Chapter 02
Habang nananatili akong nakatayo sa harap ng bintana, muling bumukas ang pinto ng opisina ko. Pumasok si Mila, mabilis ang kilos, dala ang isang tablet na may nakahandang impormasyon. "Sir," panimula niya, halatang kabado pero determinado. "Nahanap ko na po ang ilang detalye tungkol sa unauthorized transactions. Mukhang konektado ito sa offshore accounts na hindi rehistrado sa kompanya." Napatingin ako sa kanya, ang mga mata ko'y matalim na parang punyal. "Offshore accounts?" tanong ko, malamig ang boses. "Yes, Sir," sagot niya, iniabot sa akin ang tablet. "Ito po ang mga records ng mga transaksyon. May pattern na consistent sa mga withdrawal—lahat ay mula sa finance department, at karamihan ay nagmumula sa login credentials ni Mr. Hensley." Pinag-aralan ko ang mga datos sa screen. Halos kumukulo ang dugo ko sa bawat linya ng ebidensyang nababasa ko. "Hensley," bulong ko nang may matinding poot. "Ang lakas ng loob niyang gamitin ang sarili niyang credentials. Hindi ba niya inisip na mahuhuli ko rin siya?" Tumayo si Mila sa tabi ko, halatang hindi sigurado kung magsasalita pa. Tumikhim siya, tila nag-iipon ng lakas ng loob. "Sir, may isa pa pong bagay," dagdag niya. Lumingon ako sa kanya, ang mga kilay ko'y bahagyang nagtaas. "Ano 'yan, Mila?" "May natuklasan din po kaming ilang suspicious meetings na isinagawa niya sa labas ng opisina. May mga pagkakataong umabsent siya nang walang malinaw na dahilan, at base sa mga surveillance records, nakipagkita siya sa mga taong konektado sa isang shell company na sangkot sa money laundering." Halos mapatid ang pasensya ko. Tumama ang kamao ko sa ibabaw ng mesa, isang malakas na tunog ang umalingawngaw sa buong opisina. "Money laundering? So, hindi lang siya nagnanakaw—ginagamit pa niya ang kompanya ko para sa mas malalang krimen!" sigaw ko, ang boses ko'y dumadagundong sa galit. "Sir... ano pong gusto ninyong gawin?" tanong ni Mila, halatang iniinda ang tensyon sa paligid. Naglakad ako papunta sa pinto at huminto sa harap niya, ang mga mata ko'y puno ng galit. "I want everything locked down. Call the legal team. Gusto kong may warrant na para maimbestigahan si Hensley. At siguraduhin mong walang makakaalam nito hangga't hindi ko sinasabi." Tumango siya, agad na tumalikod para sundin ang utos ko. Pero bago siya lumabas, tumigil siya at muling tumingin sa akin. "Sir... sigurado po ba kayong si Mr. Hensley lang ang sangkot dito?" tanong niya nang may pag-aalinlangan. Huminto ako saglit, ang mga mata ko'y matalim na nakatingin sa kawalan. "Kung may kasabwat siya, malalaman din natin," sagot ko, ang boses ko'y halos bumubulong pero puno ng panganib. "At siguradohin mong babagsak silang lahat." Nang makalabas si Mila, tumingin ulit ako sa tablet sa kamay ko. "Hensley, nagkamali ka ng kinaharap," bulong ko, ang galit sa dibdib ko'y lalong tumitindi. "Ipapakita ko sa'yo kung paano maglaro ang totoong predator." Nang mag-isa ako sa opisina, pinipigilan kong hindi basagin ang tablet na hawak ko. Ang bawat detalye ng pandaraya ay parang kutsilyong tumatama sa akin. Si Hensley, ang taong pinagkatiwalaan ko ng mga kritikal na aspeto ng kompanya, ay walang ibang ginawa kundi traydorin ako. Biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Jonathan, ang IT specialist na inutusan ko kanina. Nagmamadali siya, halatang may dala na namang impormasyon. "Sir," mabilis niyang sabi, halatang kinakabahan. "Nakuha ko na po ang logs mula sa network ng finance department. At tama po si Mila. May regular na pag-access ng mga suspicious accounts mula sa login credentials ni Mr. Hensley. Pero may isa pa pong bagay na nadiskubre ko." Tumayo ako mula sa upuan ko at hinarap siya. "Ano 'yon?" tanong ko nang mariin, ang boses ko'y puno ng impatience. "Sir, may access din pong nangyayari mula sa ibang IP address na hindi rehistrado sa kompanya. Mukhang may taong gumagamit ng backdoor para makuha ang impormasyon ng kompanya. Sa madaling salita... may kasabwat si Hensley sa labas." Halos mawalan ako ng pasensya. Ang kamao ko'y bumagsak sa mesa, nag-echo ang tunog sa buong opisina. "Sinong demonyo