"NAHIHIBANG KA NA BA?" Sigaw ni Mommy sa akin, hindi na ito nakapagpigil pa. Isang malakas na sampal ang dumapo sa kaliwa kong pisngi. Sapat para matauhan ako. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko para sabihin iyon kay Mommy.
Napasobra naman yata ang pagsisinungaling ko?
Pero napasubo na ako, wala ng atrasan ito.
"Hindi ako nahihibang," umayos ako ng tindig, kumapit ako kay Omeng para dito kumuha ng lakas, kahit ang totoo, hanggang ngayon ay gulat pa rin ito sa sinabi ko.
Wala naman kasi ito sa usapan namin.
Bugso ng sobrang galit kaya nasabi ko ang isang malaking kasinungalingan na ito. Bahala na. Ang mahalaga sa ngayon ay napagtagumpayan kong galitin si Mommy.
"Nasa katinuan ako, Mommy. Mahal ko si Omeng and to hell with what you think pero buo na ang pasya kong magpakasal sa kanya."
"Anak ng teteng. . ." Narinig kong halos pabulong na sabi sa akin ni Omeng. Gustong-gusto na nitong magsalita pero nagpipigil lang. Siguro ay pinoprotektahan rin ang kahihiyan ko kaya sumunod na lang ito sa agos.
"Hindi ako papayag na matuloy ang kasal ninyo!" Sabi ni Mommy saka nag-walk out palabas ng opisina ko. Napangisi ako habang sinusundan ito ng tingin palabas. Nang tuluyan na itong mawala sa paningin namin ay saka ako muling hinarap ni Omeng.
"Bakit pati ako gusto mong ipahamak sa kagaguhan mong ito?" Sita sa akin ni Omeng, "Anak ng teteng, hindi ka ba talaga nag-iisip?"
Nagkibit lang ako ng balikat.
"Alam mo ba kung anong sasabihin sa akin ng Daddy mo, ha? Na pinapayagan kitang paglaruan ang Mommy mo. . .tiwalang-tiwala pa naman sa akin ang Daddy mo pagkatapos. . ."
Tinitigan ko si Omeng, "Magpakasal tayo."
OMENG'S [OV
NATIGILAN ako nang marinig muli iyon kay Pamela. Parang totoong-totoo ah. Hindi ko maipaliwanag kung anong damdamin ang sumukob sa akin pero naalala ko ang maiinit nitong mga labi kanina.
Putsa, ayoko mang aminin, naapaktuhan ako ng labis. Marami-rami na rin naman akong babaeng nahalikan. Ilang beses na rin akong ninakawan ng halik ng mga babaeng hindi makapagpigil ng paghanga sa akin.
Pero ngayon ko lang na-experience ang ganitong klase ng pakiramdam.
Parang nakakaadik ang mga labi nito.
Putsa, ang lambot at talagang ramdam kong tumagos iyon hanggang sa aking kaluluwa. Ngunit hindi ako daat na malunod sa palabas naming ito ni Pamela.
Napakurap-kurap ako habang sinasabi ko sa sarili ko na kailangang gumising ako sa katotohanan.
"Sobra na ang palabas nating to. Hindi ko papayagang umabot sa. . ." Pero bago pa ako makatapos sa sasabihin ko ay muli akong hinalikan ni Pamela. This time, mas mariin, mas matagal.
Waring tumigil saglit ang mundo ko sa pag-ikot. Parang lahat ng problema ko tinangay ng hangin sa malayo. Lahat ng mga alalahanin ko, nawala at ang tanging natitira na lamang sa aking sensasyon ay ang nakakatarantang pakiramdam na idinudulot ng mga halik na ito ni Pamela. Muntik ko pa ngang makalimutan ang pangalan ko. Ito ba iyong birthday gift na pinakakaasam ko?
Ngunit bago pa ako tuluyang madarang sa tukso, bago ko pa tuluyang makalimutang anak ito ng lalaking iginagalang ko, mabilis ko na itong itinulak palayo. Hindi ko bibigyan ng dahilan si Don Modesto para magalit sa akin.
"Damn Pamela. Hindi ka nakakatuwa!" Sigaw ko dito kahit na hirap na hirap akong pigilan ang totoong nararamdaman ko ng mga sandaling iyon. Dahil kung ako lang ang masusunod, ayokong tapusin ang pakikipaghalikan dito, "Kung may galit ka sa nanay mo, huwag mo akong isali. Labas ako sa away nyo kaya pwede ba. . ."
