LOGINShare
Chapter 27
Last Updated:
2025-08-08 20:42:00
RGA.WriteAng taray talaga ni Evelyn...
Latest chapter
Status: Enemies with Benefits Chapter 32
Naging maayos ang pagbisita namin sa mga magulang ni Terrence at aaminin ko, hindi ko in-expect na magiging gano’n sila ka-light kasama. Chill lang ang kwentuhan, walang pilitan, at hindi ko talaga naramdaman na parang “outsider” ako sa bahay nila. Mabait sila, sobrang warm. Hindi ko alam kung dahil ba sa natural lang talaga silang gano’n o dahil kasama ko si Terrence… pero either way, ang gaan sa feeling.Hindi malinaw kung kailan eksaktong darating si Audrey, pero ewan… may kutob ako na kailangan ko talagang maghanda. Hindi ko rin naman kasi alam ang ugali niya. Mabait man sa tingin ko ang mga magulang nila, malay mo kay Terrence siya nagmana.Kilala ko lang siya bilang kapatid ni Terrence other than that ay wala na. At kahit pareho kami ng high school noon, halos hindi kami nagkakabanggaan sa hallway. At lalo nang hindi kami nagkakausap. Minsan nagkakasalubong pero ‘yung tipong dedma mode, parang hindi kilala ang isa’t isa. Ay, hindi pala talaga.Pagkatapos naming bumisita kina Mr.
Status: Enemies with Benefits Chapter 31
“Kamusta ka na, hija?” masayang tanong ng ina ni Terrence nang makita ako with arms wide open pa. May kislap sa mga mata niya, ‘yung tipong parang matagal na niya akong gustong makilala. Katabi niya ang kanyang asawa na nakaayos ang postura, pero halata sa ekspresyon na sabik din sa pagdating namin.Lumapit ako at kusa nang pumaloob sa kanyang mga bisig. Mainit at mahigpit ang yakap niya, at kahit paano, may dalang kakaibang ginhawa sa dibdib ko. Hindi naman siguro masama kung maging magiliw din ako sa kanya lalo na at ganito ang pinapakita niya sa akin.Hindi pa ako sigurado kung may kinalaman nga ba ang MHI sa nangyari sa pamilya ko, pero hindi ko rin maikakaila na magaan ang loob ko sa ginang. Kahit noong gabing ipinakilala si Terrence bilang bagong CEO, ramdam ko na agad ang kabaitan niya, hindi pilit, hindi peke.Kung sakaling totoo man na may koneksyon ang kumpanya nila sa pagbagsak ng negosyo ng pamilya ko, tsaka ko na lang haharapin ang katotohanan kapag dumating na ang oras.
Status: Enemies with Benefits Chapter 30
“Are you worried about me now?” tanong niya ulit, mas mababa ang boses na parang may kasamang hamon. Doon lang ako parang biglang natauhan, naalala kong nandito nga pala ako sa harap niya.“Sinasabi ko lang… hindi mo naman siguro ako hinintay, right?” pilit kong hinahawi ang tensyon sa pagitan namin.“Paano kung sabihin ko na hinintay nga kita?”Seryoso ba siya? Tinitigan ko siya nang diretso, sinusubukang basahin kung may halong biro. Pero sinalubong lang niya ang tingin ko, matatag, walang iwas na parang sinasabi, ‘Oo, totoo lahat ng sinabi ko.’Natawa ako nang bahagya, pero halatang pilit dahil may kasamang kaba na hindi ko matanggal. “Bakit mo naman ako hihintayin? I mean, alam mo naman na—”“Masama ba kung hintayin ko ang asawa ko?” putol niya, matalim pero may halong lambing.“Hindi pa tayo mag-asawa. Pina-process pa lang, remember?” paalala ko sa kanya, kahit ramdam kong kumakabog na ang dibdib ko.“Tomorrow, it’s official.” Ganun siya ka-sigurado. Parang walang pwedeng magbago
Status: Enemies with Benefits Chapter 29
