang.

Binitawan ni Reinna ang dalawang maleta niya at napakuyom ang mga kamay niya.

“May kasama rin po siyang mga lalaki at mga kasambahay na siyang nagliligpit nitong mga gamit nyo rito sa bahay nyo Ma’am,” patuloy na sumbong ni Aling Stela sa kanya.

“Nasaan sila? Nasa loob pa ba?” tanong niya.

Magsasalita na sana si Aling Stela, nang matanaw ni Reinna ang dalawang kasambahay na pamilyar sa kanya. Palabas na sa gate ang dalawa habang buhat-buhat ang ilang mga gamit na galing sa loob ng bahay.

“Dito ka lang muna Aling Stela, sandali lang,” aniya at iniwan sa matanda ang dalawang maleta niya.

Kilala niya ang dalawang kasambahay. Ito ang mga kasambahay sa mansion ng mga Salazar. Kaya pala hindi niya nakikita ang mga ito kanina sa mansion kasi nandito pala.

“Sino ang nag-utos sa inyo na pumasok dito sa bahay ng mga magulang ko at ilabas ang mga gamit namin?” mahinahon na tanong ni Reinna nang makalabas na ang mga ito. Kahit ang totoo ay gusto niyang sigawan ang mga ito.

“Si S-Sir J-Jacob po Ma’am Reinna,” nakayukong sagot ng dalawa na nautal pa.

“Sorry Ma’am. Hindi po namin ito gusto, pero napag-utusan lang po kami,” kabadong sagot naman ng isa.

Humigpit ang pagpakuyom ng mga kamao ni Reina. "Hayop ka talaga Jacob!" nagpupuyos na sigaw niya sa isip.

Iniwanan niya ang dalawa at deretsong papasok na sana siya sa gate nang harangin siya ng dalawang lalaki.

“Ma’am, pasensya na po, pero hindi po kayo pwedeng pumasok sa loob,” anang isang lalaki na sa tingin niya ay mga tao ni Jacob.

“Bahay ko ‘yan! Bahay ng mga magulang ko! Kaya papasok ako kung kailan ko gusto!” namumulang sigaw niya sa mga ito.

Tinulak niya ang dalawang lalaki pero hindi man lang natinag ang mga ito.

“Pasensya na talaga Ma’am. Bawal po kasi talaga kayong pumasok sa loob.”

“Umalis kayo riyan!” bulyaw ni Reinna.

“How about.... ikaw ang umalis?” natigilan si Reinna nang marinig niya ang baritonong boses sa kanyang likod. Napalingon siya at nakita niya ang kunot-noo na mukha ni Jacob.

“Anong kalokohan na naman ba ‘to Jacob?”

“Hindi kalokohan to Reinna,” ani nito at tumaas ang sulok ng labi.

“Pati ba naman ang bahay nina mom at dad kukunin mo? Wala akong matitirhan ngayon Jacob, kaya please lang. Huwag na pati itong bahay namin,” pakiusap niya sa dating asawa.

“Akala ko ba malinaw na ang naging usapan natin kanina kasama si attorney ha, Reinna? Malaki ang utang ng mga magulang mo sa daddy ko at kailangan nila magbayad! Dahil patay na rin naman na sila, kaya kukunin ko lahat ng mga naiwan nila. Naiintindihan mo ba?” mariin nitong sabi.

Napailing-iling naman si Reinna. Hindi siya makapaniwala na ganito kasakim ang lalaking pinakasalan at minahal niya ng ilang taon.

“Mukhang hindi ka pa ata nakamove-on sa annulment natin at hindi mo naintindihan kanina ang mga sinabi ng abogado,” ani pa nito na bahagyang natawa.

Nagawa pa talaga nitong magsaya, samantalang siya tila basang sisiw na walang mapuntahan. Nananakit na ang lalamunan niya sa pagpipigil na umiyak sa harapan nito.

“Attorney, tapos na ba?” dinig niyang tanong ni Jacob sa abogado.

