UMAYOS NG TAYO si Roscoe na parang nais pang makipag-usap kay Everly kahit na tinalikuran na siya nito. Marami siyang nais na linawin sa asawa. Mukhang nakakalimutan yata nito kung sino pa siya sa buhay niya.“Harvey, ituloy na natin kung ano ang ginagawa natin kanin. Halika na, turuan mo na ako.” malambing na sambit ni Everly na mas nagpakulo ng dugo ni Roscoe, humigpit na ang hawak niya sa golf club.Hindi niya matanggap na may namamagitan na agad sa dalawang kaharap gayong kaka-blind date pa lang nito ng nagdaang araw. Ang buong akala niya mahal siya ni Everly? Bakit nakahanap ito agad ng kapalit? Given na hindi pa sila hiwalay na dalawa ng legal. Parang napaka-imposible ng mga nakikita niya ngayon.“Laban na tayo?” sakay ni Harvey na natatawa na.Sumulyap pa siya kay Roscoe na halatang asar na ang mga mata. “Hindi pwede. Hindi pa ako gaanong magaling. Tiyak matatalo mo lang ako.” pabebe na sagot ni Everly na sinadya niya, ewan ba niya gusto pa niyang asarin si Roscoe na hindi na
ANG HULING TINURAN ni Everly ay hindi inaasahan ni Lizzy. Itinikom niya ang bibig at inabot na ang braso ni Roscoe upang magpakampi sa lalaki. Ang tanawing iyon ang nagpalungkot pa kay Everly. Aaminin niya na nagseselos siya kay Lizzy na palaging nariyan si Roscoe upang maging sandalan nito at wala siya nito.“Hindi ka niya hahamunin kung alam niyang hindi ka marunong.” sambit pa ni Roscoe na tila ba siya pa ang sinungaling sa kanila ni Lizzy, kita naman nito na tinuturuan pa lang siya ni Harvey ng araw na iyon ng golf.Natawa na si Everly. Ano pa bang aasahan niya dito? Iniisip niya bang kakampihan siya? Imposible iyon.“Hindi nga siya marunong mag-golf.” sabad na ni Harvey na bahagyang hinila na si Everly sa kanyang tabi upang ipakitang kinakampihan ang babae. “How about this, ako na lang ang lalaban sa'yo, Miss Rivera?”Hindi pa ni Everly naramdaman ang ganitong uri ng seguridad mula kay Roscoe na ipinaparamdam sa kanya ni Harvey. Tumitig na siya sa likod ni Harvey at hindi niya ma
BAKAS ANG PAGKAPIKON sa mukha na dinampot na ni Lizzy ang mga kailangan niya, mas lalo siyang nag-init na ipamukha kay Everly na magaling siya. Alam niyang aksidente ang sinasabi nitong halik, baka pa nga si Everly ang nag-initiate at napilitan lang si Roscoe na gawin ang bagay na iyon. Si Everly ang patay na patay dito at alam niya iyon kaya imposible na gawin ng lalaki, kahit pa may bumubulong na ito ang nauna.“Ang dami mo pang dada, halika na at simulan na natin ang laban!” malakas na hamon ni Lizzy doon.Nauna na itong humakbang upang pumasok sa course. Sumilay sa kanyang mga mata ang kinang ng determinasyon na maggaawa niyang mapahiya si Everly. Nagkatingina na sila ni Everly na sumunod na sa kanya. Ilang segundong sinipat ni Everly ang layo ng distansya ng golf hole, pinanatili na kalmado ang hitsura. Hindi niya kailangang kabahan, alam niyang matatalo siya at ngayon pa lang ay tanggap na niya. Gusto lang niyang pagbigyan si Lizzy nang makalasap naman ng panalo sa kanya kahit i
