Chapter Two

Nakasimangot ako rito sa loob ng kotse, una naming hinatid sina Munique at Jersey sa airport, sumunod naman si Fresha sa sakayan ng bus papunta sa lugar kung saan siya naka-assign. Ako ito, pabalik na kami ni Almina sa Manila dahil ako na ang susunod niyang ihahatid.

"Mukha kang patong iniwan ng jowa niya," she said. Tumawa pa ito at umiling. Sino namang hindi maiinis, pinasuot na agad ako ng losyal na damit.

"Wala ka talagang taste sa mga damit 'no?" sabi ko pa at padabog kong hinawi ang paldang suot ko.

"Ang ganda kaya n'yan." Tuwang-tuwa pa talaga ang gaga.

"Para akong nagkaroon ng sampung anak dahil sa suot ko eh," reklamo ko ulit, hindi ko kasi talaga gusto ang pinili niya.

"Don't mind that, masasanay ka rin. Magsawa ka naman sa ibang nasuot mo , that's your first time to wear that, right? Masasanay ka rin," she said, e'di wow. "Let's talk about your job." Natahimik na lang ako.

"Tucker Burton, he's going to be your amo. Mag-ingat ka, ang balita ko aroganteng lalaki 'yon, suplado at hindi lang suplado napaka demonyo pa." 

Matatakot na ba ako kung karamihan sa naka-assign sa'kin ay mga demonyo rin. Tango lang ako nang tango sa kanya, walang pake-alam.

"Pupunta tayo sa mansyon nila ngayon, kunyari ikaw 'yong kinuha nila sa agency na katulong and yeah by the way patay na ang may ari ng mga damit mo ngayon." Gulat akong lumingon sa kaniya. "Pinatay ko na kaya nakuha ko 'yan, ang babaeng 'yon dapat ang magiging katulong. You will get her identity." walang prenong pagkukwento nito, ibang klase talaga!

"Ano ang magiging pangalan ko?" I asked, magbabago na naman ako ng pangalan.

"Alora, Alora Santos." I nodded at hinayaan ko na lang siya magmaneho pa hanggang sa huminto ang kotse sa harap ng malaking mansyon.

"So he's fucking rich talaga ah?" tanong ko nang nakatingin sa mansyon na kaharap namin.

"Yeah, oh wait." Lumingon ako kay Almina nang may kunin siya sa likod ng kotse. Inabot niya sa'kin ang maliit na bag. "Para makausap natin ang isa't isa and here." 'Iyong folder naman ang inabot niya. "That's your identity, baka maging tanga ka na naman at makalimutan mong hindi ikaw si Klailea Lyndsy Gatdula." Tumango na lang ako at binasa ang mga information tungol sa babae.

Alora Santos, 21 years old. Mas bata pa pala sa'kin, I'm 24 years old.

"Alam mo na ang gagawin mo 'di ba? Tatagal ka r'yan ng ilang buwan, kapag nagawa mo na ang trabaho mo, puwede ka nang umalis. Don't worry, magkikita naman tayong lima kapag kinakailangan," mahabang sabi niya.

"Yeah, I got it. Lalabas na ako." Akmang lalabas na sana ako nang pinigilan niya na naman ako.

"Klai, alam nating masama ang gagawin natin pero tandaan mo bawal tayong umatras dito. Buhay nating lima ang nakasalalay. Kilala natin si Boss, she won't hesitate to kill us kapag may magkakamali ang isa sa'tin." 

Alam ko naman 'yon, wala kaming takas. Utang namin kay boss ang mga buhay namin at ang ibabayad din namin sa kaniya ay ang buhay namin.

Almina is like a big sister to the four of us, kapag nagkakamali ang isa sa'min inaako niya kaya hindi ako gagawa ng katangahan para hindi siya mapahamak o ang isa sa amin.

"I know Almina, we will do our best," I said and smiled. Yinakap niya ako.

"Please don't fall in love, ayaw kong masaktan ka." I smiled when she said that, ayaw niyang matulad kami sa kaniya na umibig at nasaktan.

"I won't, I promise. Papasok na ako," paalam ko at niyakap siya ulit. Lumabas na agad ako sa kotse, I waved my hand to bid my good bye to her. Umalis na rin naman siya.

Nakatingala ako sa harap ng malaking mansyon, ilan kaya ang nandito? Gaano kaya kalaki ang lilinisin ko sa bahay na 'to? 

"Kayo po ba 'yong sa agency?" Tumingin ako sa babaeng kakarating lang, nakasuot ito ng uniform pang katulong. Don't tell me ganyan din ang susuotin ko?

I smiled to the girl and nodded. "Magandang araw po, ako nga po. Alora Santos," sabi ko nang may ngiti pa rin.

"Ay nako ija, bilis pasok! Galit na si Sir Tucker ang tagal mo raw." eh? Anong oras na ba? Tanghali pa naman ah. Agad akong sumunod sa babae, mas matanda siya sa'kin kaya siguro Manang na lang ang itatawag ko?

