03

Shannon Baylon.

A typical bitch rich girl.

A lowkey, social climber, trying hard designer.

Matangkad pero mas matangkad ako ng ilang inches.

Maikli at rebonded ang buhok.

Slim but I'm not impressed.

Her thin lips is always wearing a pink lipstick.

She didn't want to try something new dahil iyon daw ang paborito ni Idris.

Nagmumukha daw kasi siyang manika.

Pwe! Pero pwede rin.. si Annabelle doll.

Tinitigan ko sa ilalim ng aking aviators ang pino ngunit mabilis niyang lakad.

Papunta na siya sa building na kanyang pinagta-trabahuhan matapos bumaba sa sasakyan.

Hm, brand new itong sasakyan ah? I wonder if he bought that for her. Mahal na mahal!

Umirap ako at bahagyang sinagian ng kasamaan ang utak.

Though, I always think bad when she's the topic.

Humigpit ang kapit ko sa manibela at inisip na sa ibang araw ko na lang gagawin.

Yes, I've been stalking her for months now.

No.. years? But it doesn't mean dahil gusto ko siya or something.

I just wanna meet the mistress of my husband Idris, when we get married.

They were a couple since college.

Halos sumuka ako ng confetti dahil hanggang ngayon ay sila pa rin.

Akala ko kasi maghihiwalay rin kaya hindi ako umeksena noon.

But now that I heard they're going to get married two months from now, syempre panahon na para gawin ang grand entrance ko.

Hindi siya ang nararapat para kay Idris.

Actually wala naman siyang ginagawang kasalanan sa akin.

And besides, she doesn't know me.

Idris doesn't want me to meet her.

Muli akong natawa nang rumehistro sa isip ang namumulang mukha ni Idris dahil sa galit sa akin.

Lalo na noong kinausap ko ang babae noon.

Minsan ko silang nakita sa isang dinaluhan na bidding at opening ng isang museum.

Well it's an "accidental" meeting.

"Hey!" inilagay ko ang kamay sa aking bibig na tila gulat na gulat. "Ms. Shannon Baylon!"

Nilingon nila ako.

Kitang-kita ko ang pagkakatigil ni Idris sa kanyang tabi nang makita ako.

Umigting ang kanyang panga.

The innocent face of Shannon smiled at me.

Habang nilingon ang naestatwang kasintahan.

I smiled sweetly at her too.

"Oh my! It's you!"

Tumango ito at mas lalong ngumiti sa akin.

"Yes. How may I help you?"

"Well, I've seen your latest issued designs and.. I am very impressed. You're so good at it, huh?"

"Thank you! Actually I work so hard on those designs. I can't even sleep without finishing it."

Kita ko ang pasimpleng paghigpit ng yakap ng braso ni Idris sa maliit na baywang ni Shannon.

Tila hinihila na ito sa kung saan.

He swallowed again.

Tense na tense sa aming paghaharap.

Gustong-gusto ko siyang tawanan.

I innocently smiled at him while keeping all the strands of my hair in one shoulder.

"Oh! Maybe I could purchased-

"Let's go, hon." binulong iyon ni Idris ngunit narinig ko pa rin.

Hinaplos naman ni Shannon ang mukha nito at malungkot na ngumiti sa akin.

"Sure. We can talk it out over email. I'm sorry but uh.. we need to go."

"Alright. Thanks for your time. I really appreciate it. See you soon, then!"

Ngumiti ito sa akin.

Ngayon ay obvious na ang panghihila sa kanya ni Idris. 

"Sure! Sure. Thanks too! Miss.. uh?"

"C'mon, Shan." kunot na kunot na ang noo ni Idris.

Bumaling siya sa akin ng seryoso.

Tinitigan ko rin siya.

I slightly bowed my head and smiled sweetly at him.

Ngunit tumitig lang siya sa akin nang malamig.

"Excuse me miss, but we really need to go."

"Sure."

Ngumiti pa ako sa kanila ngunit mabilis nang hinila ni Idris ang katawan ni Shannon palayo.

Sinundan ko sila ng tingin at tinagilid ang ulo.

That night, Idris bombarded me with foul messages na tinawanan ko lang.

Idris:

Stop talking to her, Atharie. Damn it! I know what stunt you were trying to pull!

Idris:

At bakit nandoon ka ha? Sinundan mo ko? Tumigil ka na!

Idris:

Or whoring yourself again to those rich old bastards? Kadiri ka.

Idris:

Wala kang mapapala sa akin. Lumayo ka na. Nakakasuka na lahat ng ginagawa mo!

Idris:

Hinding-hindi kita papatulan, Atharie. Hindi ka na ba nahihiya?! Fix yourself. Para kang walang pinag-aralan. Stop talking to her or else ikaw na mismo ang magmamakaawa sa aking pakawalan ka!

And a lot more.

Ako:

Kinausap ko lang. Bakit tensyunado ka? Buti nga hindi ako nagpakilala eh. Maganda pala talaga siya no? And excuse me, isa sa artist doon ay friend ko!

Ako:

I will never beg for you to let me go, baby.

Sa huling reply ko, dahil ayaw niyang sagutin ang tawag ko, ay hindi na siya sumagot ulit.

That was our first meeting, Shannon and me.

And right now, I don't think she can still remembers me.

Ano kaya ang magiging reaksyon niya kapag nalaman niyang ako ang tumawag noong isang araw.

My evil spirit rejoice at the thought of her face!

Epic 'non!

Pinaandar ko ang sasakyan at ilang minuto ay tumunog ang cellphone ko.

It was Cede.

Inilagay ko sa aking tainga ang bluetooth earphone.

Tumigil ako nang mag red light.

"Yes Cede?"

"Nasaan ka na ba, ate? Ang daming revision dito sa mesa ko, ipinasa na nila at.. may deadline tayo! 'Yung mga aplikante para sa editors and layout artist ay nakatambay lahat sa lobby. Walang madaanan. Hindi alam ng HR saan sila ipupuwesto dahil wala ka pa!"

Sinilip ko ang wrist watch.

Napamura ako. Tumagal pala ako sa pagbabantay sa inggratang babaeng 'yon.

I wasted my fucking precious time, tsk!

"Five minutes, Ced. Tell the HR, start the interview. I'll be there."

"Ano? Five minutes. Nasaan ka na ba? Papaliparin mo-"

Ibinaba ko ang tawag.

Pagka green light ay kumaripas na ako.

Cede must be used to my driving habit lalo pa ngayon na late na ako!

Sa harap ng aming kumpanya ako nagpark.

May nakasalubong agad sa aking valet.

Siguro'y nakita na naman ang mabilis kong pagpapatakbo at bara-barang park.

Kaya sila na ang magdadala sa underground parking lot.

Inilagay ko ang lahat ng buhok sa isang balikat.

Habang papasok ay kita ko na ang kaguluhan at kasikipan sa aking dadaanan.