ang may lakas ng loob na gawin ito sa akin?!" sigaw ko, ang galit sa boses ko'y hindi na mapigilan. "Sir, sinusubukan pa naming i-trace ang IP address, pero mukhang gumagamit sila ng VPN para itago ang lokasyon nila," paliwanag ni Jonathan, halatang nag-aalangan sa harap ng galit ko. "VPN?" Tumawa ako, isang mapait at mapanganib na tawa. "Akala nila matatakasan nila ako dahil sa teknolohiyang 'yan? Jonathan, gusto kong malaman kung sino ang nasa likod nito. I-dismantle mo ang bawat layer ng proteksyon nila kung kinakailangan." "Yes, Sir," sagot niya, tumango nang may determinasyon. "Mila!" sigaw ko, na agad namang pumasok ang secretary ko, halatang nag-aalangan dahil sa tensyon sa opisina. "Sir?" tanong niya, halos pabulong. "Contact the legal team. I want a formal case prepared against Hensley. I-freeze ang lahat ng accounts na konektado sa kanya at sa kompanya. At gusto kong makuha lahat ng impormasyon tungkol sa mga taong posibleng konektado sa kanya. Magdala ka ng tao kung kinakailangan." "Yes, Sir," mabilis na sagot niya, agad tumalikod para gawin ang utos ko. Tumingin ako kay Jonathan. "Jonathan, kapag nahanap mo na ang lokasyon ng taong gumagamit ng backdoor, gusto kong malaman agad. Wala akong pakialam kung kailangan mong magtrabaho buong gabi. Gawin mo ang trabaho mo." "Understood, Sir," sagot niya bago lumabas ng opisina. Tumayo ako sa gitna ng kwarto, ang mga kamao ko'y nakatikom nang mahigpit. Ang bawat galaw ko'y puno ng galit, pero sa ilalim nito, may halong malamig na tinig. "Hensley," bulong ko, ang boses ko'y puno ng poot. "Kung akala mo kaya mo akong lokohin, nagkakamali ka. Sisiguraduhin kong babagsak ka. At lahat ng kasabwat mo... sisirain ko rin." Pagkalabas nina Mila at Jonathan, nanatili akong nakatayo, ramdam ko ang poot na nagbabaga sa loob ko. Hindi ako kailanman pumapayag na may sumira sa pinagpaguran ko, lalo na sa sarili kong kumpanya. Pinindot ko ang intercom sa mesa. "Claire," tawag ko sa head ng legal department. "Yes, Sir?" sagot niya agad. "Pumunta ka sa akin ngayon dito sa office. Gusto kong simulan ang pag-file ng kaso laban kay Hensley. I need every legal weapon we can use to pin him down," madiin kong utos. "Understood, Sir. Pupunta na po ako."Chapter 331 Month LaterSimula nang may nangyari sa amin ni John—o si Mr. McCain pala at si John ay iisa—lagi na kaming magkasama. Hatid-sundo niya ako, at halos araw-araw ay kapiling ko siya. Nagplano na rin kami magpakasal sa susunod na buwan. Oo, mabilis, pero iyon ang gusto namin.Tuwang-tuwa ang mga magulang ko. Sinabay ko ang serbisyo ko sa paghahanda ng kasal namin.Ngayon, day off ko. Pumunta muna ako sa isang restaurant para mag-takeout ng pagkain, balak ko kasi siyang sorpresahin. Pero habang nakapila ako, nahagip ng mata ko ang isang bulto ng lalaking pumasok sa loob at dumiretso sa VIP room.Kinabahan ako. May kung anong kutob sa dibdib ko. Kaya palihim ko siyang sinundan.Pagdating niya sa may pinto, isang babaeng maganda at sexy ang lumabas. At bago pa ako makapagsalita, agad siyang sinalubong ni Kurt ng yakap at halik sa labi.Parang gumuho ang mundo ko sa nakita ko.Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kinasa ko ang baril at itinulak ang pinto. Nabigla silang dalawa—n
Chapter 32Althea POVNagising ako sa sinag ng araw na sumisingit sa kurtina. Dahan-dahan kong binuksan ang isa kong mata dahil nakakasilaw talaga. Napahawak ako sa ulo—sumusugat pa rin. Unti-unti kong naalala: naligo ako kagabi, uminom ng wine… at pagkatapos, wala na. Lumilipad ang alaala.Bago pa ako tuluyang bumangon, may humaplos sa aking baywang. Napalingon ako at napasinghap nang makita ang taong nakahiga sa tabi ko. Sa sobrang gulat, napamura ako at sinampal ko siya sa mukha nang hindi ko na pinakilos ang utak ko.“Ouch,” bulong ko, saka agad napasara ang aking mga labi dahil nahaplos ko rin nang matindi.“Anong ginawa mo? Hinalay mo ako — tarantado ka!” singkit kong sigaw, at heto pa—pumipintig ang puso ko na parang maglalakas na muli.Bigla naman siyang yumakap. “Thea, my love,” mahina niyang sabi, at nihinto ako—tila may kakaibang pagkakabig sa mga salitang iyon na kumantot sa puso ko.Naalala ko ang flashback—si John, hawak ang kamay ko, napapangiti habang inuulit ang panga
