INICIAR SESIÓNHATING-GABE na nang makabou ng plano si Cassy. Kaya naman, natulog na siya.
Kinabukasan ay maaga rin siyang pumasok. Ewan ba niya at gusto niyang maging alerto. Wala pa rin ang baklang si Diane kaya naisip niyang mag ehersisyo muna bago gumawa ng agahan sa kusina. Kung sakaling puntahan siya ng guard ay kaya naman niyang depensahan ang kaniyang sarili. Dahil kahit tauhan lang siya ni Don Alfonso, ay tinuruan din naman siya ng self defense kung sakaling magkahulihan sa paghahatid niya ng dr*ga. Tanghali na nang ito ay dumating si Diane. “Pasensya ka na kung ngayon lang ako. Nga pala, may dala ako para sayo," saad ni Diane na may mga dalang paper bags. Nang buksan iyon ni Cassy ay mga kagamitan iyon ng pampaganda at mga damit. Mukhang, desidido nga talaga itong alagaan siya para sa darating na bidding. “S-Salamat pero, andami mo ng nagawa sa akin. Hindi ko alam kung paano ka mababayaran," kunwari saad ni Cassy. “Maliit na puhunan lang yan," mahinang sambit ni Diane. "Po?" kunwari ay di naitindihan ng dalaga. "Ang ibig kong sabihin, maliit na bagay lang sa akin yan. Isa pa, gustong gusto kita kaya wag ka ng magreklamo." Matamis nalang na ngumiti ang dalaga at pinagkukuha ang mga yun. **** Sa kabilang banda ay di magkandamayaw sa paglatigo si Don Alfonso sa driver na nakasama ni Cassy. "INUTIL!!! IPINAGKATIWALA KO SAYO ANG BABAENG YUN PERO HINDI MO PA NABANTAYAN!?" paninigaw niya habang paulit ulit na hinahampas ng matutulis na latigo ang dibdib at likod ng kaawa awang driver. "M-Mabilis p-po ang mga p-pangyayari," nanghihinang sagot ng driver. "AT SUMASAGOT KA PA HA!!!! HETONG SAYO!” naghuhurumintadong sigaw ng Don. Di pa ito nakuntento’y pinaliguan niya ng asin ang driver. Dahilan upang ito’y magkikisay. "Parang awa niyo na! Patayin niyo nalang ho ako!" pagmamakaawa ng driver. "Akala ko maaasahan ka kasi matagal ka na sa akin. Alam mo namang bawal sa akin ang pagkakamali diba?!" muli pa nitong paninigaw habang sinasabunutan ang kaniyang buhok. "Patayin mo nalang ako," tanging nasabi ng driver. Subalit humalakhak lang ang Don. "MAINIT NA BA ANG PLANTSA?!" tanong niya sa mga tao niya. Nagpailing iling ang driver nang marinig iyon. Lalo na nang makitang iniaabot sa Don ang mainit na plantsa na alam niyang, ipangto-torture sa kaniya. Pagkadampi pa lang ng plantsa sa mga sugat nito’y tuluyang napatid ang boses ng driver. Hanggang sa malagutan na ito ng hininga. "Ganito ang mangyayari sa inyo kapag nagpabaya kayo sa trabaho. Lalo na kapag hindi niyo nahanap si Cassy," anunsyo niya. Dumura ito pagkatapos ay lumabas na. Pinagmasdan ng mga tao niya ang wala ng buhay na driver. Gusto man nilang maawa pero, hindi puwede. Kailangan nilang tibayan ang loob at alisin ang konsensya sa kanilang sarili upang maka-survive sa pamamalakad ni Don Alfonso. Lumapit sila sa bangkay, at tulad ng nakaugalian, pagpipirapirasuhin nila iyon at tutunawin sa drum ng asido upang hindi na ito mahanap pa kailanman. Nang makarating si Don Alfonso sa kaniyang opisina ay muli niyang binuksan ang kaniyang computer. Pinagmasdan niya ang vedio recorded ni Cassy noong naliligo ito sa banyo. Pinalagyan