Chapter 4

PUMASOK ako sa school na para bang wala sa sarili. Akala ko kinabukasan ay magiging okay na ako. Pero hindi pa pala.

"Best!" sigaw ng kaibigan ko. Nagulat ako sa sigaw nito. "Ano ba ang nangyayari sa iyo? Are you okay?" tanong nito sa akin.

"Best, paano kung malaman mo na ipambabayad ka ng utang ng parents mo? Ano ang gagawin mo?" tanong ko sa kanya.

Kumunot ang noo nito. Tapos ay sumandal ito sa upuan na katapat ko.

"Siguro, aalis ako, maglalayas or much better magpapakamatay ako," sambit nito. "Teka nga muna. Ano na naman ang ginawa ng magaling mong ina-inahan?" tanong nito. May bakas na galit sa boses nito.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko na umiyak. Akala ko wala nang luha na lalabas sa aking mga mata. Bigla ay napalitan nang pag-alala ang mukha nito. Tumayo ito at nilapitan ako, niyakap.

Humikbi ako. "Hindi ko na alam ang gagawin ko best. 'Di ko naman pwedeng iwan si papa. Naging mabait din naman siya sa akin kahit papaano," sabi ko sa kanya. "Gusto kong umalis sa bahay na iyo