HINDI NA NAMALAYAN pa ni Roscoe na naikuyom na niya nang mariin ang kanyang mga kamao habang nakatingin pa rin sa asawa. Baliw na ba si Everly? Sinabi niya iyon? Kulang na lang din ay magbuhol ang kanyang mga kilay lalo na nang muling lumingon si Everly at mapang-asar na ngumiti sa kanyang banda. Pagkatapos noon ay tumingkayad na ang babae matapos ilagay ang dalawang kamay sa balikat nito.“I’m sorry, Miss Golloso—”Akmang hahalikan na ni Everly ang labi ng gulantang na waiter nang biglang may humila sa isang braso niya palayo. Ilang segundo na lang sana at tapos na iyon ngunit nang dahil sa kung sinong pakialamero, nabulilyaso ang kanyang napakagandang pina-plano.“Tama na! Hibang ka na ba?!”Umuusok ang magkabilang tainga habang hindi mawala ang diklap ng galit sa mga mata ni Roscoe na pahagis na binitawan ang braso ni Everly na hinila.“Ano bang gusto mong palabasin?!” bulyaw pa ni Roscoe na napasabunot na sa kanyang buhok, hindi na rin niya alam kung ano ang nararamdaman niya. “Ip
MABILIS AT PARANG napapasong napabitaw na ng yakap si Roscoe kay Lizzy at umayos ng tayo nang makita sa gilid nila si Everly. For a moment, parang gusto niyang magpaliwanag kay Everly tungkol sa naging yakap nila ni Lizzy kahit na mukhang wala rin itong pakialam.“Oo, teka lang!” sagot ni Everly kay Harvey na hindi man lang tinapunan ng tingin si Roscoe.Napalunok na ng laway si Roscoe na tumagal pa rin ang tingin kay Everly na walang emosyon pa rin ng pakialam sa kanya. Hindi na natiis pa iyon ni Lizzy dahil masyadong obvious si Roscoe na biglang parang nabalisa na doon. Bago pa man makapagsalita si Roscoe ay patakbo ng tumalikod si Everly na matamang hinihintay na sa tabi ni Harvey.“Tara na din, ano pang ginagawa natin dito?” sabi ni Lizzy na nauna ng nag-walk out habang hindi na maitago ang pagkapikon sa kanyang mukha, sadyang ipinakit niya ito kay Roscoe.Doon pa lang nahimasmasan si Roscoe na agad ng sumunod kay Lizzy. Hinabol na niya ang babae na alam niyang nagtatampo na sa ma
HINDI KUMIBO SI Roscoe na halatang walang pakialam sa kanyang mga narinig. Ilang segundong pinagmasdan ni Desmond ang mukha ni Roscoe kung may emotion man lang ito.“Ito pa, kaya raw kayo nag-divorce ay dahil naging third party niyo si Lizzy Rivera.” Kumibot-kibot na ang bibig ni Desmond na bahagyang tumang-tango ang ulo doon. “Dito lang siya tumama. Fabricated ang dalawang articles na pinagsusulat niya. Ito lang na pangatlo ang tama. Totoong nagloko ka kay Everly noong nagsasama pa kayo.”Nadagdagan pa ang panlilisik ng mga mata ni Roscoe na halatang hindi sang-ayon sa sinabi ng kanyang kaibigan. Hindi siya nagloko. Tumatanaw lang siya ng utang na loob sa babae. “Alam mo ang dahilan ko, Desmond. Hindi ako nagloko.” Hindi magawang makapagsalita ni Desmond at pinanood na lang na kunin ni Roscoe ang kanyang cellphone. Nag-scroll siya doon upang magbasa lang ng mg saloobin ng mga tao. Ang makita ang larawan ni Everly at Harvey na magkasama ay parang binuhay ang kasamaan sa loob ni R
NAMUMUTLANG NAPAAYOS NA ng upo si Alexis sa pagiging kalmado ng amo sa ginagawa nitong pagtatanong sa kanya. Iba na ang kutob niya doon. Sa ilang taong pagtra-trabaho niya sa puder nito ay marapat lang na kabahan siya kapag naging kalmado ito dahil iyon ang mas siyang delikado. Hindi niya kasi magawang basahin kung ano ang laman ng isip.“Tawagin mo siyang Mrs. De Andrade hangga’t hindi kami nagdi-divorce, maliwanag ba iyon Alexis?” may diin ang bawat salitang binibitawan nito kung kaya naman walang ibang nagawa ang secretary niya kung hindi ang panay na tumango. “O-Opo, Sir!” Sa mga sandaling iyon ay tila mayroong napagtanto pang pangyayari si Roscoe. Parang alam na niya kung sino ang nagsabi sa kanyang Lola ng tungkol sa divorce nila ni Everly na tapos na sana kung hindi lang nabulilyaso. Ipinilig niya ang ulo. Hindi ba at iyon din ang naramdaman niya ng araw na iyon? Lihim pa nga siyang nagpasalamat sa Lola niya. Ngayong nalaman niyang parang hirap na magsinungaling si Alexis ay