Chapter 31“Shit, bakit ang init ng katawan ko?” litong sambit niya habang nanginginig ang boses.Nagulat ako nang marinig ang sumunod niyang sinabi.“F*ck… may pampalibog ang nainom ko, Kurt. I want you!”Bago pa ako makapagsalita, bigla niya akong sinunggaban ng halik—mainit, mapusok, at puno ng pagnanasa.Nanlaki ang mga mata ko, at ilang saglit ay natigilan ako. Ramdam ko ang bawat pagdikit ng labi niya sa akin, mabangis ngunit sabay may halong desperasyon. Ang kamay niya’y kumakapit sa batok ko, hinahapit ako palapit na para bang ayaw na akong pakawalan.“Althea…” mahina kong ungol habang pilit na kinokontrol ang sarili. Ramdam ko ang apoy na sumusunog sa pagitan naming dalawa, at kahit anong pilit kong magpakalakas ng loob, hindi ko maikakailang naaapektuhan ako sa halik niya.Ang init ng hininga niya, ang panginginig ng katawan niyang nakadikit sa akin—lahat iyon ay parang tukso na gusto kong tuluyang pagbigyan. Ngunit isang bahagi ng isip ko ang sumisigaw: hindi ito siya… hind
Chapter 30Kurt POVPumasok ako sa guestroom na may dalang towel at isang maliit na toiletry bag, nagmamadali dahil narinig kong may kalituhan mula sa banyo nang ilang saglit. Inakala kong baka nasaktan o naiipit lang—hindi ko inakala na ganoon kabilis ang pagtagal ng sitwasyon. Nang makita ko siya—si Althea—naka-kuko sa gitna ng sahig, basa pa ang buhok, ang puting T-shirt na inabot ko kanina ay parang naiikot sa paligid niya—iba ang itsura niya.Umahon ang puso ko. Agad kong tinakpan ang pinto at nilapitan siya nang mabilis pero maingat. Ang unang bagay na napansin ko: malabong-matatalim ang mga mata niya, may pagkapuyat sa mga gilid; nanginginig ang mga tuhod. Nang mata niya ayit, tumigil ako sa paghinga.“Kurt—” halos naputol ang tugon niya kapag tumingin siya sa akin. Ngunit hindi yata ako nagbigay ng oras para umiyak o magpaliwanag. Nakita ko ang takot, nakita ko rin ang pagtatangkang lumaban—pero higit sa lahat, nakita ko ang kawalan ng kontrol sa katawan niya.Agad kong niyaka
Chapter 29 Althea POV Nabigla ako nang bigla na lang akong hinila ni Mr. McCain papasok sa isang guestroom. Hindi ko inaasahan ang sumunod—niyakap niya ako nang mahigpit. Hindi ko maintindihan kung bakit ko nagustuhan ang yakap na iyon, o kung gaano katagal niya akong hinawakan. Ilang minuto? Ilang oras? Basta ang alam ko, parang may kung anong init na kumalat sa dibdib ko. Dahan-dahan siyang kumalas at tumingin sa akin. Doon ko napansin—ang mga mata niya. Parang mata ni John. Hindi kaya...? Pero imposible! Imposible kung siya nga si John. Tumikhim ako para mawala ang parang nakabara sa aking lalamunan. “Ehem… bakit mo ako dinala dito, Mr. McCain?” “Gusto lang kitang tanungin,” sagot niya. “Tanungin? Tungkol saan?” “Tungkol sa kwintas at singsing. Pero huwag mo munang sagutin.” Inabot niya sa akin ang isang puting T-shirt. “Isuot mo muna ito. Maligo ka muna, lalabas muna ako para makapag-ayos ka.” Doon ko lang naalala—naka-bikini pa pala ako, at basa pa. Namula ako sa hiya ka
Chapter 28Brandon POVHindi ko napigilang tanungin si Kurt habang naglalakad kami papunta sa kwarto nina Darren."Bro, nasa ’yo pa ba ‘yung singsing na pinagawa mo sa akin noon?" tanong ko sa kanya."Alin doon?" sagot niya."’Yung may ukit ng pangalan mo.""Ah, oo. Nasa daliri ko pa. Bakit?" sagot niya habang tinitingnan ang kamay niya."Patingin nga ulit?"Tinanggal niya ang singsing at iniabot sa akin habang patuloy kami sa paglalakad. Tinitigan ko ito ng mabuti.Sabi ko na nga ba...---Kurt's POVMedyo paika-ika akong lumapit sa kanila. Tinanong ako ni Brandon kung ayos lang ako. Tiningnan ko si Althea—nakakunot ang noo at masama ang tingin sa akin—kaya napilitan akong magsinungaling.Bigla naming narinig si Angie mula sa balkonahe. Tinatawag niya si bb loves ko at parang nagmamadali. Akala ko sa pinto siya dadaan, pero nagulat ako nang sa hagdan pala umakyat—diretso sa kwarto ng mag-asawa. Napamura ako sa gulat. Ang bilis niyang kumilos, ilang sandali lang ay nasa itaas na siya.