kasi niya ito ng CCTV noong hindi pa ito nakakaalis sa kaniyang poder. Kung di lang kasi naiwan ng dalaga ang kaniyang cellphone ay mattrackt nila ito dahil pinalgyan niya ito ng trackview. Suminghot siya ng droga habang nababaliwng pinagmamasdan ang murang katawan ng dalaga. Nagpatawag siya ng babae at ipinasubo ang kaniyang kaselanan habang pinapanood ang vedio. Iniisip nalang niya na si Cassy iyon. "Mapapasakamay rin kita tandaan mo yan," anito habang isinusubsob ang ulo ng babae sa kaniyang ari. Nang di siya makuntento'y sinabunutan niya ang babae at sinampal. "BWESIT! LUMAYAS KA SA HARAP KO!BINABAYARAN KA RITO PERO NI PAGSUBO, DI MO MAKUHA!" singhal niya sa babae na hawak pa ang pisngi sa sobrang sakit ng pagkakasampal. Takot na takot na lalabas sana ang babae nang barilin siya ni Don Alfonso sa ulo. Hanggat hindi niya natatagpuan si Cassy ay hindi siya matatahimik. Kung bakit kailan pa niya ikukulong ito ay saka pa ito nawala. Muli siyang nag e-mail sa Local Mafia Site kung nag-respond ba si Mr. Falcon a request niya. Ngunit kagaya ng dati ay hindi ito tumugon. Out of desperation ay siya na mismo ang nagtungo sa lugar ni Mr. Falcon. Pagkarating niya sa kompanya ni Kaizer ay wala siyang pasintabing pumasok sa kaniyang opisina. Kahit pinipigilan siya ng sekretarya ni Kaizer. Pagkapasok ni Don Alfonso’y nakatalikod ang swivel chair ng binatang CEO. Ni hindi ito nag-abalang harapin siya. "Mr. Falcon, wala ka man lang bang pa-welcome sa co_master mo?" may lamang tanong ni Don Alfonso. Doon pa lang umikot ang upuan niya at humarap na parang wala lang. "Ikaw pala yan Don Alfonso. Mukhang may masamang hangin ang naghatid sayo rito," pagbati ng binata. Na para bang wala itong paki sa kung ano man ang maiisip nito sa kaniya. Kahit mas matanda at nauna na sa Mafia Association si Don Alfonso ay di siya natatakot rito. At mas lalong hindi niya ito nererespeto. Napayukom nalang ng kamao ang matanda. Gusto niyang sapakin nang oras na yun si Kaizer. Pero nagpigil siya dahil may kailangan siya rito. "Masamang hangin talaga. Hindi ba dapat, magbigay pugay ka dahil bumisita ang isang kagaya ko sa tanggapan mo?" mahangin niyang tugon. Hindi siya papayag na bastus-bastusin lang ng mas bata sa kaniya. Ngunit ngumiting aso lang si Kaizer. "Bakit? Sino ka ba sa akala mo?" Di nakapagpigil si Don Alfonso at mabilis na kukwelyuhan sana ang binata. Subalit, di niya namalayan ang ibang guards ni Mr. Falcon na nakapasok na at tinutukan siya ng baril. "Sige subukan mo. Hindi ako mangingiming utusan sila na pasubugin ang bungo mo," walang kaabog-abog na hamon ni Kaizer. Hindi maipinta ang galit ni Don Alfonso sa inasta niya. "Sa tingin mo, dahil mataas na ang ranggo mo kayang kaya mo ng gawin ang lahat. Baka nakakalimutan mo, mas nauna ako sa Mafia Association." "Baka nakakalimutan mo rin na mas nererespeto ako kaysa sayo. At mas malaki ang nasasakupan ko, kaysa sayo. Ahhh....paalala nga pala sa susunod na botohan, maraming gustong magpatalsik sayo, dahil sa marami kang rules na nalalabag." Nagtagis ang panga ng Don. At bago pa siya sumabog ay walang salita siyang tumalikod at umalis. "May