Chapter 55

Brandon POV

It's been a week since that day happened. I am thankful na walang masamang nangyari sa mag-ina ko. Napatingin ako kay Kara na mahimbing na natutulog. Sabi ng doktor na kaibigan nito ay stable at okay na si Kara. Mabuti na nga lang daw at naagapan agad at hindi nawala ang bata ng tuluyan.

Hinawakan ko ang kamay nito. Iniangat ko iyon at inilapit sa aking bibig. I kissed her hand. Tapos ay inilapit ko sa pisngi ko.

Napatingin ako kay Kara nang gumalaw ang ulo nito. Tapos ay dumilat. Napatingin ito sa akin at tila na nagulat na nandito ako ngayon sa harapan nito. Pero agad ding nanlaki ang mga mata nito nang may napagtanto.

"Ang baby ko!" Agara nitong pagpa-panic.

"Okay lang siya, Kara. Okay lang ang baby natin."

Nagulat ito sa sinabi ko.

"Baby natin? Hindi mo anak ito, Brandon. Akin lang ang batang ito."

"Kara, anak ko din siya. Dugo't laman."

"Hindi. Wala kang anak sa akin. Ang anak mo ay ang kang Kathrine lang, at hindi ang anak ko."

"Don't argue with me, Kara. She/he is a