Share

Secret Vow of the Ruthless Billionaire
Secret Vow of the Ruthless Billionaire
Penulis: Trendsterchum Chronicles

Chapter 1

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-31 10:31:25

“You're late.”

Three words..Maikli. Walang sigaw. Walang emosyon. Pero sapat para magnerbyos at mapalunok si China habang nakatayo sa harap ng glass office ng pinaka-makapangyarihang lalaking nakilala niya sa buong buhay niya.  Si Gabriel Buenavista.

Noong una niyang marinig ang pangalan nito sa HR orientation, akala niya masyado lang exaggerated ang mga chika. Ruthless. Walang puso. Sinisisante ang employee over a wrong coffee. But now, standing in front of him, napagtanto niya—they didn’t exaggerate enough.

“Five minutes late,” dagdag pa ni Gabriel habang hindi man lang siya tiningnan. Busy pa rin ito sa pagpirma ng mga dokumentong parang ang bawat letra ay may kabayaran ng isang milyong dolyar. Tila binubusisi at walang puwang sa pagkakamaling may makaligtaang detalye.

“I’m sorry, sir,” mahinang sagot ni China, trying to steady her voice kahit na ang lakas ng kaba niya sa dibdib.

“Don’t be sorry. Be invisible.” At doon lang siya tumingin—diretso sa mga mata niya. Malamig. Matalim. Parang blade na pwedeng maghiwa ng kaluluwa.

Four weeks ago, hindi niya maalala kung paano siya napadpad dito. From being a struggling freelance writer to suddenly becoming the personal assistant to the Gabriel Buenavista. Desperation? Yes. Her mother is confined. Stressed by hospital bills? Absolutely.

Hindi niya rin maintindihan kung bakit siya natanggap. May limang Ateneo graduates na nag-aagawan sa posisyon. Lahat fluent sa apat na wika. Lahat may karanasan. Si China? Wala. Pero nung nakita siya ni Gabriel sa final interview, tumahimik lang ito, tapos nagtanong:

“Do you lie?”

“Only when I need to protect someone.”

Tumango lang ito, hindi man niya pinansin ang taning na iyon.binakewala as if not a big deal at all tapos kinabukasan—may kontrata na siya.

Weird.

Ang unang araw niya savtrabaho ay di niya lubos maisip. It  was a living nightmare. Epic-fail talaga.

"Coffee. Black. No sugar. No soul."

"Fire the florist. The orchids were trembling."

"Cancel my 3 PM. I need silence. You're interrupting it."

China survived that day with a blank face, aching heels, and a heart pounding like a drum. Pero the weirdest part? She wasn’t scared. She was... intrigued. Nawiwirdohan siya sa bago niyang boss. 

Every movement ni Gabriel ay calculated. Parang chess master. Pero minsan, nakikita niyang nakatulala ito sa bintana ng ilang segundo—parang may hinahanap na hindi niya mahanap. Parang topak na nakatulala.

At sa mga gabing overtime sila, doon niya naririnig ang mga bulong ng totoo: staff whispering about the scandal that broke Gabriel ten years ago. The betrayal. The woman who almost ruined his empire.

“He doesn’t trust anyone.”

“He doesn’t love. He owns.”

Isang araw, habang abala si China sa pag-aayos ng files, biglang tumunog ang intercom Gabriel’s voice—deep and unbothered.

“To my office. Now.”

Pagdating niya roon, walang introduction. Gabriel threw a tablet on the desk.

“Fix this.”

China blinked. “Sir?”

“The presentation. One hour. Boardroom. Impress me.”

Without another word, umalis ito. Naiwan si China, hawak ang tablet, and the biggest client pitch in Buenavista Corp history. Hindi siya marketing, hindi siya strategist, pero... she had one skill: she could read people. She could tell what someone wanted before they said it.

Her analytical intuitive was activated. So she rewrote the slides.She analyzed every bit of details.

She removed all the empty buzzwords. Made it sharp, human, direct. Took a risk.

Sa boardroom, walang nagsalita habang nakatayo si Gabriel sa harap, hawak ang tablet na nirevise niya. Five seconds in—he stopped reading.

“Who did this?”

Everyone looked at each other.

China stood. “I did, sir.”

Dead silence.

Then... a slow clap. From the CEO of another company.

“I like this version. It actually makes sense.”

Gabriel didn’t say a word. But when the meeting ended, at naglalakad na siya palabas, tinapik siya ni Gabriel sa balikat.

“Next time, don’t wait for my permission.”

That night, hindi siya makatulog. Not because she was scared—but because she saw something strange.

Sa reflection ng glass wall, nang akala niyang naka-uwi na ang lahat, nakita niya si Gabriel—nakatayo sa harap ng isang locked drawer. Binuksan nito, at may inilabas na photo frame.

A woman.

May luha sa mata ni Gabriel.

The Cold King... cried?

Makalipas ang isang linggo, doon na nagsimula ang pagbabagong hindi niya inasahan.

