บทที่ 10 เสียตัว(2)

“อื้อ~ มีชุดให้เปลี่ยนไหม~”

“มีแค่เสื้อคลุมถ้าลุกไหวก็ไปเปลี่ยนในห้องน้ำ” ผมบอกไปอย่างนั้นล่ะครับคุยกับคนเมาให้มันจบ ๆ เพลงขวัญไม่มีปัญญาลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหรอก

“อืม~” หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจเพลงขวัญต่อ ขอไปอาบน้ำก่อนดีกว่าผมรู้สึกเหมือนกลิ่นอ้วกติดอยู่ทุกอณูรูขุมขนของผมยังไงก็ไม่รู้

แอด~

ผมอาบน้ำเสร็จพอเปิดประตูกระจกห้องอาบน้ำออกมาโซนแห้งก็เจอเพลงขวัญที่อยู่ในสภาพใส่ชุดคลุมยืนแปรงฟันอยู่ ผมก็นึกว่าไม่มีแรงไม่มีสติจะลุกแล้วสะอีก

“มีแรงลุกด้วยเหรอ?” ผมค่อนข้างแปลกใจกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ แต่พอเธอหันหน้ามาสติที่ฉายอยู่บนหน้าก็บอกชัดเจนว่าเธอไม่ได้ดีขึ้นหรอกครับ แค่มีแรงลุกแต่ความเมายังเท่าเดิม

“อือ~ เหม็นอ้วก~” เพลงขวัญตอบผมแล้วก็หันหน้าไปมองกระจกจากนั้นก็ขยับมือแปรงฟันต่อ

“แปรงสีฟันทำไมมันคุ้น ๆ วะ” ผมมองแปรงสีฟันที่อยู่ในมือและปากของเพลงขวัญ

“เฮ้อ! เพลงขวัญเอ้ย~” ผมยืนกุมขมับมองเพลงขวัญที่ยืนแปรงฟันต่ออย่างไม่รู้สึกรู้สา ขอคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายเถอะครับที่จะต้องข้องเกี่ยวกับเธอ เจอกี่ครั้งก็มีแต่ทำให้ผมปวดหัวปวดประสาท

-เช้าวันต่อมา-

“กรี๊ด!!!!! กรี๊ด!!!!!!!!!”

“Shit! อะไรวะ!” ผมกำลังห