“Yes, Mr. Salazar. Ito na ang lahat ng mga gamit ng mga De Vera. Wala ng naiwan sa loob, kung meron man iyon ay mga lumang furnitures na lamang,” sagot ng abogado. Mas lalong napahigpit ang pagkakakuyom ni Reinna sa mga kamao niya sa narinig.

“Salamat, attorney,” pasalamat pang sabi ni Jacob dito. Nagawa pa talagang magsaya at magpasalamat ang sira ulong Jacob!

Parang nanlalamig ang buong katawan ni Reinna at sobra siyan nanginginig siya sa galit.

Sinamaan niya ng tingin si Jacob nang muli itong humarap sa kanya. Kung nakakamatay lang ang tingin, malamang na kanina pa ito bumulagta sa lupa sa talim ng mga titig niya rito.

May kinuha ito sa bulsa ng suot nitong coat na sa tingin niya ay cheque. May sinulat doon ang lalaki at ipinatong sa ibabaw ng malaking carton sa tabi niya.

“Another one hundred thousand para sa pananahimik mo Reinna,” ani nito at binalingan ang mga tao nito. “Bantayan nyo nang maigi ang bahay na ito at huwag nyo hayaan na makapasok si Reinna sa loob. Kung ayaw nyong mawalan ng mga trabaho!”

Iyon lang at umalis na si Jacob sakay ng kotse nito. Nanghihina na napaupo na lang si Reinna sa gutter ng semento sa gilid.

Napahilamos siya ng mukha at tila hindi alam ang gagawin niya sa mga oras na ito. Ang malas naman niya. Problema nya ngayon ay kung saan siya tutuloy. Kung magho-hotel naman siya pansamantala, paano naman itong mga gamit ng mga magulang niya. Hindi naman pwede dalhin sa hotel ang mga ito at sobrang dami. Ayaw naman niyang ipamigay na lang din basta, lalo pa at hindi pa niya naayos ang mga ito.

“Ninang?”

Napaangat ng tingin si Reinna nang marinig niya ang pagtawag sa kanya ng ‘ninang.’

Tumambad sa paningin niya ang nag-aalalang gwapong mukha ni Z. Ang anak ng bestfriend niyang si Harlie at asawa nitong si Zion. Nag-iisang anak lang ng mga ito si Z at parehong inaanak nilang magkakaibigan na sina Julie at Liezl.

“Ninang, what happened? Bakit nasa labas itong mga gamit nyo?” takang tanong ni Z sa kanya.

Nag-squat pa ito ng upo sa harapan niya at tinitigan siyang mabuti.

“Anong ginagawa mo rito, Z? Bakit nandito ka?” tanong niya sa inaanak, imbes na sagutin ang tanong nito.

“Uhmn, may project kasi kami sa school and then one of my friends dito nakatira. Diyan lang sa kabilang bahay. Pauwe na rin sana ako, kaso nakita kita rito,” sagot ni Z.

Kiniskis ni Reinna ang mga palad niya na kanina pa nanlalamig. Sumasakit na rin ang lalamunan niya kanina pa sa kakapigil ng pag-iyak.

“Ayos lang po ba kayo, Ninang?” hinawakan ni Z ang kamay niyang nanlalamig.

“Parang namumutla kayo, Ninang. Sandali lang po,” ani Z at tumayo na. Sinundan ni Reinna ng tingin ang binata at nakita niyang nagtungo ito sa dalang kotse at may kinuha sa loob.

“Water, Ninang. Uminom po muna kayo ng tubig.”

Tinanggap naman ni Reinna ang binigay bottled water ni Z at uhaw na uhaw siyang uminom. Pagkatapos ay napabuntong hininga siya bago tumayo at nilapitan si Aling Stela.

“Aling Stela, may alam po ba kayong paupahan na apartment?”

“Ako, Ninang meron.”

Binalingan ni Reinna si Z na nasa tabi niya na naman.

“Talaga? Meron?”

“Yes, Ninang. Diyan lang po sa labasan nitong village, may nadaanan ako kaninang naka-apartment for rent. Mukhang bagong gawa pa ang apartment,” wika ni Z.