Si Gabriel nagsimula ng tumingin sa kanya sa ibang paraan. Hindi na lang boss-to-assistant. May mga sulyap na mas matagal. Mga utos na may halong pag-aalalang hindi halata. One time, may nagdeliver ng coffee na maling brand, at nagalit ito hindi sa barista—kundi sa security.

“Don’t let anyone touch her again.”

Her? Hindi ba dapat “the assistant”?

Sa elevator, minsan nagkakaroon sila ng stolen moments. Shoulder brushes. Silence charged with electricity. Pero walang humigit sa pagitan nila. Wala pang confession. Wala pang halik.

Hanggang sa dumating ang Ravenstone Summit.

Isang exclusive business conference sa isang private island sa Batanes. Gabriel was one of the keynote speakers. And China? First time niyang isasama sa isang business trip. Dahil daw she’s “efficient”. But everyone in the office saw through it.

“Si Ice King, may crush?!”

Pagdating nila sa island, parang ibang tao si Gabriel.

He wore white. He laughed once. He even offered her his jacket when it rained.

Sa isang gabi ng conference, may gala dinner. China wore a silver dress—one she borrowed from the stylist team. Gabriel couldn’t stop looking.

“You look... inconveniently stunning,” he murmured.

Sa garden, habang nagsasayawan ang mga elite guests, naiwan silang dalawa sa ilalim ng fairy lights. Tahimik. Malamig ang hangin. Parang may puwersang nagtutulak sa kanilang maglapit.

“Why do you stay?” tanong ni Gabriel bigla.

Chinalooked up. “Because I see something in you others don’t.”

“And what’s that?”

“A man who’s forgotten how to be loved.”

Boom.

Silence.

Then Gabriel leaned forward. Inches from her lips.

“Leave now, or I won’t stop.”

She didn’t move.

So he kissed her.

Fierce. Possessive. Desperate.

And she kissed back.

The next morning? Everything changed.

Hindi sila nag-usap buong flight pauwi. Pero pagkadating nila sa Manila, Gabriel gave her an envelope.

Inside: a marriage certificate.

China froze.

“What is this?”

“A choice,” sabi ni Gabriel habang nakatayo sa harap niya na parang businessman pa rin. “Marry me. Secretly. No press. No prenup. Just you and me.”

“Why?”

“Because I need you safe. And I don’t trust anyone else.”

“That's not love.”

Gabriel paused.

“It’s all I can give.”

China walked away.

But three days later, she came back. Holding the signed certificate.

“I’m not doing this for safety,” sabi niya. “I’m doing this because I think... you’re worth saving.”

They married in a private yacht. Walang testigo kundi ang abogado at ang buwan. Gabriel smiled—truly smiled—for the first time.

But as the wind blew that night, China had no idea what storm was about to follow.

Because Gabriel wasn’t the only one with secrets.

And someone—somewhere—just saw their wedding.

And took a photo.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 137. The Wedding of the Empire +POV: Chin

    Hindi ko inakalang mararamdaman ko ulit ‘yung ganitong klaseng kabog ng puso — hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang pagmamahal.Ang unang kasal namin ni Gabriel ay engrande, puno ng kamera, investor guests, at mga ngiti na pilit.Pero ngayong gabi, habang nakatayo ako sa harap ng salamin sa maliit na villa overlooking the sea sa Batanes, naiiyak ako.Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa totoong kaligayahan.Simple lang ang suot ko — isang satin gown na gawa ng local designer, may bahagyang beadwork sa laylayan.Walang corona, walang malaking veil.Ang tanging suot ko lang ay ang necklace na ibinigay niya sa akin — “not a promise of perfection, but permanence.”Tama siya. Ang tunay na pagmamahal, hindi kailangang perfect. Kailangan lang totoo.“Ma?” boses ni Gideon mula sa pinto.“Yes, baby?” sagot ko, pinapahid ang luha sa mata.“Papa’s so nervous,” bulong niya, ngumiti ng pilyo. “He keeps fixing his tie even if it’s already perfect.”Napangiti ako. “Talaga ba? That means he w

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 136 The Proposal Plan POV: Gabriel

    The Proposal Plan POV: GabrielHindi ko alam kung kailan nagsimula ang ganitong tahimik na pagnanais — ‘yung tipong kahit natapos na ang lahat ng laban, may isa pa akong gustong patunayan.Hindi sa mundo.Hindi sa mga shareholders.Kundi sa kanya.Kay China.Matagal ko nang sinabing “I love you.”Pero hindi ko pa nasasabi nang buo kung gaano.Hindi lang bilang asawa, o partner sa negosyo, o ina ng anak ko.Kundi bilang babaeng pinili kong mahalin kahit paulit-ulit akong nasaktan bago ko siya nakuha ulit.“Gab, bakit parang tahimik ka lately?” tanong ni China, habang nagkakape kami sa balcony.Suot niya ‘yung white satin robe na regalo ko noong anniversary namin.Ang ganda niya kahit walang makeup.May ngiti, may grace — at may lakas ng loob na parang walang sinumang makakapagpabagsak sa kanya ulit.Napangiti ako. “Siguro kasi ngayon lang ako nakaramdam ng peace, Chin.”She tilted her head. “Peace? Or fear?”Natawa ako nang mahina. “Both. Kasi minsan, when everything’s quiet, natatakot

