HINDI NA DOON nagulantang pa si Roscoe na kahit anong alog ni Lizzy sa kanya para pansinin siya ay nakatingin pa rin siya kay Everly. Batid niyang Everly had always loved medicine. Marami na itong nabasang mga medical books and published many SCI papers kahit pa hindi niya ito gaanong pinag-uukulan ng pansin dati ay naaalala niya iyon. Her medical skills really shouldn't be questioned by anyone now. Ang dating asawa niya mismo ang nagpatunay sa mga tao kung ano ang kakayang mayroon siya at nakatago.“Roscoe...” muling kuha ni Lizzy ng atensyon ng lalaki ngunit parang bingi ito sa kanyang mga sinasabi.Taas ang noong luminga-linga na sa paligid ang mga mata ni Everly nang marinig niya ang sinabi ng doctor, bahagyang umindayog ang kanyang katawan dahil sa kanyang ngalay ng matagal na pag-squat niya kanina. Napaatras siya doon ng hindi mapigilan na halatang nawalan ng balanse ang katawan. Mayroon siyang hypoglycemia at hindi pa rin nakakapagpahinga pa nang maayos sa nakalipas na mga ara
HINDI INAALIS ANG tingin sa grupo ng lalaki na dinampot na ni Everly ang baso ng alak mula sa tray ng waitress na dumaan sa may gilid nila. Hindi mawala sa kanyang isip ang ginawang pagprotekta ni Roscoe kay Lizzy kung kaya naman nadagdagan pa ang galit niya. Nagseselos siya at alam niya na ang lahat ng iyon ay sa grupo ng mga kaharap nagagawang maibunton. Sa kanya niya nagagawang ibaling ang galit kahit pa pwede naman niyang paalisin na ang mga ito at palampasin na lang ang nangyari. Kaso ay hindi. “Anong gusto mong gawin namin sa'yo? Mag-sorry? Oh e ‘di sorry!” mayabang pang turan ng lalaki na mas nagpainit pa ng ulo ni Everly ng mga sandaling iyon, okay na eh papaalisin na sana niya ang mga ito.“No, ayoko na ng basta sorry lang. Nagbago ang isip ko. Deserve ko naman ang mas higit pa doon sa mga magagaspang niyong pinagsasabi sa akin kanina. Kailangan niyong pagbayaran ang katabilan ng dila niyo.” malumanay niyang wika sabay taas pa ng isa niyang libreng kamay. “Gusto kong lumuhod
PAGKASABI NIYA NOON ay pamartsa at taas ang noo na silang tinalikuran ni Everly. Nahawi ang mga tao na nakaharang at nakikiusyuso upang bigyan siya ng daan. Hindi nakaligtas iyon sa paningin ni Caleb na kanina pa pinagmamasdan ang ginagawa ng babae sa mga taong ayon sa napagtanungan niyang kasama sa venue ay binu-bully umano si Everly. Hindi man niya maintindihan ang litanya nito na sariling wika ang gamit, alam niyang tinuturuan lang nito ng lection ang balasubas na mga taong iyon at sobrang proud siya sa babae. Muli pa ay mas nadagdagan ang paghanga niya na nararamdaman mula pa noon kay Everly.“What a brave woman!” aniya na gustong pumalakpak pa kasunod ng papuri niyang iyon.Pagod na isinandal ni Everly ang kanyang likod sa pader ng elevator pagkapasok niya doon. Tumamlay ang kanyang mukha at lumamlam ang kanyang mga mata. Biglang nawalan ng buhay ang kanyang katawan ng wala ng nakakakita sa kanya. Inip na pinanood niya ang kulay pulang numero sa itaas ng elevator na patuloy sa pa
