Chapter 30: Kaibigan

“You eat first,” sambit ni Evander pagkaalis ng bell boy na dinalhan kami ng inorder niyang pagkain sa restaurant. Nakahain na ang mga iyon sa lamesa. Hitsura at amoy pa lang ng mga ito ay masarap na, mas lalo tuloy nagwala ang tiyan ko.

“Hindi na tayo magsasabay?” tanong ko sa kanya sa pagtataka dahil akmang papasok siya sa kanyang kwarto.

“I will…shower first.”

“Okay!” ani ko at napanguso, pinipigilan ang ngiti. The bulge in his pants was too obvious for me to not notice.

“Damn it, Lia!”

“Ano na namang ginawa ko?!” maang-maangan ko, kunwari ay walang masamang iniisip.

“Eat. Now!” he ordered with frustration and slammed the door shut as he entered his room.

Mahina akong natawa at sumubo ng pagkain. Hindi naman ako inosente para hindi malaman ang gagawin niya.

Ang dami ng pagkain na inorder niya. Hindi ko alam kung anu-ano ang mga pangalan niyon. Basta ang alam ko ay mamahalin ang mga iyon.

Nanginginig pa ang mga kamay ko sa bawat subo ko sa sobrang gutom. Mabuti na lang ay wala si