LOGINHello. So this is just a special chapter, Niro and Viea. I am so sorry to announce na hindi ko idudugtong dito ang story nila kasi gusto kong maging special itong first completed story ko at maging sole "EleaKnight" ito. 🥰 But then the NirViea will be publish so soon 🥰 So, I'll hope to see you there 🥰 Also, I want to take this last Author's Note. (Huhu iyak!!!) as an opportunity to invite you all read, Carryin My Brother-In-Law's Child. Again. Sobrang nagpapasalamat po ako sa inyong lahat na umabot dito 🥰 Mahal na mahal ko po kayo 😍 Godbless po sa ating lahat, goodnight 🥰
Narinig ni Viea ang sasakyan ni Niro. Alam niyang lasing na naman ito. Lagi namang lasing. Araw-araw, gabi-gabi. Ang tanging bukang-bibig, Eleanor, o kaya Lore. Hindi niya alam kung iisa lang ba ang babaeng iyon, pero alam niya ang sakit na nasa boses ni Niro. Isang sakit na pilit nitong pinapawi sa pamamagitan ng pag-inom. Mabilis na lumabas si Via sa silid niya. Sinalubong niya si Niro sa hagdan. Nakita niyang halos sumasandal na ito sa pader. Hindi na makatayo ng maayos. Lasing na lasing na naman. “Niro,” tawag niya. Lumapit siya at inalalayan ang lasing na lalaki. Mabigat. Pero kailangan niyang gawin. Bukod sa naawa siya rito ay gusto rin niyang bumawi sa pagpapatuloy ni Niro sa kan'ya— sa pagtago nito sa kan'ya. “Lore…” bulong ni Niro. Humawak ito sa braso niya. “Lore, bakit mo ako iniwan…” Napapikit si Via. Heto na naman ito, magtatatanong na naman sa kan'ya na para bang siya si Lore or si Eleanor. “Hindi ako si Lore, Niro.” sagot niya, mahina kahit alam nam
"Ugh..." impit na ungol ni Eleanor habang hinahalik halikan ni Knight ang leeg niya. Sandali siyang napapikit nang maramdaman ang mainit na palad ni Knight na humihipo sa iba't- ibang parte ng katawan niya. "Ugh... Knight..." Mas lalong nang-init ang katawan ni Knight, mabilis na umakyat ang libido sa katawan niya. "Yes, mahal ko... what do you want?" malambing nitong tanong habang marahang kinakagat-kagat ang tainga ni Eleanor. "Ugh... Knight..." ungol lang ang naisagot ni Eleanor, ang mga kamay ay lumakbay sa batok ni Knight. Hindi mapakali habang hinahagod hagod ito. "Ugh... Eleanor..." ungol naman ni Knight. Sandali siyang tumigil. Tinignan ng taimtim ang mga mata ni Eleanor. "I love you, Eleanor. I love you, mahal ko." saad nito. Ngumiti saglit si Eleanor, "Mahal din kita, Knight." Pagkasabi noon ni Eleanor, muling sinakop ni Knight ang mga labi niya. Malalim, banayad at punong puno ng pagmamahal. Muling napapikit si Eleanor, pababa naman ng pababa ang halik ni Kn
Nakasuot ng puting suit, nakatingin ng derekta sa kan'ya— isang lalaking una niyang nakita sa pinakadulong bahagi ng silid. Sa lugar kung saan siya nilako— ngayon, matyagang naghihintay sa kan'ya sa dulo ng aisle as his soon to be husband. Nagsimula ng maglakad si Eleanor sa crystal aisle kung saan kitang kita ang repleksyong ng mga ulap sa taas— para siyang na naglalakad sa ibabaw ng mga ulap ng dahan dahan. Sa bawat gilid niya, naroon ang mga nakadamit na parang mga kawal— having cross sword. Bawat hakbang, binabalikan niya ang lahat— mula sa unang pagkikita nila. Kung paano hinawakan ni Knight ang kamay niya habang papalabas sila sa loob ng madilim na lugar. Hanggang sa unang gabi, mga sumunod na araw— hindi man naging maganda ang kanilang panimula. Naging denial man sila sa mga sarili nila, sa huli. Dumating parin ang panahon na ipinahayag nilang mahal nila ang isa't-isa. Hanggang sa isang trahedya, sa araw mismo ng unang kasal nila. Nawala sa buhay ni Knight si Eleanor at an