AKMANG PAPASOK NA sana si Everly sa loob ng mansion nang may maulinigan siyang mahinang tumatawag sa pangalan niya. Hindi niya ito pinansin noong una sa pag-aakalang guni-guni lang niya ang narinig lalo na at boses ito ng asawa niyang si Roscoe.“Everly…” Napalingon na ang babae nang muli niyang marinig ang boses nito. Doon niya na nakita ang bulto ni Roscoe na nakasandal sa harap na hood ng kanyang sasakyan habang nakasilid ang dalawang kamay sa bulsa ng kanyang suot na pants. Malalim ang tingin nito sa banda niya, lalo na sa bulto ng kanyang katawan. Tila ba kanina pa siya doon naghihintay. Bahagyang madilim ang banda kung saan nakaparada ang sasakyan niya kung kaya naman hindi ito napansin ni Everly. Bigla siyang kinabahan.“Anong ginagawa mo dito?” Umayos na ng tayo si Roscoe na binasa na ng laway ang kanyang bahagyang natuyong labi. Ngumiti siya ngunit agad niyang binawi nang maramdaman ang pananakit ng kanyang bibig. Hindi lang iyon, parang galit si Everly na naroon siya at mu
PRENTENG NAUPO NA si Roscoe sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Everly. Hindi niya inalis ang mga mata sa asawa habang ang cellphone nito ay nakadikit pa rin sa kanyang tainga. Walang anu-ano ay parang may sariling buhay na humaplos ang kanyang isang palad sa pisngi ni Everly, marahan lang iyon kung kaya naman hindi ito nagising. Ilang sandali pa ay gumapang na pababa iyon at dumako pa banda sa nakatikom na labi ng kanyang asawa.“Hindi naman kagulat-gulat,” tugon ni Harvey na sinundan pa ng buntong-hininga na hindi nakaligtas sa pandinig ni Roscoe na nagawa pang mas maging masaya ang malapad na ngiti. “Sana alagaan mong mabuti si Everly at—” “Hindi mo naman kailangang sabihin sa akin iyan dahil alam ko kung ano ang gagawin ko sa asawa ko!” may diin niya pang tugon sa salitang asawa. Lumapad pa ang kanyang ngiti na naguguni ng paniguradong halos mamatay na sa selos ang lalaking kausap niya. “Hindi mo kailangang mag-alala dahil kahit hindi mo sabihin iyan pa rin ang gagawin ko sa k
MAKAILANG BESES PA siyang sinipat ni Alexis sa mukha. Hinahanapan ng dahilan kung bakit siya nagtatanong. Pakiramdam niya ay may mali sa amo. “Ano po ang problema, Mr. De Andrade?”Iniiling ni Roscoe ang kanyang ulo. Kung anu-ano ang pumapasok sa kanyang isip na hindi naman dapat. Napuno pa ng maraming katanungan iyon dahilan upang tuluyan siyang maguluhan. Panaka-naka ang pasok ng liwanag ng mga street lights sa kanilang dinadaanan. Natatanglawan noon ang seryosong mukha ni Roscoe na nakatingin na noon sa kawalan. Mababakas anng labis na pagka-seryoso sa kanyang mukha. Makailang beses niya pang nilingon ang mukha ni Everly. “Alexis, paki-imbestigahan ngang mabuti noong na-kidnapped ako kung sino talaga ang nagligtas sa akin.” Hindi maintindihan ni Alexis kung ano ang nais na palabasin ng kanyang amo. Hindi ba at alam naman na nitong si Lizzy Rivera ang nagligtas sa kanya? Bakit kailangan pa nitong pa-imbestigahan ang bagay na iyon na hindi niya ginawa noon? Tinanggap na lang niton
