"Jazer, balita ko pinaalis mo si Queenilyn sa trabaho niya. Anong nangyari?" Akala ni Jazer tapos na. Paulit-ulit na binanggit ang bagay na iyon noong mga araw na iyon, ngunit hindi niya inaasahan na tatanungin siya sa araw na iyon. "May mga nangyari, pero sinabi ko na sa kanya na maging mahinhin." "Pamilya tayo. Paano mabubully ng isang miyembro ng ating pamilya ang ating mga pamilya? Hindi ba dapat magtulungan tayo?" Naturuan ng leksyon si Jazer dahil sa nasabing insidente, at medyo naiinip na siya. "I already said sorry. Ano pa bang gusto mong gawin ko? Gusto mo lumuhod ako?" Nakinig si Marian sa usapan at nabigla. Nag-sorry din si Jazer kay Queenilyn? Bakit at sino si Queenilyn? Anong mga kwalipikasyon ang mayroon siya para humingi ng tawad si Jazer? At bakit ganoon na lamang ang pag-aalaga ng miyembro ng kanyang pamilya kay Queenilyn? Ano ang napakaganda tungkol kay Queenilyn? "Dahil natanggal si Queenilyn sa isang maliit na bagay, sulit bang gawin itong si Jazer?" Naisip
Madalas makipag-usap sa kanya tungkol sa araling-bahay? Hindi akalain ni Lexber na napakaganda ng relasyon ng dalawa noon, at napakaganda pa rin hanggang sa sandaling iyon. Kung tutuusin, sinabi ni Queenilyn noon na napakasakit ng pagtaksilan.Sa pagtingin sa nakakainggit na usapan ni Marian tungkol sa pagkakaibigan nila ni Queenilyn at walang pakialam na tingin ni Queenilyn, naiintindihan na ni Lexber ang mga bagay sa kanyang puso. Isa pa, nakita niya kung paano nagbago ang babae at medyo naiinis siya."Mukhang nahirapan ka sa pag-aaral, kailangan mo si Queenilyn para tulungan ka sa iyong takdang-aralin." Nang magsalita si Lexber, hindi niya alam kung sinadya o hindi sinasadya.Nakaramdam ng hiya si Marian. Naisip niya na hindi siya magtatagal, kaya ngumiti siya kay Jazer sa pagtatangka na mailigtas siya nito.Ngunit ibinaon ni Jazer ang kanyang ulo, hindi niya alam kung ano ang iniisip nito. Pumikit na lang siya sa nangyari.Hindi talaga nakita ni Jazer ang nangyari sa hapag kainan
Pagkatapos kumain, alam ni Marian na nahihiya siyang mag-stay, kaya pinauwi siya ni Jazer.Matapos ang nangyari, hindi mapalagay si Jazer sa pananatili sa kanilang bahay, kaya kailangan niyang pauwiin ito bilang dahilan para makalanghap ng sariwang hangin."Jazer, bakit hindi mo ako kinausap kanina sa hapag kainan?" Kinagat ni Marian ang ibabang labi at tinitigan ang mga mata ni Jazer.Pero tinignan lang siya ni Jazer at hindi umimik."Alam ko, alam kong dapat nasa puso mo pa rin siya!" Mariing kinuyom ni Marian ang kanyang kamao, ngunit hindi lumabas ang mga salita.Naunawaan ni Marian na noon pa man ay may gusto na si Jazer kay Queenilyn. Kung hindi dahil sa kanya-kanyang diskarte, hindi maghihiwalay ang dalawa, at pagkatapos ng ilang oras na kasama si Jazer, sa wakas ay nagkaroon na rin ito ng nararamdaman para rito, ngunit nagpakita muli si Queenilyn at wala nang natira para sa kanya."Jazer, paano nakilala ni Queenilyn ang tito mo at naging tita mo?""Hindi ko alam." Nagsabi ng t
"I'm not crazy,Queenilyn. I know you are only with my uncle for money."Para ba sa pera? Medyo natulala agad si Queenilyn. Noong una, nangako si Lexber na bibigyan siya ng tuition sa kolehiyo kaya sumabay na lang siya sa agos. Ngunit pagkatapos na makilala siya nang kaunti, itinuring niya siya hindi lamang bilang isang pakikitungo, kundi bilang isang kamag-anak.Pinalungkot siya ng kanyang ina, at si Lexber lamang ang naging mabuti sa kanya. Kaya't nagpasya siyang tratuhin siya ng mabuti.Nang makitang hindi nagsasalita si Queenilyn, naisip ni Jazer na tama ang kanyang sinabi. Hindi niya inaasahan na totoo ang sinabi ni Marian, at hindi niya inaasahan na si Queenilyn pala ay isang babae na pera lang ang gusto.With that thought, he shook his head, looked at Queenilyn, and continued, "Queenilyn, am I right? I used to like you so much, and Marian used to treat you as a friend. You turned out to be such a person like that? ""Anong klaseng tao ako?" Nakatitig sa kanyang mga mata ni Queen