“Akala ko hindi ka na uuwi,” sabi ni Terrence pagpasok ko ng condo. Medyo mababa at mabigat ang boses niya, parang pinipigilan lang na mag-init ang ulo. Huminga ako nang malalim bago sumagot, pinipilit huwag magpakita ng kahit anong reaksyon.“I remember telling you na uuwi ako bago umalis. Hindi pa ba sapat 'yon?" Tumigil ako sa paglakad at mataman siyang tinignan. Nasa magkabilang side kami ng sala.Nakatayo siya sa harap ng floor-to-ceiling na glass wall habang nakasandig sa isang column. Bahagya nakahawi ang kurtina, kaya kita ang malayo pero kumikislap na city lights mula sa mga high-rise building. May hawak siyang baso, mukhang whiskey na siyang napansin ko na boteng may bawas nitong nakaraang araw sa may mini bar na nasa malapit sa dining area. Kung makatingin siya, parang may mabigat na ibig sabihin. Hindi ko rin malinaw na mabasa ang mukha niya dahil sa malamlam na ilaw mula sa isang floor lamp sa tabi niya dahil mas mataas pa siya doon.“Hindi mo sinabi na hatinggabi ka na m
Status: Enemies with Benefits Chapter 28
“Bakit ganyan ang mukha mo?”“Ha? Bakit, ano ba ang nasa mukha ko?” tanong ko kay Casey, sabay hawak sa pisngi ko na parang baka may dumi. Diretso kasi ako sa kanya pagkagaling ko sa hospital kagaya na nga ng naging plano ko.“Para kang may malalim na iniisip. May problema ba?” Umupo siya sa tapat ko, hawak-hawak ang baso ng juice pero hindi iniinom, nakatingin lang sa akin, parang ini-scan kung may mali sa akin.Huminga ako nang malalim, gaya ng ginagawa ng mga bida sa teleserye bago maglabas ng mabigat na sikreto. “May nangyari kasi sa hospital…” At doon ko sinimulang ikwento ang pagkikita namin ni Jamaica pati lahat ng nasabi ko sa pinsan ko.“Ibig mong sabihin… as in, hindi man lang sila nagpunta sa hospital para dalawin ang Mommy mo?” halos mabitawan ni Casey ang baso. Kita sa mukha niya na nagta-translate pa yung utak niya sa narinig. “Parang katakataka nga ‘yon. I mean, pinag-aral ka, tapos parang wala lang? Like—seriously?”“Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko,” sagot ko, ha
Status: Enemies with Benefits Chapter 27
Linggo.Nasa ospital ako. Tahimik akong nakapila sa cashier habang hawak ang ATM card na nakapangalan sa akin pero galing kay Terrence.“Baka sa taas ng pride mo ay hindi mo matanggap na pangalan ko ang nakalagay sa card kaya I asked Warren to open an account for you.”Naalala ko ‘yung sinabi niya. Gusto ko sanang matawa noong oras na ‘yon, pero pinigilan ko ang sarili ko. Hello? Baka isipin pa niyang close na kami. No thanks.Para kasing alam na alam na niya ang ugali ko.Teka, o baka naman talagang tanggap niya na hindi talaga maganda ang tingin ko sa kanya?“Thank you, Ma’am,” sabi ng cashier habang inaabot ang resibo at ang ATM ko. Nginitian ko siya, saka ko isinuksok sa bag ang card at dumeretso na papuntang ICU.Tahimik ang hallway, pero ang bigat pa rin ng pakiramdam. Kahit malamig ang aircon, parang ang sikip pa rin sa dibdib. Gusto kong sabihin kay Mommy na okay na ako. Financially, at least.Emotionally? Hindi naman ako sobrang bagsak. Pride ko lang naman ang tinadyakan, per
You may also like
My Pleasure, Sir
MissLN332.3K viewsThe Zillionaire's Abandoned Wife
Pink Moonfairy1.9M viewsBillionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!
Cathy333.2K viewsThe Billionaire's Twin Babies
Rhea mae327.9K viewsCAUGHT BETWEEN HIS SHEETS (SPG/R18+)
dyosangpeachy446 viewsMy Ninong’s Secret Desire
Anoushka1.0K viewsThe Broken Wife's Revenge: Her Husband And Sister Will Pay!
Gemekek261 viewsA Night with Miss CEO
AOI55 views