Hindi pa gaanong umuumbok ang tiyan ni Eleanor kaya fit na fit parin sa kan'ya ang white wedding gown niya. "P-pwede po bang i adjust pa ng kaunti?" request niya sa mga nag-aayos sa kan'ya, tukoy sa kan'yang gown, "Baka hindi na makahinga ng maayos si baby." dugtong niya pa. Ngumiti ang nag-aayos sa kan'ya, "Sure, mahal na reyna." pabirong saad nito. This is it, her fairytale. Her dreams, the most beautiful and unforgettable moment of her life. Maya-maya pa ay natapos na rin ang pag-aayos sa kan'ya. Sandali niyang tinignan ang sarili siya sa whole body mirror. She's wearing her white wedding gown. Added by true diamond jewerlies— necklace, bangles, earrings and even headdress is all diamonds. Tunay man ang mga ito sa pagkakataong ito ay hindi parin maitatangging lutaw na lutaw parin ang natural niyang ganda— tulad ng panahong nilako siya ni Don Constantino sa Dark Auction. "Perfect!" puna ng make up artist niya. Ngumiti si Eleanor, bakas na bakas sa kan'yang mga ma
Dahan dahang iminulat ni Eleanor ang kan'yang mga mata. Agad na sumalubong sa kan'yang paningin ang puro puting pader. Nagtataka ito kung bakit na naman siya nasa ospital. "A-anong nangyari?" tanong niya, sinubukang sumandal sa headboard. Nakakaramdam pa rin siya ng bigat ng kan'yang katawan pero hindi naman gano'n kasama ang kan'yang pakiramdam. Mabilis na hinanap ng kan'yang mata si Knight, naroon ito sa kan'yang paahan, nakaupo habang nakatungo ang ulo sa mismong gilid ng kama niya. Napansin ni Knight na gising na siya, kaya mabilis itong tumayo para alalayang maupo si Eleanor sa kama. “How are you feeling, Mahal ko,” tanong ni Knight bakas sa mukha nito ang takot dahil hindi pa lumalabas ang doctor para sabihin kung anong nangyari kay Eleanor. Kinakabahan siya na baka may mangyayari na naman hindi inaasahan. Natatakot na naman siya at sa loob-loob niya, umaasa siyang okay lang si Eleanor. “Nahimatay ka lang sa veranda. Dinala kita agad dito sa ospital. Kamusta ang pakiram
Nagsimula na ang celebration, may clowns at performers. Ang mga bisita ay puro bata, mga malalayong pinsan at kamag-anak ni Eleanor sa probinsya. Naroon din si Mang Elias, si Leon at si Rose na ngayon ay may mga anak na din. Nagtawanan sila habang pinapanood si Lexus at ang mga bata na tuwang-tuwang naglalaro sa pinagawa ni Knight na one time playground sa likod mismo ng kan'yang mansyon para sa araw na ito. Ilang sandali pa, tumayo si Knight at inabot ang kamay ni Eleanor. "May pupuntahan tayo," nakangiting saad niya. "Saan? Birthday ni Lexus, Knight. Dito lang muna tayo, baka hanapin niya tayo." nag-aalalang saad ni Eleanor. "Sandali lang. Ipinaalam ko na kay tay Elias na iiwan muna natin Lexus sa kanila, just one minute. Sige na, My Queen," pangungulit ni Knight, kinindatan siya. Sandali namang kinilig si Eleanor nang tawagin siya nitong my queen, naramdaman niya ang pag-init ng kan'yang mukha. Namumula sa kilig. Napangiti si Eleanor, tahimik na hinawakan ng mahigpit