"Ako nga pala si Petra, Manang Petra ang itatawag sa'kin." Gusto kong matawa sa pangalan niya, bakit naman Petra? "Sa akin ka susunod kapag gawaing bahay, ako ang mag-a-assign kung ano ang gagawin," she added, tanging tango na lang ang sinabi ko. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid, nasa garden pa ata kami. Ang laki naman kasi nito.

"May mga bisita si Sir, mga kaibigan niya kaya baka mamaya ka pa niya makakausa—"

"Manang!" Hindi natuloy ang sinasabi ni Manang nang may isang katulong na nagmamadaling tumatakbo. "Tawag ka ni Sir, nako galit na naman." Hinihingal pa siya, ang laki naman kasi ng lugar na 'to. Napasapo at umiling si Manang.

"Tara na Alora," she said at hinila ako. Nahihirapan akong dalhin ang dala kong bag, ang dami naman kasing dala ng babaeng 'yon. Akala niya siguro mabubuhay pa siya. Tinulongan naman ako ng isang katulong na dalhin ang gamit ko.

Pagkapasok na pagkapasok ko, napa-awang ang labi ko at nanlaki ang mga mata dahil sa nakita. Ang ganda ng bahay, ang dami rin katulong na nagkikilos.

"Ang yaman pala talaga ng boss natin Manang 'no?" sabi ko agad kay Manang, nagulat naman ako nang takpan niya bigla ang bibig ko.

"Huwag ka muna magsalita, baka magalit si Tucker sa'yo." eh, bakit naman magagalit 'yon, sabi ko lang naman ang yama—

"Ang tagal mong dumating, pa special." Lumingon ako sa nagsasalita, bigla akong natutulala sa kagwapohang taglay ng kaharap ko. Magkakaiba ba ng mukha ang nasa litrato at ngayon? Bakit parang mas lalong sumarap pagmasdan ang ulam na 'to.

"Ano? Tutunga ka lang? Manang, tell her what to do, akala ko naman masyadong importante para antayin pa," he said and by that tinalikuran niya ako, sinundan ko lang siya ng tingin. Potek pati likod ang sarap.

"Let's go guys, kailangan na natin magmadali." Agad nagsilabasan ang apat pang masasarap na ulam. Shit ang gwapo lahat.

"Close your mouth miss, makakakain mo kami." Halos manlaki ang mga mata ko nang hawakan ng isang lalaki ang baba ko at sinarado ito, agad akong napaayos. Nakakahiya.

Hindi rin naman nagtagal nawala na sila sa paningin ko. Napaka sungit ni Tucker ah, unang araw ko pa lang panget na agad ang simula. Akala mo talaga ang gwa— gwapo naman talaga siya pero ah basta masasakal ko 'yon. Humanda ka lang sa'kin, Tucker Burton.

"Ihahatid na kita sa magiging kwarto mo, lahat ng katulong dito may kanya-kanyang kwarto. Labing-lima kayong lahat at ako ang pang labing anim," paliwanag ni Manang, grabe ang dami.

"Hindi lang si sir Tucker ang amo natin, nandito rin ang mga magulang niya at dalawang kapatid, isang babae at isang lalaki." Nakikinig lang ako sa kaniya at nakasunod. Huminto naman siya at binuksan ang pinto na kulay puti.

"Nariyan na rin ang magiging uniform mo, ito ang susi ng kwarto. Pagkatapos mong magbihis pumunta ka sa kusina at doon ko ituturo ang lahat," she said, akmang aalis na sana siya nang pigilan ko ito.

Hindi ko alam kung nasaan ang kusina. "Saan po ba ang kusina?" tanong ko, sa laki ng lugar na 'to, baka hindi na ako makita dahil naligaw.

"Diretsuhin mo lang mula rito. Lahat ng kwarto natin ay pinakamalapit ang kusina at sala," she said tumango na lamang ako at tuloyan niya na akong iniwan. Pumasok na ako sa magiging kwarto ko, maliit lang ito sakto lang talaga sa isang tao. Magmumukha ata kaming mga boarders dito.

I was about to change my clothes nang biglang tumunog ang maliit na cellphone na dala ko, ito 'yong ginagamit namin para makausap ang lima.

"Ano kumusta? Nakapasok ka?" ayan agad ang bungad ni Almina sa'kin.

"Yeah, ang laki ng bahay nila ah. Paano ko mahahanap 'yong kailangan natin?" I asked, hindi ko alam kung makikita ko ba rito 'yong kailangan ko baka kasi wala pala rito.

"Don't worry, makikita mo rin 'yon. Remember what's inside in the folder para magawa mo ang lahat ng gagawin mo r'yan?" she asked, paano ko makakalimutan kung 'yon ang tumatak sa isipan ko bago ako pumunta rito.

I sighed.

"Tame him, let him fall in love and leave him."