"Seryoso ko, magpakasal tayo. Ako ng bahalang kumausap kay Daddy. Three months lang naman," parang batang nakikiusap na sabi sa akin ni Pamela.
"At sa palagay mo papayagan ka ni Don Modesto sa kalokohan mong ito?" Tanong ko kay Pamela, parang gusto kong tumawa ng malakas kasabay ng unti-unti kong nararamdamang inis. Ginagamit ako ni Pamela para galitin ang nanay nito. Napakalaking insulto nuon sa akin.
Talaga bang karumal-dumal mahalin ang isang kagaya ko para ako ang mapili ng babaeng itong ganti sa nanay nito?
Kung hindi lang mabait sa akin si Don Modesto, nag-walk out na ako sa babaeng ito.
"Mamili ka, hahanap ako ng ibang lalaking pwede kong mapangasawa or papayag ka sa contract marriage natin?"
"BIGYAN mo ako ng tatlong araw para pag-isipan ang mga bagay-bagay," narinig kong sabi ni Omeng sa akin.Napabuntong hininga ako ng malalim, "Okay, bibigyan kita ng tatlong araw para pag-isipan ang offer ko. After three days at undecided ka pa rin, hahanap na lang ako ng ibang willing magpakasal sa akin!" Sabi ko dito saka mabilis ko na itong tinalikuran. Ito pa ba ang choosy? As if naman gustong-gusto ko talagang magpakasal sa kanya!Kung hindi nga lamang ako napasubo kay Mommy, hindi ko na ito itutuloy pa. Pero ayokong isipin ni Mommy na hindi ko kayang pangatawanan ang pinapasok kong ito. Mas lalong ayokong maging katawa-tawa sa paningin nito.Napaisip ako sa sinabi ni Daddy. Gusto nitong bumukod kami ni Omeng ng tirahan para mapaniwala namin talaga si Mommy. Ganun na lang ito katiwala kay Omeng para pumayag na magsama kami sa iisang bubong nang kaming dalawa lang?Ano bang ipinakain ni Omeng dito para makuha nito ang tiwala ni Daddy? Mabigat sa dibdib na pumasok ako sa aki
HINDI AKO MAKAPANIWALA nang sabihin sa akin ni Daddy na pumapayag siya sa mga plano ko. Napakurap-kurap ako."O-Okay lang sa inyo na magpakasal kami ni Omeng?" muli ko siyang tinanong para makasigurado.Tumango si Dad saka ginagap ang isang kamay ko, "Basta siguraduhin mo lang na kaya mong panindigan ang pinapasok mong ito, Pamela. At ayokong makitang iiyak iyak ka pagkatapos ng palabas ninyong ito.""Three months lang naman. Pagkatapos magpa-file ako ng divorce para mapawalang bisa ang kasal namin," sabi ko kay Daddy. Kinailangan kong makadalawang beses na lunukin ang laway na bumabara sa aking lalamunan. Parang gusto ko ng umatras sa mga plano ko. Napasubo na nga yata akong tuluyan."Iyan ay kung mapapayag mo nga si Omeng sa mga plano mo," kaswal na paalala sa akin ni Daddy. "Alalahanin mo, hindi robot si Omeng na susunod sa lahat ng gusto mo. Oo, empleyado mo sya, pero hindi ibig sabihin nun, idadaan mo sa pananakot para mapapayag siya."Tumango na lamang ako kahit ang totoo
DON MODESTO'S POV:"ANONG KALOKOHAN ITO MODESTO? Pinayagan mo ang anak nating makipagrelasyon sa isang hampas lupa at ngayon pinapayagan mo rin silang magpakasal?" Nagwawala sa galit na sabi ng aking dating asawa, ang ina ni Pamela na si Brigette nang puntahan ako nito sa mansion.Hindi ako agad sumagot. In fairness ay maganda pa rin si Brigette. Naalala ko nuong kabataan nito ay malaki ang pagkakahawig ni Pamela dito. Nakuha rin nito ang ugali ng anak, kapag may ginusto, hindi ito papayag na hindi nito makuha.Very stubborn. Kaya nga umaasa akong si Omeng ang magtuturo ng leksyon dito para hindi ito tuluyang mapariwara. Panatag ang kalooban ko kay Omeng. Magaan ang loob ko dito. Hindi ko matukoy kung ano pero tiyak ko, malaki ang maitutulong nito sa tulyang pagbabago ng ugali ng aking unica iha.Hindi ko papayagang hanggang sa mamatay ako ay ganuon ang aking anak. Gusto ko itong maging masaya at makalimutan ang lahat ng mga sama ng loob at galit na nararamdaman nito.Gusto ko