PARANG BIGLANG HUMINTO sa pagtibok ang puso ni Everly sa salitang iyon na kumawala sa bibig ng dating asawa. Napakurap na ang mga mata niya na parang nabingi siya. Ito ang unang pagkakataon na narinig niyang sumagot ng ganito si Roscoe pagkatapos ng tatlong taong pagsasama nila. Parang hindi iyon totoo. Nang maalala niya kung gaano kaaktibo si Roscoe sa usapang divorce, sa tingin niya napaka-ironic nito. Kulang na lang din ay ipamukha nito noon sa kanya na hindi siya kagusto-gusto kailanman.“Everly…” Si Caleb iyon na biglang sumulpot na lang sa likuran ng babae. May hawak na payong at pinapayungan na ang ulo ni Everly para huwag mabasa. Nilingon na ito ng babae na nakapaskil na ang ngiti sa kanyang labi. Bagama't nasa sinabi pa rin ni Roscoe ang kanyang isipan, biglang nabaling na iyon sa dayuhang kakilala.“Why are you getting caught in the rain? You might get sick. Please, take care of yourself and stay healthy.” puno ng lambing na saad ni Caleb habang direktang nakatingin ang mga
BIGLANG TUMIBOK NANG mabilis ang puso ni Everly na animo ay nakikipag-karera ito at nais ng lumabas sa lalamunan niya nang marinig ang binitawang salitang iyon ng kanyang dating asawa. Biglang lumiit ang mga pupils ng mga mata niya bilang reaksyon. Hindi si Everly makapaniwala na ang mga salitang ito ay lumabas mula sa bibig ni Roscoe. Sa bibig ng dati niyang asawa na walang pakialam sa kahit anong mangyari sa kanya? Totoo ba? Hindi ba siya dinadaya lang ng kanyang pandinig?Hindi ba't noon pa man ay ayaw ni Roscoe na tanggapin ang kanilang kasal? Itinatanggi niya nga ito nang paulit-ulit eh.Napansin ni Roscoe ang pagkagulat sa mga mata ni Everly at hindi niya maiwasang makaramdam ng inis.Bakit siya nagulat nang sabihin niyang asawa niya ito? Iyon naman ang totoo. Naging mag-asawa naman talaga sila!Salitan na itinuro ni Caleb silang dalawa, puno ng pagdududa ang buong mukha. Mababakas ang labis na pagkalito.“Are you a couple?” alanganin pa nitong tanong na para bang makailang be
ANG KULAY NG balat ni Everly ay orihinal na maputi at mala-porselana sa kinis, ngayon na may mga patak ng tubig na nakasabit sa kanyang pisngi, balikat at leeg nakadagdag iyon sa angking kakaiba niyang ganda. Magulo ang nabasa niyang buhok na bagama't mukhang nakakaawa hindi pa rin maikakaila ang kagandahan niyang taglay na hindi nakaligtas sa paningin ni Roscoe. Noon lang niya napagtanto ang bagay na iyon kung kaya naman ay bahagyang nalilito.Kumapal pa ang hanging bumabalot sa loob ng sasakyan. Nanatili pa rin silang tahimik na dalawa. Saglit na napasulyap si Roscoe sa banda ni Everly. Hindi maipaliwanag ng lalaki ang pag-init ng kanyang lalamunan at katawan nang sumagi sa isip niya ang mapusok na palitan nila ng halik ng dating asawa sa nightclub ng nagdaang gabi. Sa taranta ay hinawakan na niya ang kanyang bulsa, kinapa-kapa na iyon. Nang mahanap ang kaha ng kanyang sigarilyo ay kumuha na siya dito ng isang stick. Walang pag-aatubili niya iyong sinindihan upang mabaling na doon
NABULABOG SILA NG malakas na ingay nang biglang tumunog ang cellphone ni Roscoe. Nakakonekta ang kotse sa bluetooth nito at malinaw na nakita ni Everly ang lumabas na caller ID noon at kung sino ang istorbong iyon; si Lizzy ang tumatawag. Sa puntong iyon ay nahimasmasan na nang tuluyan ang babae. Nabalik siya sa wisyo. Walang emosyon na pinindot ni Roscoe ang answer button kung kaya naman ang sumunod na narinig ni Everly ay ang malamyos na boses ni Lizzy mula sa kabilang linya. Nagkaroon na ng malaking guwang ang kanyang puso nang dahil sa tawag na iyon.“Roscoe, tapos na akong i-check ng doctor at ang sabi niya ay wala naman daw mali sa akin.” pagbabalita ng babae na ikinaikot ng mga mata ni Everly mentally, napakaarte ng boses nito at sobrang nakakairita iyon sa kanyang pandinig.“Mabuti naman kung ganun.” kalmadong sagot ni Roscoe na parang inaasahan na niya ang resultang iyon. Ibig sabihin ay kaya sila umalis kanina ay dahil nagpatingin kuno si Lizzy sa doctor? Iyon ang idinahila