MAHABA ANG NAGING biyahe nila pauwi. Dala marahil ng pagod ni Everly at side effect na rin ng gamot sa kanyang sugat kung kaya naman hindi sinasadyang biglang nakatulog siya. Naramdaman na lang ni Roscoe ang biglang pagbigat sa kanyang balikat nang walang ulirat na ipatong doon ng asawa ang kanyang ulo. Napalunok na ng sunod-sunod doon si Roscoe. Hindi nakaligtas sa kanya ang suot nitong damit na medyo revealing sa banda ng kanyang dibdib. Kahit na madilim sa loob ng sasakyan, sa mga mata ni Roscoe ay ‘di nakaligtas ang tila kumikinang na balat ni Everly banda dito.‘Ano ba naman ‘to!’ Masusing tahimik na pinagmasdan ni Roscoe ang manipis na kilay ng asawa at ang nakapikit nitong mga mata. Dumako pa ang tingin niya sa labi nito na bigla na lang sumagi sa kanyang isipan na halikan ito. Ipinilig niya ang ulo. Hindi siya dapat nagpapadala sa tukso. Pakiramdam niya nag-init ang kanyang lalamunan kasabay ng pag-init ng magkabilang pisngi. Bumilis din ang tibok ng kanyang puso na para bang
KAILANMAN, BUONG BUHAY niya ay hindi nawalan ng sasabihin at katwiran si Roscoe kapag kinakausap. Nang mga sandali pa lang iyon nangyari at dahil kay Everly. Ilang minutong pinag-aralan niya ang mukha ni Everly na napagtanto niyang maganda sa malapit.“Bakit? Naging mabuti ba ako sa’yo, Everly?”Ginawa lang niya ang gagawin ng isang estranghero sa isang taong nangangailangan ng tulong. Paano nga ba siya naging mabuting asawa kay Everly Golloso?“Ito. Hindi ba ito kabutihan?”Dinilaan pa ni Roscoe ang labi upang basain ng laway. Muli na namang natameme sa katanungan ni Everly.Gaano ba kapangit ng trato niya sa asawa dati at pati itong ginawa niyang pagtulong ay big deal sa kanya?Nakaramdam pa ng kakaiba si Everly sa pananahimik ni Roscoe. Iba talaga ang nararamdaman niya sa mga kinikilos nito. Nagpakaba pa iyon sa kanyang puso lalo na nang muli siyang alalayan at igiya ni Roscoe. Sa siko na lang naman siya nito hinawakan ngayon. “Hindi ito kabutihan at pagmamahal, Everly na kahit na
MALALAKI ANG MGA hakbang na nilagpasan niya si Roscoe upang mabilis na din na makalayo sa asawa. Tahimik namang sumunod si Roscoe habang nasa likod niya ang dalawang kamay. May kakaibang ngiti sa kanyang labi na hindi niya magawang ipaliwanag kung bakit ganun na lang siya kasaya nang makitang hiyang-hiya at namumula ang mukha ng asawa niya.‘What’s wrong with you now, Roscoe? Maligaya ka?’Ang mga lumabas kanina na doctor ay naabutan nilang nasa harap lang ng kinaroroonan nilang silid. Yumukod ang mga ito upang magbigay na ng galang. Napayuko rin nang bahagya si Everly bilang tugon. Ang OA lang talaga ni Roscoe na kinakailangan pa siyang dalhin sa hospital kung pwede naman niyang gamutin na lang ang kanyang sarili sa bahay nila. Marami pa tuloy silang naabala na ‘di naman dapat.“Mrs. De Andrade, narito po ang mga gamot na kailangan niyong i-apply sa mga sugat.” bigay ng doctor ng ointment lang naman, “Hindi man gaanong malalim ang mga sugat kaso nga lang ay ang dami nila. Para na rin
AWTOMATIKONG INIIWAS NA ni Everly ang kanyang mga mata sa mukha ni Roscoe. Itinuro na ng kanyang daliri ang likod. Mabilis namang nagtungo doon si Roscoe. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na bagama’t hindi naman nakatakip ay nakita niyang magiging sagabal iyon. Sa ibabaw ng kanyang tattoo ay may dalawang maliit na piraso ng bubog na nakabaon. Maputi at maselan ang balat ni Everly, at nang tumusok ang fragment sa kanyang balat, agad nang namula ang buong paligid noon. Hindi mapigilan ni Roscoe na itaas ang kanyang kamay. Bumagsak ang nanlalamig niyang mga daliri sa likod ni Everly na nang dumampi ay bahagyang nanginig. Naburo na ang mga mata doon ni Roscoe. Maingat niyang kinuha ang mga fragment, nilinis ang sugat at nilagyan ng hemostatic gauze. Nang tutulungan na sana niya si Everly na tingnan kung may mga fragment pa sa ibang bahagi ng katawan, hindi niya naiwasang tumagal ang mga mata sa tattoo ng babae. Hindi na niya napigilan ang palad na haplusin iyon. Magaspang ang bahagin
