CHAPTER 4

CHAPTER 4

HINDI ako mapalagay sa pagpasok sa eskwelahan kinabukasan. Hindi mawaglit sa aking isip ang mensahe ni Rafael.

Sana lang una at huling beses na ang aming pagkikita kahapon.

Bumaba na ako sa sinasakyang traysikel at nag-abot ng bayad. Pag-alis ng traysikel ay naagaw ang atensiyon ko ng nasa kabilang kalsada. Grupo nina Brenna at Wela. Nahagip ng aking mata ang pamilyar na bulto ng kasama nila. Ang mga college students na naglaro kahapon dito sa school at kasama pa si Rafael. I should have known better. Ano nga ba ang aasahan ko sa isang kagaya niya?

Dala ang ilang libro ay tatalikod na sana ako para pumasok na ng paaralan pero nahuli talaga ng mata ko ang pagkalabit kay Rafael ng isang kasama niya at itinuro ako. Lumingon si Rafael sa akin at agad napangiti ng malaki.

Hindi ko na lang pinansin at nagsimula nang maglakad palayo roon.

"Tammy, wait!" tawag niya sa akin habang tumatawid sa kalsada. Nagpanggap akong walang narinig at mas binilisan pa ang paglalakad. Buhol-buhol a