FORTY-EIGHT (48)-Rhea’s POV –Agad kong sinundan si Jc nang tumagos siya sa ulap na kanyang kinatatayuan. At bago pa man siya muling tumagos sa isa pang ulap, agad kong inabot ang kanyang kamay habang ang aking mga pakpak ay pumapagaspas sa hangin. Konti nalang talaga at lalapag na ang kanyang mga paa sa ulap.Ang lamig ng kanyang kamay at sobrang pamumutla niya na parang walang dugo sa kanyang mukha. Nagmistulang papel ang kanyang mga labi. Agad naman siyang tumingin sa akin nang mahawakan ko ang kanyang kamay.“Kailangan mong magtiwala sa iyong sarili at maniwala sa Panginoon upang maging possible ang impossible,” saad ko sa kanya.Napatitig siya sa akin ng ilang minuto saka niya binalik ang kanyang tingin sa ulap na nasa kanyang ibaba. Dahan-dahan siyang bumatiw sa aking kamay hanggang sa lumapag ang kanyang paa sa ulap. Napabungisngis siya ng matagumpay niyang naitapak ang kanyang dalawang paa sa ulap. At ako naman ay lumapag sa kanyang tabi kasabay ng pagtiklop ng aking pakpak.
Author's GratitudeMaraming salamat po sa lahat ng sumubaybay sa pangalawang buhay ni Rhea. Salamat sa lahat ng add sa kanilang libraries at sa lahat po ng nagbigay ng gems. sobrang na-appreciate ko po. sobra-sobra po akong nagpapasalamat. mas lubos ko pa pong mapapaganda at maiimprove ang second life ni Rhea kapag nag-share kayo ng thoughts tungkol sa buhay niya thru commenting at the comment section.and to know more about my stories, find and follow me in Facebook.https://www.facebook.com/profile.php?id=100068410103778thank you so much and I'm looking forward for your support on my next and upcoming stories. have a good time reading.
Prologue"Ate...." Napayakap siya ng mahigpit sa akin habang patuloy ang kaba na nararamdaman niya na tila sasabog na ang kanyang dibdib.Malungkot na tumingin ito sa kanya habang pinipigilan nitong tumulo ang kanyang luha, "Wag kang magalala di tayo pababayaan ng Diyos." Niyakap niya rin ito ng mahigpit saka pumikit, "Magdasal tayo."Inabot niya ang kamay nito at hinawakan ng mahigpit habang binaon niya ang mukha niya sa dibdib ng kanyang kayakap, "Wag muna ngayon. Hinihintay niya ang pagbabalik ko." Maluha nitong bulong sa kanyang sarili.Tahimik ang kasama nitong nagdasal. Kabado man ngunit pinaubaya niya na sa Panginoon ang magiging kapalaran ng kanilang buhay.================================================================"Jc.. Jc. Gumising ka na. Magsisimula na."Isang boses ang bumulong sa tenga ko para maging dahilan ng unti-unting pagdilat ng aking mga mata. Dahan-dahan kong inangat ang ulo ko at napatingin sa kung saan galing ang boses."Magsisimula na.." Tugon ng isang ba
ONE (1) Naglalakad ako sa path walk ng biglang nakita ko si Sir Villaflor na lumabas mula sa classroom. Siya ang first subject Instructor namin sa umaga at malamang tapos na siyang magturo sa section namin. Napansin kong pareho kami ng path walk na dinadaan ni Sir. Madalas iniiwasan ko siya pero sa sitwasyong ito, alam kong nakikita niya rin ako kaya di na ako lumihis ng daan. Deretso lang ang lakad ko hanggang sa magkasalubong kami. “Good morning, Sir.” Bati ko ng magkalapit na kami. “Kung palaging ganitong oras ka nang pumapasok, Ms. Castino, magiging irregular ka talaga next sem.” Wika ni sir. “Aagahan ko na po sa susunod.” Tugon ko. Tumango lang si sir saka nagpatuloy sa paglalakad. Dumeretso na rin ako sa classroom. Pagpasok ko ng pinto, naabotan kong nagsasalita sa harap si sir Jeff. Instructor namin sa major. Pero nakapagtataka lang, mamayang hapon pa ang klase niya sa amin. “Castino.” Malakas na bangit niya sa apelyedo ko na na
