Warning: R18+If you are a minor or not open to this kind of scene you can skip this and proceed to the next chapter. ———Love."Gabriella!" Nagising ako sa mahinang katok ni Cha sa kwarto ko.Hindi ko na kailangang bumangon para pagbuksan siya dahil siya na ang nagkusang gumawa no'n. "Nakuha ko ang susi ng suite ni Rei. I-surprise natin siya mamaya," bulong sa akin ni Cha.Ni walang pumasok sa utak ko kaya umoo na lang ako. Nagtulukbong pa ako. Gusto ko pa sanang matulog kaso ang walang hiyang si Cha ay hinatak ang paa ko kaya nalaglag ako sa kama."Cha!" Natatawang saway ko nang bumagsak ako sa sahig.Mabuti na lang at natukod ko ang kamay ko kaya hindi lumagapak ang mukha ko. Humalakhak siya habang hatak-hatak pa rin ako. Binitawan niya lang ako nang makalabas kami ng kwarto ko."Get up! We need to buy things na," sabi nito sa akin.Masama ang tingin ko sa kaniya nang tumayo ako."Sorry na. Kailangan pa kasi nating magprepare," nagpeace sign pa ito sa akin."Pahiram damit," sabi
Boyfriend.Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Nagising lang ako dahil sa marahan at malambing na panggigising sa akin ni Cartier."Baby, you need to get up. We still need to buy things for Reisha," bulong niya habang nilalaro ang buhok ko."A-aw!" Reklamo ko nang uminat ako. "Ang sakit," mahinang bulong ko.Humalakhak siya sa sinabi ko. Siniksik na naman niya ang kaniyang ulo sa aking leeg saka ako inamoy-amoy roon. Ngumiwi ako nang igalaw ko ang paa ko. Pakiramdam ko nahati ang katawan ko dahil sa sobrang sakit. Pakiramdam ko nga rin nasa loob ko pa rin si Cartier."I'm sorry, masyado yatang hard," bulong niya. "Dito ka na lang kaya? Ako na lang ang lalaba—""No! Sasama ako," sagot ko.Hindi ko pa nga alam ang ibibili kong regalo kay Rei. Masyado kasing mamahalin ang isang iyon kaya nakakatakot regaluhan. High maintenance. Nakakapressure magregalo ng mumurahin.Inalalayan ako ni Cartier nang subukan kong bumangon. Napangiwi pa ako nang mapagtantong sobrang sakit nga talaga ng
Trust."Ang ganda mo, Miss. Pwede ka bang i-date?"Inis kong sinamaan ng tingin si Cartier na nag-aabang sa akin sa labas ng aming suite. Humalakhak ito sabay hapit sa bewang ko. Hinalikan niya ang ulo ko pagtapos no'n ay kinuha ang kamay ko saka ito hinawakan."Galing mo mangbola," singhal ko sa kaniya."Honest lang po, Ma'am!"Ngumuso ako para pigilan ang pagngiti ko. Kakaiba na talaga ang epekto sa akin ng lalaking ito. Ang sarap sa puso. Masyadong healthy.Pasko ngayon. At gaya ng inaasahan, sa New York kami nagplanong magpasko. Tinawagan ko rin si Mama at pinangako sa kaniya na sa kaniya ako magdidiwang ng new year's eve. Gusto kong siya ang kasama ko pagsalubong ng bagong taon e.Hindi ko pa nga lang nakakausap si Cha tungkol sa plano ko pero may pakiramdam akong hindi siya sasama sa akin. Si Rei naman, hindi ko sigurado. Mukhang hindi rin dahil marami na ang tumawag sa kaniya para sa milyon-milyong offer.Nagpasya kaming manood ng sine ni Cartier. Marami-rami ring tao sa mall d
Cousin.Masyadong nakakapagod ang bisperas ng bagong taon. Tinulungan ko sina Mama na ayusin ang lahat ng kailangan sa handaan. Sa malawak na bakuran ng mga De Dios ginanap ang salo-salo. Ang lahat ng tao sa Pontevedra ay imbitado kaya masyadong maraming tao. Nagkaroon pa ng palaro kaya mas nakakatuwa."Grabe, Gabriella! Amoy New York ka," humalakhak si Giselle nang makita akong inaayos ang ilang pagkain."Oo nga! Nakita ko mga posts niyo nina Rei sa IG at Facebook. Lahat kayo mukhang yayamanin," si Mariz."Pero grabe! Bigatin na si Reisha 'no? International model na," kinikilig na sabi ni Olivia."Wala pa kayong isang taon nawala rito sa Pontevedra pero pakiramdam ko ang daming nabago sa buhay niyo sa Manila."Halos isang oras kaming nagkwentuhan. Tinanong nila kung ano-ano ang mga ginagawa namin sa Manila. Kinwento ko naman sa kanila kung paanong nakuha si Rei bilang model. Pati ang iilang gala namin sa New York ay inalam nila. Kung hindi lang ako tinawag ni Mama, hindi kami matatap