KAKARATING PA LANG sa Ginang ng balita kung kaya naman hindi pa niya nagagawang e-digest iyon at naunahan na ng panic. Gumalaw ang adams apple ni Roscoe na humigpit pa ang yakap sa katawan ni Everly na sa mga sandaling iyon ay namumungay na ang mga mata. Biglang malakas na kumalabog ang loob ng puso niya. Ang dugo mula sa pulso ni Everly na nasugatan ng matalim na bubog ay dumikit sa leeg ni Roscoe. Mainit iyon dahil sariwa at malagkit. Hindi rin iyon nakaligtas sa paningin ni Roscoe na hindi komportable ang pakiramdam. Napatitig na siya sa mukha ni Everly na puno ng halo-halong emosyon ang mga mata. Bumilis pa ang kanyang mga hakbang papalabas ng venue, karga pa rin ang katawan ni Everly. Wala rin siyang planong bitawan ang asawa.“R-Roscoe…” usal ni Everly kahit blurred ang tingin.Tumitig pa ang mga mata ni Everly sa mukha ni Roscoe. Hindi niya alam kung nakakakita siya ng mga bagay, ngunit nakita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Roscoe sa unang pagkakataon habang karga siya. Sus
HINDI NA NAGAWA pang makapagtimpi ni Everly. Kailangan na niyang mailabas ang frustration niya. Akmang sasampalin niya na si Lizzy nang hindi inaasahan na bigla na lang madulas ang waiter malapit sa tower ng kaharap nitong alak. Nandilim na ang paningin ni Everly doon at nabalot ng takot ang buo niyang kalamnan. Hindi biro ang babagsak sa kanila kapag nagkataon na anumang oras ay matutumba na sa kanilang dalawa ni Lizzy; ang tower ng alak! Malakas na pumintig na doon ang puso ni Everly. Naalala na ang waiter na iyon ay ang huling kausap ni Lizzy kanina bago siya nito harapin. Ito ba ang napag-usapan nila? Ang ipahamak si Lizzy in disguise na iniligtas siya nito para malinis ang pangalan niya sa kahihiyang nangyari kanina? Ito ba? Gusto nitong palabasin na may busilak siyang puso? “Roscoe, kinakausap pa kita…” narinig ni Everly ang boses ni Desmond kung kaya malamang ay malapit lang sa kanilang kinaroroonan ni Lizzy ang magkaibigan. Mukhang tama nga ang hinuha niya! Plano pang palabas
NAPAAWANG NA ANG bibig ni Roscoe nang maramdaman ang nakakakiliting init ng hininga ni Everly sa kanyang tainga. Bilang reaction doon ay marahas na itinulak niya na ang asawa na napasandal pa sa malamig na pader ang likod. Nang maalala ang sinabi ni Everly na gustong mangyari kay Lizzy, naging mas visible pa ang matinding galit sa mukha ni Roscoe na kitang-kita naman noon ni Everly. Ngumisi pa si Everly upang mas asarin ai Roscoe nang makita ang reaction nito na halatang apektado.“Baliw ka na!”“Walang masama sa pagiging hibang, Roscoe. Kagaya mo, hindi ba at baliw na baliw ka rin naman kay Lizzy?”Nang hindi sumagot si Roscoe ay tinalikuran na siya ni Everly. Hindi naman siya pinigilan ni Roscoe na parang sinampal sa huling sinabi ni Everly sa kanya. Napaayos ng tayo si Roscoe ng lumingon pa si Everly. “Pareho lang tayong baliw, sa ibang dahilan nga lang.” sambit pa ni Everly na may mapaklang tono na iyon. Pagkasabi nito ay umalis na ang babae. Naiwan si Roscoe na nakatayo. Pilit