paglalagyan ka rin sa akin. Hayop kang Kaizer ka. Kung tuso ka, mas tuso ako!" nanggigil nitong sambit sa kaniyang isipan. Ngunit, kailangan din niyang magpigil dahil malaki nga ang atraso niya sa Local Mafia Association. Pero, gagawa pa rin siya ng paraan para makaganti kay Mr. Falcon. TO BE CONTINUED >>>HABANG tinuturuan ni Cassy si Layla na lumangoy, palihim siyang sumusulyap kay Keizer na noo'y kausap si Ronald. Nakatayo lang sila sa glass wall at parehong seryuso g nag-uusap."Ano kaya ang pinag-uusapan nila?" sa isip ni Cassy. "Ganito ba Ate Cassy?" tawag ni Layla. Kaya nawala ang pag-iisip ni Cassy tungkol kay Keizer. "Oo ganyan nga. Kapag kasi malalim, mas mabuti. Pagaanin mo ang sarili mo at dapat kalma ka lang. Kailangan makontrol mo ang balanse mo. Subukan mong magpalutang lutang at huwag kang matakot malunod. Nandito lang ako.""Oo nga, heto, medyo gumagaan ang katawan ko," natutuwang saasd ni Layla na para bang nae-enjoy na nito ang paglangoy."Good, good. Ayan nakukuha muna. Ngayon, kailangan mong makatawid sa kabilang side. Susundan kita.""Okey..." Nagsimula na ngang lumangoy si Layla sa kabilang side ng pool at di na nito gamit ang salbabeda. Nakatutok lang si Cassy upang si madisgraya si Layla nang walang anu-ano'y —"First time magpaturo ng kapatid ko. Thanks," an
**KEIZER's POV** PINANOOD ko lang si Cassy at si Layla na noon ay nasa pool. Iba ang saya ng kapatid ko. Nagkukwento siya na para bang, matagal na silang magkakilala ni Cassy. Natural na siguro sa kapatid ko na magtalambuhay sa mga taong komportable siya. Si Cassy naman, nakangiti. Yung ngiti na kapag kinausap mo siya, gagaan ang pakiramdam. Isa pa, yun yung mga ngiti na gusto kong masulyapan sa kaniya. Hinigop ko ang kape ko habang nakatutok sa kanila. Katabi ko si Ronald na ginagaya rin ako. Nakahawak ng kape at pinapanood ang dalawa. Pero mas okey na yun kaysa makahalata pa siya. "Sir, simula nang dumating si Cassy, parang napapansin ko na ingat na ingat ka sa kaniya. Your risking your life just for her lalo na noong kidnappin siya ni Don Alfonso." Kamuntikan ko ng maibuga ang kape ko nang marinig ko iyon kay Arnold. Kakaisip ko lang na hindi siya mag-iisip ng kakaiba pero nakakapansin rin pala siya. "Hindi naman. Simula kasi ng dalhin ko siya sa bahay, naging masayahin ni
HINDI gumising ng maaga si Cassy. Kasi hindi naman darating si Keizer. Nalungkot siya kahit papaano, kasi inaasahan pa naman niya na darating ito. Maging ang kaniyang mga trainor ay di rin matutuloy, ayun yun kay Ronald. Idagdag pa na, hindi pa ito tumawag sa kaniya noong isang gabe. Naiintidihan naman niya iyon, kasi baka may katransaction siya. Bilang isang Mafia Leader, kailangan naka secured lahat ng transaction niya upang di pumaltos. Para siyang na-drain na battery nang umagang iyon. Walang kagana-gana at walang kabuhay. Nakahilata lang siya sa kama habang nagmumuni-muni. May kumatok sa kaniyang pintuan. Alam niyang si Ronald iyon. Ipapaalam na naman sa kaniya na kakain na. "Lalabas din ako maya-maya," aniya sa kumakatok. "Ma'am, mainit pa po ang agahan kaya bumangon na po kayo." "Ayos lang. Iinitin ko nalang sa microwave." "Pero Ma'am, kailangan niyo na pong mag-agahan. Tumawag po kasi si Sir Keizer." "Tumawag siya?" tanong niya na para bang gusto niyang makasiguro kun