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 135. Morning After the Calm

    POV: Gabriel The first thing I noticed nung nagising ako — walang alert sa phone, walang urgent email, wala kahit isang press release na naglalabas ng scandal.Tahimik lang. At kahit ganun, mas malakas ang tibok ng puso ko kaysa sa kahit anong corporate presentation sa boardroom.Nakaidlip si China sa tabi ko, ang buhok niya medyo magulo, pero mukhang nakarelax — para siyang painting na ginawa para sa akin lang.Nahulog ako sa konting katahimikan, nakatingin sa kanya, at napansin ang maliliit na detalye: ang pilik ng mata niya habang humihinga, ang paraan ng pagkurba ng mga labi niya, ang init ng kamay niya na nakalapat sa braso ko.Sa gitna ng lahat ng iyon, naramdaman ko — para sa unang beses, wala na akong dapat ipaglaban.The battles, the betrayals, the enemies… lahat ng iyon, naiwan sa likod.Ngayon, ang labanan ko lang ay mapanatili ang babae sa tabi ko, at ang batang ito — si Gideon, na tahimik pero matalino sa lahat ng nangyayari sa paligid niya.Nag-mulat siya ng mata, tinin

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 134 Empire of Hearts

    Empire of Hearts(POV: China)The first sound that broke the silence was the soft pop of champagne. The second—Gabriel’s low, sinful chuckle as he leaned closer and whispered, “To us. To everything they tried to destroy… but failed.”Ang lamig ng bote sa kamay ko, pero mas mainit ang titig niya. Ang bawat galaw ni Gabriel ay may halong pangako—hindi lang ng tagumpay, kundi ng pag-ibig na hindi kailanman kayang bilhin o sirain ng kahit sinong kalaban.“Para sa atin,” bulong ko, sabay sabay ng clink ng baso namin.For the first time in years, walang nakabantay na camera, walang sekretong kailangan itago. Just us—two broken souls who built an empire out of ashes.Pero kahit sa gitna ng victory celebration, ramdam ko pa rin ang lamig ng mundo sa labas. The courtroom scenes, the faces of those who betrayed us—lahat ng iyon ay parang mga aninong nakatambay sa likod ng liwanag.“Do you ever think,” tanong ko, habang nakatingin kami sa city lights, “na baka too much na ‘tong fight natin? Na

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 133 The Calm Before the Vow

    POV: Gabriel Tahimik ang lungsod sa unang pagkakataon.Walang flashing lights, walang headline scandals, walang boses ng mga reporter na sumisigaw ng “Buenavista lScandal” o “Corporate War.”Tahimik lang. At sa kakaibang katahimikang ‘yon, doon ko lang naramdaman — tapos na talaga ang laban.Pero minsan, mas nakakatakot pala ang katahimikan.Kasi ‘pag wala ka nang pinaglalaban, mas maririnig mo ang boses ng sarili mong puso.I woke up earlier than usual.Beside me, the bed was empty — pero mainit pa ang kumot sa gilid.Typical China. Hindi niya sinasabi, pero lagi siyang bumabangon ng maaga, para maghanda ng gatas ni Gideon o magbasa ng report kahit weekend.Narinig ko ang maliliit na tawanan mula sa kusina.Pagbaba ko, bumungad agad ang eksenang gusto kong makita araw-araw.Si Gideon, nakasabit sa apron ng mommy niya, hawak ang whisk na parang espada.At si China… naka-oversized shirt lang, buhok niya magulo, pero para sa’kin, parang siya ang pinakamagandang bagay na ginawa ng umaga

  • Secret Vow of the Ruthless Billionaire   Chapter 132 The Legacy We Built 

    (China’s POV)Tahimik ang buong opisina.For the first time in a long while, walang tensyon, walang sigawan, walang binabantayang leak o paparazzi sa labas ng pinto.Just silence — peaceful, grounding, almost foreign.Nakaupo ako sa desk na minsang naging battlefield. The same desk where I once slammed my hands out of frustration, where Gabriel and I argued over loyalty, power, and trust.Ngayon, may vase of white tulips sa ibabaw nito — regalo ni Gabriel ngayong umaga. May maliit na note pa sa ilalim:>“To my storm, who became my calm.”– G.B.Napangiti ako, ramdam ko pa rin ang kirot at saya na magkasabay. Kasi minsan, the calm hurts more — dahil doon mo marerealize kung gaano ka napagod.Narinig ko ang tunog ng pinto.Paglingon ko, he was there — Gabriel, nakatanggal ang necktie, naka-roll up ang sleeves, the man who used to wear his pride like armor. Pero ngayon, iba na siya.Mas malambot ang tingin, mas totoo ang ngiti.“Hey,” sabi niya, approaching slowly, para bang ayaw masira

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status