HINDI INALIS NI Everly ang kanyang mga mata na puno na ng sama ng loob kay Roscoe. Nanatiling tikom naman ang bibig ni Roscoe na makailang beses na kumibot ngunit hindi niya magawang magsalita. Nag-uumapaw na ang galit ng babae para sa dating asawa at hindi niya rin naman iyon ikinubli. Napailing na lang si Everly nang walang makuhang sagot kay Roscoe na nakatingin lang sa kanyang mukha na para bang may dumi siyang nakadikit doon at hindi niya iyon nakikita. Marami pa sana siyang gustong sabihin ngunit ayaw na niyang magsayang pa ng laway dahil wala rin namang patutunguhan kahit magwala siya. Hindi niya kailangang sumigaw at awayin ito. Gaya ng sabi niya, wala na rin namang silbi pa iyon. Nanatili siyang kalmado kahit pa naghuhumiyaw ang puso niyang magwala at ipakita kay Roscoe ang bunga ng ginawa nito. Lumalim pa ang pagkabigo sa mga mata ni Everly. Walang imik na ibinalik niya kay Roscoe ang aid kit. Minahal pa rin naman niya ang lalaki pero tama na. Marahil nga ay hanggang doon na
GUSTO NG MATAWA ni Everly sa tinurang ito ni Roscoe. Ano? After ng divorce nila gusto pa nitong maging magkaibigan sila at magpansinan? May sira na yata ang ulo ng lalaking ito. Walang ganun. Pagkatapos ng mga ginawa nito sa kanya, gusto niya umakto siyang magkaibigan sila? Anong kalokohan iyon ng lalaki? Halatang hindi niya alam ang mga sinasabi niya. Sa loob ng maraming mga taong pagsasama nila, ni wala naman itong magandang nagawa sa kanya. Ang trato nito sa kanya ay parang hangin, tapos ngayon kung makahiling akala mo naman ay naging mabuting asawa ito sa kanya noon. Sa parte ni Roscoe ay kayang-kaya nitong gawin ang nais niya, eh sa part niya? Tinanong ba siya nito kung kaya niya?Si Everly ay labis niyang nasaktan, siniraan at hindi nirespeto ang nararamdaman. Niloko rin siya at ipinagpalit ng asawa niya sa ibang babae noong kasal pa sila, tapos ngayon hinihiling nito na maging civil sila at maging respectable sa mga taong kanilang pinagsamahan? Mukhang nasa malalim na pagtulog
SUMUGAT PA ANG isang nakakalokong ngiti sa labi ni Roscoe nang ilihis na ni Everly ang kanyang paningin sa asawa. Muling sinubukan ni Everly na kumawala ngunit humigpit lang lalo ang hawak ni Roscoe sa kanya. Hindi alintana ang laway ni Everly na hindi namalayan nitong dumikit sa baba kanina sa ginawa nitong pagkagat sa kanya. Walang anu-ano at tinawid ni Roscoe ang ilang pulgada nilang pagitan upang tumama lang ang kanyang labi sa bibig ng asawa. “Ano? Sa tingin mo ba ay panaginip pa rin ito?” Napaawang na ang labi ni Everly na sinabayan pa ng malakas na paghuhuramentado ng kanyang puso sa loob ng dibdib. Sa sobrang lakas at bilis ng tibok ng kanyang puso, pakiramdam niya ay ‘di na siya makahinga at mauubusan na doon ng oxygen.“Anong ginagawa mo, Roscoe? Hindi mo ako bibitawan?!” may banta na sa tinig ni Everly na tinaliman na ang mga tinging pinupukol sa kanya. Kung gusto niyang makawala dito, kailangan niyang samaan ng ugali at pagbantaan ito. Iyon ang kanyang natutunan sa ugal