IN FAIRNESS, MASARAP nga sa restaurant na ito, medyo marami lang tao. Naparami tuloy ang kain ko kaya tatawa-tawa si Omeng habang nakatingin sa akin, "Oh di ba, sabi ko naman saiyo, masarap dito, sakto lang ang presyo. Ewan ko ba sa inyong mga mayayaman kung bakit gustong-gusto nyong nag-aaksaya ng pera kumain sa mga hotel, bukod sa kakarampot lang ang servings, overrated pa. Madalas, ang tatabang ng lasa."Nagkibit balikat lang ako. Dinagdagan ni Omeng ang rice sa pinggan ko, "Kain lang ng kain ha. Wala pang two thousand itong in-order natin kaya marami pa kong sobra. Saka wag kang magdiet. Mas maganda ka kapag bilugan iyong mukha mo."Napatitig ako dito. "May birthday wish ka ba?" Tanong ko."Meron sana pero malabong magkatotoo eh," halos paanas lang na sagot nito sa akin. Napalunok ako nang makitang titig na titig ito sa akin. Bigla tuloy akong naconscious.Pinunasan nito ng paper towel ang labi ko. Napakurap-kurap ako. Hey Pamela, nawawala ka nga yatang talaga sa wisyo
"ANAK NG TETENG, NARIRINIG MO BA ANG SINASABI MO?" Matiim na tanong sa akin ni Omeng, kinabahan ako nang matitigang mabuti ang mga mata nito. Bakit parang mas gumuwapo ang lalaking ito ngayon? Hah, masyado naman yata akong natatangay ng palabas kong ito? Muli kong naalala ang pakiramdam ko kanina habang hinahalikan ito. Biglang nag-init ang mga pisngi ko. Umiwas ako ng tingin dahil parang napapaso na ako sa mga mata nito ng sandaling iyon. Nagulat na lamang ako nang hilahin ako nito palabas ng aking opisina."Pakakainin muna kita dahil baka gutom lang yan kaya kung ano-ano ng naiisip mo," sabi sa akin ni Omeng bago pa ako makapagtanong.Inagaw ko ang kamay kong hawak nito saka umayos ako ng tindig. Pero pagkabukas ng elevator ay kaagad na ako nitong hinila papasok sa loob. "Pagkatapos nating kumain, saka tayo mag-usap tungkol sa Mommy mo," narinig ko pang sabi ni Omeng. Tahimik ako habang nag-iisip ng sasabihin. Maya-maya ay muli itong nagsalita, nakangisi, "Binigla mo ako s
"NAHIHIBANG KA NA BA?" Sigaw ni Mommy sa akin, hindi na ito nakapagpigil pa. Isang malakas na sampal ang dumapo sa kaliwa kong pisngi. Sapat para matauhan ako. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko para sabihin iyon kay Mommy.Napasobra naman yata ang pagsisinungaling ko?Pero napasubo na ako, wala ng atrasan ito."Hindi ako nahihibang," umayos ako ng tindig, kumapit ako kay Omeng para dito kumuha ng lakas, kahit ang totoo, hanggang ngayon ay gulat pa rin ito sa sinabi ko.Wala naman kasi ito sa usapan namin.Bugso ng sobrang galit kaya nasabi ko ang isang malaking kasinungalingan na ito. Bahala na. Ang mahalaga sa ngayon ay napagtagumpayan kong galitin si Mommy."Nasa katinuan ako, Mommy. Mahal ko si Omeng and to hell with what you think pero buo na ang pasya kong magpakasal sa kanya.""Anak ng teteng. . ." Narinig kong halos pabulong na sabi sa akin ni Omeng. Gustong-gusto na nitong magsalita pero nagpipigil lang. Siguro ay pinoprotektahan rin ang kahihiyan ko kaya sum