Hindi komportable si Queenilyn, kaya nanatili si Lexber sa kanya sa lahat ng oras. Marahan niya itong niyakap, saka tinapik-tapik na parang sinusuyo ang isang bata. Noong una, nahihiya si Queenilyn, at naninigas ang kanyang katawan. Kalaunan, nasanay na siya.Hindi rin komportable si Lexber. Kung tutuusin, first time niyang suyuin ang isang babae. Nang makita siyang hindi komportable, nadurog ang puso niya."Lexber, mas mabuti na ako ngayon, gusto kong matulog mag-isa..."Ibinaon ni Queenilyn ang ulo sa kama at namumula ang mukha."Mabuti."Naintindihan naman ni Lexber at dahan-dahang itinulak palabas ang wheelchair.Maya-maya, pumasok si Pennilyn at may dalang isang bowl ng brown sugar water.Noong una, inakala ni Queenilyn na si Lexber iyon, at ayaw niyang bumangon sa pag-ungol. Pagkatapos ay naramdaman niyang may mali. Sa pagbabalik-tanaw, napatulala siya nang makita si Pennilyn. Matagal siyang nahiga at mas gumaan ang pakiramdam niya. Umupo siya at tumingin sa kanya.Nang makita a
Nakita niya na may gana ang dalaga ay tuloy-tuloy nitong binigay ang mga pagkaing nagustuhan nito.Pagkatapos kumain, nagdala si Queenilyn ng librong babasahin."Gabi na, huwag kang magbasa, at matulog nang maaga."Tulad ng isang matanda, nagsalita siya nang may dakilang kamahalan."Pero gusto kong magbasa sandali." Napabalikwas si Queenilyn sa kama at nakita niyang nasa kwarto niya pa rin si Lexber kaya naman nanigas siya. "Lexber, ayaw mo bang matulog? Bakit nandito ka pa?""Makikitulog ako sa iyo ngayong gabi." sabi ni Lexber."Ah, uhm, bakit..." Napaupo si Queenilyn, kung sasabihin nito sa kanya kung ano ang gagawin, kahit na ayaw nitong gawin, wala siyang magagawa.Habang nag-iimagine si Queenilyn ng mga bagay, nakita ni Lexber ang mga munting iniisip niya."Gusto lang kitang alagaan.""Alam mo, ito ay hindi kailangan." Paano siya makakaalis sa sitwasyong ito? Iyon ang naisip niya." Queenilyn, ikaw na ang asawa ko. Masasabi mo sa akin ang ganito ng diretso sa hinaharap. Akala ko
"Kung gayon ang pamilya ni Claribel na ito ay handa nang mahulog sa mga bato.""Kung tatanungin mo ako, hindi talaga sila bagay.” "I'm going to break off my marriage today. I'm sure hindi na babalik si Claribel ... Ganoon din ang reaksyon ni Lexber noon."Narinig ni Queenilynha ang usapan at hindi na nakinig. Tumalikod siya at naghanda para bumalik. Sa sandaling iyon, lumitaw si Lexber.Sabay silang naglakad. Nag-iisip si Queenilyn kung paano magsasalita. Naglakad sila papunta sa main hall, narinig nila ang mga tao sa loob at parang ang dami nilang pinag-uusapan.Tumigil si Lexber at sinenyasan si Queenilyn na tumahimik. Nagtataka lang siyang tumingin sa harap at nakita niyang nandoon ang mag-asawang dumating noong araw na iyon."Pumunta kami ngayon para sa layunin ng kasal nina Lexber at Claribel." Sabi ni Diana ang ina ni Claribel na may pilyong ngiti.Napatingin si Fredo sa pagdating ng dalawa, at alam na niya ito sa kanyang puso. Kaya lang nagkunwari pa siyang ngumiti at nakita
Ngunit hindi siya narinig ni Queenilyn, hakbang-hakbang siyang naglakad patungo kay Lexber, at pagkatapos ay marahan siyang niyakap mula sa likuran. Siya ay labis na kinakabahan. Iyon ang unang beses na niyakap siya nito. Natigilan siya. "Babae, bakit hindi ka maglaro ng mga baraha nang naaayon." Napaisip siya. Ang puso ni Queenilyn ay nag-iisip tungkol sa sinabi ng pamilya Bailey noong araw na iyon. Mukhang tama sina Claribel at Lexber para sa isa't isa, ngunit mula nang maaksidente si Lexber, binalikan ng pamilya Bailey ang kanilang salita tungkol sa kasal. Naisip ni Queenilyn na siya ay kapareho ni Lexber, at siya ay pinagtaksilan ng mga taong pinagkakatiwalaan niya. Oo naman, ang mga nasaktan lang ang nakadarama ng puso ng mga nasaktan din. Niyakap ni Queenilyn si Lexber, ngunit nabigla siya sa sumunod na aksyon ng babae. Hinagod ni Queenilyn ang likod niya, saka tumayo sa harapan niya at marahang hinawakan ang ulo niya. Sumalubong kay Lexberang halimuyak ng dalaga, at par