Chapter 18

PY18

Napatitig ako sa kaniya nang marinig ang kaniyang sinabi. Heto na naman, sa tuwing magkaka-moment kami, bigla na nalang bumabagal ang lahat ng bagay na dinadapuan ng aking paningin. Everything is moving in slow motion. Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit ganito ang nararamdam ko kapag nagiging seryoso ang usapan namin ni Leander.

“Okay ka lang ba?” tanong niya. Mukhang napansin niya ang pagtitig ko sa kaniya kaya naman kumunot ang kaniyang noo.

Umayos ako sa pagkakaupo at umiwas nang tingin sa kaniya. Tumango ako nang marahan bilang sagot sa kaniyang tanong.

“Okay lang.”

Dinig ko ang pagkapaos ng aking boses kaya naman tumikhim ako. Dama ko rin ang panunuyo ng aking lalamunan. Ano ba naman ito? Bakit naman ganito ang nangyayari sa akin? Kung kailan kaharap ko pa siya. Nakakainis.

“Ayos lang ako,” saad kong muli nang makita siyang titig na titig sa akin.

Nakita ko ang pasimple niyang pagngisi.