Merge.Nakanguso ako nang buksan ni Cartier ang pintuan ng penthouse niya. Gulat siya nang makita ako. Inis akong nagmartsa papasok sa penthouse niya tapos nilapag na lang sa gilid ang mga pinamili ko."Nakita ko sina Papa kanina," panimula ko."Oh, that's why you're grumpy," natatawang sabi nito.Hinapit niya ang bewang ko tapos hinalikan na naman ako sa noo. Sa sobrang inis ko, umalis na lang ako ng mall. Ni hindi na ako nagsabi kina Rei at Cha. Nagpaalam lang ako sa kanila na may dadaanan ako nang makasakay na ako ng taxi."Nakakainis. Pinakilala pa ako no'ng asawa niya na pinsan daw ng pamangkin niya. Ew!"Tuloy-tuloy ang pagra-rant ko habang nakahalukipkip. Nakikinig lang siya sa akin. Tumatawa. Sinusulsulan ako. "Nako! Kung ako 'yan mas magagalit pa ako," muli niyang panunulsol.Sinamaan ko siya ng tingin. Humalakhak lang siya tapos yumakap sa akin. Doon ko lang napansin na marami palang papeles na nakapatong sa lamesa niya. Mukhang marami na naman siyang tinatrabaho."Bakit di
Denied.Tahimik ang bawat pagpatak ng luha ko nang makauwi ako sa bahay. Ni hindi ko tinext sina Cha na mauuna na ako sa bahay. Nagkulong lang ako sa kwarto ko habang umiinom ng beer."The fuck are you doing here, Kuya! Get out!"Malakas na boses ni Cha iyon. Pinunasan ko ang luha ko habang marahang naglalakad palapit sa pintuan."Watch your word—""I don't care if you're my Kuya or what. Sinaktan mo si Gab—""That's why I'm here, right? I will fucking explain myself!" Singhal nito sa kapatid.Sunod no'n ang malakas na pagkalabog ng pintuan ko. Sunod-sunod ang bawat pagkatok. Kulang na lang ay masira ang pintuan ko."Calm your shits, Kuya!" Saway sa kaniya ni Cha."She's not replying, Charlynn. She turn her phone off. How can I fucking calm down?""You deserve it anyway..." Si Cha. "Katukin mo nang maayos. She's not going to open that if you're like that."Saglit na katahimikan ang namayani. Bumalik ako sa kama ko at inubos ang pang-apat na beer. Hindi ko alam kung gusto ko ba siyang
Call.Gusto kong irapan ang ama na nakahiga sa tapat ko. Ngumiti siya nang makita ako. Marahan siyang tumayo habang nananatili ang tingin sa akin."Mabuti naman at nagpunta ka rito, Anak."Hindi ako sumagot. Nilapag ko lang ang dala kong prutas sa lamesa na katabi niya. Kung hindi lang ako pinilit ni Cartier na magpunta rito, malamang hindi ako pupunta. Nakakapagod kaya na pagkagaling ko sa school, dederetso ng Cebu dahil nahospital si Papa."Pwede mo ba akong ipagbalat ng mansanas?" Nakangiting tanong niya.Malakas akong bumuntong-hininga bago tumayo. Nilapag ko ang bag ko sa inupuan ko bago sinunod ang utos niya. Tahimik kong hinahati ang apple nang bumukas ang pintuan. Inirapan ko ang pumasok na asawa ni Papa."Gabriella, I'm so happy that you're here," bati nito sa akin.Well, I'm not! Nilapag ko sa harapan ni Papa ang Apple na inayos ko. Ngiting-ngiti siya habang nakatingin sa akin. Mukhang hindi makapaniwala na narito ako."Uuwi rin ako mamaya dahil may class ako bukas," sabi k
Break.Tulala ako habang nakatingin sa puting kabaong sa harap ko. Ni hindi ko magawang tingnan ang mga lumalapit sa akin para makipagdalamhati. Blangko ang isip ko. "I'm sorry, Gab," boses iyon ni Cartier.Sa ilang oras ko sa harap ni Mama na nakatulala, siya lang ang nakapagpaalis ng tingin ko roon. Sunod-sunod na pumatak ang luha ko habang nakatingin sa kaniya. Marahan niya akong niyakap habang humahagulgol ako na parang bata sa kaniyang dibdib. Malambing niyang hinaplos ang buhok ko habang hinahayaan akong umiiyak."Si M-Mama na lang ang mayroon a-ako. Hindi k-ko matanggap," humihikbi kong sabi.Marahan niyang hinahaplos ang buhok at balikat ko. Patuloy lang akong umiiyak sa dibdib niya nang kumalas siya sa pagyayakap sa akin at inalalayan akong maupo. Pinunasan niya ang pisngi ko bago lumayo sa akin. Kasunod no'n ang paglapit sa akin ni Papa. Hawak-hawak ni Papa ang kamay ko habang nakaluhod sa harapan ko.Yumuko siya habang hawak nang mahigpit ang aking dalawang kamay. Dinala