TWO (2)Kinakaladkad ako ni Almira papasok sa isang park, ilang oras pagkatapos ng klase namin. EB kasi ng clan namin at walang akong planong pumunta pero eto ako ngayon, kinakaladkad niya."Wag ka na kasing KJ, crushmate. Sumama ka na." Pagpupumilit pa nito."May magagawa pa ba ako ei hinihila mo na nga ang kamay ko." Sagot kong napipilitan."Wag mo ngang dibdibin. Ngayong gabi ka lang naman absent sa dota." Nakangiting sagot naman niya.Makalipas ang ilang minutong paglalakad, huminto kami sa isang kubong gawa sa kawayan. Halos occupied na ng mga binata at dalaga ang kubong yun. Masaya silang nagkukwentohan sa bawat isa. Halos halakhak ng kahit sinong andon ang maririnig mo. Lahat sila ay panay ang usapan at iilan lang ang tahimik na nakaupo. Mukhang masayahin ang clan na napasokan ko at hindi mga isnaberra ang mga members. Bawat may darating ay kung sinu-sino lang ang lumalapit at nakikipagkamay. Di na rin ako magtataka kung bakit mara
THREE (3)- 3rd person POV -"Rhea, may bisita ka." Sigaw ni Cyrel mula sa sala habang binubuksan ng malaki ang pinto."Sandali lang." Pasigaw namang sagot ni Rhea mula sa kanyang kwarto."Tuloy ka muna. naglalaro pa ata si Rhea ng Dota." Wika naman ni Cyrel sa binatang nasa harapan nito."Salamat po pero dito ko nalang hihintayin si Rhea." Sagot naman nung binata.Maya-maya ay lumabas na si Rhea mula sa kanyang kwarto at naglalakad ito papunta sa main door, "Sino ba yan ate?""Ceejay Gonzaga daw ang pangalan niya." Sagot naman ni Cyrel ng makalapit ito sa kanya.Nagulat si Rhea nang marinig niya ang pangalan ng binatang nakatayo sa harap ng kanilang pinto, kaya mahinang tinulak niya si Cyrel papalayo sa pinto at nakita niyang nakatayong nakangiti si Ceejay sa harap ng pinto."At anong ginagawa mo dito?" Pagtataray na tanong ni Rhea."Kakagaling ko lang sa school at kanina pa nagsimula ang fina
FOUR (4)- Rhea's POV -(Background song playing:Nakakamiss by Smugglaz, Curse One, Dello and Flick G)Habang hinihintay kong matapos ang loading ng Dota para sa game na create ko, nilakasan ko ang volume ng speaker hanggang sa umabot ito sa maximum nitong lakas. Magisa lang kasi ako sa bahay. Nasa trabaho si ate habang dalawang linggo naman kaming walang pasok dahil sa nangyari sa ComLab. At dahil dun, postponed ang dota tournament. Nakakaiyak...Napalingon ako sa maliit na rectangular stainless sa tabi ng laptop at wala na itong laman. Tutal, sobrang tagal nitong magloading, tumayo na muna ako at nagpunta sa ref, dala yung rectangular stainless para kumuha ng cookies.Pagbukas ko ng ref, may dalawang paper bag pang natitira. Akala ko ubos na, kaya kinuha ko na yung dalawa at sinara ang ref. Bunuksan ko yung dalawang paper bag at sabay na binuhos ang laman sa stainless na dala ko at hinagis ang paper sa trash bin na katabi ng ref.Nagkakanta ako habang naglalakad pabalik sa sofa kun
FIVE (5)- Rhea's POV -Dahil bored sa bahay, natagpuan ko ang aking sarili na umattend ng EB. Ayoko naman talaga. Pero dahil sa pagpupumilit nila Four, Almira at Ceejay andito na ako ngayon. Pinagtulungan ba naman ako. Sa puntong, pumunta pa sa bahay si Almira para ipagpaalam ako kay ate."Kanina ka pa ba, madz?" Tanong ni Almira kay Four ng makarating kami sa labas ng kubo."Hindi naman." Maiksing sagot niya."Nasan si Ceejay?" Tanong ulit ni Almira."Ayun oh. Nakikipaglandian sa malanding yun." Agad kong sagot ng makita kong nakipagkamayan si Ceejay sa isang babaeng nakamaong shorts at spaghetti shirt, bago pa makasagot si Four.Sabay namang napalingon ang dalawa sa dereksyon nila Ceejay at nung babae habang ako naman ay tahimik na pinagmamasdan sila.Maya-maya ay binalik na ni Almira ang tingin niya sa akin."Kakarating mo lang, yan agad ang nakita mo." Sita ni Almira."Ei nasa likod lang ni Four. Makikita ko agad." Katwiran ko habang don parin nakatingin sa kanila.Nakahalf smile