PRENTENG NAUPO NA si Roscoe sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Everly. Hindi niya inalis ang mga mata sa asawa habang ang cellphone nito ay nakadikit pa rin sa kanyang tainga. Walang anu-ano ay parang may sariling buhay na humaplos ang kanyang isang palad sa pisngi ni Everly, marahan lang iyon kung kaya naman hindi ito nagising. Ilang sandali pa ay gumapang na pababa iyon at dumako pa banda sa nakatikom na labi ng kanyang asawa.“Hindi naman kagulat-gulat,” tugon ni Harvey na sinundan pa ng buntong-hininga na hindi nakaligtas sa pandinig ni Roscoe na nagawa pang mas maging masaya ang malapad na ngiti. “Sana alagaan mong mabuti si Everly at—” “Hindi mo naman kailangang sabihin sa akin iyan dahil alam ko kung ano ang gagawin ko sa asawa ko!” may diin niya pang tugon sa salitang asawa. Lumapad pa ang kanyang ngiti na naguguni ng paniguradong halos mamatay na sa selos ang lalaking kausap niya. “Hindi mo kailangang mag-alala dahil kahit hindi mo sabihin iyan pa rin ang gagawin ko sa k
MAKAILANG BESES PA siyang sinipat ni Alexis sa mukha. Hinahanapan ng dahilan kung bakit siya nagtatanong. Pakiramdam niya ay may mali sa amo. “Ano po ang problema, Mr. De Andrade?”Iniiling ni Roscoe ang kanyang ulo. Kung anu-ano ang pumapasok sa kanyang isip na hindi naman dapat. Napuno pa ng maraming katanungan iyon dahilan upang tuluyan siyang maguluhan. Panaka-naka ang pasok ng liwanag ng mga street lights sa kanilang dinadaanan. Natatanglawan noon ang seryosong mukha ni Roscoe na nakatingin na noon sa kawalan. Mababakas anng labis na pagka-seryoso sa kanyang mukha. Makailang beses niya pang nilingon ang mukha ni Everly. “Alexis, paki-imbestigahan ngang mabuti noong na-kidnapped ako kung sino talaga ang nagligtas sa akin.” Hindi maintindihan ni Alexis kung ano ang nais na palabasin ng kanyang amo. Hindi ba at alam naman na nitong si Lizzy Rivera ang nagligtas sa kanya? Bakit kailangan pa nitong pa-imbestigahan ang bagay na iyon na hindi niya ginawa noon? Tinanggap na lang niton
MAHABA ANG NAGING biyahe nila pauwi. Dala marahil ng pagod ni Everly at side effect na rin ng gamot sa kanyang sugat kung kaya naman hindi sinasadyang biglang nakatulog siya. Naramdaman na lang ni Roscoe ang biglang pagbigat sa kanyang balikat nang walang ulirat na ipatong doon ng asawa ang kanyang ulo. Napalunok na ng sunod-sunod doon si Roscoe. Hindi nakaligtas sa kanya ang suot nitong damit na medyo revealing sa banda ng kanyang dibdib. Kahit na madilim sa loob ng sasakyan, sa mga mata ni Roscoe ay ‘di nakaligtas ang tila kumikinang na balat ni Everly banda dito.‘Ano ba naman ‘to!’ Masusing tahimik na pinagmasdan ni Roscoe ang manipis na kilay ng asawa at ang nakapikit nitong mga mata. Dumako pa ang tingin niya sa labi nito na bigla na lang sumagi sa kanyang isipan na halikan ito. Ipinilig niya ang ulo. Hindi siya dapat nagpapadala sa tukso. Pakiramdam niya nag-init ang kanyang lalamunan kasabay ng pag-init ng magkabilang pisngi. Bumilis din ang tibok ng kanyang puso na para bang
KAILANMAN, BUONG BUHAY niya ay hindi nawalan ng sasabihin at katwiran si Roscoe kapag kinakausap. Nang mga sandali pa lang iyon nangyari at dahil kay Everly. Ilang minutong pinag-aralan niya ang mukha ni Everly na napagtanto niyang maganda sa malapit.“Bakit? Naging mabuti ba ako sa’yo, Everly?”Ginawa lang niya ang gagawin ng isang estranghero sa isang taong nangangailangan ng tulong. Paano nga ba siya naging mabuting asawa kay Everly Golloso?“Ito. Hindi ba ito kabutihan?”Dinilaan pa ni Roscoe ang labi upang basain ng laway. Muli na namang natameme sa katanungan ni Everly.Gaano ba kapangit ng trato niya sa asawa dati at pati itong ginawa niyang pagtulong ay big deal sa kanya?Nakaramdam pa ng kakaiba si Everly sa pananahimik ni Roscoe. Iba talaga ang nararamdaman niya sa mga kinikilos nito. Nagpakaba pa iyon sa kanyang puso lalo na nang muli siyang alalayan at igiya ni Roscoe. Sa siko na lang naman siya nito hinawakan ngayon. “Hindi ito kabutihan at pagmamahal, Everly na kahit na