**KEIZER's POV**Pinalagitik ko ang aking leeg, matapos manggulo ang babaeng yun. Hindi ko alam kung anak ba talaga yun ng mayaman dahil parang hindi nag-aral. Ilang beses ng napahiya pero patuloy pa rin siyang gumagawa ng kaniyang kahihiyan.Pagdating ko sa bahay, agad akong sinalubong ni Layla. Nakangiti ito at alam kong may hihingin na naman 'tong pabor. May pahalik at yakap pa sa akin. Ganito naman lagi e. Nagtatampo ng malala pero agad rin nakikipag-bati."May kailangan ka na naman nuh?" sabi ko sa kaniya. Malawak syang ngumiti sa akin dahil nahalata ko siya."Kuya,puwede bang dalhin ko dito si Agnes?"My brows frown when I heard that. Akala niya ata, wala akong alam sa pagkatao ng kaibigan niyang iyon. "Nope."Mabilis nag-iba ang kaniyang timpla. From sweet and clingy temper to pouty childish irap girl ang atake. Yung tipong gusto niya akong sumbatan at hindi nga ako nagkamali. "Eh bakit si Ate Cassy, puwede rito? Allergy ka ba Kuya kay Agnes?" "Hindi lang allergy, magkakabu
HINDI maiwasan ma-excite ni Cassy sa tuwing tumatawag si Keizer. Halos araw-araw apat na beses itong tumawag. Daig pa ang mag-jowa na hindi matiis ang isa't isa. Pero sempre, ayaw magpahalata ng dalaga na hinihintay niya ang tawag mula sa telepono si Keizer. "Nakapagtanghalian ka na ba?" tanong ni Keizer sa telepono habang nakaharap sa kaniyang laptop. "Oo. Hinatiran nila ako kanina ng fastfood,. Baka nga tumaba na nga ako rito. Namimiss ko ng mag-training.," kaswal na sagot ni Cassy. "…is that so, magpapadala ako ng trainor dyan. You supposedly rest." "Pagod na pong mag-rest. Gusto ko pang matutong lumaban para maisalang na ako sa mga kombate." Nakagat ni Keizer ang labi. Kahit kagagaling lang kasi ni Cassy sa trauma, ang gusto pa rin nito ang iniisip. Tinatrato na nga siyang disney princess pero iba pa rin ang hanap. "Okey, maghintay ka lang dyan bukas. At mag-relax ka na rin." "Ahhh ano—" "What?" curious na tanong ni Keizer sa naputol sanang itatanong ng dalaga.
GUMALAW si Cassy kaya mabilis na umiwas si Keizer. Kinuha ang kaniyang cellphoe at kunwari ay nagtitipa. Pero tumagilid lang ang dalaga. Nasapo niya ang kaniyang dibdib dahil sa nangyari. Akala niya mahuhuli na siya ng dalaga. Baka mapagkamalan pa siyang child abuse. Pero… napaisip si Keizer kung bakit niya nagawa iyon. Gusto na ba niya ang dalaga? May gusto ba talaga siya rito?Hinawakan niya ang kaniyang dibdib na para bang pinapakiramdaman ang tibok ng kaniyang puso. Tinitigan niya ang dalaga at totoo nga, bumibilis ang kaniyang puso. "No, hindi ito puwede," aniya sa sarili. Pero huli na dahil nahulog na talaga siya sa dalaga. Nahiga siya sa couch at doon nahiha. Para kahit papaano'y mabantayan niyan ang dalaga.Kinabukasan nga'y nakita ni Cassy si Keizer na natutulog sa isang couch. Hindi niya naiwasan mapangiti. Uupo sana siya kaso naramdaman niya ang pananakit ng boung katawan niya. Naalala niya, kamuntikan na pala siyang mab*boy ni Don Alfonso. Kaya masuyong pinagmasdan







