Chapter 12

PUMASOK ako sa sasakyan na susundo sa akin. Dahil hindi ako tumitingin sa katabi ko ay sinabihan ko na lang driver na aalis na aalis na kami.

"Tayo na, manong," sambit ko sa kanya. Abala ako sa pagkalkal sa bag ko.

Pero napalingon ako sa kanang bahagi ng sasakyan dahil para bang may isang pares ng mga mata na nakatingin sa akin.

Nagulat ako sa nakita ko. "Kanina ka pa?" kinakabahan kong tanong. Maaga nga akong umuwi dahil ayaw kong magpang-abot ang landas namin ni Brandon.

Pero nanatili ang seryoso nitong mga tingin sa akin. Ako na lang ang umiwas dahil hindi ko kayang salubungin ang mga tingin nito na kung makatingin ay tila ba hinahalukay ang buo mong pagkatao.

"Who's that guy?" malamig nitong tanong sa akin. Ayaw kong siyang tignan. "Answer me, Brianna Kara," matigas nitong sambit.

Pumikit ako. "Wala kang pakialam doon. Pwede ba wag mo akong pakialaman. Buhay ko ito," sabi ko sa kanya.

"Buhay mo?" ngumisi ito.

'Shit, parang alam ko na kung ano ang sasabihin nito.'

"Baka nakakalimut