MALALAKI ANG MGA hakbang na nilagpasan niya si Roscoe upang mabilis na din na makalayo sa asawa. Tahimik namang sumunod si Roscoe habang nasa likod niya ang dalawang kamay. May kakaibang ngiti sa kanyang labi na hindi niya magawang ipaliwanag kung bakit ganun na lang siya kasaya nang makitang hiyang-hiya at namumula ang mukha ng asawa niya.‘What’s wrong with you now, Roscoe? Maligaya ka?’Ang mga lumabas kanina na doctor ay naabutan nilang nasa harap lang ng kinaroroonan nilang silid. Yumukod ang mga ito upang magbigay na ng galang. Napayuko rin nang bahagya si Everly bilang tugon. Ang OA lang talaga ni Roscoe na kinakailangan pa siyang dalhin sa hospital kung pwede naman niyang gamutin na lang ang kanyang sarili sa bahay nila. Marami pa tuloy silang naabala na ‘di naman dapat.“Mrs. De Andrade, narito po ang mga gamot na kailangan niyong i-apply sa mga sugat.” bigay ng doctor ng ointment lang naman, “Hindi man gaanong malalim ang mga sugat kaso nga lang ay ang dami nila. Para na rin
AWTOMATIKONG INIIWAS NA ni Everly ang kanyang mga mata sa mukha ni Roscoe. Itinuro na ng kanyang daliri ang likod. Mabilis namang nagtungo doon si Roscoe. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na bagama’t hindi naman nakatakip ay nakita niyang magiging sagabal iyon. Sa ibabaw ng kanyang tattoo ay may dalawang maliit na piraso ng bubog na nakabaon. Maputi at maselan ang balat ni Everly, at nang tumusok ang fragment sa kanyang balat, agad nang namula ang buong paligid noon. Hindi mapigilan ni Roscoe na itaas ang kanyang kamay. Bumagsak ang nanlalamig niyang mga daliri sa likod ni Everly na nang dumampi ay bahagyang nanginig. Naburo na ang mga mata doon ni Roscoe. Maingat niyang kinuha ang mga fragment, nilinis ang sugat at nilagyan ng hemostatic gauze. Nang tutulungan na sana niya si Everly na tingnan kung may mga fragment pa sa ibang bahagi ng katawan, hindi niya naiwasang tumagal ang mga mata sa tattoo ng babae. Hindi na niya napigilan ang palad na haplusin iyon. Magaspang ang bahagin
KAKARATING PA LANG sa Ginang ng balita kung kaya naman hindi pa niya nagagawang e-digest iyon at naunahan na ng panic. Gumalaw ang adams apple ni Roscoe na humigpit pa ang yakap sa katawan ni Everly na sa mga sandaling iyon ay namumungay na ang mga mata. Biglang malakas na kumalabog ang loob ng puso niya. Ang dugo mula sa pulso ni Everly na nasugatan ng matalim na bubog ay dumikit sa leeg ni Roscoe. Mainit iyon dahil sariwa at malagkit. Hindi rin iyon nakaligtas sa paningin ni Roscoe na hindi komportable ang pakiramdam. Napatitig na siya sa mukha ni Everly na puno ng halo-halong emosyon ang mga mata. Bumilis pa ang kanyang mga hakbang papalabas ng venue, karga pa rin ang katawan ni Everly. Wala rin siyang planong bitawan ang asawa.“R-Roscoe…” usal ni Everly kahit blurred ang tingin.Tumitig pa ang mga mata ni Everly sa mukha ni Roscoe. Hindi niya alam kung nakakakita siya ng mga bagay, ngunit nakita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Roscoe sa unang pagkakataon habang karga siya. Sus